ระบบปรับแต่งกาลเวลาสะท้านภพ ตอนที่ 170 หมัดมังกรคำรามปราบมาร

ระบบปรับแต่งกาลเวลาสะท้านภพ ตอนที่ 170 หมัดมังกรคำรามปราบมาร

บนอัฒจันทร์

กู่เหลียนเซี่ยวมีใบหน้าเปลี่ยนไป

เขารู้สึกถึงแรงกดดันอันมหาศาลจากหม่าเถิง

เหยาเสวี่ยก็แสดงท่าทีตกตะลึง

อัจฉริยะฟ้าประทานอื่น ๆ ก็ไม่ต่างกัน

กำหมัดไว้ที่อก มองเหตุการณ์นี้อย่างเรียบเฉย

สีหน้าไม่มีความผันแปร

เย่ชิงเฉิงก็ค่อนข้างสงบ ดวงตาสดใสของนางกลับจับจ้องไปที่กู่หยาง

เมื่อเผชิญหน้ากับหมัดอันแข็งแกร่งนี้… เขาคงต้องเปิดเผยไพ่ตายอีก

บนลานประลอง

กู่หยางเงยหน้ามองไปที่ปราณดาบที่ฉีกฟ้าตรงเข้าหาเขาอย่างรวดเร็ว

ใบหน้ายังคงเรียบเฉย

"น่าสนใจ"

"แต่… เพียงเท่านี้แหละ"

กู่หยางเอ่ยอย่างเรียบง่าย

ประเคนหมัดอีกครั้ง

เมื่อเห็นสิ่งนี้ ผู้ชมรอบข้างก็นั่งไม่ติด

"อีกแล้ว?"

"ไม่กลัวตายหรือ?"

"ถ้าถูกปราณดาบนี้ คงต้องสูญเสียชีวิต! กู่หยางไม่ต้องการมีชีวิตอีกต่อไปหรือ?"

เสียงตกตะลึงพากันดังขึ้น

แต่กู่หยางไม่สนใจเสียงเหล่านี้

เขามีหน้าตาเย็นชา

แขนขวากระชากอย่างแรง

เจตจำนงหมัดสำเร็จขั้นเล็กน้อยก็ปะทุออกมา

ในชั่วขณะถัดไป แววตาของเขาก็เปล่งประกายสีทอง

"หมัดมังกรคำรามปราบมาร!"

กู่หยางแค่นเสียงเรียกออกมา

พร้อมกันนั้น

เสียงคำรามของมังกรดังกระหึ่มทั้งสนาม

เมื่อได้ยินเสียง ผู้คนไม่แปลกใจ

แต่ตามด้วย พวกเขาตระหนักถึงความไม่ชอบมาพากล

"ประเดี๋ยว… ทำไมมีเพียงเสียงคำรามเดียว?"

"ไม่… นี่ไม่ใช่พลังมังกร 1 ตัว แต่เป็น…"

"วิชาหมัด!"

"วิชาหมัดระดับสวรรค์ขั้นกลาง!"

เสียงทึ่งดังกระหึ่ม

ในชั่วขณะต่อมา

หมัดของกู่หยางกระแทกออกมาอย่างรุนแรง

แสงทองคำปรากฏขึ้น

มังกรทองหลายตัวพันกันอยู่บนหมัดขวาของกู่หยาง

ในอากาศ

มังกรทองขนาดยักษ์ก็ก่อตัวขึ้นอย่างชัดเจน

จากนั้นก็คำรามออกมา พุ่งตรงไปยังปราณดาบทั้งสามนั้น!

ครืน!

ในอากาศ

มังกรทองขนาดยักษ์นั้นได้ทำลายปราณดาบทั้งสามจนเป็นผง

แล้วมันก็พุ่งตรงไปหาหม่าเถิงด้วยความทำลายล้าง!

ณ ขณะนี้ หม่าเถิงตาโต

วิชาหมัดระดับสวรรค์ขั้นกลาง!

กู่หยาง…

เป็นแค่อัจฉริยะฟ้าประทานจากแคว้นเล็ก ๆ จริงหรือ?

อัจฉริยะฟ้าประทานจากแคว้นเล็ก ๆ สามารถฝึกวิชาหมัดระดับสวรรค์ขั้นกลางได้อย่างไร?

แต่เขาไม่มีเวลามากพอที่จะคิด

เพราะมังกรทองนั้นพุ่งชนเขาอย่างตรงไปตรงมา!

เขายกดาบพร้อมตะโกน

พลังแก่นแท้ก็ระเบิดออกมา

พยายามต้านทาน

ชั่วขณะต่อมา

มังกรทองกระแทกเข้ากับหม่าเถิง…

ปะง!

โล่พลังที่ก่อตัวจากพลังแก่นแท้นั้นแตกสลายในพริบตา

ต่อจากนั้น หม่าเถิงก็กระเด็นไปราวกับว่าวไร้สายป่าน

โล่ป้องกันก็ไม่สามารถป้องกันได้ทั้งหมด แตกสลายอย่างสิ้นเชิง!

ปัง!

ร่างของหม่าเถิงกระแทกตลอดทางจนกระทั่งพุ่งชนเสาหินแข็งของกำแพงนอก จึงหยุดลง

ณ จุดนี้ หม่าเถิงก็มีสภาพดูไม่ดีนัก

เสื้อคลุมขาดกระจาย

เผยให้เห็นชุดเกราะสมบัติระดับสูง

ถ้าไม่ใช่ชุดเกราะสมบัติระดับสูงนี้ หมัดของกู่หยาง… อาจจะสามารถฆ่าเขาได้ตายคาที่!

แม้จะมีชุดเกราะสมบัติระดับสูงป้องกัน

ณ จุดนี้หม่าเถิงก็ยังอ่อนแรงมาก

ทั้งร่างแทบไม่มีพลังพอจะยืน

เขาหัวหด ดวงตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

หมัดนี้

น่ากลัวมาก!

เมื่อเห็นเหตุการณ์นี้

ผู้ชมรอบข้างต่างก็ตะลึง

รวมถึงอัจฉริยะฟ้าประทาน 10 อันดับแรกบนอัฒจันทร์

ผู้ที่ยังไม่พอใจกับเรื่องนี้ก่อนหน้านี้ ตอนนี้ต่างก็ตกใจ

มองกู่หยางอย่างเหลือเชื่อ

"นี่… เขาฝึกวิชาหมัดระดับสวรรค์ขั้นกลาง!"

"และถ้าข้าไม่เห็นผิด… ระดับความเข้าใจของเขาดูเหมือนจะลึกซึ้งมาก อย่างน้อยก็สำเร็จขั้นยิ่งใหญ่!"

"ไม่แปลกใจที่เขาจะท้าทายหม่าเถิงตรง ๆ…"

พวกเขาไม่มีอารมณ์พูดอีกต่อไป

หมัดนี้ถ้าให้พวกเขามารับ… คงมีอาการหนักกว่าหม่าเถิงอย่างแน่นอน

พวกเขาหย่อนศีรษะลง ไม่พูดอะไรอีก

ในขณะเดียวกัน

บนอัฒจันทร์สูง

เมื่อเห็นกู่หยางทำร้ายหม่าเถิงจนสาหัสด้วยหมัดหนึ่ง สามชายขราต่างก็ตกตะลึง แทบจะลุกขึ้นยืนพร้อมกัน

"อะไรกัน!"

"วิชาหมัดระดับสวรรค์ขั้นกลางสำเร็จขั้นยิ่งใหญ่"

"สำเร็จขั้นยิ่งใหญ่… เขาฝึกได้สำเร็จขั้นยิ่งใหญ่แล้วหรือ"

สามชายชราไม่อาจกลั้นเสียงทึ่งไว้ได้

ต้องรู้ว่า วิชายุทธระดับสวรรค์ในราชวงศ์เซวียนเหนี่ยวไม่ได้ถือว่าหายาก

วิชายุทธระดับสวรรค์ขั้นกลาง พวกเขาก็มี

แต่วิชายุทธระดับสวรรค์มีความยากในการฝึกสูง

แม้แต่การฝึกให้ได้ระดับเริ่มต้น ต้องการเวลามากมายหรือมหาศาลเพื่อทำได้!

อย่าพูดถึงระดับสำเร็จขั้นยิ่งใหญ่

แม้แต่อัจฉริยะฟ้าประทานที่สามารถฝึกวิชายุทธระดับสวรรค์ให้สำเร็จขั้นเล็กน้อยก็มีไม่มาก

ส่วนสำเร็จขั้นยิ่งใหญ่…

ยิ่งยากขึ้นไปอีก!

และกู่หยาง… ทั้งที่มีอายุเพียง 17 ปี

กลับสามารถฝึกวิชาหมัดระดับสวรรค์ขั้นกลางสำเร็จขั้นยิ่งใหญ่ได้!

นั่นต้องมีความสามารถพิเศษเพียงใดกัน

"ดูเหมือนเราทุกคนจะมองข้ามเขาไป!"

"ด้วยพรสวรรค์เช่นนี้… อนาคตของเขาย่อมไม่ต่ำ!"

"แม้แต่ในราชวงศ์ต้าเหยียน ก็ยังเป็นอัจฉริยะฟ้าประทาน!"

สามชายชราของราชวงศ์เซวียนเหนี่ยวต่างก็ส่งเสียงทึ่ง

บนอัฒจันทร์

อัจฉริยะฟ้าประทานอันดับ 2 และ 3 หรี่ตา มองกู่หยางด้วยสายตาที่เปลี่ยนไป

เหยาเสวี่ยตกตะลึง หยุดชะงักสนิท

นางไม่คาดคิดเลยว่า…

กู่หยางยังมีไพ่ตาย

และไพ่ตายนี้…

ก็คือวิชาหมัดระดับสวรรค์ขั้นกลางที่ฝึกจนสำเร็จขั้นยิ่งใหญ่!

นั่นช่างเป็นอะไรที่โหดเหี้ยมเกินไป

กู่หยางเติบโตมาจากแคว้นเล็ก ๆ อย่างแคว้นฉู่หรือ?

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่นางมีความคิดนี้

ไม่มีทาง

เพราะมัน… ยากเกินไปที่จะเชื่อ

ไม่สามารถจินตนาการได้ว่า อัจฉริยะฟ้าประทานที่เติบโตจากแคว้นเล็ก ๆ จะสามารถแสดงพรสวรรค์อันน่าสะพรึงกลัวเช่นนี้ได้

เย่ชิงเฉิงเห็นดังนี้ ใบหน้างดงามของนางนอกจากจะแปลกใจแล้ว ยังปรากฏเจตนาการต้องการต่อสู้เป็นครั้งแรก

เมื่อรู้สึกถึงสายตารอบข้าง

กู่หยางยังคงยืนอยู่บนลานประลอง

ใบหน้าเขาสงบนิ่ง

เขาครุ่นคิดเล็กน้อย

การเลือกท้าทายด้วยการเลือกเฉพาะเจาะจงดูเหมือนจะยุ่งยาก

เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดสถานการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้…

อาจจะเปลี่ยนวิธีดีกว่า

เมื่อคิดถึงจุดนี้

กู่หยางค่อย ๆ ยกหัว

จากนั้นจ้องไปที่อัจฉริยะฟ้าประทานทุกคนบนรายชื่อเซวียนเหนี่ยว

สายตาของกู่หยางคมเหมือนใบมีด

อัจฉริยะฟ้าประทานที่ถูกมองต่างหันหน้าหนี ไม่กล้าสบตา

พร้อมกันนั้นก็อยากรู้อย่างมากว่า ต่อไปนี้กู่หยางจะเลือกท้าทายใคร

จะเลือกอย่างมั่นคงหรือยังคงก้าวข้ามไป ท้าทายอัจฉริยะฟ้าประทาน 3 อันดับแรกต่อไป?

ทุกคนในล้วนตั้งตารอดูกู่หยาง

และในช่วงที่ทุกคนจับตามอง

กู่หยางในที่สุดก็เปิดปาก

"ผู้ใดก็ตามที่คิดว่าตนเองสามารถชนะข้าได้ ก็ขึ้นมา ข้าจะไม่ท้าทายทีละคน"

"ผู้ใดมั่นใจ ก็ขึ้นมาที่นี่"

"ข้าพร้อมรับมือเสมอ"

กู่หยางพูดอย่างสงบ

แต่คำพูดนี้เสมือนฟ้าที่ผ่ากลางที่ราบ

สะเทือนทั้งลานกลาง!

ทุกคนต่างเบิกตากว้าง

รวมทั้งอัจฉริยะฟ้าประทานบนรายชื่อเซวียนเหนี่ยวและสามชายชราบนอัฒจันทร์สูง

พวกเขาไม่คาดคิดเลย

กู่หยางจะมาวิธีนี้

ไม่เลือกท้าทาย

แต่ให้…

อัจฉริยะฟ้าประทานบนรายชื่อเซวียนเหนี่ยวมาท้าทายเขาแทน?

นี่… มีเพียงกู่หยางเท่านั้นที่ทำได้!