บทที่ 48 ขอลาพักร้อนแค่ไม่กี่วัน กลับมาอีกทีแกจะสวมหมวกเขียวให้ฉันซะแล้วเหรอ!
บทที่ 48 ขอลาพักร้อนแค่ไม่กี่วัน กลับมาอีกทีแกจะสวมหมวกเขียวให้ฉันซะแล้วเหรอ!
ในใจจ้าวเทียนเต็มไปด้วยความโกรธ! เพราะสิ่งที่เขาเกลียดที่สุดในชีวิตคือคนทรยศ!แม้ว่า เซียวเฉินกับเย่ซิงเฉินจะไม่ใช่ลูกน้องของตัวเอง แต่ก่อนที่จะเกิดใหม่ พวกเขาได้ร่วมกันต่อสู้กับราชาปีศาจหลินเป่ยฝาน นับถือกันเป็นพันธมิตร
แต่ตอนนี้ ถูกพันธมิตรแทงข้างหลัง แล้วจะให้เขารู้สึกดีได้อย่างไร?
“เซียวเฉิน! เย่ซิงเฉิน! เห็นแก่มิตรภาพในอดีตที่ผ่านมา ฉันจะยอมปล่อยพวกแกไปก่อน! แต่ถ้ายังรั้นเลือกทางผิด คิดสมรู้ร่วมคิดกับคนชั่ว ถึงตอนนั้นฉันจะไม่ไว้หน้าพวกแกอีกต่อไป!”
จ้าวเทียนถือแก้วไวน์แดง หันหลังให้ทุกคนแล้วพูดว่า “จับตาดูทุกความเคลื่อนไหวของหลินเป่ยฝานและบริษัทหลินอินเสเมนท์ ถ้ามีอะไรผิดสังเกตให้รายงานทันที!”
“รับทราบครับ ราชามังกร!” ทุกคนพูดพร้อมกัน
อีกด้านหนึ่ง หลังจากรักษาสภาพจิตใจได้แล้ว ในที่สุด เย่ซิงเฉินตัวเอกคนที่ 2 ก็กลับมา
“คุณเย่ อรุณสวัสดิ์”
“คุณเย่ หลังจากได้พักผ่อนแล้ว คุณดูสดชื่น มีพลังมากจริงๆ”
“พวกเรารอคอยการกลับมาของคุณ!”
...
ระหว่างทาง เขาได้รับการทักทายอย่างอบอุ่น เย่ซิงเฉินตอบกลับด้วยรอยยิ้ม
หลังจากพักฟื้นมาหลายวัน เขาตั้งสติได้แล้ว และยังได้ข้อสรุปเช่นกัน ว่าเหตุผลที่เขาทำเงินได้จำนวนมหาศาล มันไม่ใช่เพราะโชคของหลินเป่ยฝาน แต่เป็นโชคของตัวเขาเอง
เพราะเขาเป็นคนเกิดใหม่ เป็นตัวละครระดับตัวเอก โลกทั้งใบหมุนรอบตัวเขา ย่อมครอบครองโชคลาภเป็นธรรมดา ดังนั้นทำเงินตามที่ต้องการ
แค่บังเอิญว่าหลินเป่ยฝานมันขอให้เขาช่วยทำเงินก็เท่านั้น
“นี่ช่วยไม่ได้ เพราะฉันคือตัวเอก เลยเจ๋งขนาดนี้!”
หลังจากพยายามทำความเข้าใจเรื่องนี้ เย่ซิงเฉินก็รู้สึกปลอดโปร่งไปทั้งตัว ผ่อนคลายขึ้นมาก
“เพราะงั้นหลังจากนี้ไป ก็แค่ทำงานให้หลินเป่ยฝานน้อยลง!”
“ระหว่างนั้น ก็อาศัยสถานะในตอนนี้สร้างความไว้วางใจจากเขา แล้วค่อยหลอกลวงให้ลงทุนมหาศาลในอุตสาหกรรมที่จะขาดทุนให้อนาคต! ทำลายเขาให้สูญเสียกำไรทั้งหมดที่เคยได้มา!”
เย่ซิงเฉินก้าวเข้าบริษัทอย่างอารมณ์ดี เห็นสาวสวยในแผนกต้อนรับกำลังยิ้มน้อยยิ้มใหญ่จึงเอ่ยถาม “ช่วงนี้พวกคุณทำเงินได้อีกแล้วเหรอ? ทำไมทุกคนดูมีความสุขกันจัง?”
“สวัสดีคุณเย่ พวกเราทำเงินได้อีกแล้ว ช่วงที่คุณไม่อยู่ ภายใต้คำแนะนำของรองประธานหลิน พวกเราสามารถสร้างรายได้มากกว่าพันล้าน!” คนสวยในแผนกต้อนรับยิ้มแย้มแจ่มใส
เย่ซิงเฉินพยักหน้าขณะที่เขาฟัง แม้ว่าเจ้าหลินเป่ยฝานจะน่ารำคาญไปบ้าง แต่วิสัยทัศน์ด้านการลงทุนของเขายอดเยี่ยมจริงๆ!
แต่เมื่อเทียบกับตัวเองที่เป็นบุตรแห่งโชคชะตาแล้ว มันยังห่างชั้นกันอยู่มาก!
เพราะถ้าเป็นฉัน แค่วันสองวันก็สามารถสร้างรายได้หลายพันล้าน แต่เขาทำได้แค่พันล้านในช่วงที่ผ่านมา ยังห่างชั้นกันนัก!
“แต่เราทุกคนรอคอยการกลับมาของคุณนะคุณเย่! เพราะช่วงที่คุณอยู่ คุณทำเงินได้เยอะกว่านี้มาก! กระทั่งรองประธานหลินยังพูดถึงคุณทั้งวัน บ่นว่าได้กำไรน้อยเวลาไม่มีคุณ!”
ประโยคนี้ทำให้เย่ซิงเฉินสุขใจอย่างบอกไม่ถูก ก็ดูสิ นี่แหละคือพลังของบุตรแห่งโชคชะตา ไม่ว่าจะไปที่ไหนก็ได้รับการยกย่องอย่างสูง!
ไม่มีอะไรที่ฉันทำไม่ได้!
“แต่อันที่จริงแล้วเราไม่ได้มีความสุขแค่เพราะเรื่องนี้” สาวสวยแผนกต้อนรับกล่าวเสริม
“โอ้? งั้นมีเรื่องอะไรดีๆอีกเหรอ? ลองเล่าให้ผมฟังหน่อยสิ!” เย่ซิงเฉินอยากรู้อยากเห็น
“ในระหว่างที่คุณไม่อยู่ รองประธานหลินของเราได้ร่วมมือกับฉู่รั่วเสวี่ย ซีอีโอคนสวยของกลุ่มลี่เฉิงอย่างเป็นทางการแล้ว พวกเขาตัดสินใจร่วมกันพัฒนาที่ดินในเจียงหนาน!”
สาวสวยแผนกต้อนรับมีความสุขมาก “ตามที่รองประธานหลินบอก ที่ดินผืนนั้นต่อไปจะกลายเป็นสมบัติล้ำค่า ชักนำผลประโยชน์มากมายมาสู่บริษัทของพวกเรา! เมื่อรู้ว่าบริษัทมีแนวโน้มพัฒนาไปด้วยดี พวกเราทุกคนเลยมีความสุข!”
“คุณเย่ คุณไม่คิดว่านี่เป็นข่าวดีเหรอ?”
เมื่อตัวเอกเย่ซิงเฉินได้ยินแบบนั้น จิตใจเขาฟุ้งซ่านทันที
นี่มันข่าวดีซะที่ไหนกัน มันเป็นข่าวร้ายที่เลวร้ายไปมากกว่านี้ไม่ได้แล้วต่างหาก!
เชี่ยเอ๊ย!
ไอ้สารเลวหลินเป่ยฝาน ฉันขอตัวไปพักผ่อนแค่สองสามวัน แต่พอกลับมาแกก็คิดจะสวมหมวกเขียวให้ฉันแล้วเหรอ?
แม้ตอนนี้จะยังไม่ถึงกับเป็นหมวกเขียวจริงๆก็ตาม แต่ก็ใกล้เคียง!
เพราะในชาติที่แล้ว ทั้งคู่รักใคร่กันเพราะที่ดินผืนนี้ อีกฝ่ายอาศัยวาทศิลป์ หลอกผู้หญิงที่เย่ซิงเฉินรักไปไว้ในอ้อมอก
และเขาในฐานะเทพสงครามได้แต่เหม่อมอง ปล่อยเธอเข้าสู่อ้อมอกศัตรู โดยที่ทำอะไรไม่ได้!
แผนในตอนแรกหลังจากเกิดใหม่ เขาตั้งใจจะกำจัดปัญหาอย่างหลินเป่ยฝานก่อน แล้วค่อยไปครองรักกับฉู่รั่วเสวี่ย จากนั้นให้กำเนิดเด็กอ้วนซักคน ใช้ชีวิตที่ทุกคนอิจฉา
แต่ใครจะคาด เขายังไม่ทันได้แก้แค้น ไอ้สารเลวหลินเป่ยฝานก็คิดสวมหมวกเขียวให้เขาอีกใบซะแล้ว!
หลินเป่ยฝาน ฉันไม่ขออยู่รว่มโลกกับแก!
คิดได้แบบนี้ เขาก็เดินเข้าไปในบริษัทอย่างเร่งรีบ
“คุณเย่ นั่นคุณกำลังจะไปไหน?”
“ฉันจะไปหารองประธาน มีเรื่องสำคัญต้องคุยกับเขา!”
