บทที่ 68
หลินชิงอิ่นมองเด็กหญิงแล้วยกมุมปากยิ้มเหมือนกัน "แน่นอนว่าเก่งกว่าเธอสิ" เมื่อรับรู้ถึงแรงกดดันที่หลินชิงอิ่นปล่อยออกมา ดวงตาของเสี่ยวหมินวูบไหวด้วยความหวาดกลัว เธอหันไปกอดแม่แน่น ซุกหน้าเข้าไปที่อกของแม่ "แม่จ๋า หนูกลัว พวกเรากลับบ้านกันเถอะ หนูไม่อยากอยู่ที่นี่แล้ว!" หม่ารุ่ยรีบกอดลูกสาวไว้ ปลอบโ...