Chapter 33: การโฆษณาระดับมืออาชีพ

Chapter 33: การโฆษณาระดับมืออาชีพ

อเล็กซานเดอร์ดิ้นรนด้วยความคิดที่ว่า ถ้าเขาออกไปจากที่นี่ทั้งเป็น เขาคงจะต้องบ้าคลั่งแน่ ๆ

ไม่เห็นเหรอว่าฉันรอความตายอยู่ที่นี่

ใครบอกให้แกมาเห็นอกเห็นใจกัน

จะมีโชคลาภหลังจากผ่านภัยพิบัติครั้งใหญ่หรือไม่มันไม่สำคัญ

เขารู้แค่ว่าเขาจะมีชีวิตที่แย่ยิ่งกว่าตายแน่ ๆ ถ้าออกไปได้

เจียงหนานรู้สึกถึงการดิ้นรนของอเล็กซานเดอร์และหัวเราะอย่างเย็นชา

เขาได้รับบาดเจ็บสาหัสแต่กลับยังรอความตายอย่างสงบ

ถ้าเขาเป็นคนธรรมดา มันก็จะแปลกมาก

จากนั้นเขาก็นึกถึงภาพที่เห็นก่อนหน้านี้

ตัวตนของชายคนนี้ชัดเจนอยู่แล้ว

อยากตายงั้นเหรอ ฉันไม่ยอมให้ตายหรอก

"ให้ฉันตาย ฉันขอร้องล่ะ" อเล็กซานเดอร์กำลังจะร้องไห้อ้อนวอน

"ไม่พี่ชาย ชีวิตมีค่ายิ่งกว่าเงินทอง..." เจียงหนานกล่าว

"ถ้าคุณปล่อยให้ฉันตาย ฉันจะให้เงินคุณ"

เท่าไหร่ล่ะ

“...”

เมื่อกี้คุณบอกว่าชีวิตมีค่ายิ่งกว่าเงิน

ตอนนี้เขาถามเรื่องราคาหรอ..

[จากความไม่พอใจของอเล็กซานเดอร์ คะแนน +66!]

"ฉันมี..."

เจียงหนานจับเขาลงกับพื้นและค้นร่างกายของเขา

"โอ้ อ่อนโยนหน่อย!"

"อ๊ะ อย่าจับแขนฉัน!"

"โอ้ เจ็บ เจ็บ!"

"ดูในกระเป๋าซ้ายของฉันนู่น!"

เจียงหนานควักปืนพกออกมา พาสปอร์ต 3 เล่ม โทรศัพท์มือถือ 200 เหรียญ

เขาอดไม่ได้ที่จะเอ่ยปาก "ชีวิตของคุณมันถูกมากไปรึเปล่า แค่ 250 เองเหรอ"

"รหัสผ่านของโทรศัพท์คุณคืออะไร ในวีแชทมีเงินไหม แล้วอาลีเพย์ล่ะ"

"ฉันคิดว่าเข็มขัดของคุณก็ดูดีเหมือนกันแหะ..."

อเล็กซานเดอร์จ้องมองเขา "ไอ้..."

เจียงหนานยกมือขึ้นและตบปากเขา ฟันของเขาหายไปครึ่งหนึ่ง!

อเล็กซานเดอร์ ".."

"ฉันใจดีช่วยคุณไว้ แต่คุณยังจะด่าฉันอยู่อีกเหรอ"

[จากความแค้นจากอเล็กซานเดอร์ คะแนน +1000!]

เจียงหนานยิ้ม และคว้าตัวเขาพร้อมเทเลพอร์ทออกมาและปล่อยเขาตกลงกับพื้น

ทุกคนตกตะลึงเมื่อเห็นเจียงหนานพาชายหนุ่มต่างชาติที่เต็มไปด้วยเลือดออกมา

เจียงหนานพูดกับเจ้าหน้าที่ตํารวจติดอาวุธว่า "ชายคนนี้ชื่ออเล็กซานเดอร์ เป็นคนที่พวกคุณต้องการหรือเปล่า"

ตํารวจติดอาวุธจ้องมองเขา นี่ไม่ใช่คนที่อยู่ในรายชื่อเฝ้าระวังหรอกเหรอ

นั่นทำให้ตำรวจต่างตั้งท่าและเล็งปากกระบอกปืนเล็งไปที่อเล็กซานเดอร์

อเล็กซานเดอร์พูดเหมือนหมาบ้า “ยิงฉันเลย ยิงเลย”

เจียงหนานหมอบลงและตบเขาอีกครั้ง จากนั้นเขาก็กลอกตา

เสียงตบอันดังกึกก้องอย่างกะทันหัน สร้างความตกตะลึงให้กับหลายคน

หือ

แรงมาก

พวกเขาทั้งหมดมองเจียงหนานด้วยความตกใจ

เจียงหนานยิ้มยิงฟันและพูดว่า "ผู้ชายคนนี้กำลังอยากตาย พวกคุณต้องอย่าฆ่าเขา ฉันว่าเขามีข้อมูลสําคัญแน่ ๆ"

ตำรวจติดอาวุธยิ้มอย่างขมขื่น แต่คุณพึ่งจะตบเขาเกือบตายนะ!

"ได้ข้อมูลแล้ว.. นักสู้จิตวิญญาณระดับโกลด์ของรัสเซีย ชายคนนี้ก่อเรื่องไว้มากมาย ต้องขอบคุณคุณที่พาตัวเขามาให้เรา ทําได้ดีมาก"

เจียงหนานยืนขึ้นด้วยสีหน้ากังวล

อะไรนะ?

โกลด์?

ก่อนหน้านี้...

เมื่อมองย้อนกลับไป เจียงหนานก็กลืนน้ำลาย

ผู้หญิงที่กระโดดลงมาจากชั้น 6 จะร้ายกาจแค่ไหนกันนะ

เมื่อตำรวจติดอาวุธพาอเล็กซานเดอร์ขึ้นรถ

เจียงหนานก็ลุกขึ้นยืนและทุกคนที่ได้รับการช่วยเหลือก็เข้ามาขอบคุณเขา จากนั้นเด็กหญิงคนหนึ่งก็มอบดอกไม้ให้เขา

เจียงหนานเกาหัวและดูอายเล็กน้อย

นักดับเพลิงที่อยู่ห่างไกลยกนิ้วให้กับเจียงหนานและผู้ชมก็ปรบมืออย่างอบอุ่น

พอเขาหันไป หวู่ซั่วก็กำลังพาตากล้องล้อมเขาไว้

เพราะเขาตื่นเต้นมาก ไมค์จึงเกือบถูกยัดเข้าปากเขา

"เมื่อครู่นี้คุณบุกเข้าไปช่วยคนอย่างไม่ลังเล ขอถามหน่อยว่าคุณคิดอะไรอยู่ คุณกลัวเหรอ"

เจียงหนานอึ้งไปและถามว่า "ถ่ายทอดสดเหรอ"

"ใช่แล้ว" หวู่ซั่วพูดด้วยรอยยิ้ม

"ทุกคนกำลังดูอยู่เลยหรอ"

"ใช่แล้ว ช่องข่าวของเรากำลังออกอากาศแบบเรียลไทม์!"

เขาเช็ดฝุ่นควันบนหน้า จากนั้นก็กระแอมในลำคอ!

เขาตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า

"ที่ตลาดกลางคืนเมืองเจียง กางเกงใน ที่คาดศีรษะราคาถูกทั้งหมดเพียงสองชิ้นสิบเหรียญเท่านั้น!"

"และยังมีน้ำแร่..."

หวู่ซั่วตกตะลึง

เกิดอะไรขึ้น

เรากำลังสัมภาษณ์..

ทำไมมันถึงมีกลายเป็นโฆษณาไปได้

"คัท! คัทเร็ว!"

[ค่าความไม่พอใจจากหวู่ซั่ว +888!]

[จากเซี่ยเหยาค่าความไม่พอใจ +66]

[ค่าความไม่พอใจจาก…]

...

แจ้งเตือนของคะแนนความไม่พอใจได้รับการแจ้งเตือนอย่างบ้าคลั่งในขณะนี้!

เขาได้รับทั้งคะแนนไม่พอใจและได้โฆษณาไปด้วย

ชื่อเสียงและเงินทอง!

ฝูงชนต่างก็หัวเราะทันที

หวู่ซั่วหัวเราะอย่างขมขื่น "ชื่อล่ะคะ คุณสามารถบอกชื่อของคุณได้ไหม"

เจียงหนานพูดว่า "ฉันชื่อเจียงฮ่าวเหริน"

"???"

ขณะที่ทุกคนกำลังตื่นตะลึง

เจียงหนานก็ออกไปแล้ว..

เซี่ยเหยากระโจนเข้าไปกอดเจียงหนานด้วยรอยยิ้ม

"เมื่อกี้คุณหล่อจังเลย แถมยังช่วยเสี่ยวหยูไว้ด้วย เยี่ยมมาก ต่อไปฉันจะให้รางวัลดีๆ กับคุณแล้วกัน!"

เจียงหนานพูดด้วยสีหน้าจริงจังว่า หมายความว่าอย่างไร

เซี่ยเหยาลูบหน้าเจียงหนาน "คุณหล่อมาก"

จงหยิงเสวี่ยก็เขามาลูบคลํา และดูตามตัว นั่นทําให้เจียงหนานจั๊กจี๋มาก

"เสี่ยวหนาน เธอบาดเจ็บหรือเปล่า เมื่อกี้ฉันเป็นห่วงมาก"

เมื่อมองดูสีหน้ากังวลของจงหยิงเสวี่ย ความอบอุ่นก็ก่อตัวขึ้นในหัวใจของเจียงหนาน

เขายิ้มและพูดว่า "พี่เสวี่ย ฉันสบายดี"

เมื่อเห็นเจียงหนานยังกระโดดโลดเต้นอยู่ ในที่สุดจงหยิงเสวี่ยก็ผ่อนคลายลงแล้ว

หยูชิงชิงที่มีใบหน้าคล้ําและมัดผมบนหัวเดินเข้ามาและพูดอย่างตื่นเต้นว่า "ขอบคุณที่ช่วยฉันเมื่อกี้นะ"

เจียงหนาน: โห น้องสาวผิวดําคนนี้พูดภาษาจีนได้ไม่เลวเลย"

หยูชิงชิง "???"

เธออายมากที่ไม่ได้ล้างหน้า

[จากความไม่พอใจของหยูชิงชิง คะแนน +333!]

เซี่ยเหยายิ้มจนน้ำตาไหล เธอเอามือเช็ดหน้าหยูซิงซิง "เธอคือเสี่ยวหยู เพื่อนร่วมชั้นของเรา!"

สีหน้าของเจียงหนานเริ่มจริงจังขึ้น "พี่สาวตัวน้อย คุณอยากเพิ่มฉันในวีแชทไหม"

ใบหน้าของหยูชิงชิงแดงขึ้น

"โอเค โอเค!"

เจียงหนานปล่อยโอกาสของการเพิ่มเพื่อนที่แกล้งง่ายแบบนี้ไปไม่ได้

"จริงสิ พี่เสวี่ย คุณรู้ไหมว่าคนที่ใส่เสื้อสีดําเป็นใคร"

จงหยิงเสวี่ยกล่าวว่า น่าจะเป็นกองกําลังปฏิบัติการพิเศษของจีน กองทัพกลางคืน

เจียงหนานตกตะลึง "กองทัพกลางคืนหรอ"

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้ยิน!

เซียเหยากล่าวอย่างคุ้นเคยว่า "เราไม่ได้มีแค่กองทัพกลางคืนเท่านั้น แต่ยังมีกองทัพหลงหยวนด้วย พวกเขาทํางานด้วยกัน!"

"นอกจากนี้ พวกเขาทั้งหมดประกอบด้วยนักสู้ที่เก่งกาจ กองทัพกลางคืนปกป้องแผ่นดิน กองทัพหลงหยวนได้ยกระดับศักดิ์ศรีของประเทศเรา!"

"พวกเขาเป็นกองกําลังลับทั้งหมด อย่าลืมเก็บความลับไว้นะ"

เจียงหนานลูบคาง "ถ้ามันเป็นความลับ แล้วคุณรู้ได้ยังไง"

จงหยิงเสวี่ยแอบหัวเราะว่า "พี่ชายของเสี่ยวเหยาเป็นคนของหลงหยวน"

เจียงหนาน, (≡? ≡)

..เจียงหนานตัดสินใจที่จะทำดีกับเธอให้มากกว่านี้..