บทที่ 471: เร็วๆ นี้

ผู้เป็นอมตะทั้งสองได้มายังอาณาจักรเบื้องล่าง ไม่เพียงแต่เจ้าหน้าที่นางฟ้าและเจ้าหน้าที่ปีศาจของพระราชวังเท่านั้น แต่ยังรวมถึงกองกำลังหลักที่ประจำการอยู่ในเกาะนางฟ้าแห่งซีอันต่าว พระภิกษุจำนวนมากที่มีอายุยืนยาวและครอบครัวปีศาจสวรรค์ก็เร่งรีบเช่นกัน  ออกไปทักทาย

กลางเดือน กลางเดือน ข้าพเจ้ายืนอยู่โดยไม่รู้ว่ามีภิกษุกี่รูป จึงเหยียดยาวไปถึงพระตำหนัก

ก่อนที่นกฟีนิกซ์ทั้งสองและนาคุนเพ็งจะไปถึงพระราชวัง พวกเขาก็ยืนอยู่ตรงหน้าประตูโค้งที่ตั้งตระหง่านอยู่ในโดมลอยฟ้า  เทพประจำวังทั้งสองและจุนเทียนเซียนจุนเดินลงจากรถ จากนั้นหันหลังกลับและบินกลับขึ้นไปบนท้องฟ้า

เทพนางฟ้าทั้งสองภายใต้เจ้าหน้าที่สวรรค์จำนวนนับไม่ถ้วนที่ขับรถอยู่ใต้หน่วยพิทักษ์เมฆา กำลังจะผ่านประตูพระราชวังและกลับไปที่พระราชวัง

แม้แต่การเคลื่อนไหวอย่างกล้าหาญในการปกป้องภูเขาเซียงเกว ก็ส่งเสียงคำราม และภูเขา เซียงเกว ว่านหัวทั้งหมดก็ส่องแสงเปล่งประกายออกมามากมาย

ในบรรดาผู้พิทักษ์ซุ้มอสูรอย่างเป็นทางการของนางฟ้า ทุกคนขับไล่เมฆเข้าด้วยกันไปยังวังนางฟ้ากลางและภูเขา เซียงเกว แต่ในเวลานี้ เด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่กำลังชักดาบบินก็โผล่ออกมาจากด้านหน้าและถูกหยุดไว้สองเซ็นต์ต่อพระพักตร์พระเจ้า

เจ้าหน้าที่นางฟ้าหลายคนที่ถือดวงจันทร์โดยทั่วไปแสดงความโกรธทันที โดยเฉพาะอย่างยิ่งสุนัขจิ้งจอกรุ่นนี้ ในที่สุดก็มีโอกาสแสดงหน้าต่อหน้าเทพอมตะโหยวตู และราชาอมตะ  ผู้เป็นอมตะไม่มีความสุข และเขาก็เป็นสุนัขจิ้งจอกตัวจริงด้วย

ระยะของสุนัขจิ้งจอกยังไม่พูด และที่อยู่ข้างๆ เขาจะโกรธทันที

“ความหายนะ! รถของใคร แล้วคุณกล้าหยุดมัน!”

“มานี่ พาฉันลงไป!”

แม้ว่าหญิงสาวตรงหน้าเขาจะเป็นพระภิกษุที่มีอายุยืนยาว แต่ก็เพียงพอที่จะเป็นบรรพบุรุษของ เปิดโรงเรียน

แต่สถานที่แห่งนี้อยู่ที่ไหน เมืองหลวงโพ้นทะเลของเกาะนางฟ้า แดนสวรรค์ ท่ามกลางการปรากฏตัวของปีศาจเจ้าหน้าที่นางฟ้านางฟ้า พระในอาณาจักรอายุยืนยาวและปีศาจสวรรค์อยู่รวมกันเป็นกลุ่ม แม้ว่าพวกเขาจะมีพื้นฐานมาจากอาณาจักร พวกเขาสามารถดึงออกมาได้  เกือบสิบทั้งดีและไม่ดี ส่วนใหญ่เพิ่งพบอาวุธวิเศษที่มีลักษณะคล้ายนางฟ้าเป็นเบี้ย

พระภิกษุธรรมดาในโลกที่อายุยืนยาวไม่สามารถถูกยิงในสถานที่อันเงียบสงบแห่งนี้ได้ และเขาก็เห็นกระสุนปีศาจสองนัดอย่างรวดเร็ว ผู้ปกครองมารและไม้กายสิทธิ์ตกลงมาจากท้องฟ้ากวาดไปทางหญิงสาว

แต่เขาไม่คาดคิดว่าเชือกจะกระโดดออกจากร่างของหญิงสาวได้ในพริบตา  ในพริบตา ผู้ปกครองเวทมนตร์และแส้ ก็เด้งออกไป และปีศาจสวรรค์ทั้งสองก็ถูกแบ็คแฮนด์มัดไว้  เมื่อห่อหุ้มแล้ว วิญญาณของพระเจ้าก็ได้รับการแก้ไข  เมื่อพลังเวทย์มนตร์ของเขาถูกล็อคไว้ ทั้งสองก็ตกลงมาจากยอดเมฆโดยตรง

“นี่เหรอ? มัดเชือกนางฟ้า?”

“นี่ไม่ใช่อาวุธวิเศษของราชานางฟ้าไม่ใช่หรือ?”

“ฉันจำได้ว่ามันดูเหมือนว่าจะมอบให้กับโลกของหยาง…”

“มันกลายเป็นเธอ!”

คราวนี้ มีการพูดคุยกันมากมายระหว่างเจ้าหน้าที่อมตะ  บางคนจำได้ทันทีว่าเขาเป็นใครต่อหน้าเขา และใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย  หลายคนหันศีรษะและมองตรงไปที่

จุน เทียนเซียนจุน เด็กสาวคำนับนางฟ้าซึ่งนั่งอยู่สูงเหนือเตียงเมฆ

"ทูเออร์ เยี่ยมอาจารย์! เห็นท่านท่าน!"

เฟิงตูรู้มานานแล้วว่าคน ๆ นี้เป็นใครต่อหน้าเขา และเป็นเด็กฝึกงานฝูเจี้ยนที่เขารวบรวมไว้ในโลกของหยาง  ครั้งหนึ่งในอดีตเธอปล่อยให้เธอมาที่แดนสวรรค์แห่งนี้เมื่อเธอเข้าสู่วัยยืนยาว

แต่ในชั่วพริบตา อีกฝ่ายได้เข้าสู่การมีอายุยืนยาวแล้ว แม้ว่า ฟางซิ่ว จะทะยานขึ้นสู่อาณาจักรบนแล้ว และกลายเป็น จุนเทียนเซียนจุน  ที่ดูแลคฤหาสน์ จุนเทียนซิง แล้ว ฟูเจีย ก็ยังไม่ลืมคำพูดของคนโบราณ  ฟางตู้.  มารออยู่ในแดนสวรรค์แห่งนี้

ดูเหมือนว่าเธอรู้อยู่แล้วว่าปรมาจารย์ราคาถูกของเธอสามารถมาที่อาณาจักรได้ตลอดเวลา และเทพแห่งนางฟ้าไม่สามารถเข้าสู่โลกได้อย่างสบายๆ  เมืองหลวงอันเงียบสงบแห่งนี้คือเกาะนางฟ้า เป็นหนึ่งในสถานที่ที่มีแนวโน้มว่าจะตั้งถิ่นฐานได้

แน่นอนว่าพวกเขาไม่ได้รอสองสามปีก่อนที่จะได้พบกับมัน และ มังการสาวฟูเจีย ก็ดูมีความสุขมากในขณะนั้น โดยก้มลงและเงยหน้าขึ้นมอง

เฟินนั่งอยู่บนเมฆพูดทันทีว่า "ปรากฎว่าคุณเป็นคนที่แข็งแกร่งมาก! ฉันไม่ได้รวบรวมมัดอมตะอย่างรวดเร็ว และจะจ่ายให้กับเทพเจ้าทั้งสอง!"

เชือกอมตะมัดนี้เป็นเอ็มบริโอที่เป็นอมตะ และหลังจากได้รับการขัดเกลาแล้ว มันก็ถูกรวมเข้ากับพลังวิเศษเหนือธรรมชาติ ซึ่งเทียบเท่ากับผู้ฝึกฝนศิลปะและงานฝีมือเวทมนตร์ และมันก็ไม่ธรรมดา  เมื่อปล่อยออกมาแล้วเทพอสูรธรรมดาทั้งสองอยู่ที่ไหนจะต้านทานได้

“ฟูเจียรู้สึกขุ่นเคือง และฉันหวังว่าผู้อาวุโสทั้งสองจะไม่แปลกใจกับฝูเจี้ยน!”

“ไม่กล้า! เดิมทีมันเป็นลูกสาวของเทพมังกรแห่งทะเลจีนตะวันออก!”

สาวน้อยมังกรฟูจิยะ ได้รับพลังเวทย์มนตร์ทันที และจ่ายให้กับเทพเจ้าทั้งสองแห่งวัง  ตั้งแต่เกิดจนถึงปัจจุบันก็เพียงไม่กี่ทศวรรษเท่านั้น  เทพเจ้าทั้งสองนี้ปฏิบัติมาเป็นเวลาอย่างน้อยสี่หรือห้าร้อยปี  ไม่มีอะไรผิดปกติกับการเรียกผู้อาวุโส

เพียงแต่ว่าสาวมังกรได้ฝึกฝนอาณาจักรฉางเฉิงมานานหลายทศวรรษ โดยบูชาราชานางฟ้าในฐานะครู และก่อนที่จะเข้าสู่อาณาจักรฉางเฉิง เธอถืออาวุธเวทย์มนตร์ชั้นหนึ่งของตัวอ่อนนางฟ้า  เมื่อไม่นานมานี้ ฉันได้ยินมาว่าพ่อของเธอยังคงถูกผนึกอยู่  เทพมังกรทะเลจีนตะวันออกอาจจะเป็นนางฟ้าอมตะในอนาคต

ช่องว่างระหว่างพวกเขาทำให้เทพทั้งสองรู้สึกถึงรสชาติที่แท้จริงในทันที

มังกรสาวฟูจิยะนั้นยาวกว่านิดหน่อย แต่เธอก็ไม่ได้เติบโตมากนัก  ดูราวกับเด็กสาวอายุ 13 ปี กระโดดโลดเต้น เต็มไปด้วยธรรมชาติของความเป็นสาว

เมื่อก้าวขึ้นไปบนหัวเมฆ ผ่านเจ้าหน้าที่นางฟ้าที่ทับซ้อนกัน เขายืนอยู่ข้างๆ เฟิงตู และมองดูเขาพร้อมกับเงยหน้าเล็กๆ ของเขา

เฟิงตูไม่ได้พูดอะไรมาก แค่พูดว่า: "นี่คือวัง! อย่าลืมทำตามกฎ!"

“อยู่กับฉันชั่วคราว! อย่าขยับนะ!”

“ในอีกไม่กี่วัน! ฉันจะส่งต่อคุณให้กลายเป็นกฎอมตะ เพราะอาจารย์ไม่สามารถอยู่กับคุณและกระตุ้นให้คุณฝึกฝนได้ แต่คุณต้องไม่สูญเสียชะตากรรมอมตะนี้!”

“จำนวนชีวิตมรรตัยนั้นเป็นเพียงเวลาที่ยาวนานและกระพริบตา หากคุณไม่สามารถเป็นอมตะมาก่อนได้ มันจะเป็นเพียงเศษดินสีเหลือง! คุณเป็นศิษย์ของประตูอมตะของอาจารย์ อย่า  ต้องการส่งคุณเข้าสู่การกลับชาติมาเกิด!

สาวน้อยมังกรฟูเจียพยักหน้าแล้วพูดว่า "ถูเอ๋อร์จำได้แล้ว ฉันต้องทำงานหนักเพื่อที่จะเป็นพระที่เร็วที่สุดในโลก!"

“ขึ้นสู่อาณาจักรโดยเร็วที่สุดเพื่อค้นหาปรมาจารย์”

อดไม่ได้ที่จะหัวเราะ: "คุณเป็นเด็กใหญ่มาก!"

จากนั้นทุกคนก็ผ่านประตูวังอันกว้างใหญ่ด้วยกัน  เมฆกลิ้งและปีศาจเจ้าหน้าที่นางฟ้าที่ยืนอยู่เหนือหัวเมฆเข้ามาในวังพร้อมกับเสียงดนตรีในวังอันหนักหน่วง

ยูดูเซียงกง ในปัจจุบันเทียบไม่ได้กับอดีต  ประวัติศาสตร์สองพันปี ช่วงจิ้งจอกและเจ้าหน้าที่ปีศาจ ยูดูเซียงกง ถูกสร้างขึ้นและขยายอย่างต่อเนื่อง และพื้นที่ของ ยูดู เซียนเต๋า ก็เพิ่มขึ้นทุกวันที่ผ่านไป  ร้อยไมล์ ไม่มีที่สิ้นสุด  ล้วนถูกห่อหุ้มอยู่ในวงล้อมขนาดใหญ่

ในหมู่พวกเขา ภูเขาเยว่เซีย และพระราชวังหลายแห่ง หลินหยวน ลอยอยู่กลางอากาศด้วยซ้ำ  น้ำตกและดินแดนเทพนิยายหลิงซานเชื่อมต่อถึงกัน  มีเมฆและหมอกล้อมรอบ  ในช่วงเวลานี้ ผู้เฝ้าพระราชวังหลายคนบินขึ้นลงและเสื้อผ้าสีสันสดใสก็กระพือปีก

เฟิงตูยังมีคฤหาสน์ในวังแห่งนี้ ซึ่งเคยเป็นคฤหาสน์ของ เซียงเกว ซึ่งเป็นอดีตบริษัทขนส่ง ซึ่งต่อมาได้เปลี่ยนโดยตรงเป็นคฤหาสน์ของ เซียงเกว ซึ่งตั้งอยู่ด้านข้างของภูเขา เซียงเกว

เฟิงตูเพิ่งกลับมาที่วัง มองดูเมฆหมอกในระยะไกล ภูเขาเซียงเกวอาเจียน เยว่เซีย ใต้ดวงจันทร์ อ่านหนังสือในมือของเขา จากนั้นจึงต้องการเลือกการตรัสรู้ที่เหมาะสมซึ่งเหมาะสมกับการปฏิบัติและการปฏิบัติของกฎ  มังกรสาวฟูจิยะ

ในขณะนี้ ในกลางอากาศของ กงคิว จู่ๆ ประตูก็เปิดออก และหัวอีกาดำก็ออกมาจากประตู มองไปทางซ้ายและขวา และในที่สุดดวงตาขนาดเท่าเมล็ดถั่ว ก็สังเกตเห็นฟางซิ่ว

ฟางซิ่วมองไปที่มัน: "มีอะไรให้ฉันค้นหาไหม หรือเฉินจินมีอะไรหรือเปล่า?"

อีกาวายุพูดด้วยน้ำเสียงที่เฉียบคมและคุ้นเคย: "สิ่งที่ฉันอยากจะบอกคุณคือ! การประชุมผู้ว่าการเขตเวลานี้จะจัดขึ้นเร็วๆ นี้!"

“คุณลืมเหรอ?”