ระบบสินค้าลดราคาขั้นเทพ ตอนที่ 44 ปรมาจารย์คู่จื้อ

ระบบสินค้าลดราคาขั้นเทพ ตอนที่ 44 ปรมาจารย์คู่จื้อ

กลางดึกสงัด อากาศเย็นยะเยือก

ดวงจันทร์เสี้ยวส่องสว่างแจ่มชัดสูงเด่นบนท้องฟ้า

มันส่องสว่างให้โลกนี้

ภายในอาณาเขตตระกูลหลัว

ในลานที่มีกลิ่นอายโบราณ

หลัวจิ่วเกอกึ่งนอนกึ่งนั่งบนเก้าอี้ไม้ไท่ชือ

เขาหลับเล็กน้อย และมีท่าทางเรียบเฉยอย่างมาก

นิกายหมื่นอัคคี 1 ใน 9 ขุมอำนาจที่ยิ่งใหญ่ของมณฑลตงหวง

มณฑลตงหวงดำรงอยู่นานกว่าแสนปี

มีขุมอำนาจแผ่ขยายกว้างขวาง

ต้องการทำลายล้างพวกเขาหรือ?

บางทีสำหรับหลัวจิ่วเกออาจไม่ยาก

แต่ก่อนหน้านั้น เขายังต้องทำการเตรียมการบางอย่าง

เช่น...

ก่อนอื่นต้องทะลวงขอบเขตอมตะ

ต้องจัดตั้งค่ายกลเพิ่มเติมในทุกมุมตระกูลหลัว ทำให้บริเวณที่ตระกูลหลัวตั้งอยู่กลายเป็นดินแดนหวงห้าม

ใครมาย่างก้าวผ่านมาต้องตาย

"ดูเหมือนว่าต่อไปจะยุ่งยากไม่ใช่น้อย..."

ในลาน

หลัวจิ่วเกอที่กึ่งนอนบนเก้าอี้ไม้ยิ้มเล็กน้อย

จากนั้นก็หลับตาลง

......

เวลาผ่านไป

พริบตาเดียว วันใหม่ก็มาถึง

ณ เวลานี้ ท้องฟ้าเริ่มส่องแสงสว่าง

หลาย ๆ คนยังคงอยู่ในบ้าน กอดครอบครัวของตนเอง และเพลิดเพลินไปกับความสงบในขณะนี้

[ติ๊ง! ระบบสินค้าลดราคาได้สับเปลี่ยนสินค้าแล้ว...]

[ผู้ใช้ต้องการซื้อหรือไม่]

เสียงคุ้นเคยดังก้องอยู่ในหัวของหลัวจิ่วเกอ

“ตั้งแต่ระบบสับเปลี่ยนครั้งล่าสุดก็ผ่านมา 7 วันแล้วหรือ?”

ในลาน

หลัวจิ่วเกอค่อย ๆ ลืมตาขึ้น

ขณะนั้นมีแผงคุณสมบัติโปร่งแสงปรากฏตรงหน้าเขา

[สินค้า: พลังอิทธิฤทธิ์ - ร่างเคลือบทอง(ระดับเทพขั้นสูงสุด)]

[คำอธิบาย: พลังอิทธิฤทธิ์ที่แข็งแกร่ง สามารถแปรสภาพร่างกายเป็นทองคำที่อมตะและไม่เสื่อมสลายตลอดกาล!]

[ราคา: หินวิญญาณระดับต่ำ 1 ก้อน!]

เมื่อมองดูแผงคุณสมบัติตรงหน้า หลัวจิ่วเกอก็โบกมือ

เขาหยิบหินวิญญาณระดับต่ำมา 1 ก้อน

สินค้าที่ระบบสับเปลี่ยนมาในครั้งนี้ดีเกินความคาดหมายของเขา

สินค้าระดับเทพขั้นสูงสุด

ในระยะเวลามากว่าร้อยปีที่มีระบบ

เขาเคยซื้อของเช่นนี้เพียง 2 ครั้งเท่านั้น ครั้งแรกเป็นพลังอิทธิฤทธิ์ที่สามารถทำลายโลกได้

พลังนั้นเขาเพิ่งเริ่มฝึกได้ไม่นาน และในครั้งนี้ ก็เป็นพลังอิทธิฤทธิ์เช่นกัน

แต่ครั้งนี้คือ ร่างเคลือบทอง

หากฝึกจนสมบูรณ์จะสามารถแปรสภาพร่างกายเป็นทองคำที่อมตะและไม่เสื่อมสลายตลอดกาล

[ติ๊ง! หินวิญญาณระดับต่ำ -1 กำลังซื้อสินค้า...]

เสียงระบบที่คุ้นเคยดังขึ้นอีกครั้งในหัวของหลัวจิ่วเกอ

ไม่นาน ก็มีตราประทับพลังอิทธิฤทธิ์ปรากฏขึ้น มันคล้ายกับพลังอิทธิฤทธิ์ - หนึ่งกระบี่ทลายโลกา

แต่ก็ไม่เหมือนกันโดยสิ้นเชิง

......

“นี่คือสิ่งที่เรียกว่าร่างเคลือบทองหรือ?”

หลังจากสำรวจพลังอิทธิฤทธิ์ด้วยจิตสำนึกและศึกษาอยู่นาน หลัวจิ่วเกอจึงค่อย ๆ ลืมตาขึ้น

ณ เวลานี้ สีหน้าเขาตกตะลึงอย่างยิ่ง

“หากฝึกฝนจนสมบูรณ์ สามารถใช้แค่กำลังกายเพียงอย่างเดียวสังหารเทพ?”

“ช่างเป็นพลังอิทธิฤทธิ์ที่โอหังและแข็งแกร่งเสียจริง!!”

ในใจค่อย ๆ เกิดความคาดหวังขึ้นมา

เขาไม่รู้ว่าหากเขาฝึกพลังอิทธิฤทธิ์นี้จนสมบูรณ์ ฐานพลังยุทธ์ของเขา

จะพุ่งทะยานไปถึงระดับใด

สังหารเทพทั้งโลก?

สำหรับเรื่องนั้น หลัวจิ่วเกอไม่ค่อยสนใจ

แต่หากสามารถใช้พลังนั้นสั่นคลอนโลกแห่งการบำเพ็ญเพียรได้

มันจะทำให้ตระกูลหลัวขึ้นสู่จุดสูงสุดของโลกนี้อย่างแน่นอน

เขากลับรู้สึกสนใจไม่น้อย

......

หลังจากศึกษา พลังอิทธิฤทธิ์-ร่างเคลือบทอง ไปสักพัก

หลัวจิ่วเกอจึงละการศึกษาพลังอิทธิฤทธิ์นี้ไว้ชั่วคราว

ต่อจากนั้น ก็เริ่มจัดตั้งค่ายกล และทะลวงขอบเขต

ส่วนนิกายหมื่นอัคคี?

บรรยากาศโดยรวมของสำนักนี้ดูเหมือนจะผิดปกติบ้าง

ทุกคนในสำนักดูเหมือนกำลังคาดหวังใครบางคนที่กำลังจะมาถึง

"เป็นอย่างไรบ้าง?"

"พระสงฆ์คู่จื้อเริ่มเดินทางหรือยัง?"

"จะใช้เวลาอีกนานเพียงใดกว่าจะมาถึง?"

ณ นิกายหมื่นอัคคี

หนานกงเหอ ประมุขนิกายหมื่นอัคคีพูดกับผู้อาวุโสที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ด้วยท่าทีเรียบเฉย

"ประมุขนิกาย"

"ประมาณ 3 วันต่อจากนี้ พระสงฆ์คู่จื้อจะมาถึงที่นี่"

"ถึงเวลานั้น..."

"เราก็จะสามารถขอให้พระสงฆ์คู่จื้มาเทศนาธรรมที่นิกายหมื่นอัคคีของเราได้"

"และทำการอวยพรให้กับศิษย์ของเรา"

ผู้อาวุโสตอบกลับมา

หนานกงเหอฟังแล้วพยักหน้าอย่างเรียบเฉย จากนั้นก็โบกมือ

เขารอจนกระทั่งผู้อาวุโสนั้นออกไปแล้ว

เขาพึมพำบางอย่าง

พระสงฆ์คู่จื้อ?

นั่นคือหนึ่งในพระสงฆ์ผู้สูงส่งจากวัดสมบัติวิญญาณ ซึ่งเป็น 1 ใน 9 ขุมอำนาจชั้นนำของมณฑลตงหวง

ในสายตาผู้คน พระสงฆ์คู่จื้อผู้นี้มีธรรมะสูงส่ง มีจิตใจเมตตา และมีความสามารถลึกลับ

การที่ได้พระสงฆ์เช่นนี้มาเทศนาธรรมที่นิกายหมื่นอัคคีถือเป็นสิริมงคลอย่างยิ่ง

แต่...

สำหรับหนานกงเหอที่มาจากภายนอกมณฑลตงหวง

การเทศนาธรรม?

มันก็เหมือนกระบี่ที่ห้อยอยู่เหนือหัว

มันทำให้เขารู้สึกไม่สบายใจอย่างมาก

หากเป็นไปได้ เขาจะไม่ยอมให้พระสงฆ์คู่จื้อมายังนิกายหมื่นอัคคีเพื่อมาล้างสมองศิษย์ของเขาเด็ดขาด

แต่เพราะพลังอำนาจของวัดสมบัติวิญญาณนั้นยิ่งใหญ่มาก

อิทธิพลของวัดในมณฑลตงหวงนั้นน่าสะพรึงกลัว รวมทั้งสถานะที่สูงส่งในใจของผู้คนจำนวนมากในมณฑลตงหวง ทำให้หนานกงเหอไม่มีทางเลือกนอกจากต้องยอมรับ

"ท่านพ่อ..."

"ท่านเคยบอกว่า ในฐานะบุตรชายของตระกูลหนานกง เราไม่ควรพึ่งพาพลังของตระกูลเพียงอย่างเดียว แต่ต้องประสบความทุกข์ยากเพื่อทำให้ตนเองแข็งแกร่งขึ้น"

"เพราะฉะนั้น ข้าจึงมาที่มณฑลตงหวงนี้"

"เข้าร่วมนิกายหมื่นอัคคี"

"ในนิกายหมื่นอัคคีนี้ ข้าได้ฝึกฝนมานานกว่าหมื่นปี และข้ายังได้กลายเป็นประมุขนิกายหมื่นอัคคี"

"แต่เมื่อเผชิญหน้ากับพระสงฆ์คู่จื้อ"

"ข้าควรทำอย่างไรดี?"

"ข้าต้องการพัฒนาอำนาจอย่างลับ ๆ เพื่อลดอิทธิพลของวัดสมบัติวิญญาณต่อศิษย์ในนิกาย"

"แต่หลังจากพยายามหลายพันปี"

"ข้าดูเหมือนจะทำอะไรไม่ได้เลยแม้แต่น้อย"

หนานกงเหอถอนหายใจอย่างเศร้าหมอง ท่าทางของเขาดูเหมือนจะหมดหวัง

เขาไม่รู้ว่าควรทำอย่างไรต่อไป และไม่รู้ว่าอนาคตของนิกายหมื่นอัคคีจะเป็นอย่างไร

หลังจากอยู่ในนิกายหมื่นอัคคีมานานหลายหมื่นปี หนานกงเหอก็รู้สึกผูกพันกับนิกายนี้ไม่น้อย