ตอนที่ 23 ตัวอ่อนกระบี่ต้าหลัว การต่อสู้ระหว่างทุกด้าน

“ทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ได้เวลาออกเดินทางแล้ว”

ลู่หยวนเหลือบมองคนสามคนข้างๆ ซึ่งไร้ซึ่งสีสันของชีวิต

โดยไม่พูดอะไรมาก เขาเดินตรงไปยังจุดที่อุกกาบาตตกลงมา

มันเป็นหลุมขนาดใหญ่และยังคงมีไอน้ำอยู่

ตรงกลางเป็นหินรูปร่างผิดปกติซึ่งมีหลุมอยู่บนพื้นผิว และไม่มีอะไรพิเศษเกี่ยวกับมัน

ทันทีที่เขานั่งยองๆถือมันไว้ในมือ และสัมผัสได้ถึงความร้อนที่แผ่ออกมาจากมัน

ภายในมีวัตถุศักดิ์สิทธิ์จากนอกโลกชนิดหนึ่ง

มันยังเป็นสิ่งที่เขาต้องได้รับ

เดิมทีลู่หยวนวางแผนที่จะพักผ่อนหนึ่งคืนก่อนที่จะออกเดินทางหลังจากที่เขาทำสำเร็จ

แต่หลังจากได้ยินข่าวที่เกี่ยวข้องจากหัวหน้าทีมจ้าว เขาก็ตกอยู่ในความคิดที่ลึกซึ้ง

“กองกำลังหลักหลายแห่งสังเกตเห็นฝนดาวตกนี้และเริ่มปฏิบัติการแล้ว ยกเว้นอุกกาบาตที่อยู่ในมือของฉัน อุกกาบาตส่วนใหญ่หายไประหว่างกระบวนการเข้าสู่ชั้นบรรยากาศ แม้ว่าอุกกาบาตลูกอื่นๆ จะตกลงมา แต่ก็ไม่มีอะไรอยู่ข้างใน ดังนั้นพวกเขาจะตรวจสอบต่อไปอย่างลับๆ”

ลู่หยวน คิดว่ากองกำลังขนาดใหญ่เหล่านั้นทรงพลังมาก และเรื่องการซื้อฟาร์มของตัวเองจะต้องถูกค้นพบอย่างแน่นอน

หากเขาเอาอุกกาบาตออกไปแบบนี้ก็ยากที่จะรับประกันได้ว่าพวกเขาจะไม่สงสัย

ไม่มีทาง หลุมอุกกาบาตที่อยู่ตรงหน้าเขาไม่สามารถจัดการได้

และหลังจากนี้อีกไม่กี่วัน

เขาไม่อยากให้อุบัติเหตุเกิดขึ้น

ดังนั้นหลังจากคิดเล็กน้อย

ลู่หยวน ทุบอุกกาบาตอย่างไม่ลังเล

ทันใดนั้น ผงละเอียดสีดำจำนวนหนึ่งก็ตกลงไปที่พื้น และหลังจากนั้นไม่นาน อุกกาบาตส่วนใหญ่ก็แตกเป็นเสี่ยงๆ

เหลือเพียงส่วนตรงกลางเท่านั้น

มันเป็นตัวอ่อนกระบี่สีดำขนาดเท่าฝ่ามือ

แต่มันหยาบมากและไม่เห็นอะไรเป็นพิเศษ

อย่างไรก็ตาม ตัวอ่อนกระบี่นั้นหนักมาก หากสังเกตให้ดีจะพบว่าดูเหมือนจะมีพลังพิเศษอยู่ข้างใน

แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง บางครั้งมันก็หายไปราวกับถูกผนึกไว้

ลู่หยวนรู้ดี

นี่เป็นเพราะสวรรค์และโลกยังไม่เปลี่ยนแปลง และตัวอ่อนกระบี่ยังไม่ตื่นเต็มที่

ทันที่ที่ถึงเวลา มันจะแสดงพลังที่ไม่อาจจินตนาการได้

ชีวิตที่แล้ว

มีชายผู้แข็งแกร่งที่ไม่มีใครเทียบได้ซึ่งถือตัวอ่อนกระบี่เล่มนี้ กวาดล้างโลก ผ่าท้องฟ้าทั้งเก้าด้วยดาบและมีอํานาจเหนือกว่าในจักรวาล

เขาเคยเห็นมันจากระยะไกลมาก่อน หลังจากที่กระบี่ถูกฟัน แสงของกระบี่ก็พุ่งขึ้น ครอบคลุมแม้กระทั่งแสงของดวงอาทิตย์ ดูเหมือนว่าจะสามารถโค่นดวงดาวได้ และศัตรูภายใต้กระบี่นั้นก็ถูกกําจัดออกไปในทันที

ไม่ใช่เรื่องเกินจริงที่จะอธิบายว่ามันเป็นการตัดผ่านสวรรค์ทั้งเก้าด้วยกระบี่เพียงเล่มเดียว

ดังนั้น

ตัวอ่อนกระบี่นี้มีชื่ออีกชื่อหนึ่งว่าตัวอ่อนกระบี่ต้าหลัว!

"ได้เวลาไปแล้ว"

ลู่หยวนรวบรวมสติและวางกระบี่ไว้ในอ้อมแขนของเขา

เขาบดขยี้อุกกาบาตจนหมด แม้ว่ากองกำลังใหญ่เหล่านั้นจะมีข้อสงสัย แต่พวกเขาจะศึกษาผงก่อน

นอกจากนี้ เขาเป็นคนธรรมดา ดังนั้นเขาจะไม่ดึงดูดความสนใจมากนัก แม้ว่าพวกเขาจะตอบสนองในภายหลังก็ตาม

ในเวลานั้น การเปลี่ยนแปลงของสวรรค์และโลกได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว

ในไม่ช้า

ลู่หยวนกลับไปที่ฟาร์มวิลล่า

หลังจากย้าย แผ่นหินไร้จารึกพูดออกไปแล้ว เขาก็ขับรถออกไปโดยตรง

วันนี้คงจะวุ่นวายมาก เขากลัวว่าจะเกิดปัญหาตามมาหากเขาอยู่ที่นี่ ดังนั้นเขาจะจากไปก่อน

และเป็นไปตามที่เขาคาดไว้

ไม่ถึงหนึ่งชั่วโมงก่อนที่ลู่หยวนจะจากไป

คนอีกกลุ่มหนึ่งปรากฏตัวขึ้นในฟาร์ม คนเหล่านี้แต่งกายด้วยชุดสีดำและมีดวงตาที่เฉียบคม ความแตกต่างก็คือพวกเขามีอาวุธร้อนอยู่ในมือ และพลังการต่อสู้ของพวกเขาก็ดุร้ายยิ่งขึ้น

และเมื่อพวกเขาเห็นปล่องภูเขาไฟและศพของหัวหน้าทีมจ้าว และคนอื่นๆ พวกเขาก็โต้ตอบทันที

“มันมาจากยีนอายุยืน ไม่ทราบตัวตนของบุคคลที่ลงมือ รายงานให้ผู้บังคับบัญชาทราบ”

ผู้นำเปิดปากและต้องการรายงานเรื่องนี้

ส่วนที่เหลือ

หลังจากตรวจดูรอบๆ และพบผงที่อุกกาบาตทิ้งไว้ พวกเขาก็พร้อมที่จะรวบรวม

แต่แล้วก็มีกลุ่มคนหลายกลุ่มปรากฏตัวขึ้น

พวกเขามาจากกองกำลังที่แตกต่างกัน

หลังจากพบกันแทบไม่มีการสนทนาใดๆ และเกิดการต่อสู้ขึ้นทันที

ทันใดนั้นเหตุการณ์ก็วุ่นวายมาก เสียงการต่อสู้และเสียงปืนดังขึ้นทีละนัด

แต่คนเหล่านี้ยังคงมีศีลธรรมอยู่บ้าง หลังจากได้รับผงอุกกาบาตแล้ว พวกเขาเลือกที่จะจากไปทันที

ในเวลาเดียวกัน

เมืองเซี่ยงไฮ้

ภายในวิลล่าสุดหรู

โจวหยุนฉง นั่งบนโซฟาหนัง เขย่าไวน์แดงในมือเบาๆ

เธอดูดีจริงๆ มีรูปร่างโค้งมนจนแม้แต่ชุดราตรียาวก็ไม่สามารถซ่อนมันได้

"คุณหนู"

ในเวลานี้ ลุงจั่วมาจากด้านข้างด้วยใบหน้าที่เคารพ “ผมเพิ่งได้รับข่าวว่ามีอุกกาบาตตกลงมาที่ฟาร์มในเขตชานเมืองอู๋โจว คนจากยีนอายุยืนรออยู่ที่นั่น แต่พวกเขาถูกฆ่าตาย และคนที่ลงมือแข็งแกร่งมาก ไม่ใช่มนุษย์ธรรมดา”

"โอ้?"

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ โจวหยุนฉงก็ขมวดคิ้ว “แล้วอุกกาบาตล่ะ?”

“มันกลายเป็นผง คนของเราได้มาบางส่วน และพวกเขากำลังเตรียมส่งมันไปที่ห้องปฏิบัติการเพื่อทำการวิจัย”

ลุงจั่วตอบและหลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็พูดต่อ "อย่างไรก็ตาม ผู้คนจากเทียนเสินเทคโนโลยีและเป่ยโต่วไบโอเทคโนโลยีก็ตกอยู่ในความสับสนวุ่นวายเช่นกัน"

บรรดาผู้ที่ไปฟาร์มแห่งนั้นโดยธรรมชาติก็มีคนจากอู๋โจวกรุ๊ปเช่นกัน

และในสงคราม

แต่ละฝ่ายได้รับผงอุกกาบาตมาบ้าง

แม้ว่าพวกเขาจะไม่สามารถซื้อที่ดินบางแห่งในเขตดาวตกได้สำเร็จ แต่ก็ไม่ได้ขัดขวางการสืบสวนในที่ลับ เพียงแค่ลดลำดับความสำคัญลงเท่านั้น

“มันน่าสนใจ พูดว่าไม่แย่งชิงอะไร แต่กลับลงมือในที่ลับ”

โจวหยุนฉงหัวเราะเยาะ จิบไวน์แดงแล้วพูดอีกครั้ง "ฉันได้ยินมาว่าเพื่อนร่วมชั้นของฉัน ลู่หยวน ซื้อฟาร์มแห่งนั้นเหรอ?"

"ใช่"

ลุงจั่วหยิบเอกสารออกมา “เขาเป็นคนเริ่มก้าวแรก ดังนั้นเราจึงไม่ประสบความสำเร็จและเราพบว่าเขาอาศัยอยู่ในฟาร์มในช่วงเวลานี้ด้วย แต่คืนนี้เราไม่เห็นเขาเลย คุณหนู คุณต้องการตรวจสอบบุคคลนี้ไหม? ดูว่าเขาพบอะไรหรือไม่”

ความหมายของเขาเรียบง่ายมาก นั่นคือเขารู้สึกว่าลู่หยวนอาจมีส่วนเกี่ยวข้องด้วย

"ไม่ต้อง"

โจวหยุนฉง ส่ายหัว “เขาเป็นแค่คนธรรมดา”

“ตอนที่ฉันเรียนมหาวิทยาลัย นักศึกษาทุกคนที่อยู่รอบตัวฉันถูกตรวจสอบอย่างรอบคอบ และไม่มีอะไรพิเศษเกี่ยวกับเรื่องนี้”

“ไม่ใช้ว่าคุณแอบศึกษาเส้นผมของคนเหล่านี้หรือ? พวกเขาไม่มีโอกาสเป็นผู้ปลุกพลังเลย”

ตั้งแต่แรกเริ่ม เธอไม่ได้คำนึงถึงสิ่งที่เรียกว่าเพื่อนร่วมชั้นในวิทยาลัยเลย

เหตุผลนั้นง่าย

คนเหล่านี้เป็นเพียงคนธรรมดา

ไม่จำเป็นต้องไปสนใจคนที่ไม่ได้อยู่ในโลกเดียวกันกับตัวเอง

สำหรับฟาร์ม มันเป็นเพียงเรื่องบังเอิญ

และถึงแม้จะไม่ใช่เรื่องบังเอิญก็ตาม

ลู่หยวนมีความสามารถอะไรในการจัดการกับยีนอายุยืน? เขาอ่อนแอเกินไป

"ใช่"

ลุงจั่วก็รู้สึกว่าเขาคิดมากเกินไปเขาจึงพยักหน้า

อีกไม่นานโลกก็จะเปลี่ยนไป

คนธรรมดาก็คือคนธรรมดา พวกเขาทนพายุไม่ไหว และพวกเขาจะอยู่อันดับล่างสุดเสมอ ยกเว้นผู้ที่มีโชคลา�

ลู่หยวนอาจมีเงินอยู่บ้าง แต่หลังจากนั้นมันจะกลายเป็นเศษกระดาษ หากไม่ใช่เพราะความสัมพันธ์ของเขากับคุณหนู เขาจะเป็นเพียงตัวละครตัวเล็กๆที่ไม่คู่ควรกับความสนใจเลย

“เอาล่ะ อย่าพูดถึงเรื่องนี้เลย อุกกาบาตเป็นเรื่องเล็กน้อย ได้พบบุคคลนั้นแล้วหรือยัง?”

โจวหยุนฉงยอมแพ้และหันไปถามคำถามอื่น

บุคคลนั้น

มันเป็นเรื่องใหญ่ของ อู๋โจวกรุ๊ป!