ตอนที่ 94 เลือดที่ถูกปลุกให้ตื่น
ตอนที่ 94 เลือดที่ถูกปลุกให้ตื่น
ด้วยการสนับสนุนที่แข็งแกร่งของเผ่าขนนก หมาป่าจึงมีความกล้าหาญมากขึ้นเรื่อย ๆ ภายใต้คำสั่งของคอนริ พวกเขาเอาชนะเหล่างู
เมื่อเห็นว่าสถานการณ์สิ้นหวัง เซฟาโล่จึงรู้ว่าเขาจะแพ้ในการต่อสู้ครั้งนี้อย่างแน่นอน
เขาโกรธมากแทบจะอาเจียนเป็นเลือด เขากัดฟันแล้วคำราม “ถอย!”
งูมีจำนวนผู้เสียชีวิตเพิ่มขึ้น และพวกเขาก็ล่าถอยมาได้สักพัก
หลังจากได้ยินคำพูดของเซฟาโล่ งูจึงถอนกำลังโดยไม่ลังเล
พวกเขาติดตามเซฟาโล่และรีบหนีเข้าป่าลึก
เชร์คำราม “ปล่อยพวกมันไปไม่ได้”
หากคนกลุ่มนี้ยังมีชีวิตรอดไปได้ วิหารเดือนดับจะส่งกองกำลังมาปราบอสูรที่ภูเขาหินอย่างแน่นอน
โดยเฉพาะเซฟาโล่ หากบุคคลนี้ไม่ถูกกำจัด เขาจะกลายเป็นตัวปัญหาใหญ่ในอนาคตอย่างแน่นอน
ธยาน์เป็นคนแรกที่รีบก้าวออกไป เขาบิดร่างงูตัวใหญ่ของเขาและมุดเข้าไปในป่าราวกับสายฟ้า
..
เซฟาโล่มีอสูรอยู่กับเขามากมาย แต่ก็มีอสูรจำนวนมากที่บาดเจ็บเช่นกันเขาไม่ได้วิ่งเร็ว ดังนั้นธยาน์จึงใช้เวลาไม่นานในการไล่ตามเขา
ธยาน์เพิกเฉยต่องูที่อยู่ข้าง ๆ และอ้าปากที่เปื้อนเลือดเพื่อตะครุบเซฟาโล่
ปฏิกิริยาของเซฟาโล่รวดเร็วมาก เขากลิ้งไปบนพื้นเพื่อหลบหนีการโจมตีของธยาน์ จากนั้นก็กลายร่างเป็นลิงบาบูนสีดำตัวใหญ่
เขาคว้าเถาวัลย์ที่ห้อยลงมาจากด้านข้างแล้วเหวี่ยงมันออกไป
ธยาน์ไล่ตามเขาไปอย่างไม่ลดละ
ขณะที่ธยาน์กำลังจะตามทันลิงบาบูน จู่ ๆ ลิงบาบูนก็หันกลับมา แวววาวที่เจ้าเล่ห์แวบผ่านดวงตาของเขาในขณะที่เขายกมือขึ้นและแทงมีดกระดูกสีดำระหว่างคิ้วของธยาน์!
ธยาน์ถูกทำร้ายโดยไม่ทันระวังตัว เขาพยายามหลบเลี่ยงอย่างดีที่สุด แต่เขาแทบจะไม่สามารถหลีกเลี่ยงจุดสำคัญของเขาได้
มีดกระดูกสีดำแทงทะลุร่างกายของเขา แต่ไม่มีเลือดไหลออกมา
มีเสียงดังในศีรษะของธยาน์ราวกับว่ามีบางอย่างแตกสลาย
เขาหยุดโดยไม่ตั้งใจ
ลิงบาบูนไม่คิดว่าจะเพียงพอ เขาไม่พอใจที่เขาพลาดเป้าหมายของเขา
เขาต้องการดึงมีดกระดูกออกแล้วแทงธยาน์ซ้ำอีกครั้ง
โดยไม่คาดคิด ธยาน์ก็เคลื่อนไหวทันที
เขารู้สึกถึงพลังอันทรงพลังที่จู่ ๆ ก็ระเบิดออกจากร่างกายของเขา ในชั่วพริบตาเขาได้เพิ่มขึ้นห้าระดับติดต่อกัน เขาเปลี่ยนจากอสูรสามดาวเป็นอสูรแปดดาวไปแล้ว!
ดวงตาสีเข้มแต่เดิมของเขากลายเป็นสีแดงราวกับเลือด
งูเหลือมลอกคราบงูสีดำและสีเทาออกไปอย่างรวดเร็ว และร่างกายของเขาก็ใหญ่ขึ้นสองเท่า
รูปแบบแหวนเงินบนคอของธยาน์เปลี่ยนเป็นสีแดงเข้มและขยายเส้นบิดแปลก ๆ นับไม่ถ้วนที่แผ่กระจายไปทั่วร่างกายของเขาอย่างรวดเร็ว
เมื่อลิงบาบูนเห็นเช่นนี้ แทนที่เขาจะกลัว กลับยิ้มอย่างน่ากลัว
สายเลือดของเขาตื่นขึ้นมาแล้ว
ในที่สุดอสูรประหลาดที่เจ้านายต้องการก็ปรากฏ
งูเหลือมมองลิงบาบูน
สายตาเย็นชานั้นทำให้ลิงบาบูนหลุดจากความพึงพอใจ เมื่องูเปิดปากที่เปื้อนเลือดอีกครั้ง ลิงบาบูนก็รีบปีนขึ้นไปบนต้นไม้และเคลื่อนตัวผ่านป่าอย่างคล่องแคล่ว
งูเหลือมไม่ได้ไล่ตามเขาไป เขายกหางงูตัวใหญ่ขึ้นแล้วกวาดมันไป
ต้นไม่ใหญ่ถูกพัดหายไป
ลิงบาบูนก็ถูกกวาดออกไปเช่นกัน หน้าอกของเขาถูกกิ่งไม้ล้มทับ และซี่โครงหักสองซี่ เขากัดฟันด้วยความเจ็บปวด และปากของเขาเต็มไปด้วยฟองเลือด
เขากัดฟันแล้ววิ่งต่อไป
งูเหลือมกวาดหางของเขาอีกครั้ง คราวนี้โดนหลังลิงบาบูนและทำให้กระเด็นไป
ลิงบาบูนได้ยินเสียงกระดูกหักและรู้สึกว่ากระดูกหลังของเขาหักไปหลายชิ้น
เขาร่อนลงในแม่น้ำดำและถูกกระแสน้ำไหลเชี่ยวพัดหายไปทันที
งูเหลือมไม่ได้ไล่ตามลิงบาบูนเพราะมีงูพิษหลายตัวเข้ามาล้อมรอบเขา
พวกเขาต้องการปกป้องเซฟาโล่ แต่พวกเขาตระหนักว่าเขาหายไปแล้ว งูเหลือมตัวใหญ่ที่อยู่ตรงหน้าพวกเขาก็ดูแปลกมาก
แต่พวกเขาไม่กลัว และทุกคนก็ตั้งท่าจะต่อสู้
ไม่ว่างูเหลือมที่อยู่ตรงหน้าพวกเขาจะดูแปลกแค่ไหน เขาก็มีตนเดียว
พวกเขามีกันมากกว่า 80ตน พวกเขาจะกลัวคนอสูรเพียงตนเดียวได้อย่างไร
งูเหลือมมองดูมดที่อยู่ตรงหน้าเขา ดวงตาสีแดงของเขาดูเหมือนกำลังจะมีเลือดออก
ทันใดนั้นเขาก็เปิดปากที่เปื้อนเลือดและกระโจนเข้าใส่งูที่อยู่ตรงหน้าเขา
...
ในห้องใต้ดิน ไอร่ารู้สึกว่าแหวนพันธสัญญาบนนิ้วนางของเธอเริ่มร้อนขึ้น
หนึ่งในนั้นกำลังตกอยู่ในอันตราย
ไอร่าลุกขึ้นและปีนออกจากห้องใต้ดินอย่างรวดเร็ว โดยไม่สนใจการขัดขวางของเซียร่า เธออธิษฐานต่อไป
‘เชร์ คอนริ ธยาน์ ไม่ว่าจะเป็นคนไหน ก็อย่าให้เกิดอะไรขึ้นกับพวกเจ้าเลย’
ไอร่าตะเกียกตะกายออกจากถ้ำและวิ่งลงไปตามภูเขา
อสูรเผ่าขนนกกำลังเก็บกวาดสนามรบ บุหรงบินขึ้นไปบนท้องฟ้า เพื่อตรวจสอบว่ามีผู้รอดชีวิตหรือไม่
เขาเห็นไอร่าวิ่งลงมาจากภูเขาจึงกระพือปีกบินข้ามไปทันที “เหตุใดเจ้าจึงลงจากเขา”
ไอร่าวิ่งไปพร้อมกับพุงใหญ่ไม่สะดวกนัก แค่ลงจากเขาก็ทำให้เธอเหงื่อออกมาก
เธอขอร้องอย่างหายใจไม่ออก “มีบางอย่างเกิดขึ้นกับหนึ่งในคู่ครองของข้า ได้โปรดพาข้าไปหาพวกเขาที”
บุหรงก้มลงและยิ้ม “จูบข้าสิ แล้วข้าจะพาเจ้าไป”
ในเวลาเช่นนี้ ผู้ชายคนนี้ยังไม่ลืมที่จะแกล้งเธอ
ไอร่าโกรธมาก แต่สถานการณ์เป็นเรื่องเร่งด่วน เธอทำได้เพียงโน้มตัวและจูบเขาอย่างรวดเร็ว “พอใจท่านแล้วหรือยัง”
บุหรงคิดอยู่ครู่หนึ่ง “เร็วเกินไปหน่อย...”
เขาเห็นว่าไอร่ากำลังจะระเบิด ดังนั้นเขาจึงเสริมว่า “แต่ก็ถูกว่าผ่าน”
บุหรงอุ้มเธอขึ้นไปแล้วบินลึกเข้าไปในป่า
เมื่อเชร์และคอนริรีบไปที่แม่น้ำพร้อมกับหมาป่า พวกเขาก็ตกตะลึงกับสิ่งที่พวกเขาเห็น
ต้นไม้หักอยู่บนพื้น และหญ้าก็เปื้อนไปด้วยเลือดสีแดง ทันใดนั้นเลือดก็ไหลลงสู่แม่น้ำดำ ทำให้แม่น้ำกลายเป็นสีแดง
โลกทั้งโลกดูเหมือนจะถูกชำระล้างด้วยเลือด และเต็มไปด้วยกลิ่นฉุนของเลือด
เซฟาโล่และงูหายไปหมดแล้ว มีเพียงงูเหลือมตัวใหญ่นอนอยู่บนพื้น ผิวของเขาถูกปกคลุมไปด้วยลวดลายสีแดงเข้มแปลกประหลาด
หลังจากนั้นไม่นาน เชร์และคอนริก็เดินไป
พวกเขาเห็นว่าตาของงูเหลือมปิดอยู่ และเขาก็หมดสติไปแล้ว
แม้ว่างูเหลือมที่อยู่ตรงหน้าพวกเขาจะมีขนาดใหญ่ขึ้นเป็นสองเท่า เชร์และคอนริยังคงได้กลิ่นที่คุ้นเคยจากตัวเขา งูเหลือมแปลก ๆ ตนนี้คือธยาน์!
คอนริตกตะลึง “เหตุใดเจ้าหมอนี้ถึงกลายเป็นเช่นนี้”
เชร์ขมวดคิ้ว “เขาไม่เพียงแต่เปลี่ยนรูปลักษณ์ของเขาเท่านั้น แต่ระดับดาวของเขายังเพิ่มขึ้นอีกด้วย”
ธยาน์เดิมทีเป็นอสูรวิญญาณสามดาว แต่ตอนนี้เขาเพิ่มขึ้นเป็นอสูรวิญญาณแปดดาว
อะไรทำให้เขาก้าวหน้าถึงห้าระดับติดต่อกันนะ
สิ่งนี้ไม่เคยได้ยินมาก่อน
คอนริเหลือบมองสนามรบโดยรอบและลังเล “อย่าบอกนะว่าเขาฆ่างูพวกนั้นเพียงลำพัง?”
เชร์ไม่ได้พูดอะไรเลย สีหน้าของเขาดูเคร่งขรึมมาก
สถานที่แห่งนี้นองเลือดและน่าขนลุกเกินไป แม้แต่อสูรร้ายที่คุ้นเคยกับการเห็นเลือดและการฆ่าก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกอึดอัด
หมาป่าทุกคนดูสะอิดสะเอียน
คอนริหันกลับมาและพูดกับพวกเขาว่า “เข้าไปดูสิว่าเซฟาโล่และพวกงูหายไปไหน”
แม้ว่าพวกเขาจะถูกฆ่า ศพของพวกเขาก็ต้องอยู่แถวนั้น
หมาป่ากระจายกำลังออกค้นหาร่องรอยของศพงู
ในขณะนั้น จู่ ๆ บุหรงก็ลงมาจากท้องฟ้าโดยมีไอร่าอยู่ในอ้อมแขนของเขา
หลังจากยืนอย่างมั่นคง บุหรงก็ก้มศีรษะลง
การแสดงออกของเชร์และคอนริเปลี่ยนไปเมื่อพวกเขาเห็นไอร่า
“เหตุใดเจ้าถึงมาอยู่ที่นี่”
ไอร่ากังวลมาก “ข้ารู้สึกได้ว่าหนึ่งในพวกเจ้าตกอยู่ในอันตราย ข้าเลยออกมาตามหาพวกเจ้า เหตุใดถึงมีแค่พวกเจ้าสองคนเล่า ธยาน์อยู่ที่ใด”
เชร์และคอนริไม่ได้พูดอะไร พวกเขามองดูงูเหลือมตัวใหญ่ที่อยู่บนพื้นพร้อม ๆ กัน
