บทที่ 454 เพื่อนร่วมทาง โปรดหยุด!
เย่จุนหลินอุ้มเด็กหนุ่มขึ้นมาและมองไปที่ชายชราผอมแห้งด้วยสายตาเย็นชา “เจ้าเป็นใคร ทำไมถึงลักพาตัวลูกศิษย์ของข้าไป” ชายชราผอมแห้งกลืนน้ำลายและพูดด้วยเสียงสั่น “ข้า… ข้าไม่รู้ว่าเขาเป็นลูกศิษย์ของท่าน” “ไม่รู้” เย่จุนหลินหัวเราะเยาะ “เจ้าคิดว่าข้าจะเชื่อหรือ” ชายชราผอมแห้งคุกเข่าลงกับพื้นและก้มหัวลง ...
