บทที่ 80: เมืองหลักระดับ 20 กำลังจะเปิดให้บริการ(ฟรี)
บทที่ 80: เมืองหลักระดับ 20 กำลังจะเปิดให้บริการ(ฟรี)
เมื่อการรีเฟรชซอมบี้เริ่มต้นขึ้น วันที่สิบของการเอาชีวิตรอดก็เริ่มต้นขึ้นอย่างเป็นทางการ หลังจากนอนหลับสบายทั้งคืน จางเซิง ก็ลุกขึ้นนั่งจากพื้นและเหยียดตัวสบายๆ การต่อสู้บนท้องถนนทวีความรุนแรงมากขึ้น
ผู้ที่ออกจากใจกลางเมืองส่วนใหญ่หายไปแล้ว ในขณะที่ผู้ที่ไม่ถูกบล็อกโดยซอมบี้ที่เพิ่งรีเฟรช
ซอมบี้ที่ได้รับการรีเฟรชในวันที่ 10 มีตั้งแต่ระดับ 25 ถึง 28 ซึ่งเป็นช่วงระดับที่นำความสิ้นหวังมาสู่ผู้รอดชีวิต เพื่อเอาชนะซอมบี้ในระดับที่สูงกว่า พวกเขาจะต้องอาศัยการทำงานเป็นทีม
อย่างไรก็ตาม มีบุคคลบางคนประเมินค่าความแข็งแกร่งของตนสูงเกินไป พยายามที่จะจัดการซอมบี้เหล่านี้เพียงลำพังและกลายเป็นอาหารสำหรับพวกมันอย่างรวดเร็ว
ผู้ที่อยู่คนเดียวอย่างช่วยไม่ได้เลือกที่จะค้นหาเส้นทางที่เงียบสงบเพื่อหลีกเลี่ยงซอมบี้ให้ได้มากที่สุด
จางเซิง เดินไปตามถนนอย่างไร้จุดหมาย และตั้งข้อสังเกตว่าเมืองนี้ปราศจากสิ่งอื่นใดนอกจากซอมบี้และมนุษย์กลายพันธุ์
หลังจากเคลียร์ดันเจี้ยนโรงพยาบาลร้างแล้ว เขาก็มุ่งหน้าไปยังดันเจี้ยนทีมใหญ่ โดยนึกถึงทีมถ่ายทอดสดเมื่อวาน ดูเหมือนว่าพวกเขาจะเคลียร์ดันเจี้ยนนี้ได้แล้ว เนื่องจากเขาได้รับรางวัลแกนคริสตัล 10% แล้ว
หลังจากเคลียร์ดันเจี้ยนทีมใหญ่ได้แล้ว เขาพบว่าตัวเองไม่มีอะไรทำอีกแล้ว เขาอาศัยพี่HK เพื่อดึงดูดซอมบี้เข้ามาหาเขา และสั่งให้ทีมประหลาดสังหารพวกมัน ซึ่งเป็นกระบวนการที่ไม่ต้องใช้ความพยายามจากเขา
ถือหินเคลื่อนย้ายเมืองระดับ 20 ไว้ในมือ มันยังคงแสดงว่าใช้ไม่ได้ แสดงว่าเมืองหลักระดับ 20 ยังไม่เปิด
...
หลังจากการเดินป่าหลายชั่วโมง ซุนเสวี่ยหวู่และคนอื่น ๆ ก็มาถึงพื้นที่เปื้อนเลือดหน้าเมืองหลักระดับ 20 ในที่สุด
ประตูเทเลพอร์ตสีขาวตั้งอยู่ด้านหน้าพื้นที่เปื้อนเลือด ซึ่งมีระดับ 15 ซึ่งหมายความว่ามีเพียงผู้รอดชีวิตที่มีระดับ 15 เท่านั้นจึงจะสามารถเข้าไปได้
ในไม่ช้า ซุนเสวี่ยหวู่ก็นำกลุ่มผ่านประตูเทเลพอร์ต
ผู้ที่ยังไม่ถึงระดับ 15 แอบติดตามทีมของซุนเสวี่ยหวู่ โดยหวังว่าจะผ่านไปโดยไม่มีใครสังเกตเห็น อย่างไรก็ตาม ประตูเทเลพอร์ตที่ด้านหน้าของพื้นที่เปื้อนเลือดปิดกั้นเส้นทางของพวกเขาได้อย่างมีประสิทธิภาพ
หลังจากผ่านประตูเทเลพอร์ตแล้ว พวกเขาก็ก้าวเข้าสู่พื้นที่เปื้อนเลือดอย่างเป็นทางการ และได้รับการต้อนรับด้วยกลิ่นเลือดอันแรงกล้าทันที
เมื่อมองดูใกล้ๆ พื้นดินจะเปื้อนสีแดงและมีสิ่งที่ดูเหมือนเป็นเลือดแห้ง เศษสีขาวที่กระจัดกระจายบนพื้นทำให้เกิดความอยากรู้อยากเห็นในบางคน และขุดขึ้นมาและพบว่ามันเป็นเศษกระดูก พวกเขารีบโยนกลับลงไปที่พื้น
เมื่อมองขึ้นไป พวกเขาเห็นเมืองที่สง่างามและน่าประทับใจยืนอยู่ข้างหน้าประมาณ 500 เมตร ซึ่งเป็นเมืองหลักระดับ 20
ในที่สุดพวกเขาก็มาถึงแล้ว!
ใครเห็นก็น้ำตาซึม ตื้นตันใจทุกที การเดินทางที่นี่ยากลำบากมาก!
ตั้งแต่แรกเริ่มมีจำนวนนับแสน แต่ตอนนี้เหลือเพียงประมาณ 50,000 เท่านั้น คนส่วนใหญ่เสียชีวิตด้วยน้ำมือของซอมบี้และมนุษย์กลายพันธุ์ หรือกลายเป็นซอมบี้และถูกสหายเก่าของพวกเขาฆ่าตาย
แต่ในที่สุดพวกเขาก็ทำมันสำเร็จ
กำแพงเมืองของเมืองหลักนั้นสูงเป็นพิเศษ สูงถึง 10 เมตรได้อย่างง่ายดาย ด้านบนของกำแพงมีทหารเรียงกันเป็นแถวในชุดเกราะสีเงิน แต่ละคนถือหน้าไม้เรืองแสง
เมืองหลักทั้งเมืองดูสง่างามและน่าเกรงขาม ห่อหุ้มไว้ภายในเกราะป้องกันโปร่งแสง ในขณะเดียวกัน ประตูเงินของเมืองก็ปิดอย่างแน่นหนา
ในระยะทาง 200 เมตรจากเมืองหลัก และที่เขตแดนกับพื้นที่เปื้อนเลือด มีสิ่งกีดขวางโปร่งใส กำแพงกั้นนี้เองที่ทำให้ผู้รอดชีวิตอยู่ข้างนอก ซึ่งดูเหมือนจะหายไปเมื่อเมืองเปิดเท่านั้น
ในฐานะหนึ่งในกลุ่มแรกๆ ที่ไปถึงพื้นที่เปื้อนเลือด ซุนเสวี่ยหวู่รู้สึกตื่นเต้นอย่างเข้าใจได้ เขาจ้องมองอย่างเร่าร้อนไปที่เมืองหลักระดับ 20 ที่อยู่ตรงหน้าเขา โดยนึกถึงการประกาศก่อนหน้านี้ว่าผู้รอดชีวิตสิบคนแรกที่เข้ามาในเมืองจะได้รับรางวัลมากมาย ความคิดนี้ทำให้เขาตื่นเต้น
เมื่อสังเกตเห็นว่า จางเซิง ไม่ได้อยู่ในหมู่พวกเขา เขาจึงตัดสินใจเป็นคนแรกที่จะเข้าไป
ขณะที่ซุนเสวี่ยหวู่กำลังวางแผนจุดที่ดีที่สุดในการรอคอย พอร์ทัลก็เริ่มปรากฏขึ้นทั่วพื้นที่เปื้อนเลือด และกลุ่มคนก็เริ่มปรากฏตัวออกมา
ในไม่ช้า พื้นที่เปื้อนเลือดอันกว้างใหญ่ก็เต็มไปด้วยผู้คนมากมาย แต่ละกลุ่มต่างระมัดระวังและระมัดระวังผู้อื่น
ซุน เสวี่ยหวู่ตระหนักว่าคนเหล่านี้น่าจะมาจากภูมิภาคอื่นซึ่งเนื่องจากจุดเริ่มต้นที่แตกต่างกัน พวกเขาจึงไม่ได้พบกันจนกระทั่งบัดนี้ การรวมทุกภูมิภาคเข้าด้วยกันหมายถึงการโต้ตอบ การต่อสู้ และความขัดแย้งที่อาจเกิดขึ้นระหว่างผู้รอดชีวิตจากพื้นที่ต่างๆ ซึ่งบ่งบอกถึงการแข่งขันอันดุเดือดที่รออยู่ข้างหน้า
ภายในเวลา 15.00 น. ของวันที่ 10 ของการเอาชีวิตรอด ทุกคนที่พื้นที่เปื้อนเลือดต่างรอคอยการเปิดเมืองหลักระดับ 20
ผู้ที่มาถึงก่อนจะได้ตำแหน่งที่ได้เปรียบอย่างรวดเร็ว อย่างไรก็ตาม ผู้ที่มาถึงในเวลาต่อมาต่างจ้องมองซุนเสวี่ยหวู่และกลุ่มของเขาด้วยความอิจฉา
พันธมิตรราชาหวู่ นำโดยซุน เสวี่ยหวู่ วางตำแหน่งโดยตรงบนเส้นทางที่ทอดจากพื้นที่เปื้อนเลือดไปยังประตูเมือง และพร้อมที่จะเป็นคนแรกที่เข้าไปในช่องเปิดประตู
สิบคนแรกที่เข้าร่วมจะได้รับรางวัลมากมาย สิทธิพิเศษที่คนอื่นไม่เต็มใจที่จะปล่อยให้ พันธมิตรราชาหวู่ผูกขาดโดยไม่มีใครทักท้วง
ในขณะที่หลายคนกำลังคิดที่จะเผชิญหน้ากับพันธมิตรราชาหวู่ ของซุน เสวี่ยหวู่ แต่ขนาดที่แท้จริงของกองกำลังที่แข็งแกร่งเกือบ 50,000 นายทำให้พวกเขาต้องพิจารณาใหม่
องค์กรขนาดใหญ่อื่นๆ จากภูมิภาคต่างๆ เริ่มรวมตัวกัน โดยวางแผนที่จะขับไล่กลุ่มของซุนเสวี่ยหวู่ออกจากจุดสำคัญของพวกเขา
ซุนเสวี่ยหวู่ซึ่งเฝ้าดูสภาพแวดล้อมอย่างใกล้ชิด ตัดสินใจแยกกองกำลังของเขา โดยปล่อยให้มีที่ว่างตรงกลางสำหรับคนอื่นๆ และเปิดเส้นทางไปยังประตูเมืองสำหรับทุกคนได้อย่างมีประสิทธิภาพ
การเคลื่อนไหวครั้งนี้ได้เปลี่ยนพื้นที่นี้ให้กลายเป็นพื้นที่เสรีสำหรับทุกคน โดยพันธมิตรได้ก่อตัวขึ้นก่อนที่จะสลายไปเมื่อเผชิญกับเส้นทางที่เพิ่งเปิดใหม่
ด้วยการมาถึงอย่างต่อเนื่องของผู้คนจากพอร์ทัลทางด้านหลัง สถานการณ์เริ่มตึงเครียดมากขึ้น โดยกองกำลังต่างๆ ต่างจ้องมองกันอย่างระมัดระวัง ไม่มีใครกล้าที่จะเปิดทางไปยังประตูเมือง
ขณะที่การเผชิญหน้าดำเนินต่อไป ซุนเสวี่ยหวู่เพียงแต่ยิ้มเล็กน้อย
เมื่อนาฬิกาเดินต่อไป จำนวนผู้รอดชีวิตที่พื้นที่เปื้อนเลือดก็เพิ่มขึ้น และในหมู่พวกเขา มีเพียงไม่กี่คนที่มีกลิ่นอายที่น่าเกรงขามโดดเด่น ทำให้คนอื่นๆ รู้สึกไม่สบายใจโดยสัญชาตญาณ เห็นได้ชัดว่าคนเหล่านี้ไม่ใช่คนที่จะล้อเล่นด้วย
...
บนยอดกำแพงเมือง มีชายเอลฟ์ผมยาวสวมเกราะสีทองขมวดคิ้วขณะที่เขาสำรวจฝูงชนด้านล่าง เขาพูดกับเพื่อนของเขาว่า “ประตูเมืองกำลังจะเปิด แต่เหตุใดจึงมีผู้รอดชีวิตน้อยนัก? มนุษย์ควรจะเป็นเผ่าพันธุ์ที่มีจำนวนมากที่สุดมิใช่หรือ?”
