ตอนที่5 ข้อเสนอ

“เข้าไปอยู่ในตู้เสื้อผ้าก่อน”

เอริคเห็นว่าที่นี่ก็ไม่ได้มีที่ใหญ่สำหรับจะให้ลูกน้องของเขาเข้าไปหลบเพราะตอนนี้มันไม่ทันแล้วเขาเลยให้ลูกน้องของเขาเข้าไปหลบในตู้เสื้อผ้าที่อยู่ในห้องของเขานั่นเองเพราะการที่จะเข้าไปที่ฉันใต้ดินของที่นี่นั้นต้องใช้รหัสยุ่งยาก

ลูคัสเองก็เข้าไปเบียดตัวอยู่ในตู้เสื้อผ้าอย่างทุลักทุเลเพราะตัวของเขามันค่อนข้างที่จะใหญ่ขาที่ยาวเก้งก้างนั้นก็จัดการยากเสียเหลือเกินเพื่อไม่ให้หญิงสาวที่น่าจะเป็นคนสำคัญของเจ้านายได้รู้ว่าเขาอยู่ในนี้เขาต้องพยายามจัดการตัวเองให้ได้

“ว่าไงครับตะวัน”

“คือตะวันทำอาหารไทยเป็นแกงจืดน่ะค่ะเป็นอาหารไทยตะวันเลยอยากจะให้คุณเอสลองทาน”

หญิงสาวยื่นกล่องอาหารให้ชายหนุ่มพร้อมทั้งส่งยิ้มหวานให้เขาแล้วกำลังจะหลังหลังเดินกลับบ้านพักของเธอไป

“คุณจะเข้าไปคุยกับผมข้างในก่อนไหมครับ”

เอริคมองหน้าหญิงสาวพร้อมทั้งใช้มืออีกข้างชี้ไปในห้องพรอมถามหญิงสาวว่าเธอจะเข้าไปคุยกับเขาข้างในหรือเปล่าเพราะเขาเองอยากมีเวลาที่จะคุยกับเธอให้นานกว่านี้

“ตะวันไม่รบกวนคุณแล้วค่ะ”

ทานตะวันยิ้มให้ชายหนุ่มพร้อมทั้งเดินออกไปทันทีเพราะเธอคิดว่าไม่อยากรบกวนเวลาของเขามากเกินไปนั่นเองต่างจากชายหนุ่มที่มองตามเธอตาละห้อยเพราะว่าอยากให้เธอได้มีเวลาอยู่ใกล้เขานานกว่านี้

ลูคัสที่แอบมองอยู่ตรงตู้เสื้อผ้าเขาเห็นพฤติกรรมของคนเป็นเจ้านายเขาก็รู้ได้ทันทีว่าเจ้านายหนุ่มของเขานั้นคงจะถูกใจแม่สาวหน้าหวานคนนี้แล้วล่ะสิถึงได้เสียอาการของมาดนายใหญ่เสียขนาดนั้น

“ออกมาได้แล้ว”

เอริคเรียกลูกน้องเขาอย่างหมดอารมณ์เพราะว่าหญิงสาวไม่เข้ามาคุยกับเขาตามที่เขาหวังไว้นั่นเองสีหน้าที่บ่งบอกอารมณ์เซ็งมันสามารถที่จะทำให้ลูกน้องอย่างลูคัสดูออกว่าเข้านายของเขานั้นเสียอารมณ์อย่างเห็นได้ชัดและเขาก็ไม่ควรอยู่ที่นี่นานด้วย

“เธอเป็นใครเหรอครับคุณเอส”

ลูคัสอยากจะรู้ว่าคนที่ทำให้เจ้านายของเขาเสียการได้เป็นใครกัน

“เธอคือพี่สาวของคนที่ฉันให้เธอตามหาไง”

เอริคทิ้งตัวลงบนโซฟาพร้อมทั้งตอบคำถามลูคัสด้วยใบหน้าที่เรียบเฉยแต่มีน้ำเสียงแอบเซ็งอย่างเห็นได้ชัด

“อ๋ออย่างนี้นี่เองงั้นผมขอตัวก่อนนะครับคุณเอส”

ลูคัสเดินออกจากบ้านพร้อมอมยิ้มมุมปากเขารู้ได้ทันทีว่าผู้หญิงคนนี้คงไม่ใช่สำคัญแค่เป็นพี่สาวของคนที่เขาตามหาหรอกละมั้งคงจะเป็นคนที่สำคัญต่อใจของเจ้านายเขาด้วยไม่เช่นนั้นคงจะไม่ช่วยเหลือกันขนาดนี้แถมสีหน้าและอาการของเจ้านายหนุ่มของเขายังบ่งบอกให้นักสืบอย่างเขาได้เห็นชัดด้วยว่าเจ้านายหนุ่มของเขานั้นสนใจหญิงสาวหน้าหวานคนนี้ขนาดไหน

เอริคคิดว่าหากเข้าไปคุยกับน้องชายของเขาและถ้าหากว่าเขาบอกความจริงว่าน้องสาวของหญิงสาวนั้นอยู่ที่ไหนเธอก็ต้องไปจากที่นี่เป็นแน่เพราะเหตุผลที่เธอมาที่นี่เพียงเพราะอยากจะตามหาน้องสาวของเธอเท่านั้นแต่เขาอยากให้เธอนั้นอยู่ที่นี่กับเขาไปก่อนเขาจึงค่อยๆคิดหาวิธีว่าจะทำอย่างไรให้เธออยู่ที่นี่กับเขานานๆชายหนุ่มเดินวนไปวนมาอยู่พักใหญ่ก็คิดออกว่าเขาต้องใช้วิธีไหนถึงจะสามารถรั้งให้หญิงสาวอยู่กับเขาได้ตลอดนั่นเอง

ก๊อกๆๆ

“คุณเอสมีอะไรเหรอคะ”

ทานตะวันเปิดประตูมาเห็นชายหนุ่มเธอไม่รู้ว่าเขามาเคาะห้องเธอเพราะมีธุระอะไรในใจเธอก็แอบหวังว่าเขาอาจจะรู้เบาะแสน้องสาวของเธอแล้วก็เป็นได้

“ผมมีเรื่องที่จะคุยกับคุณครับขอผมเข้าไปข้างในได้ไหม”

“ได้สิคะ...คุณเอสมีเรื่องอะไรเหรอคะ”

ทานตะวันส่งยิ้มหวานให้กับชายหนุ่มตอนนี้เธอเริ่มมีหวังเล็กๆว่าเรื่องที่เขาพูดนั้นจะเป็นเรื่องน้องสาวของเธอนั่นเอง

“พอดีว่าคือผมมีข้อเสนอจะให้คุณลองคิดดูน่ะครับเพราะว่าการใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ของคนต่างบ้านต่างเมืองมันค่อนข้างลำบากนะครับแล้วถ้าคุณจะไปไหนมาไหนกับผมเพื่อที่จะตามหาน้องสาวของคุณถ้าจะให้เป็นเรื่องที่ง่ายคือคนคุณจะต้องเป็นประชาชนของที่นี่ครับ”

เอริคเริ่มพูดตามแผนการของเขาเมื่อเขาสังเกตสีหน้าของหญิงสาวที่ดูจะไม่เข้าใจที่เขาพูดเท่าไหร่และกำลังคิดตามเขาจึงคิดว่าแผนที่เขาคิดมานั้นคงทำให้หญิงสาวตกหลุมพรางเป็นแน่

“ที่...คุณเอสพูดหมายความว่ายังไงคะ”

ทานตะวันยังไม่ค่อยเข้าใจที่ชายหนุ่มพูดเท่าไหร่ถูกที่เธอเป็นคนต่างบ้านต่างเมืองจะมาใช้ชีวิตนี่ที่นี่โดยอิสระมันก็เป็นไปได้ยากแต่เธอก็ทำได้เพียงเท่านี้เพราะว่าเธอเป็นคนที่แต่งบ้านตามตัวอย่างที่เขาว่าจริงๆเธอจึงต้องให้เขาช่วยไง

“คือข้อเสนอของผมที่จะบอกกับคุณก็คือผมอยากให้คุณจดทะเบียนสมรสกับผมครับเพื่อที่จะให้การเป็นอยู่ชีวิตที่นี่ง่ายขึ้น”