บทที่ 359 ลังเล
บทที่ 359 ลังเล "เฮ้อ~" เมื่อปิดหน้าสุดท้ายของข้อมูลในมือของเธอแล้ว ซิดนี่ย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก บิดคอของเธอที่แข็งทื่อจากการนั่งเป็นเวลานานและจิบกาแฟเย็นที่มีอยู่แล้วบนโต๊ะ แล้วเธอจึงหันไปมองนาฬิกาติดผนังในห้องทำงาน "22:14" "มันดึกมากแล้วสิ!" เวลาที่แสดงบนนาฬิกาทําให้ซิดนี่ย์อดไม่ได้ที่จะเผยสีห...
