ตอนที่ 39 สัจธรรมแห่งวิทยายุทธ์
ตอนที่ 39 สัจธรรมแห่งวิทยายุทธ์
เย่เฉินเงยหน้าขึ้น ประกายสั้นๆ วูบวาบในรูม่านตาสีเข้มของเขาขณะที่ดวงตาของเขาเพ่งใบหน้าของอาของเขา เขาก้าวไปข้างหน้าก่อนที่จะประกาศว่า
“ท่านอา… ข้ามาแล้ว” จริงๆ แล้วเย่จ้านฉวงได้พิจารณาที่จะสงวนพลังไว้ประมาณเก้าในสิบของความแข็งแกร่งที่แท้จริงของเขาเมื่อเขาชก เพราะว่าระดับของเย่เฉิน น่าจะอยู่ที่ระดับหกขั้นกลางเท่านั้น แม้ว่าเขาจะประมาณการณ์อย่างให้น้อยที่สุดก็ตาม อย่างไรก็ตาม หากเขาคำนึงถึงพลังบริสุทธิ์ที่แปลกประหลาดของปราณฟ้าของหลานชายของเขา เขามั่นใจว่าชายหนุ่มคงจะเพิ่มพลังของเขาให้ใกล้เคียงกับพลังที่ระดับหกขั้นสูงเท่านั้น
อย่างไรก็ตาม มีบางอย่างเกี่ยวกับรูปลักษณ์ที่แปลกประหลาดของหลานชายของเขาซึ่งทำให้สัญชาตญาณอันช่ำชองของเย่จ้านฉวงเตือนทันที ทันใดนั้น เขารู้สึกว่าถูกบังคับให้มองคู่ต่อสู้ของเขาในแง่ที่จริงจังมากขึ้น
เย่เฉินก้าวไปข้างหน้า และเย่จ้านฉวงก็แข็งทื่อ เขารู้สึกได้ถึงกระแสกดดันของปราณฟ้า ที่หลั่งไหลออกมาจากนักสู้ระดับหกที่อยู่ตรงหน้าเขา และคุกคามนักสู้ระดับแปดอย่างตัวเขาเองจริงๆ!
'เป็นไปไม่ได้ นักสู้ระดับล่างจะกดดันนักสู้ระดับสูงกว่าได้อย่างไร' ความคิดของเย่จ้านฉวงพลุกพล่าน 'พลังของเขาดูเหมือนจะทัดเทียมกับข้า เฉินเอ๋อสามารถต่อสู้กับข้าได้ด้วยความเท่าเทียมกัน!'
ในเสี้ยววินาที เย่จ้านฉวงทิ้งความคิดที่สงสัยและโคจรปราณฟ้าของเขาอย่างรวดเร็ว และเรียกขึ้นมาบนผิวหนังของเขาเพื่อเสริมเกราะของปราณโครงสร้าง
ภายในร่างของเย่เฉิน กระแสปราณทั้งเก้าของวิชานพดาราที่มีลักษณะคล้ายกับเทหวัตถุจากฟากฟ้าในอวกาศ - หมุนและโคจรรอบอย่างรวดเร็ว
ราวกับว่าเย่เฉินเข้าสู่ภวังค์ ปราณฟ้าพุ่งขึ้นจากมือขวาของเขาและชายหนุ่มก็ก้าวไปข้างหน้าอีกก้าวหนึ่ง
เย่จ้านฉวงรู้สึกดีขึ้นจากแรงกดดันของปราณฟ้า แม้ว่าจะรู้สึกแตกต่างเมื่อเปรียบเทียบกับแรงกดดันของปราณปกติเนื่องจากขาดความเป็นปฏิปักษ์ แต่เขาก็ยังรู้ว่าความรู้สึกไม่พึงประสงค์นี้หมายถึงอะไร ปราณฟ้าของเขาไม่อาจเทียบได้กับเย่เฉิน!
'นั่นเป็นไปไม่ได้!' ใบหน้าของ เย่จ้านฉวง ซีดลง
“ระเบิดสายฟ้ากึกก้อง!”
เย่เฉินผลักฝ่ามือของเขาไปข้างหน้าและใช้หนึ่งในเคล็ดวิชาขั้นพื้นฐานที่สุดของตระกูลเย่
แต่แทนที่จะเป็นความธรรมดาสามัญของเคล็ดวิชานี้ ใครๆ ก็สามารถตรวจจับพลังปราณฟ้าได้ในทุกรายละเอียดที่แม่นยำของการเคลื่อนไหวของเย่เฉิน ราวกับว่าตุ๊กตากระดาษพับแห่งพลังและความลึกลับถูกเปิดเผยต่อหน้าต่อตาพวกเขาด้วยการงอแขนของเขาเพียงช่วงสั้น ๆ
เย่จ้านฉวงส่งเสียงคำรามต่ำและตอบโต้ด้วยการโจมตีของเขาเอง ฝ่ามือของเขาปะทะกับ เย่เฉินตรงกลางวิถีของพวกเขา
เสียงดังกึกก้องดังกึกก้องทำให้อาคารสั่นไหว คลื่นแรงระเบิดที่เกิดขึ้นจากการปะทะกันของปราณฟ้าทำให้รุ่นผู้เยาว์ยกจากเท้าขณะที่พวกเขาสะดุดและพยายามดิ้นรนเพื่อให้อยู่ในจุดเดิม แม้แต่เย่ชางฉวน, เย่จ้านเทียน และคนอื่นๆ นักสู้ที่ช่ำชองจะรู้สึกถึงความโกลาหลที่ไร้ขอบเขตซึ่งระเบิดจากการปะทะ
เย่จ้านฉวงสะดุดไปประมาณหกก้าวถอยหลังและหอบ อย่างไรก็ตาม เย่เฉินถอยหลังไปเพียงสองก้าวและรักษาสีหน้าสงบ
'เย่จ้านฉวงเพิ่ง... แพ้ในการปะทะครั้งนี้ใช่ไหม!'
ฝูงชนรู้สึกงุนงง เย่ชางฉวนและเย่จ้านเทียนถูกทำให้พูดไม่ออกแม้ว่าจะมีประสบการณ์และความรู้วิทยายุทธ์รวมกันก็ตาม
ตอนนี้เย่จ้านฉวงเป็นยอดฝีมือระดับที่แปดขั้นกลาง แต่ฐานการฝึกปรือและทักษะของเขาในการจัดการกับปราณฟ้านั้นด้อยกว่าเย่เฉินอย่างมาก เป็นไปได้ไหมว่าชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าพวกเขาได้บรรลุระดับแปดขั้นกลางแล้ว?
'ระดับแปดขั้นกลาง อายุสิบเจ็ดเหรอ!'
ความตระหนักรู้ดังกึกก้องอยู่ในใจของฝูงชนโดยไม่คาดคิด มันผุดขึ้นมาในจิตใจของพวกเขา และทำให้ผิวของพวกเขามีขนลุก ครั้งสุดท้ายที่ตระกูลเย่เคยเห็นอัจฉริยะด้านวิทยายุทธ์ที่หายากและมีเอกลักษณ์เช่นนี้คือเมื่อใดกันแน่!
ทุกคนหน้าซีด เมื่อการโจมตีของเย่เฉินและเย่จ้านฉวงปะทะกัน ผู้ชมส่วนใหญ่ถูกแรงปะทะผลักกระแทกออกไปประมาณ 12 ฟุต และถึงกระนั้น พวกเขาก็ยังรู้สึกได้ว่าผิวหนังของพวกเขาเหมือนถูกต่อยด้วยการโจมตีที่ทรงพลัง เมื่อถึงเวลาที่พวกเขาทำได้ ในที่สุดก็เงยหน้าขึ้น และตระหนักว่าผลลัพธ์ที่ได้นั้นตรงกันข้ามกับความคาดหวังของพวกเขาโดยสิ้นเชิง ที่จริงแล้วเย่จ้านฉวงคือผู้ที่พ่ายแพ้!
พวกเขามองดูชายหนุ่มด้วยความสับสนด้วยความหวาดกลัว ในสายตาของพวกเขา แม้จะอายุไม่มากไปกว่าใครๆ ก็ตาม ร่างของเย่เฉินก็ดูสูงขึ้นและแข็งแกร่งขึ้นโดยมีเงาสูงตระหง่านของเขาปกคลุมพวกเขาไว้
ประวัติศาสตร์ได้เกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำอีก ผู้เยาว์เหล่านี้ประจบประแจงเย่เฉินเช่นเดียวกับที่พวกเขามีเมื่อสามปีที่ด้วยความชื่นชมและความเคารพอย่างไม่เปลี่ยนแปลงซึ่งสมแล้วที่เป็นอัญมณีแห่งรุ่นของพวกเขา
เย่จ้านฉวงไม่ได้คาดหวังว่าตัวเองจะเทียบไม่ได้กับประมุขตระกูลหนุ่มถึงแม้จะใช้กำลังทั้งหมดของเขาก็ตาม เขาทำได้เพียงฝืนยิ้มอย่างไม่สบายใจในขณะที่เขาพูดว่า
"เอ่อ ดูเหมือนว่าลูกชายของท่านจะมีพลังเหนือกว่าข้ามานานแล้ว !"
เขาหันไปเผชิญหน้ากับเย่จ้านเทียนโดยตรงมากขึ้นก่อนจะพูดต่อ
“ถ้าเจ้าอยากรู้พลังที่แท้จริงของเฉินเอ๋อจริงๆ ท่านควรตรวจสอบเขาด้วยตัวเอง พี่ใหญ่”
ร่องรอยของความตื่นเต้นของเขาสามารถได้ยินได้ภายใต้เสียงสั่นของเขา
เมื่อได้ยินคำพูดของเย่จ้านฉวง เย่เฉินกลับมาสู่ความเป็นจริงด้วยความตกใจ เป็นที่ยอมรับแล้ว เนื่องจากแนวโน้มของการประลองรุ่นผู้เยาว์ผลที่จะออกมาเป็นจุดสูงสุดของการแข่งขันใดๆ ได้เข้าครอบงำเขาแล้ว ประมุขตระกูลหนุ่มปล่อยให้ตัวเองจมอยู่กับความมึนงงที่อธิบายไม่ได้ในระหว่างการประลองของพวกเขา นอกจากนี้เย่เฉินยังได้เรียก ปราณฟ้าทั้งหมดของเขามาใช้ในประสิทธิภาพสูงสุดเพราะเขาอยากรู้เกี่ยวกับระดับพลังในปัจจุบันของเขาพอๆ กัน
ตอนนี้เขาได้ตระหนักถึงสภาพแวดล้อมของเขาอีกครั้งแล้ว เย่เฉินก็รีบรั้งปราณฟ้าของเขากลับมาอย่างรวดเร็ว
ในชั่วพริบตา อากาศในห้องประชุมของกลุ่มก็กลับสู่ความสงบ
ฝูงชนโดยเฉพาะอย่างยิ่งกลุ่มจ้านต่างผงะอีกครั้งด้วยความประหลาดใจอย่างแท้จริงเมื่อพวกเขาเห็นว่าเย่เฉินสงบปราณฟ้าที่กราดเกรี้ยวได้อย่างง่ายดายและรวดเร็วพียงใด ก่อนที่จะดึงมันกลับมาหาตัวเอง
ในขณะเดียวกัน ความคิดเห็นของเย่จ้านฉวงกระตุ้นรุ่นผู้เยาว์ซึ่งทำให้เกิดการอภิปรายที่มีชีวิตชีวาและคึกคักของพวกเขาในทันที
“ว้าว เจ้าเห็นไหม พี่ใหญ่เย่เฉินมีพลังพอๆ กับลุงจ้านฉวง!”
“เหมือนกันเหรอ เอาน่า ท่านลุงเองก็พูดไปแล้ว พวกเขาไม่ได้อยู่ระดับเดียวกันแล้ว ตอนนี้พี่ใหญ่เย่เฉินมีพลังมากกว่าลุงจ้านฉวง!”
“เฮ้อ ความเร็วในการฝึกฝนของเขาเร็วแค่ไหน? พี่ใหญ่เย่เฉินเพิ่งฟื้นจากช่องเส้นลมปราณที่เสียหายมาระยะหนึ่งแล้วใช่หรือไม่ ตอนนี้ดูเขาสิ เขาสามารถทำให้นักสู้ระดับแปดขั้นกลางตกตะลึงได้! มีเพียงสวรรค์เท่านั้นที่รู้ว่าเป็นอย่างไร ทั้งหมดนี้เป็นไปได้!”
เย่โหรวยืนอยู่ในมุมเงียบๆ ในขณะที่นางเฝ้าดูและยิ้มอย่างจริงใจ 'ในที่สุด พี่เย่เฉินก็ฟื้นคืนสิ่งที่เป็นของเขาอย่างถูกต้องแล้ว' นางคิดกับตัวเองและรู้สึกสะเทือนใจ
เย่จ้านเทียนยกมือขึ้นและห้องโถงก็เงียบลงในทันที
“นั่นคือทั้งหมดสำหรับการทดสอบในวันนี้”
เขาประกาศสิ่งที่เย่เฉินดึงออกมาเป็นสิ่งที่น่าหลงใหลที่สุดที่พวกเขาเคยเห็นมาตลอดทั้งวัน อัจฉริยะแบบไหนที่สามารถบรรลุระดับแปดขั้นกลางได้เมื่ออายุได้สิบเจ็ดปี แม้ว่าจะเปรียบเทียบกันก็ตาม รายชื่ออัจฉริยะที่ปรากฏขึ้นในช่วงห้าหรือหกศตวรรษล่าสุด?
นี่ไม่ใช่แค่ปาฏิหาริย์ของตระกูลเย่เท่านั้น แต่ยังเป็นปาฏิหาริย์ของแคว้นตงหลินทั้งหมดด้วย!
“สิ่งที่เกิดขึ้นในห้องโถงนี้ขอให้ยังคงอยู่ในห้องโถงนี้!”
เย่ชางฉวนกวาดมองใบหน้าที่หลงใหลของกลุ่มคนของเขาและสั่งการอย่างเคร่งขรึม
“อย่าบอกใครเกี่ยวกับความก้าวหน้าของเฉินเอ๋อด้วย!”
ฝูงชนต่างส่งเสียงยืนยันร่วมกัน แต่พวกเขาก็ตื่นตาตื่นใจกับโอกาสที่พี่ใหญ่เย่เฉินจะบรรลุขั้นที่สิบในตำนาน เมื่อสิ่งนี้เกิดขึ้นในที่สุด บ้านตระกูลเย่จะไม่ต้องสนใจบ้านตระกูลหวินหรือแม้แต่องค์ชายรองและผู้ปกครองของเขาในแคว้นตงหลินอีกต่อไป
"ออกไปได้ กลับไปฝึกฝนและทำอย่างขยันขันแข็ง!"
เมื่อเย่ชางฉวนปิดการประชุมที่สำคัญของพวกเขา คนในตระกูลก็มุ่งหน้าไปยังทางออก แต่ไม่ใช่ก่อนที่สายตาของพวกเขาจะจ้องมองไปที่ประมุขตระกูลคนใหม่ของพวกเขา ขณะที่พวกเขาพึมพำอย่างตื่นเต้นในหมู่พวกเขาเอง
เมื่อข่าวของเย่เฉินเข้ารับตำแหน่งประมุขตระกูลถูกเผยแพร่ไปยังกลุ่มเป็นครั้งแรก ฉันทามติก็เป็นหนึ่งในความสงสัยที่ไม่สบายใจ อย่างไรก็ตาม ความสงสัยทั้งหมดเหล่านั้นถูกกำจัดออกไปด้วยการแสดงทักษะที่เป็นแบบอย่างของชายหนุ่ม ความมั่นใจในความเข้มแข็งเต็มเปี่ยมเข้ามาแทนที่ความสงสัยเหล่านั้น เย่เฉินกำลังจะเป็นดาวเด่นที่จะนำตระกูลไปสู่อนาคตอันรุ่งโรจน์!
บางทีวันหนึ่ง คนในตระกูลเหล่านี้จะเข้าใจอย่างถ่องแท้ถึงเกียรติของการเป็นผู้นำของเย่เฉิน และรู้จักเขาเป็นการส่วนตัว
มีเพียงเย่เฉิน, เย่จ้านเทียน, เย่ชางฉวนและอาของเขาที่เหลืออยู่ในห้องโถง
จากการศึกษาลูกชายของเขา เย่จ้านเทียนสรุปว่าเขาพึงพอใจกับความก้าวหน้าในการฝึกฝนของชายหนุ่มมากเสียจนเขาเตือนใจว่าไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้อีกในอนาคต ด้วยพลังแข็งแกร่งของเย่เฉิน ที่ได้รับการปรับปรุงจนถึงระดับดังกล่าว พลังการต่อสู้โดยรวมของบ้านตระกูลเย่ได้รับการเสริมความแข็งแกร่งเช่นกัน
“เมื่อไหร่กันที่เจ้าก้าวไปถึงระดับที่แปด เฉินเอ๋อ?”
เย่จ้านหลงและคนอื่นๆ ถามอย่างรวดเร็ว
เย่เฉินส่ายหัว
“ข้ายังไม่ถึงระดับที่แปด”
เขาแก้ไข
“ข้าแค่อยู่ที่ระดับที่เจ็ดขั้นสูงเท่านั้น”
ผู้อาวุโสตัวแข็ง ย้อนกลับไปในตอนนั้น มันถือเป็นปาฏิหาริย์ในตัวเองเมื่อ เย่เฉินประสบความสำเร็จในการเอาชนะนักสู้ระดับที่หกได้สำเร็จขณะแค่อยู่ที่ระดับห้าขั้นสูงเท่านั้น
ต่างจากช่องว่างระหว่างระดับที่ห้าและระดับที่หก ช่องว่างระหว่างระดับที่เจ็ดและระดับที่แปดนั้นใหญ่มาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อคำนึงถึงว่าระดับที่แปดอนุญาตให้นักสู้ใช้เกราะปราณโครงสร้างเพื่อการปรับปรุงการโจมตีและการป้องกันเพิ่มเติม เพื่อประสานสิ่งที่เป็นที่ทราบกันดีอยู่แล้วเกี่ยวกับความคลาดเคลื่อนด้านพลังงานระหว่างระดับพลังกับสิ่งที่พวกเขาสังเกตเห็นจากเย่เฉินซึ่งอ้างว่าเขาอยู่ที่จุดสูงสุดของระดับที่เจ็ดเท่านั้น
“ข้ายอมรับ เจ้าไม่สามารถนิยามอัจฉริยะด้วยตัวชี้วัดโดยทั่วไปได้ใช่ไหม?”
พวกเขามั่นใจว่าวันหนึ่ง เย่เฉินจะไปถึงระดับที่สูงแม้พวกเขาจะไม่เข้าใจก็ตาม!
“เฉินเอ๋อ อาของเจ้าและข้าได้ศึกษาการแก้ไขวิชากรงเล็บเงาวายุของเจ้าแล้ว และพบว่าฉบับแก้ไขนั้นเหมาะสมสำหรับการฝึกฝน เจ้าควรฝึกฝนวิทยายุทธ์ต่อสู้เพื่อพัฒนาทักษะของเจ้าต่อไป”
เย่จ้านเทียนกล่าวในขณะที่ไม่สามารถปกปิดได้ความพึงพอใจของเขาได้
“ข้าได้เชี่ยวชาญกรงเล็บเงาวายุแล้ว ท่านพ่อ”
เย่เฉินตอบอย่างตรงไปตรงมา ตอนนี้ทุกคนรู้ถึงพลังที่แท้จริงของเขาแล้ว เขาไม่จำเป็นต้องปิดบังข้อเท็จจริงนี้จากพวกเขาอีกต่อไปเช่นกัน
แต่ความประหลาดใจของพวกเขานั้นอยู่ได้เพียงไม่นาน ขนาดวิชาร่างสายฟ้าปฐมกาลเป็นเคล็ดวิชาขั้นสูงในการเรียนรู้และยังเป็นชายหนุ่มคนเดิมต่อหน้าพวกเขาที่เชี่ยวชาญมันได้อย่างง่ายดายในช่วงระยะเวลาหนึ่ง ไม่กี่วัน เมื่อพิจารณาจากความเข้าใจวิทยายุทธ์ของเขาแล้ว การที่เย่เฉินเชี่ยวชาญกรงเล็บเงาวายุในเวลาเพียงไม่กี่วัน ก็คงไม่ใช่เรื่องยากเลยแม้แต่น้อย
ที่สำคัญกว่านั้น พวกเขาเริ่มรับรู้ว่าความสำเร็จดังกล่าวแทบจะไม่น่าแปลกใจเลยถ้ามันมาจากเย่เฉิน แท้จริงแล้วหากผู้ฝึกปรือเป็นคนอื่น อย่างดีที่สุดของพวกเขาก็ยังต้องใช้เวลาสองสามเดือนเพื่อที่จะเชี่ยวชาญเคล็ดวิชานี้ได้ โดยมีวิชาจักรพรรดิสายฟ้าสนับสนุนพวกเขา
“ท่านอา มีบางอย่างที่ยังทำให้ข้างงอยู่ วิชาอัสนีบาตเป็นหนึ่งในการโจมตีธรรมดาๆ ธรรมดาๆ เสมอ แต่เมื่อข้าเห็นเฉินเอ๋อใช้มัน มันให้ความรู้สึกความศักดิ์สิทธิ์ ราวกับว่ามีกระแสพลังลึกลับที่ไม่อาจหยุดยั้งได้ กำลังแล่นผ่านการโจมตีนั้น ท่านไม่เห็นด้วยหรือ?”
เย่จ้านเทียนถามพลางขมวดคิ้ว จากทุกคนที่อยู่ตรงนั้น เย่ชางฉวนเป็นคนที่มีความรู้มากที่สุด เขาหวังว่าประสบการณ์ของผู้สูงอายุจะช่วยขจัดปัญหานี้ได้
“เป็นไปได้เหรอ?”
มือชราที่มีรอยย่นของเย่ชางฉวนสั่นเล็กน้อย
“นี่อาจเป็น... ผลของการบรรลุสิ่งที่เรียกว่าสัจธรรมพลังยุทธ์กระมัง?”
“สัจธรรมพลังยุทธ์?”
เย่จ้านเทียนทบทวน แม้ว่าเสียงของเขาจะเต็มไปด้วยคำถามมากกว่าความสงสัย
“ว่ากันว่าใครก็ตามที่สามารถบรรลุพลังปราณฟ้าระดับสิบ จะได้รับการรู้แจ้งเพื่อความเข้าใจส่วนตัวเกี่ยวกับวิทยายุทธ์ไปด้วย ผู้รอบรู้ที่แท้จริงจะตระหนักถึงสัจธรรมพลังยุทธ์ที่แท้จริงของตนเอง ซึ่งเป็นชุดของความเชื่อมั่นส่วนบุคคลและความรู้โดยธรรมชาติว่าพลังที่แท้จริงคืออะไร ซึ่งเมื่อบรรลุแล้วความเร็วและความลึกซึ้งของการฝึกฝนของพวกเขาจะทะยานขึ้นสู่ความสูงที่ไม่เหมือนใคร เขาสามารถเข้าสู่ระดับธีรชนได้หลังจากค้นพบสัจธรรมพลังยุทธ์ที่แท้จริงแล้ว!”
เย่ชางฉวนสูดลมหายใจลึก
“เป็นไปได้ไหมว่า ในที่สุดตระกูลเย่ก็ได้เห็นการเพิ่มขึ้นของอัจฉริยะขั้นสูงสุด?”
ชายชราแทบจะไม่สามารถระงับอารมณ์ปิติของเขาได้ กี่ปีแล้วที่ชายชราอุทิศชีวิตอย่างขยันขันแข็งในการฝึกปรือเพียงเพื่อให้เขาแข็งแกร่งพอที่จะรับประกันความอยู่รอดของตระกูลของเขา เมื่อเห็นเย่จ้านเทียนยังคงติดอยู่ในระดับที่แปดขั้นสูง ในขณะที่อายุไล่ตามเย่ชางฉวนเอง ชายชรากลัวจะเป็นลางร้ายในอนาคตของตระกูลเย่
แต่ตอนนี้ทุกอย่างเปลี่ยนไปแล้ว เย่ชางฉวนเป็นคนถ่อมตัวตามธรรมชาติโดยถือว่าปาฏิหาริย์เหล่านี้ทั้งหมดมาจากพลังของบรรพบุรุษที่เคารพนับถือของตระกูลเย่โดยอัตโนมัติ
เย่จ้านเทียนอาจไม่ทราบแน่ชัดว่า สัจธรรมของวิทยายุทธ์คืออะไร แต่เขารู้โดยสัญชาตญาณ เพียงแค่คำอธิบายของเย่ชางฉวน มันต้องเป็นเครื่องหมายของการเป็นสิ่งมีชีวิตที่ไม่ธรรมดา:
“ใครๆ ก็สามารถกลายเป็นธีรชนได้หลังจากที่พวกเขาได้ตระหนักถึงสัจธรรมพลังยุทธ์ของตนเองแล้วเท่านั้น”
เย่จ้านเทียนมองดูลูกชายอย่างมีความหมาย หัวใจของเขาพองโตด้วยความภาคภูมิใจ
เขาคนเดียวที่ไปได้ไกล คนอื่นๆ ในห้องโถงตอนนี้มองเย่เฉินแตกต่างออกไป ไม่จำเป็นต้องพูดออกมา ทุกคนรู้ดีว่าคนที่สำคัญที่สุดในกลุ่มตอนนี้คือเย่เฉิน
“มะ-เมื่อไหร่... ที่เจ้าตระหนักถึงสัจธรรมแห่งพลังยุทธ์ เฉินเอ๋อ?”
เย่ชางฉวนถามอย่างรวดเร็ว
“อืม ข้าไม่แน่ใจเหมือนกัน”
เย่เฉินนิ่งงันอยู่ครู่หนึ่ง 'สัจธรรมแห่งพลังยุทธ์เหรอ ท่านหมายถึงสภาพแปลกๆ ที่ข้าเข้าถึงเหรอ?'
“การได้ตระหนักถึงสัจธรรมพลังยุทธ์อย่างแท้จริงคือการบรรลุถึงสถานะใหม่ของพลังในวิทยายุทธ์ เฉินเอ๋อ สหายที่ดีของข้าคนหนึ่งที่ทำงานเป็นองครักษ์ของจักรพรรดิบอกข้าเกี่ยวกับความก้าวหน้าในการฝึกฝนของคนๆ หนึ่งที่จะสามารถเพิ่มขึ้นได้เมื่อพวกเขาบรรลุสัจธรรมพลังยุทธ์ส่วนตัวของพวกเขาแล้ว ตามความเป็นจริง ลองคิดถึงผู้คนหลายพันล้านคนในจักรวรรดิซีอู่ จากนั้นลองคิดดูว่าแม้จะผ่านไปหลายศตวรรษ แต่ก็มีคนเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่เคยตระหนักรู้ถึงสัจธรรมพลังยุทธ์ที่แท้จริงของตัวเอง จักรพรรดิหมิงอู่ เป็นหนึ่งในนักสู้ที่หายากเหล่านี้ซึ่งบรรลุสัจธรรมพลังยุทธ์ส่วนตัวของเขา พลังที่เขาบรรลุคือ 'พิชิต'
เย่ชางฉวนหันไปหาเย่เฉิน มือขวาของเขาสั่นอย่างควบคุมไม่ได้ราวกับว่ามันส่งผ่านความสุขและความเบิกบานใจไปในหัวใจ ชายชรารู้ว่าเขากำลังได้เห็นการเพิ่มขึ้นของอัจฉริยะจากตระกูลเย่ ซึ่งอาจเป็นจุดสุดยอดของทั้งหมด เป็นบุญและโชคลาภที่ตระกูลสะสมมาตลอดหลายศตวรรษ
“บอกข้าหน่อย เฉินเอ๋อ สัจธรรมพลังยุทธ์ของเจ้าคืออะไร?”
