ตอนที่ 3 โอ้โห เจ้านายคนนี้ดูเหมือนจะเป็นวายร้ายที่สวมหน้ากากผู้ชายที่ดี! (1)
ตอนที่ 3 โอ้โห เจ้านายคนนี้ดูเหมือนจะเป็นวายร้ายที่สวมหน้ากากผู้ชายที่ดี! (1)
ถงเซี่ยลู่เดินไปที่ทางเข้าจากความทรงจําของเธอ
ครอบครัวถงอาศัยอยู่ในบริเวณที่เป็นของแผนกลอจิสติกส์ทั่วไป ทุกคนที่นั่นเป็นเจ้าหน้าที่ของรัฐ
คุณพ่อถงเป็นผู้อํานวยการกองน้ำมันของแผนกโลจิสติกส์ทั่วไปของกองทัพ และแม่ถงเป็นผู้อํานวยการสหพันธ์สตรี สมาชิกคนอื่นๆ ในครอบครัวถงก็ทํางานให้กับรัฐบาลเช่นกัน
ภูมิหลังของครอบครัวเช่นนี้น่าประทับใจมากแม้ในยุคปัจจุบัน มันสมเหตุสมผลสําหรับถงเซี่ยลู่ ว่าทําไมเจ้าของเดิมไม่เต็มใจที่จะจากไป
ถงเซี่ยลู่กําลังคิดว่าเธอโชคดีแค่ไหนที่ไม่ได้วิ่งเข้าไปหาผู้หญิงคนอื่นในบริเวณนั้น
แล้วก็ เธอเพิ่งไปถึงประตูหน้าของบริเวณก่อนที่จักรยานยี่ห้อฟีนิกซ์จะหยุดเพียงครึ่งเมตรตรงหน้าเธอพร้อมกับเสียงแหลม มันขวางทางเธอเหมือนเสือ
ถงเซี่ยลู่เงยหน้าขึ้นมอง
ตรงหน้าเธอมีเด็กหญิงอายุประมาณ 17 หรือ 18 ปีในชุดทหารแบบสบายๆ ผมของเธอถักอยู่ข้างหลังและแสงแดดสะท้อนจากหน้าผากของเธอ
เธอดูประหลาดใจเมื่อเห็นถงเซี่ยลู่ แล้วดวงตาของเธอก็สว่างขึ้น “ถงเซี่ยลู่คุณถูกไล่ออกจากครอบครัวถงแล้วเหรอ ฮ่าฮ่าฮ่า...คุณไม่ได้บอกว่าพวกเขาจะไม่มีใจที่จะปล่อยคุณไปเหรอ”
ฟังสิ่งนั้น แค่ฟังสิ่งนั้น
เธอไม่สามารถดูมีความสุขไปมากกว่านี้อีกแล้ว
หญิงสาวที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอคือฟางจิงหยวน น้องสาวของฟางเวินหยวน คู่หมั้นของเจ้าของเดิม ฟางเวินหยวนเป็นผู้ชายที่หล่อเหลาและเจ้าของเดิมก็หลงรักเขา
ฟางจิงหยวนไม่ต้องการให้เจ้าของเดิมกลายเป็นพี่สะใภ้ของเธอ เธอได้พยายามอย่างเต็มที่ที่จะยืนระหว่างพวกเขาสองคน เจ้าของเดิมก็ไม่ใช่คนบอบบางเช่นกัน ด้วยเหตุนี้ ทั้งสองจึงหยุดอยู่ที่คอของกันและกันเสมอ
อย่างไรก็ตาม นั่นคือเจ้าของเดิม ในทางกลับกันถงเซี่ยลู่ไม่มีความตั้งใจที่จะเป็นพี่สะใภ้ของฟางจิงหยวน
ถงเซี่ยลู่ไม่สนใจฟางจิงหยวนโดยสิ้นเชิงและเดินอ้อมผ่านเธอไป
“...”
ฟางจิงหยวนรู้สึกถูกดูถูก!
เมื่อถงเซี่ยลู่เดินผ่านเธอไป ฟางจิงหยวนก็จับแขนเธอแล้วพูดว่า "ถงเซี่ยลู่คุณหูหนวกหรอ คุณไม่ได้ยินฉันคุยกับคุณเหรอ”
ถงเซี่ยลู่หยุดในเส้นทางของเธอและมองไปที่หน้าผากของฟางจิงหยวน
ฟางจิงหยวนอ่อนไหวมากเมื่อพูดถึงหน้าผากของเธอ “คุณกําลังดูอะไรอยู่? คุณอยากบอกฉันว่าฉันหัวโตอีกแล้วเหรอ”
เธอมีหัวโตและ ถงเซี่ยลู่มีชื่อเล่นมากมายสําหรับเธอตั้งแต่วัยเด็ก
บางอย่างตามแนวของกระโหลกใหญ่ หัวผักกาด ตุ๊กตาหัวโต ที่แย่ที่สุดคือปลาทองหัวเสือ
นั่นทําให้เธอโกรธไม่สิ้นสุด!
ยามที่ทางเข้าอ้าปากค้างและยิ้ม “ไม่ใช่แค่เมื่อเร็วๆ นี้ที่เสี่ยวลู่ล้อเลียนหัวโตของคุณ นั่นคือสิ่งที่เธอหมายถึง”
ถงเซี่ยลู่ยังไม่มีโอกาสตอบ “...”
ลุงคะ ลุงอย่าพยายามทําให้เรื่องแย่ลงได้ไหม?
ใบหน้าของฟางจิงหยวนเปลี่ยนเป็นสีแดง “แม่ของฉันบอกว่าการมีหัวโตเป็นสัญญาณของความโชคดี คุณแค่หวังว่าคุณจะมีมันด้วย!”
เธอคิดว่าถงเซี่ยลู่จะโต้แย้งเธออย่างแน่นอน ดูเถิด เธอเห็นริมฝีปากสีแดงของเธอโค้ง อวดลักยิ้มของเธอ และพูดว่า “คุณพูดถูกมากกว่านี้ไม่ได้แล้ว คนส่วนใหญ่ที่มีหัวโตค่อนข้างฉลาด”
ฟางจิงหยวน "???"
วันนี้เกิดอะไรขึ้นกับถงเซี่ยลู่ ไม่เพียงแต่เธอสงบลงเล็กน้อยเท่านั้น เธอยังยกย่องเธอด้วย?
เธอยกคางขึ้นแล้วถามว่า “คุณกําลังพยายามทำอะไรอยู่? อย่าคิดว่าฉันจะยอมให้เพียงเพราะคุณพูดอะไรดีๆ กับฉัน”
เธอต่อสู้กับถงเซี่ยลู่ตั้งแต่พวกเขายังเป็นเด็ก อย่างไรก็ตาม ถงเซี่ยลู่เป็นคนชนะและเธอเป็นคนที่แพ้ทุกครั้ง
ตอนนี้ถงเซี่ยลู่ถูกไล่ออกจากครอบครัวถง มันเป็นโอกาสครั้งหนึ่งในชีวิตและเธอจะไม่ปล่อยให้มันหลุดลอยไป
ถงเซี่ยลู่เงยหน้าขึ้นมองหน้าเธอแล้วพูดช้าๆ ว่า “คุณดูมีชีวิตชีวาและคุณสวยขึ้น 80% แล้ว ปัญหาของคุณคือทรงผมของคุณไม่เหมาะกับคุณ และนั่นคือที่มาของการหัก 20% ของคุณ”
ฟางจิงหยวน "? ? ?"
เธอไม่รู้ว่าจะตอบสนองต่อสิ่งนั้นอย่างไรในทันใด เธอคิดว่าเธอจะใช้กลยุทธ์การรอดู เธออยากรู้ว่ามีอะไรออกมาจากถงเซี่ยลู่อีกบ้าง
ตามที่ปรากฎ ถงเซี่ยลู่พูดจบแล้ว
เมื่อดึงแขนของเธอออก เธอจากไปโดยไม่มองย้อนกลับไป
โอ้ โอ้ มันน่ารําคาญแค่ไหน!
ถงเซี่ยลู่เดินไปที่ป้ายรถประจำทางพร้อมกับกระเป๋าเป้
ถงเซี่ยลู่เป็นชาเขียวมาหลายปีแล้ว และการเอาชนะ NPC ได้กลายเป็นทักษะติดตัวของเธอแล้ว เธอไม่สามารถหยุดตัวเองได้เมื่อเห็น
ฟางจิงหยวนอาจจะนิสัยเสียนิดหน่อย แต่เธอไม่ใช่คนเลว ที่สําคัญที่สุด เธอเป็นเจ้าหน้าที่รัฐบาลรุ่นที่สอง
พ่อของเธอเป็นรัฐมนตรีประจํากองพัสดุทหารในแผนกโลจิสติกส์ทั่วไปและอยู่ในอันดับที่สูงกว่าคุณพ่อถง แน่นอนว่ามันจะเป็นประโยชน์สําหรับคนอย่างเธอที่จะเป็นมิตรกับเธอ
จากสิ่งที่เธอจําได้ การเผชิญหน้ากับฟางจิงหยวนไม่ใช่แนวทางที่ดีที่สุด
อย่างที่บอก ที่พวกเขาอยู่ที่คอของกันและกันในอดีต การกลายเป็นฝ่ายที่อ่อนแอก็ไม่ใช่แนวทางที่ดีเช่นกัน เธอต้องการทิ้งเหยื่อเพื่อหลอกล่อเธอ
หน้าผากใหญ่ของฟางจิงหยวน และทรงผมของเธอเป็นเหยื่อล่อที่ดีที่สุด
ตอนนี้เธอทิ้งเหยื่อแล้ว สิ่งที่เธอต้องทําคือรอให้ปลากัด
เธอเดินไปที่ป้ายรถประจำทางเป็นเวลาครึ่งชั่วโมงและรออีกชั่วโมงก่อนที่รถประจำทางที่มุ่งหน้าไปยังมณฑลหยานชิงจะมาถึง
รถประจําทางในเมืองหลวงมีแถบสีขาวและสีแดงมีชั้นฝุ่นหนาๆ อยู่ด้านนอก ข้างในถูกรมด้วยกลิ่นฉุน
หลังจากเข้าไปในรถแล้ว ถงเซี่ยลู่ก็ยื่นเงิน 30 เหมาให้กับคนขายตั๋วซึ่งรูจมูกชี้ไปที่ท้องฟ้าและพบที่นั่งที่แถวสุดท้าย
หลังจากที่รถประจำทางออกเดินทางอีกครั้ง คนขับก็ฮัมเพลงเล็กน้อยและขับรถเหยียบเบรคไปตลอดทางจนกระทั่งพวกเขาอยู่ในมณฑลหยานชิงที่เต็มไปด้วยหลุม
ถนนเป็นหลุมมากจนถงเซี่ยลู่เกือบจะอาเจียนระหว่างทาง เธอนั่งบนก้อนหินเป็นเวลานาน นานก่อนที่ความรู้สึกคลื่นไส้จะหายไป
ที่ครอบครัวถงนี้ ทั้งพ่อและแม่ถงทั้งสองเป็นคนงานของโรงงานสิ่งทอหงซิง
เธอถามเส้นทางตลอดทางจนกระทั่งเธอไปถึงบริเวณสําหรับคนงานในโรงงาน
สภาพแวดล้อมที่บริเวณนี้แย่กว่าที่เธอคาดไว้มาก
มีประมาณ 20 ครอบครัวในบริเวณไม่กว้างมาก และแต่ละครอบครัวมีอย่างน้อยสามรุ่นอาศัยอยู่ในบ้านพวกเขา บางครั้งสี่รุ่นด้วยซ้ำ
กล่าวโดยย่อ มีผู้คนมากกว่า 100 คนอาศัยอยู่ในบริเวณนี้
ด้วยผู้คนจํานวนมากที่อัดแน่นอยู่ในพื้นที่เล็กๆ สิ่งของส่วนตัวจํานวนมากจึงรั่วไหลเข้าไปในพื้นที่ส่วนกลาง มันทําให้สภาพแวดล้อมดูแออัด สกปรก และยุ่งเหยิง
ก่อนที่เธอจะย้ายเข้ามาในหนังสือ เธออาศัยอยู่ในคฤหาสน์ที่มีขนาดมากกว่า 1,000 ตารางเมตร ห้องน้ำในคฤหาสน์ของเธอใหญ่กว่ายูนิตที่นี่
ถงเซี่ยลู่ปวดหัวมากก่อนที่เธอจะเดินเข้าไปข้างใน
“สวัสดีสหาย คุณมาที่นี่เพื่อเยี่ยมใคร”
