บทที่ 1704 : ลูกกลมวิวัฒนาการขั้นสุดยอด… (3) (ตอนฟรี)
บทที่ 1704 : ลูกกลมวิวัฒนาการขั้นสุดยอด… (3) (ตอนฟรี)
ต้นกำเนิดมิติ*1
ปกปิดมิติ*10
..
ค่าคุณสมบัติปกปิดมิติมีเพียง 10 แต้มเท่านั้น! หวังเต็งขมวดคิ้วและส่ายหัวด้วยความผิดหวัง
หลังจากรวบรวมฟองสบู่อย่างต่อเนื่องในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา จำนวนฟองสบู่ที่ดรอปลงมาโดยปลาดาบก็ค่อยๆ ลดลง ตอนนี้มีค่าคุณสมบัติปกปิดมิติเพียง 10 แต้มเท่านั้น โดยธรรมชาติแล้ว มันก็นับเป็นกำไรที่น้อยมาก
หวังเต็งรอสักครู่ ปลาดาบที่สิ้นหวังได้ฟื้นกลับมา แต่มันก็ถูกหวังเต็งระเบิดอย่างรวดเร็วอีกครั้ง
ปัง!
ต้นกำเนิดมิติ*1
ปกปิดมิติ*5
เอาล่ะ ดูเหมือนว่าจะหมดหวังแล้ว หวังเต็งสัมผัสถึงกำไรที่ได้และยอมแพ้โดยสิ้นเชิง
เขาได้รวบรวมค่าคุณสมบัติทั้งหมดจากปลาดาบมาแล้ว และมันก็ไม่มีคุณค่าที่จะพูดถึงอีกต่อไป
ดังนั้น…
หวังเต็งตัดสินใจด้วยความเมตตาและเลือกที่จะปล่อยมันไป
เขาได้รับฟองสบู่ทั้งหมดที่เขาสามารถทำได้แล้ว และแม้ว่าเขาจะฆ่าปลาดาบตัวนี้ แต่มันก็จะไม่สามารถให้ฟองสบู่ค่าคุณสมบัติที่มีประโยชน์มากขึ้นแก่เขาได้
สำหรับลูกบอลแสงทอง หวังเต็งก็มีแล้วมากมาย ดังนั้นเขาจึงไม่ถือว่าหนึ่งเป็นการสูญเสียที่สำคัญ
“แกไปได้แล้ว” หวังเต็งปลดพันธนาการมิติที่ผูกมัดปลาดาบเอาไว้และโบกมือไปทางอื่น
ปลาดาบจ้องมองไปที่หวังเต็งด้วยความงุนงง มันงงงวยมาก
เขาปล่อยฉันไปหรอ?
นั่นเป็นไปไม่ได้!
นี่เป็นวิธีการทรมานแบบใหม่รึเปล่า?
นี่คงจะเป็นกับดัก เขาจะจับฉันหลังจากที่ฉันวิ่งหนีอย่างมีความสุขและทรมานฉันต่อไป
ปีศาจ!
แกมันปีศาจ!
“ทำไมแกถึงยังไม่ไปอีก?” หวังเต็งมองไปที่ปลาดาบที่สับสนและถามด้วยความประหลาดใจ
“เป็นไปได้ไหมที่มันจะกลัวนายจนไม่รู้ภาษา?” ลูกกลมตั้งข้อสังเกตด้วยสีหน้าแปลกๆ “แต่ดูเหมือนว่ามันก็จะมีสติปัญญาอยู่บ้างนะ”
“สติปัญญา? ฉันไม่คิดว่ามันดูฉลาดขนาดนั้นนะ!” หวังเต็งตอบกลับ
“นายจะปล่อยมันไปจริงๆ หรอ?” ลูกกลมถาม
“แล้วจะเก็บมันไว้เพื่ออะไร? มันไม่มีประโยชน์สำหรับฉันอีกต่อไปแล้ว” หวังเต็งลูบคางของเขา “อย่างไรก็ตาม มันอาจมีประโยชน์หลังจากท่องไปในดินแดนลับโกลาหลอีกสักระยะหนึ่ง”
“นี่คือแผนของนายหรอ? แต่คราวหน้านายอาจจะหามันไม่เจอก็ได้นะ” ลูกกลมกล่าว
“ฮ่าฮ่า ฉันทิ้งรอยประทับไว้ข้างในตัวมันแล้ว เมื่อใดก็ตามที่ฉันต้องการ ฉันก็จะสามารถไปหามันได้” หวังเต็งหัวเราะเบา ๆ
“ปลาที่น่าสงสาร” ลูกกลมเบิกตากว้างด้วยความประหลาดใจ มันไม่คิดว่าหวังเต็งจะมีเล่ห์เหลี่ยมเช่นนี้
ชายคนนี้ชั่วร้ายมาก!
มันยืนสงบเงียบสามวินาทีให้แก่ปลาดาบ
อาเมน พระเจ้าอวยพร!
หวังเต็งไม่เสียเวลาอีกต่อไปและโบกมือของเขา พลังมิติปะทุขึ้นและปลาดาบที่ยังงุนงงก็ถูกส่งไปยังรอยแยกมิติและหายตัวไป
ปกปิดมิติ: 230/3000 (พื้นฐาน)
เขามองไปที่ทักษะปกปิดมิติบนหน้าต่างของเขา น่าเสียดายที่มันอยู่ในระดับพื้นฐานเท่านั้น เขาหวังว่าปลาดาบจะให้ฟองสบู่ค่าคุณสมบัติเพิ่มเติมแก่เขาในครั้งต่อไป
“เอาล่ะ มาแบ่งลูกบอลแสงทองกันเถอะ” หวังเต็งมองไปที่ทุกคนและยิ้ม
“เอาเลย!” ดวงตาของลูกกลมสว่างขึ้นขณะที่มันเร่งหวังเต็ง
มันรอช่วงเวลานี้มานานแล้ว!
หวังเต็งยิ้ม เขาโบกมือและดึงทุกคนเข้าสู่มิติเขมือบ จากนั้นเขาก็ไตร่ตรองสักครู่แล้วพูดว่า “ลูกกลม นายเริ่มก่อนได้เลย ให้ฉันดูหน่อยว่านายต้องลูกบอลแสงทองจำนวนเท่าใดเพื่อให้บรรลุสถานะชีวิตของนายแบบก้าวกระโดด”
“ฉันเป็นคนแรกหรอ!” ลูกกลมตกใจมาก ความตื่นเต้นริบหรี่ปรากฏขึ้นในดวงตาของมัน มันถามด้วยความลังเล “จริงหรอ?”
“นายไม่ต้องการมันหรอ?” หวังเต็งเหลือบมองมันจากหางตาของเขา
“แน่นอน ฉันต้องการสิ” ลูกกลมพยักหน้าอย่างเร่าร้อน มันกลัวว่าหวังเต็งจะกลับคำพูดของเขา
“งั้นก็เริ่มกันเลย” หวังเต็งปลดปล่อยพลังวิญญาณของเขาและกวาดลูกบอลแสงทองที่ลอยอยู่ในมิติเขมือบออกมา พวกมันลอยอยู่ข้างๆ ลูกกลม
“อึก!” ลูกกลมกลืนน้ำลายอย่างอดไม่ได้ “ฉันจะเริ่มล่ะนะ”
ลูกกลมขยับมือทั้งสองข้างอย่างรวดเร็ว มันคว้าลูกบอลแสงทองทีละดวงแล้วยัดเข้าไปในปากของมัน มันกลืนกินพวกมันเข้าไปจนหมด
ขณะที่ลูกบอลแสงทองตกลงมาในท้องของมัน แสงสีทองก็ค่อยๆ เล็ดลอดออกมาจากภายในร่างกายของลูกกลม ในเวลาไม่นาน มันก็ถูกห่อหุ้มด้วยรังไหมสีทอง คล้ายกับรังไหมแสง
ลูกกลมได้เริ่มต้นวิวัฒนาการขั้นสุดยอดแล้ว...
“ดูเหมือนว่ามันจะได้ผลมาก” หวังเต็งยิ้ม เขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้น จะเกิดอะไรขึ้นหลังจากสิ่งมีชีวิตที่ชาญฉลาดวิวัฒนาการ?
