ระบบปรับแต่งกาลเวลาสะท้านภพ ตอนที่ 205 ด่านแรก

ระบบปรับแต่งกาลเวลาสะท้านภพ ตอนที่ 205 ด่านแรก

ณ พื้นที่ว่างกว้างใหญ่แห่งหนึ่ง

ตอนนี้กลับมียอดฝีมือขอบเขตแก่นสุญตายืนอยู่ไม่น้อย

บนท้องฟ้า

นิมิตประหลาดมากมายก็ลอยขึ้นมา

เมฆม้วนตัว

นกลึกลับเจ็ดสีพุ่งทะยานออกมาจากเมฆโดยตรง

ถัดมาก็พุ่งเข้าหาพื้นดินอย่างรวดเร็ว

เห็นดังนั้น

ทุกคนโดยรอบต่างเปลี่ยนสีหน้า รีบถอยหลังออกมา!

ถัดมานกลึกลับเจ็ดสีก็ร่อนลงมายังพื้นที่ว่างโดยตรง

ตูมสนั่น!

ราวกับเป็นกุญแจบางอย่าง

แผ่นดินเริ่มสั่นสะเทือน

ดินแยกออก

ยอดแหลมสีดำก็ขุดขึ้นมาจากใต้ดินในทันที

ทุกคนต่างเบิกตากว้างมองภาพนี้

"นี่ ใช่ฝีมือของยอดฝีมือขอบเขตผันแปรหรือไม่?"

"หรูหราอะไรขนาดนั้น!"

"นี่คือท้องพระโรงขนาดใหญ่หรือ?"

เมื่อนิมิตจางหายไป ท้องพระโรงอันหรูหราขนาดใหญ่ก็ผุดขึ้นมา

ปรากฏต่อหน้าทุกคน

ทุกคนจ้องมองท้องพระโรงอันหรูหราขนาดใหญ่ตรงหน้า สีหน้าเปี่ยมความคาดหวัง

ด้านใน...

จะมีมรดกที่ยอดฝีมือขอบเขตผันแปรทิ้งไว้หรือไม่?

แต่ขณะที่ท้องพระโรงเพิ่งจะปรากฏขึ้น

อีกด้านหนึ่ง

กู่หยางก็เพิ่งมาถึงที่ใกล้เคียง

เย่ชิงเฉิงก็รออยู่ที่นี่

"นายน้อยกู่ เจ้ามาแล้ว"

เย่ชิงเฉิงเห็นกู่หยางมาถึง ใบหน้างามก็แสดงความยินดีในทันที

"อืม นี่คือมรดกของยอดฝีมือขอบเขตผันแปรหรือ?"

กู่หยางพยักหน้าเบา ๆ ถัดมาก็แสดงสีหน้าอยากรู้ มองไปยังท้องพระโรงสีดำอันหรูหราไม่ไกลตรงหน้า

แววตาเปล่งประกาย

"อืม คนอื่นก็เข้าไปกันแล้ว พวกเราก็ไปกันเลยหรือไม่"

เย่ชิงเฉิงพยักหน้ารับเบา ๆ ถัดมาก็ถาม

กู่หยางพยักหน้า ถัดมาก็ก้าวไปข้างหน้ากับเย่ชิงเฉิง

ขณะนี้ ยอดฝีมือขอบเขตแก่นสุญตาโดยรอบต่างตั้งตาคอย กรูกันเข้าไปในท้องพระโรงสีดำอันหรูหรา

ภายในท้องพระโรง

คนที่มาถึงดินแดนรกร้างเกือบทั้งหมดรวมตัวกันอยู่ที่นี่

ภายในท้องพระโรงกว้างใหญ่

อย่างน้อยก็บรรจุคนเป็นหมื่นได้!

แถมไม่แออัดเลยสักนิด!

"นี่ใช่ท้องพระโรงที่ยอดฝีมือขอบเขตผันแปรทิ้งมรดกไว้หรือ?"

"จะได้รับมรดกของท่านยอดฝีมือนั้นต้องทำอย่างไรกัน?"

บางคนแสดงสีหน้าสงสัย มองสำรวจรอบ ๆ ด้วยความไม่เข้าใจ

ในท้องพระโรงมหึมานี้

ทุกคนยืนอยู่ตรงประตู

ส่วนข้างหน้า...

มีเส้นสีเหลืองยาวกั้นไว้

กั้นทุกคนไว้ข้างนอก

ตรงข้าม... กลับมีประตูสีเขียวบานหนึ่ง

"คงต้องเดินเข้าไปข้างในกระมัง?"

มีอัจฉริยะขอบเขตห้วงสมุทรแก่นแท้ระดับ 10 ขั้นสูงสุดวัยหนุ่มคนหนึ่งแสดงสีหน้าคาดหวัง ถือดาบใหญ่ก้าวข้ามเส้นสีเหลืองไปข้างหน้าโดยตรง

เมื่อเขาก้าวข้ามเส้นสีเหลือง

ก็รู้สึกว่าสภาพแวดล้อมรอบข้างเปลี่ยนแปลงไปทันที

พร้อมกันนั้น...

กลิ่นอายที่น่าสะพรึงกลัวเพ่งเป้าหมายไปที่เขาในทันที!

ยังไม่ทันให้เขาตอบโต้

การโจมตีรุนแรงก็ถาโถมเข้าตรงหน้าเขา

"ไม่ดีแล้ว!"

เห็นดังนั้น อัจฉริยะหนุ่มก็เปลี่ยนสีหน้าในทันที รีบปลดปล่อยพลังแก่นแท้ต้านทาน

ปรากฏว่ากลับโดนตีกระเด็นออกมา

ปัง!

เสียงหนึ่งตรงกระแทกเข้ากับผนังแข็งแกร่งของท้องพระโรง

พ่นเลือดสดอย่างรุนแรง

ยอดฝีมือขอบเขตแก่นสุญตาโดยรอบมองเห็นเช่นนั้นก็ขมวดคิ้วพร้อมกัน

"เมื่อครู่นี้ผู้ที่โจมตีน่าจะเป็นร่างเงาขอบเขตแก่นสุญตา?"

"ดังนั้น... จะต้องจัดการกับร่างเงาขอบเขตแก่นสุญตานี่ให้ได้ก่อนถึงจะไปต่อได้เช่นนั้นหรือ?"

คิดถึงตรงนี้ ยอดฝีมือขอบเขตแก่นสุญตาก็ทนไม่ไหวต้องเดินเข้าไปด้วย

ปรากฏว่ายังไม่ถึงวินาทีด้วยซ้ำ

ยอดฝีมือขอบเขตแก่นสุญตานี้ก็ถูกตีกระเด็นออกมาเช่นกัน

แต่ครั้งนี้...

ร่างเงาที่โจมตีกลับแข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิมอีก!

"ไม่ถูก! ร่างเงานั้นเป็นไปตามขอบเขตของผู้บุกรุก..."

"แถมดูท่าทางนี้... กลัวว่าจะเป็นด่านแรกเท่านั้นเอง!"

บางคนพูดด้วยสีหน้าบูดบึ้งในทันที

ฟังเขาพูดแบบนี้

สัตว์ประหลาดเฒ่าขอบเขตแก่นสุญตาระดับสุดก็เปลี่ยนสีหน้าเป็นทันที

ตามขอบเขตบำเพ็ญเพียร... แสดงว่าร่างเงาที่พวกเขาจะเจอจะอยู่ในระดับมรณะชีวันหรือ?

ขณะนี้ คนผู้หนึ่งที่เฝ้าดูมาตลอด เจี้ยนเฉินก็ทนไม่ไหวต้องเดินออกไปข้างหน้า

ก้าวข้ามเส้นสีเหลือง

กลิ่นอายน่าสะพรึงกลัวก็ทะลักออกมาในทันที

เห็นดังนั้น เจี้ยนเฉินแสดงสีหน้าไม่เปลี่ยนแปลง ยกกระบี่ในมือฟันออกไป!

ปราณกระบี่น่าสะพรึงกลัวตรงตัดร่างเงานั้นเป็นสองท่อน!

พร้อมกันนั้น

ร่างเงาข้างหน้าเจี้ยนเฉินก็หายไปโดยตรง

เพียงแต่เจี้ยนเฉินเพิ่งจะเดินได้ไม่กี่ก้าว ก็เจอร่างเงาลอยออกมาอีก

ไม่ไกลกัน

ฉู่เสินเซียวกับแต่ละอัจฉริยะของราชวงศ์ใหญ่ทนความคาดหวังในใจไม่ไหว ก้าวเข้าไปข้างใน แต่ละคนเริ่มผ่านด่าน

สัตว์ประหลาดเฒ่าขอบเขตแก่นสุญระดับสูงสุดก็ขมวดคิ้ว ไม่ลังเลรีบก้าวเข้าไป

ผลปรากฏว่า ร่างเงาที่พวกเขาพบกลับแข็งแกร่งกว่าคนอื่นมาก

ร่างที่อ่อนแอสุดก็... ขอบเขตแก่นสุญตาระดับ 10 ขั้นสูงสุด!

เพียงแต่ยังไม่เจอระดับมรณะชีวัน

พวกเขาก็โล่งอกไปหน่อย

ยอดฝีมือขอบเขตแก่นสุญตาคนอื่นเห็นดังนั้นก็ทนไม่ไหวต้องเริ่มผ่านด่านด้วย

เพียงแต่ด่านแรกก็ยากแสนเข็ญแล้ว

ดังนั้นจึงมีคนจำนวนมากที่โดนด่านแรกเตะตกรอบ

แต่อัจฉริยะจากทั้งสามราชวงศ์ใหญ่กลับผ่านด่านแรกและด่านสองได้อย่างหวุดหวิด

ตุ้บ ตุ้บ ตุ้บ!

มีอีกหลายร่างกระเด็นกลับออกมา

ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความตกตะลึงเละความกลัว

"คู่ต่อสู้แข็งแกร่งไปแล้ว"

"ข้าแค่ขอบเขตแก่นสุญตาระดับ 1 เท่านั้น ดันเจอร่างเงาขอบเขตแก่นสุญตาระดับ 3 มันจะสู้ได้อย่างไร?"

"มันโหดร้ายเกินไปแล้ว!"

"ดูเหมือนยอดฝีมือขอบเขตผันแปรที่สิ้นชีพนั้นค่อนข้างให้ความสำคัญกับพรสวรรค์"

"เฮ้อ... เช่นนั้นแปลว่า..."

ใจความก็คือ สิ่งที่พูดกันนั้นทำให้หลายคนเปลี่ยนสีหน้า

หากยอดฝีมือขอบเขตผันแปรชอบคนที่มีพรสวรรค์สูงส่ง

เช่นนั้น...

ไม่แปลว่ากู่หยางจะได้รับมรดกของยอดฝีมือขอบเขตผันแปรคนนี้แน่นอนหรอกหรือ?

แต่ก็มีบางส่วนที่แววตากระจ่างวาว

"ยังไม่แน่หรอก แม้อัจฉริยะคนอื่นจะมีพรสวรรค์ด้อยกว่ากู่หยาง แต่ยอดฝีมือขอบเขตผันแปรนั้นอาจจะไม่ได้ให้นิยามอัจฉริยะที่สูงมาก บางทีอัจฉริยะคนอื่นอาจมีโอกาสก็ได้กระมัง?"

แต่เพิ่งจะคิดได้แบบนี้

ก็มีร่างหนึ่งร้องโหยหวนขึ้นมา แล้วลอยกลับออกมา

ทุกคนมองไปก็ตกใจ

คนผู้นั้น...

กลับเป็นสัตว์ประหลาดเฒ่าขอบเขตแก่นสุญตาระดับ 10 ขั้นสูงสุด!