ระบบสินค้าลดราคาขั้นเทพ ตอนที่ 37 จิตใจไม่มั่นคง

ระบบสินค้าลดราคาขั้นเทพ ตอนที่ 37 จิตใจไม่มั่นคง

ที่ห้องโถงนั้น การประชุมไม่ได้ยืดเยื้อนานนัก

หลังจากสั่งการเสร็จสรรพ

การประชุมก็จบลง

ทั้งข้าราชการฝ่ายบู๊และฝ่ายบุ๋น ต่างพากันทยอยออกจากห้องโถง

อย่างไรก็ตาม ข้าราชการที่จากไปทุกคน

ล้วนสังเกตเห็นศพเกลื่อนกลาดนอกห้องโถงและรอยเลือดหลาย ๆ แห่ง

รวมถึง กลิ่นคาวเลือดที่ลอยคลุ้งในอากาศ

สิ่งเหล่านี้ทำให้ทุกคนรู้สึกย่ำแย่

แต่พวกเขาต้องกลั้นใจทน

หยางฉี ข้าราชการรุ่นเก่า มีชื่อเสียงอันยิ่งใหญ่ในราชวงศ์หลัว ทั้งในหมู่ข้าราชการและราษฎร

อย่างไรก็ตาม คนเช่นนี้

ฝ่าบาทบอกประหารก็ต้องถูกประหารโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย

ทำให้ข้าราชการมากมายเกิดความสะพรึงกลัว พร้อมทั้งตระหนักชัดถึงสถานการณ์

ในราชวงศ์หลัว

ตระกูลหลัว คือสวรรค์ที่บดบังเหนือศีรษะของพวกเขาทุกคน

ขัดขืนสวรรค์หรือ

พูดก็ง่าย

แต่กลับมักจะไม่มีผลลัพธ์ที่ดีนัก

......

"ตระกูลเรา ตลอดร้อยปีที่ผ่านมานี้ได้ใจดีเกินไปหรือ"

"ตอนนี้แม้แต่หมูหมาก็กล้ากระโดดเต้นรำต่อหน้าพวกเราเชียวหรือ"

ในห้องโถงที่ดูกว้าง

หลัวเหิงนั่งบนบัลลังก์มังกร

หรี่ตาเล็กน้อย

นิ่งเงียบ จ้องมองไปข้างหน้าไปทางที่ข้าราชการฝ่ายบู๊และฝ่ายบุ๋นจากไป

เหมือนกำลังครุ่นคิด

แล้วก็เหมือนกำลังตัดสินใจอะไรบางอย่างที่สำคัญ

กระทั่งเวลาผ่านไปนานมาก

เขาถอนหายใจ ค่อย ๆ ลุกขึ้น นำมือไพล่หลัง

เดินไปยังทิศที่อาณาเขตตระกูลหลัวตั้งอยู่

ก่อนหน้านี้ เขาคิดจะค่อย ๆ ปกครอง

แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่า

ผลที่ได้ ดูจะไม่ดีเท่าไร

ในเมื่อเป็นเช่นนี้

ก็คงจะต้องใช้วิธีสังหาร

บังคับให้คนก้มหัวอย่างเดียว

......

ตามคำสั่งของหลัวเหิง จ้าวตระกูลคนปัจจุบันของตระกูลหลัว และจักรพรรดิองค์ปัจจุบันแห่งราชวงศ์หลัว

ในดินแดนสามราชวงศ์ใหญ่คือ ราชวงศ์ชิงซาน ราชวงศ์หยินเยว่ ราชวงศ์ฉื่อเหยียน กองทัพ 2 ล้านนายที่ประกอบด้วยผู้บำเพ็ญเพียร รวมถึงกองทัพธรรมดากว่า 10 ล้านนาย

ล้วนแสดงให้เห็นถึงด้านที่อำมหิตของพวกเขา

ชักดาบสังหารในมือขึ้น แนบเข้าใกล้คอของราษฎรสามัญ

หากยอมจำนน

ก็จะปล่อยให้เจ้ามีชีวิตรอดต่อไป

หากไม่ยอมจำนน

ก็จะส่งไปยังนรกยมโลกที่มีแต่ในตำนาน

"สังหาร!"

"สังหารเสีย!!"

"แม่ทัพมีคำสั่ง ฆ่าทุกคนที่ไม่ยอมจำนน!!!"

เสียงเย็นชาที่เต็มไปด้วยเจตนาสังหารขนาดมหึมา

ก้องกังวานอยู่ในดินแดนทั้งสามราชวงศ์ใหญ่ ราชวงศ์ชิงซาน ราชวงศ์หยินเยว่ ราชวงศ์ฉื่อเหยียน

ส่วนราษฎรจากสามราชวงศ์ใหญ่

ภายใต้การปลุกเร้าของเหล่าบัณฑิตทั้งหลาย

ก็ต่างระเบิดพลังต่อต้านออกมา

อย่างไรก็ตาม......

ความจริงก็ยังคงเย็นชาและโหดร้ายเช่นเดิม

ทั้งสามราชวงศ์ใหญ่ ถึงแม้จะมีราษฎรที่ยากจนกว่า 2 พันล้านคน

แต่เมื่อเผชิญหน้ากับกองทัพที่ติดอาวุธพร้อมสรรพ

กองทหารชั้นยอดที่ล้วนเป็นผู้บำเพ็ญเพียรกว่า 2 ล้านนาย

และการปราบปรามอย่างแข็งกร้าวของหลัวเจ๋อ ผู้อาวุโสที่สามแห่งตระกูลหลัว ผู้มีฐานพลังในขอบเขตทารกเซียน 5 สวรรค์

ในที่สุด หลังจากสังหารราษฎรไปเกือบ 500 ล้านชีวิต

ราษฎรผู้ยากไร้ในสามราชวงศ์ใหญ่ ก็พังทลายลง

ต่อต้านหรือ?

พวกเขาต่อต้านมาแล้ว

อย่างไรก็ตาม กลับไม่เห็นความหวังในชัยชนะแม้แต่น้อย

กลับยังสูญเสียชีวิตเพื่อนพ้องไปมากมาย

ในเมื่อหมดหนทางต่อต้านแล้ว

แล้วการกระทำเหล่านี้ของพวกเขา จะยังมีความหมายอะไรอีก

ท่ามกลางความสิ้นหวังของราษฎรสามราชวงศ์ใหญ่

ในที่สุดพวกเขาก็จำต้องยอมรับความจริงที่ว่าราชวงศ์ที่พวกเขาอาศัยอยู่ล่มสลายแล้ว

......

ในเวลาเพียงสามวัน

พลังต่อต้านของสามราชวงศ์ใหญ่ก็ถูกปราบปรามจนสิ้น

ผู้อาวุโสที่สามหลัวเจ๋อ

หลังจากปฏิบัติหน้าที่ทั้งหมดเสร็จสิ้นแล้ว

ก็นำกองทัพผู้บำเพ็ญเพียรกลับมายังราชวงศ์หลัว

ส่วนกองทัพใหญ่อีกกว่า 10 ล้านนายที่ประกอบด้วยคนธรรมดา

ก็ถูกเรียกตัวกลับมาราวครึ่งหนึ่ง

ส่วนอีกครึ่งหนึ่ง ก็ยังแยกย้ายกันประจำการอยู่ในดินแดนทั้งสามราชวงศ์ใหญ่

ปราบปรามผู้ไม่ยอมจำนนทุกคน

ราชวงศ์หลัว

อาณาเขตตระกูลหลัว

ในห้องที่ดูค่อนข้างโล่งว่างแห่งหนึ่ง

หลัวเหิงนั่งอยู่หน้าโต๊ะอย่างเงียบ ๆ

สีหน้านิ่งสงบ

ดวงตาดูเหม่อลอยเล็กน้อย

"จ้าวตระกูล"

"ภารกิจเสร็จสิ้นแล้ว"

"ราษฎรในดินแดนทั้งสามราชวงศ์ใหญ่ ภายใต้การปราบปรามของกองทัพราชวงศ์หลัว ไม่กล้ามีความคิดต่อต้านอีกแล้ว"

ในห้องที่ค่อนข้างโล่งว่าง

หลัวเจ๋อ ผู้อาวุโสที่สามแห่งตระกูลหลัวที่เพิ่งกลับมา

ร่างกายมีกลิ่นคาวเลือดรางเลือนติดอยู่รายงานข่าวนี้อย่างไร้อารมณ์

"จบแล้วหรือ"

ได้ยินคำพูดของหลัวเจ๋อแล้ว

หลัวเหิง จ้าวตระกูลคนปัจจุบันของตระกูลหลัวเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย สบตากับหลัวเจ๋อ

และเพียงแค่สบตากัน

หลัวเหิงก็ชะงักไป

หลัวเจ๋อ ผู้อาวุโสที่สามแห่งตระกูลหลัว

ผู้บำเพ็ญเพียรขอบเขตทารกเซียน 5 สวรรค์

เป็นคนที่เขาเล่นด้วยกันตั้งแต่เด็ก นับว่าเป็นคนที่สนิทที่สุดในตระกูล

หลัวเหิงคิดมาตลอดว่าตนเองเข้าใจหลัวเจ๋อคนนี้มาก

อย่างไรก็ตาม ในตอนนี้เขากลับพบว่า

ตอนนี้ ผู้อาวุโสที่สามหลัวเจ๋อ เขาเหมือนจะอ่านไม่ออกเสียแล้ว

"เจ้าไปเถอะ......"

หลัวเหิงโบกมือ

กล่าวอย่างอ่อนใจ

อีกครู่ห้องนี้ก็กลับมาโล่งว่างขึ้นมาอีก

ส่วนตอนนี้

มือข้างหนึ่งของหลัวเหิงก็กำเอกสารแผ่นหนึ่งไว้

บนเอกสารเขียนไว้ว่า

ผลที่ได้จากศึกครั้งนี้

"เพื่อปราบปรามสามราชวงศ์ใหญ่ จึงต้องสังหารราษฎรไปเกือบ 500 ล้านชีวิต"

"การตัดสินใจครั้งนี้ของข้า......"

"มันถูกต้องแล้วจริงหรือ"

หลัวเหิงค่อย ๆ เงยหน้าขึ้น

ในใจ เขาก็อดสงสัยการตัดสินใจของตนเองไม่ได้อีกครั้ง

......

เวลาผ่านไป

พริบตาเดียว ก็ล่วงเลยไปอีกหนึ่งวัน

ในตอนนี้ ท้องฟ้าเริ่มสว่างรำไร

อากาศเย็นเล็กน้อย

และบริสุทธิ์มาก

อาณาเขตตระกูลหลัว ลานที่มีกลิ่นอายโบราณแห่งหนึ่ง

หลัวจิ่วเกอนั่งเงียบ ๆ อยู่ใต้ซุ้มหิน

หรี่ตาเล็กน้อย

เพลิดเพลินไปกับช่วงเวลาอันเงียบสงบนี้

พร้อมกันนั้นก็ชงชาหม้อหนึ่ง

ชาที่ชงนั้นคือชากระจ่างเต๋า

ส่วนน้ำที่ใช้ชงชา ก็เป็นน้ำที่ได้จากการนำของเหลววิญญาณไปขัดเกลาหินเซียน

ดูเหมือนเพราะครั้งแรกที่ได้ลองรสชาติชากระจ่างเต๋าก่อนหน้านี้

ได้สัมผัสถึงสิ่งที่เรียกว่ารู้แจ้งเต๋า

หลัวจิ่วเกอจึงเริ่มหลงใหลในความรู้สึกนี้

ความรู้สึกธรรมดาสามัญ

ผ่อนคลายเงียบสงบ

ปล่อยวางทุกสิ่ง สภาวะที่ดูเหมือนไม่มีอะไรพิเศษ กลับทำให้จิตใจของหลัวจิ่วเกอ และความเข้าใจรับรู้ที่เขามีต่อโลกใบนี้ พัฒนาขึ้นไม่น้อย