บทที่ 1709 : พื้นที่ต้องห้าม? (1) (ตอนฟรี)
บทที่ 1709 : พื้นที่ต้องห้าม? (1) (ตอนฟรี)
ในความโกลาหลวุ่นวาย
อีกาตัวใหญ่พุ่งผ่านความโกลาหลอันไร้ที่สิ้นสุด และเคลื่อนที่ด้วยความเร็วที่น่าเหลือเชื่อ สิ่งเดียวที่เหลือไว้คือเงาสีแดงเข้มเพียงแวบเดียว
หลังจากการเปลี่ยนแปลง ความเร็วของขาวน้อยก็เร็วขึ้นมาก มันเป็นสัตว์อสูรดาราระดับจักรวรรดิขั้นกลาง แต่ความเร็วของมันก็เทียบได้กับสัตว์อสูรดาราระดับจักรวรรดิขั้นสูง
นี่แสดงให้เห็นว่าศักยภาพของขาวน้อยนั้นยิ่งใหญ่เพียงใด
เช่นเดียวกับนักสู้ที่สามารถต่อสู้ข้ามระดับของพวกเขาเองได้
“แก่นแท้โลหิตของบรรพบุรุษอีกาโลหิตน่ากลัวขนาดนี้เลยหรอ?” หวังเต็งนั่งขัดสมาธิบนหลังของขาวน้อยและขมวดคิ้ว ความคิดของเขาล่องลอยไปไกล มันเต็มไปด้วยความกังวลใจต่อบรรพบุรุษอีกาโลหิต
นั่นเป็นตัวตนแบบไหนกัน?
เหนือระดับนิรันดร์?
เขาต้องยอมรับว่าลูกบอลแสงทองมีบทบาทอย่างมาก แต่หากไม่มีแก่นแท้โลหิตของบรรพบุรุษอีกาโลหิต ขาวน้อยก็จะไม่สามารถมาถึงขั้นนี้ได้แน่
โดยสรุปแล้ว แก่นแท้โลหิตก็เป็นรากฐานและลูกบอลแสงทองก็เป็นส่วนขยาย
บู้มม!
ขณะที่เขากำลังคิดเรื่องนี้อยู่ เสียงระเบิดก็ดังขึ้น
ความผันผวนอันรุนแรงจากต้นกำเนิดโกลาหลเพิ่มขึ้นจากระยะไกลขณะที่สัตว์อสูรขนาดมหึมาระเบิดพลังออกมาและพุ่งตรงไปยังหวังเต็ง
ขาวน้อยทำให้เกิดความโกลาหลครั้งใหญ่เมื่อมันบินเข้าสู่ส่วนลึกของดินแดนลับ และไม่ช้าก็เร็ว มันก็จะดึงดูดสัตว์อสูรร้าย
แน่นอนว่านี่ก็เป็นความตั้งใจของหวังเต็งด้วย เขาออกเดินทางเพื่อตามล่าอสูรโกลาหล ดังนั้นแทนที่จะออกตามหาพวกมันอย่างลำบาก เขาจึงตัดสินใจล่อพวกมันออกมาจากที่ซ่อนของพวกมัน
ฉันมาที่นี่เพื่อเล่น มาต่อสู้กับฉันสิ!
นี่ก็นับเป็นกลยุทธ์เหมือนกันนะ~
จากนั้นอสูรโกลาหลก็ปรากฏตัวขึ้น...
มันเป็นสัตว์อสูรที่ดูดุร้าย มันใหญ่กว่าตัวที่เขาเคยพบมาก่อนด้วยซ้ำ ลำตัวของมันทอดยาวหลายสิบเมตรตั้งแต่หัวจรดท้าย เมื่อพิจารณาจากความผันผวนของพลังต้นกำเนิดโกลาหลที่เล็ดลอดออกมาจากร่างกายของมัน อย่างน้อยมันก็เป็นการดำรงอยู่ระดับนภา
ทันทีที่หวังเต็งออกมาจากรัศมี 3,000 กิโลเมตร เขาก็ได้พบกับอสูรโกลาหลระดับนภา
เขาต้องยอมรับว่าไกด์นั้นพูดถูก โลกภายนอกรัศมี 3,000 กิโลเมตรนี้อันตรายมาก
แต่สำหรับหวังเต็งแล้ว นี่ก็เป็นโอกาสที่ดี!
ลูกบอลแสงทองที่มันทิ้งไว้เบื้องหลังจะต้องมีค่ามากกว่าปกติแน่
ประกายแสงคมชัดแวบผ่านดวงตาของหวังเต็ง เขายืนขึ้นบนหลังของขาวน้อยและหายตัวไปในทันที
บู้มมมม!
เมื่อเขาปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง เขาก็อยู่เหนือหัวของอสูรโกลาหลแล้ว เขากระทืบเท้าลงและเกิดการระเบิดขึ้น
คำราม!
อสูรโกลาหลคำรามด้วยความโกรธสุดขีด
มีรอยฝ่าเท้าปรากฎขึ้นบนหัวของมันแต่ก็แค่นั้น การโจมตีแบบเจาะลึกของหวังเต็งนั้นไม่เพียงพอที่จะทำให้หัวของมันระเบิดได้ทั้งหมด
ไม่เลว!
หวังเต็งหรี่ตาลงเล็กน้อย ดาบปรากฏขึ้นในมือของเขา มันกลายเป็นลำแสงดาบที่ไม่มีใครเทียบได้
สิบสองดาบทรราช!
ดาบเล่มแรก!
บู้มมมม!
พลังต้นกำเนิดโลหะถูกเพิ่มเข้ามาในการโจมตี ด้วยการฟันเพียงครั้งเดียว ในที่สุดหัวของอสูรโกลาหลก็ระเบิดและกลายเป็นกระแสน้ำความโกลาหลจำนวนมาก
“อสูรโกลาหลระดับนภาแตกต่างออกไปจริงๆ” หวังเต็งพึมพำกับตัวเองขณะที่เขามองดูกระแสน้ำความโกลาหลจำนวนมหาศาลที่อยู่ตรงหน้าเขา
ทันใดนั้น เขาก็ต้องประหลาดใจ กระแสน้ำอันโกลาหลวุ่นวายอันกว้างใหญ่เริ่มควบแน่นอีกครั้ง และกลายร่างเป็นหัวของอสูรโกลาหล
“มันยังไม่ตาย!” หวังเต็งประหลาดใจ
เขาใช้สิบสองดาบทรราชแล้ว แต่เขาก็ยังไม่สามารถฆ่าอสูรโกลาหลนี้ได้
ความแข็งแกร่งของอีกฝ่ายเกินความคาดหมายของเขา
แต่มันก็เข้าใจได้ หวังเต็งอยู่ที่ระดับสวรรค์เท่านั้น มันคงจะเป็นเรื่องมหัศจรรย์มากถ้าเขาจะสามารถสังหารมันได้อย่างง่ายดาย
นอกจากนี้ อสูรโกลาหลเหล่านี้ก็ไม่ใช่สัตว์อสูรดาราธรรมดาๆ พวกมันยากที่จะฆ่าโดยธรรมชาติ
ระดับนภามีพลังมากกว่าระดับสวรรค์และจักรวาลมาก
ในขณะนี้ หวังเต็งมีความกระตือรือร้นมากขึ้นที่จะก้าวไปสู่ระดับจักรวาล!
แม้ว่ายังคงมีช่องว่างขนาดใหญ่ระหว่างระดับจักรวาลและระดับนภา แต่มันก็ยังดีกว่าระดับปัจจุบันของเขา
คำราม!
อสูรโกลาหลคำรามใส่หวังเต็ง มันก่อลูกบอลแสงสีเหลืองพราวขึ้นในปากของมัน และยิงเข้าหาเขา
“นายท่าน ระวังตัวด้วย” ขาวน้อยรีบเรียกร่างโคลนอีกาหลายร่างออกมา
หวังเต็งเลือกที่จะไม่ต่อต้านลูกบอลแสงสีเหลืองตรงหน้า
ทันใดนั้นเขาก็กลายร่างเป็นลำแสง หลบเลี่ยงการโจมตีของลำแสงและทำให้มันพลาดเป้าหมายไป
“ฮึ่ม เอาล่ะพอกันที!” หวังเต็งปรากฏตัวอยู่ห่างออกไปและตะคอก
เจอวิชาอัญเชิญของฉันหน่อย!
เอลิซาเบธ ฉันเลือกเธอ!
บู้มมมม!
ร่างขนาดมหึมาปรากฏตัวขึ้น มันไม่ใช่ใครอื่นนอกจากเอลิซาเบธ
เธอได้เตรียมตัวพร้อมแล้ว เมื่อเธอเห็นสัตว์อสูรขนาดมหึมาตรงหน้าเธอ และสัมผัสได้ถึงความแข็งแกร่งที่น่าสะพรึงกลัวของมัน เธอก็รู้ว่าต้องทำอะไร
เธอปลดปล่อยพลังทั้งหมดของเธอออกมาโดยไม่เสียเวลา รวบรวมลำแสงสีเหลืองบนเขามังกรของเธอ และยิงมันไปยังอสูรโกลาหล
ลำแสงมังกรโอเบลิสแห่งความมืด!
อสูรโกลาหลถูกรบกวนโดยขาวน้อย ดังนั้นการปรากฏตัวอย่างกะทันหันของเอลิซาเบธจึงทำให้มันไม่ทันระวังตัว มันไม่มีเวลาพอที่จะตอบสนอง
อสูรโกลาหลเพิ่งมีปฏิกิริยาเมื่อลำแสงพุ่งออกมาจากเขามังกรของเอลิซาเบธ มันสายเกินไปแล้วที่จะหลบเลี่ยงมัน..
