บทที่ 154 หมาที่เลียรองเท้าไม่มีอะไรเหลือ
"สี่แสนคะแนนผลงาน..." "สิ่งที่ปรมาจารย์ค่ายกลขั้นหล่อหลอมร่างทารกเก็บสะสมไว้ตลอดชีวิต ช่างมากมายจริงๆ" หลี่ฟานจ้องมองแผ่นมรดกสีทองอย่างเขม็ง ตาเกือบจะถลนออกมา อดใจรอไม่ไหวที่จะหยิบลูกชี่หลิงขึ้นมา และเริ่มทำข้อสอบค่ายกล ข้อสอบในระดับแรกนั้นง่ายมาก เป็นเพียงความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับค่ายกลเท่านั้น อย่า...
