Ch73 – ไร้คำพูด/Ch74 – ไหมพรมกับกระติกน้ำร้อน
Ch73 – ไร้คำพูด ไม่นานลู่เซี่ยก็มาถึงที่ร้านอาหารของรัฐ มันเป็นเวลาเที่ยงพอดี จึงมีคนอยู่ในนั้นไม่น้อย ลู่เซี่ยเห็นว่าที่ร้านมีเนื้อขายจึงรีบเดินเข้าไปสั่งอาหาร “สหาย ฉันต้องการหมูตุ๋นกับข้าวหนึ่งถ้วย” เธอพูด แต่พนักงานเสริฟที่นั่งอยู่กลับไม่แม้แต่จะเหลือบมองเธอ ราวกับกำลังจมอยู่กับเนื้อหาในหนังสือจ...
