บทที่ 144 สมบัติตกทอดจากหลานหยู่
พลังกระบี่ราวสายรุ้ง ผ่าทะลวงสู่ทะเลสาบหมิงเยว่ แล้วพุ่งไปสู่ขอบฟ้าอันไกลโพ้น จนกระทั่งจางหายไปจากสายตา แต่ความทรงพลังก็ยังลดลงไปเพียงครึ่งเดียว แรงส่งหลงเหลืออยู่ ทำให้ผืนน้ำค่อยๆ ผสานเข้าหากันอีกครั้ง ไม่ไกลจากนั้น ซูเสี่ยวเหมยพร้อมกับคนอื่นๆ มองการลงกระบี่อย่างง่ายดายของหลี่ฟาน แล้วก็พากันตะลึงง...
