Chapter 1672 จดหมายสั่งเสีย
ซีจิงเสวียนตามเจิ้นเหรินกู่หงจากไป. แม้นว่าใจจะไม่อยากจากเล็กน้อย ทว่าก็มีความสุข ดีใจที่จุนซ่างเซียวเห็นนางแล้วเรียกชื่อนางทันที. “อาจารย์!” ระหว่างทาง ซีจิงเสวียนเอ่ยอย่างมีความสุข ”ผ่านมาสิบกว่าปีแล้ว เขายังคงจำข้าได้!” เจิ้นเหรินกู่หงหมดคำจะพูด. ชาวยุทธ์ยิ่งแข็งแกร่ง ความทรงจำยิ่งดีขึ้นเท่านั้น...
