มอนสเตอร์หมูป่าขนเหล็ก

แฮ่ก แฮ่ก

เสียงหอบหายใจดังขึ้นมาจากร่างของหญิงสาวผมสีแดงยาวผู้หนึ่ง เธอสวมชุดเกราะหนังสีน้ำตาลสะพายดาบเล่มหนึ่งเอาไว้ด้านหลัง มีร่องรอยฟกช้ำเต็มตัวไปหมด

อี๊ด อี๊ด

สิ่งมีชีวิตคล้ายหมูป่าแต่ตัวใหญ่เกือบห้าเมตรวิ่งตามมาอย่างรวดเร็ว โชคดีที่เธอเป็นผู้ปลุกพลังมาแล้วทำให้มีความเร็วในการวิ่งและความทนทานของกล้ามเนื้อมากกว่าปกติ ไม่อย่างนั้นก็คงตายไปแล้ว แต่ถึงเธอจะปลุกพลังแล้วก็ตาม ตัวเธอในตอนนี้ก็ยังทำอันตรายอะไรมอนสเตอร์ที่วิ่งตามมาด้านหลังไม่ได้เลย

“ช่วยด้วยยยยยย” หญิงสาวได้แต่ส่งเสียงขอความช่วยเหลือออกมาอย่างอับจนหนทาง ทำไมกัน! ไหนว่าป่าแห่งนี้มีแต่มอนสเตอร์ระดับหนึ่งไง ทำไมถึงมีมอนสเตอร์หมูป่าขนเหล็กระดับสามได้!!

ตู้ม โครม พรวดด

ทันใดนั้นหมูป่าที่วิ่งตามอยู่ ทั้งตัวของมันก็เรืองแสงขึ้นมาเป็นการบ่งบอกถึงการเสริมพลังเวท ความเร็วของมันเพิ่มขึ้นอย่างฉับพลันทำให้หญิงสาวหลบไม่พ้น ถูกชนกระเด็นไปกระแทกต้นไม้ใหญ่อย่างแรง กระอักเลือดออกมากองโต

“ไม่นะ!” เมื่อเห็นว่ามอนสเตอร์ตัวนั้นกำลังจะพุ่งเข้าชนอีกรอบทำให้หญิงสาวได้แต่สิ้นหวัง ตอนนี้เธอน่าจะกระดูกหักหลายแห่ง ถ้าโดนมันโจมตีเข้ามาอีกทีก็คงหนีไม่พ้นความตายแน่ๆ

ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว

แต่แล้วเบื้องหน้าของหญิงสาวก็มีชายสามคนปรากฏตัวขึ้น ทั้งสามคนเหมือนจะเป็นทีมที่มาล่ามอนสเตอร์ในป่านี้ เพราะชุดและอาวุธของพวกเขาแตกต่างกัน ชายฉกรรจ์ตัวโตยืนอยู่ด้านหน้าสุด ถือโล่ขนาดใหญ่สองมือ คงจะเป็นแทงค์ของทีม

คนถัดมาเป็นชายหนุ่มสวมเกราะเบาสีดำ ถือดาบยาวสองฟุต น่าจะเป็นไฟเตอร์ ส่วนคนสุดท้ายสวมชุดคลุมสีฟ้า ในมือถือคทา ต้องเป็นนักเวทย์แน่นอน นี่คือสิ่งที่หญิงสาวคิดเมื่อได้เห็นทีมด้านหน้า

“ไม่ต้องห่วง พวกเราจะช่วยเธอเอง” ชายที่เป็นไฟเตอร์หันมาพูดกับหญิงสาวที่นั่งอยู่ข้างหลัง

“ตามเดิมนะทุกคน ลุย!” หลังจากไฟเตอร์ของทีมกล่าวจบ เขาก็แยกออกไปด้านข้างเพื่อหาโอกาสในการโจมตี

ทีมของทั้งสามคนแบ่งหน้าที่กันง่าย ๆ แทงค์จะรับหน้าที่หลอกล่อสัตว์ประหลาดใช้สกิลเสริมพลังป้องกันกับสกิลยั่วยุในการดึงมอนสเตอร์ ไฟเตอร์หาช่องว่างแล้วเข้าโจมตีด้วยทักษะดาบที่รวดเร็ว ส่วนนักเวทย์จะคอยเสริมพลังให้ทีมและทำดาเมจเมื่อมีโอกาส

ถึงแม้ทั้งสามคนจะไม่ได้เป็นเพียงนักผจญภัยแรงค์ E แต่การรวมมือกันเพื่อจัดการมอนสเตอร์ระดับสามก็สามารถทำได้ไม่ยากนัก

.....

การต่อสู้ผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมง

ตึง โครม

มอนสเตอร์หมูป่าขนเหล็กก็ล้มลงในที่สุด ทีมปาร์ตี้ทั้งสามคนต่างพากันหอบหายใจอย่างหนักหน่วง โชคดีที่สามารถจบการต่อสู้ได้โดยที่ได้รับบาดเจ็บกันเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

“เฮ้ออ กว่าจะจัดการมันได้ก็เล่นเอาเหนื่อยแทบแย่” แทงค์ของทีมพูดออกมา ทั้งสองมือของเขาจับโล่ยันพื้นเอาไว้ไม่ให้ตัวเองทรุดลงไปนั่ง

“แต่มันก็คุ้มนะ อย่างน้อยก็น่าจะขายได้หลายเครดิตแหละ คงพอให้พวกเราใช้จ่ายได้เป็นอาทิตย์” ไฟเตอร์กล่าวออกมาขณะที่กำลังวิเคราะห์อยู่ว่าจะชำแหละศพยังไงดี

ครึ่งหลัง

มอนสเตอร์หมูป่าขนเหล็กผิวเกราะของมันหนามาก กว่าจะล้มมันลงได้ก็ต้องแทงเข้าตามจุดอ่อนต่างๆที่ไม่มีเกราะบัง บวกกับใช้พลังเวทย์จากนักเวทย์โจมตีเพื่อลดพลังชีวิตของมันถึงจะจัดการลงได้

“อย่าลืมเอาแก่นเวทย์ออกมาจากหัวของมันด้วยนะ!” นักเวทย์ในทีมส่งเสียงออกมาเมื่อเห็นไฟเตอร์กำลังเดินเข้าไปมองศพมอนสเตอร์ตรงหน้า

แก่นเวทย์คือสิ่งที่ตกผลึกจากพลังเวทมนตร์ที่อยู่ในร่างของมอนสเตอร์ ซึ่งเป็นของจำเป็นสำหรับผู้ที่ปลุกพลังขึ้นมาแล้วในการฟื้นฟูพลังเวทย์และเลื่อนระดับขั้นของตัวเอง ยิ่งเป็นแก่นเวทย์จากมอนสเตอร์ระดับสูงเท่าไหร่ แก่นเวทย์ก็จะยิ่งมีระดับสูงมากขึ้นเท่านั้น

“คือว่า ขอบคุณพวกคุณมากนะคะ ที่ช่วยฉันไว้” หญิงสาวที่เห็นการต่อสู้มาตลอด เธอรู้สึกตกใจมากที่เห็นว่าทั้งสามคนสามารถต่อสู้กับมอนสเตอร์ระดับสามได้ คงจะเป็นทีมของนักผจญภัยระดับ E แน่ ๆ ถึงทำได้ขนาดนี้

เพราะปกตินักผจญภัยระดับ F แบบเธอจะสามารถต่อสู้กับมอนสเตอร์ระดับหนึ่งได้เท่านั้น แต่ถ้าเป็นมอนสเตอร์ระดับสองต้องใช้การจัดทีมของระดับ F ถึงจะสู้ไหว แต่ถ้าเป็นนักผจญภัยระดับ E แค่เพียงคนเดียวก็จัดการมอนสเตอร์ระดับสองได้แล้ว

ดังนั้นทีมด้านหน้าที่สามารถจัดการมอนสเตอร์ระดับสามได้ ถึงแม้จะลำบากไปบ้างก็คงจะเป็นทีมของนักผจญภัยระดับ E ไม่ผิดแน่

“ไม่ต้องคิดมากหรอกครับ พวกเรามนุษย์โลกมีศัตรูร่วมกันอยู่แล้ว” ไฟเตอร์ของทีมพูดขึ้นมา ดูเหมือนชายคนนี้จะเป็นหัวหน้าของทีมนี้

“ใช่แล้ว ว่าแต่เธอได้รับบาดเจ็บเหรอ ผมมีโพชั่นระดับต่ำอยู่นะ รับไปสิ” นักเวทย์เรียกโพชั่นระดับต่ำออกมาจากมิติเก็บของก่อนจะยื่นให้

ผู้ปลุกพลังทุกคนจะได้รับอาชีพจากเทพบนสวรรค์ ขึ้นอยู่กับว่าจะมีเทพองค์ใดที่สนใจในตัวผู้ปลุกพลังนั้นๆบ้าง แต่โดยส่วนใหญ่ก็จะมีเพียงอาชีพทั่วไปเท่านั้นที่สามารถเลือกได้ เมื่อได้รับอาชีพแล้วก็จะได้รับมิติเก็บของมาเป็นของแถมด้วย แต่มันก็มีเนื้อที่แค่หนึ่งตารางเมตรเท่านั้น

“ขอบคุณค่ะ” หญิงสาวรับโพชั่นมาก่อนจะกล่าวขอบคุณ เธอลังเลเล็กน้อยเพราะรู้สึกเกรงใจเลยยังไม่กล้าดื่มลงไป

“ดื่มไปเถอะ พวกเราจะได้กลับเมืองกัน ฉันได้ข่าวมาว่าเริ่มมีมอนสเตอร์ระดับสามมากขึ้นผิดปกติ ทำให้ทางสมาคมกลางต้องภารกิจให้นักผจญภัยมาตรวจสอบมากขึ้น” แทงค์ของทีมกล่าวออกมา พวกเขาก็คือหนึ่งในทีมที่ได้รับภารกิจมาในครั้งนี้เหมือนกัน โชคดีที่ยังไม่เคยเจอมอนสเตอร์ที่อยู่รวมกลุ่มกัน ไม่อย่างนั้นพวกเขาคงรอดกลับไปได้ยากแน่ ๆ

“ได้ค่ะ ขอบคุณอีกครั้งนะคะ” ได้ยินดังนั้นหญิงสาวเลยดื่มโพชั่นเข้าไป ทำให้บาดแผลของเธอได้รับการฟื้นฟูขึ้นมาเล็กน้อย พอมีแรงลุกขึ้นยืนและเดินทางได้

“ฉันชื่อเซรีนนะคะ เป็นผจญภัยแรงค์ F อาชีพนักดาบค่ะ” หญิงสาวกล่าวแนะนำตัวออกมา ทำให้ทางทีมชายสามคนแนะนำตัวบ้างเช่นกัน

“ฉันชื่อเกรฟ เป็นไฟเตอร์ของทีม อาชีพนักดาบเหมือนกัน ส่วนไอ้ตัวใหญ่นั่นชื่อวอล อาชีพโล่ยักษ์ คนตัวเล็กนั่นชื่อไมเคิล เป็นนักเวทย์ไฟ” เกรฟกล่าวแนะนำคนในทีม ซึ่งอีกสองคนก็ยิ้มให้อย่างเป็นมิตรระหว่างการแนะนำตัว

“พวกเราจะเอายังไงกัน ตอนนี้มันมืดแล้วด้วย จะเดินทางออกไปให้เร็วที่สุด หรือจะหยุดรอพระอาทิตย์ขึ้นก่อนค่อยไป ?” เกรฟถามความเห็นของทุกคน

มอนสเตอร์เหล่านี้จะแข็งแกร่งขึ้น30%ถ้าเป็นช่วงเวลากลางคืนดังนั้นนักผจญภัยส่วนใหญ่จึงเลือกที่จะเดินทางกันตอนกลางวันมากกว่า ส่วนทีมของพวกเขาเนื่องจากว่าเข้าไปในป่าลึกเกินไปหน่อยทำให้ออกจากป่าล่าช้าจนมาเจอหญิงสาวตรงหน้าเข้าพอดี

“ฉันว่าเรารีบออกไปกันดีกว่าค่ะ รู้สึกว่าป่าแห่งนี้มันผิดปกติยังไงก็ไม่รู้” เซรีนกล่าวออกมา เธอรู้สึกแปลก ๆ จริง ๆ

“ผมก็เห็นด้วยนะ ถ้าเราหยุดอยู่กับที่อาจตกเป็นเป้าโจมตีอีกก็ได้” ไมเคิล นักเวทย์ตัวเล็กประจำกลุ่มกล่าวออกมา ถึงจะบอกว่าตัวเล็กแต่เขาก็สูงตั้ง 160 นะ!

“งั้นเราไปกันเถ.....” ยังไม่ทันที่ทั้งกลุ่มจะได้ขยับไปไหน ก็มีเสียงอึกทึกดังลั่นมาจากทิศทางหนึ่ง

อี๊ดด อี๊ด โครม โครมมม

ต้นไม้หักโค่นเป็นทางเหมือนมีบางสิ่งที่ขนาดใหญ่โตกำลังเคลื่อนที่มาทางนี้ ทำให้ทั้งกลุ่มเกิดความวิตกขึ้นมาทันที จากเสียงที่ได้ยินน่าจะเป็นมอนสเตอร์ประเภทหมู แต่เหมือนว่าจะไม่ได้มีแค่ตัวเดียวนี่สิ !

“บัดซบ! วันนี้มันวันซวยอะไรกันวะ” เกรฟสบถออกมาดังลั่น เพราะภาพที่อยู่ตรงหน้าของพวกเขาก็คือ มอนสเตอร์หมูป่าขนเหล็กเกือบสิบตัวที่มีดวงตาแดงก่ำเหมือนกำลังคลั่ง พวกมันวิ่งเข้ามาหากลุ่มของพวกเขาด้วยความรวดเร็ว

งานนี้ คงยากจะรอดไปได้แล้ว!