Chapter 1435 ภารกิจนิกายแบบใหม่
หนึ่งหมื่นแต้มชื่อเสียงเพื่อยกระดับนิกาย เทียบกับคะแนนสนับสนุนที่ต้องใช้ 10 ล้านแต้ม อย่างน้อยเลขศูนย์มันก็ไม่ได้มากปานนั้น.
อย่างไรก็ตามเพียงแค่คิดว่าต้องหาแต้มมากมายมายกระดับ หัวใจของจุนซ่างเซียวก็เต้นแรงแทบหลุดออกจากร่าง.
ในพิภพเบื้องล่าง แม้นว่ามันจะดูค่อนข้างยาก ทว่าก็สามารถก้าวไปทีละน้อย ๆ อย่างช้า ๆ ได้.
ตอนนี้? ระบบเมื่อขึ้นมาเวอร์ชันพิภพเบื้องบนแล้ว ไม่ว่าจะขยับก็มีแต่ต้องจ่าย ตั้งแต่การรีเฟรชแล้วที่จำต้องต้องมีสมาชิกวีไอพี ดูเหมือนว่าระบบจะหน้าเลือดเกินไปแล้ว.
“เฮ้อ.”
จุนซ่างเซียวที่ถอนหายใจ“ชีวิตจริงช่างโหดร้าย!”
ที่จริงการยกระดับเช่นนี้ก็ไม่เลวร้ายนัก อย่างน้อยก็ไม่ต้องเร่งรีบยกระดับศิษย์ของเขาให้พัฒนาแบบเอาเป็นเอาตาย ไม่จำเป็นต้องให้ใครยอมรับ ขอเพียงมีแต้มชื่อเสียงและแต้มสนับสนุนเพียงพอก็ยกระดับได้แล้ว.
นี่หมายความว่าอย่างไร? หมายความว่า เขาจะมีเงินเหลือมากมาย หรือแม้แต่สามารถกระทำการต่าง ๆ ด้วยตัวเองได้.
“มีเป้าหมายแล้ว!”
จุนซ่างเซียวที่ลอบคิดในใจ“จากนี้ คงต้องคิดหาแต้มชื่อเสียงและแต้มสนับสนุนเป็นหลัก!”
ระบบเอ่ย “โฮสน์คิดง่ายไป หากความแข็งแกร่งโดยรวมของนิกายไม่มากพอ ถึงจะมีเงินจำนวนมาก หรือแม้แต่ยกระดับ เป็นนิกายระดับเซียน นิกายแห่งนี้ก็จะไม่ต่างจากเสือกระดาษเท่านั้น.”
“เจ้าหมายความว่าข้าไม่สามารถเพียงแค่หาเงินเท่านั้น ทว่าจะต้องยกระดับศิษย์ของตัวเองไปพร้อม ๆ กันด้วยอย่างงั้นรึ?”
“แน่นอน.”
“หากไม่จ่ายเพื่อยกความแข็งแกร่งแล้วจะยกระดับนิกายไป แล้วมีค่าอะไร?”
“มีเหตุผล.”
“แต่ข้าคิดว่าเจ้าจงใจล่อลวงข้าให้ใช้จ่ายมากกว่า!”
......
แต้มชื่อเสียงสามารถใช้ซื้อสินค้าได้ด้วย ยกตัวอย่างชุดการแสดง เป็นสินค้าที่ไม่เลวเลยจริง ๆ.
ทว่าเวลานี้เขาจะต้องเก็บไว้เพื่อยกระดับนิกายด้วย นับเป็นปัญหาใหญ่ทีเดียว หลังจากนี้จะซื้ออะไรก็ต้องคิดหน้าคิดหลัง เพื่อต้องเหลือ ไว้ยกระดับนิกายด้วย.
แต่หากพบเจอสินค้าน่าสนใจ เขาจะอดทนไม่ซื้อได้อย่างไร หากเป็นแบบนี้ เมื่อไหร่จะเก็บได้ถึง 10,000 แต้มซะทีล่ะ?
หลุม!
นี่มันโคตรหลุมเลยนี่หว่า!
“รู้แล้ว!”จุนซ่างเซียวแทบทรุด “บัดซบยังมีเรื่องภารกิจหลักอีกนี่นา ทำให้การพัฒนานิกายของข้ามันยากขึ้น!”
ระบบเอ่ย “รู้ตัวก็ดีแล้ว.”
“!”
จุนซ่างเซียวที่ด่าว่าในใจ ราวกับนึกอะไรได้ “ใช่ ใช่แล้ว ข้าสามารถซื้อสินค้าด้วยแต้มชื่อเสียง แล้วยกระดับนิกายด้วยแต้มสนับสนุนก็ได้นิ!”
แม้นว่าแต้มสนับสนุนจะมากถึงสิบล้าน ทว่าภารกิจสนับสนุนแต่ละครั้งก็ได้หลายแสน เก็บเล็กผสมน้อยก็จะมากขึ้นไปเอง.
“ใช่!”
จุนซ่างเซียวที่ตัดสินใจในทันที.
แม้นว่าความคิดดังกล่าวจะดี ทว่าปัญหาคือจะหาแต้มชื่อเสียงและแต้มสนับสนุนได้อย่างไร?
“ภารกิจ!”
“รีบให้ภารกิจมา!”
“......”
ระบบที่เงียบไม่ยอมพูดอะไร.
“ติ๊ง! ภารกิจนิกายเปิด!”
“ฮ่าฮ่าฮ่า!”จุนซ่างเซียวหัวเราะ “เจ้าคิดว่าไม่เอ่ยอะไร ปากนมพิษของเจ้าจะไม่แสดงผลอย่างงั้นรึ?”
“เดี๋ยวนะ!”
“ภารกิจนิกายอย่างงั้นรึ?”
รอยยิ้มของโกวเซิ่งที่กลายเป็นแข็งค้าง.
นับตั้งแต่ขึ้นมายังพิภพเบื้องบน ภารกิจนิกายที่เริ่มเปิดใช้งาน ปรกติเมื่อศิษย์ทำภารกิจเสร็จก็จะได้รับแต้มความสำเร็จ เพื่อนำไปยกระดับสิ่งก่อสร้างนิกาย.
ทว่าตอนนี้ สิ่งก่อสร้างนิกายมีเพียงแค่ชื่อเท่านั้น มันได้ยกระดับไปถึงขีดสุดแล้ว ตอนนี้มีประโยชน์อะไรกัน?
ระบบอธิบาย “ศิษย์ของเจ้าฝึกฝนมากว่าสองปีแล้ว ตอนนี้คาดว่าปรับตัวได้แล้ว ดังนั้นภารกิจนิกายจึงเปิดขึ้นอย่างเป็นทางการ.”
“หลังจากทำสำเร็จ ก็จะได้คะแนนความสำเร็จและคะแนนสนับสนุนอย่างงั้นรึ?”
“ควรจะเป็นแบบนั้น.”
“ควรอย่างงั้นรึ?”
“ข้าเป็นแค่ผู้ช่วย ไม่ได้รู้เรื่องราวเกี่ยวกับฟังก์ชันใหม่นัก.”
“ไม่ใช่ว่าเจ้ามันปากนมพิษ ทุกอย่างต้องกลับตาลปัตรสิ ตอนนี้บอกว่าไม่รู้ไม่เข้าใจฟังก์ชัน แสดงว่าเจ้าจะต้องรู้มากมายแจ่มแจ้งแน่นอน.”
“......”
ระบบที่กลายเป็นเงียบเจ็บปวดกับคำพูดของจุนซ่างเซียว.
“เจ้านิกาย!”
ในเวลานั้น หลี่ชิงหยางที่ส่งเสียงผ่านวิญญาณเข้ามา“หอภารกิจตอนนี้ปรากฏภารกิจมากมาย!”
จุนซ่างเซียวที่เร่งรีบเดินทางไปยังหอภารกิจทันที พบว่าเครื่องออกภารกิจ ปรากฏภารกิจมากมาย ไม่ว่าจะเป็นให้ไปสังหารสัตว์อสูร ให้ออกไปหาประสบการณ์ และแม้แต่ภารกิจก่อสร้างก็มีด้วย.
เฮ้ย!
ภารกิจมากมายขนาดนี้.
หากทำภารกิจเสร็จหมด จะต้องได้แต้มสนับสนุนมากมายแน่.
“ชิงหยาง.”
จุนซ่างเซียวเอ่ย “แจ้งไปยังศิษย์ทุกคน อย่าเอาแต่ฝึกฝนอย่างเดียวให้ออกมาทำภารกิจด้วย.”
“รับทราบ!”
......
หลังจากภารกิจนิกายปรากฏ นิกายที่เงียบสงบก็กลับมาคึกคักทันที ศิษย์หลายคนที่ออกมารับภารกิจ แน่นอนว่าพวกเขาเองก็ต้องการออกไปเปิดหูเปิดตาบ้าง ตอนนี้ถึงเวลาออกไปยืดเส้นยืดสายแล้ว.
เป็นเรื่องปรกติ.
ภารกิจมีระดับแตกต่างกันและมีการจำกัดการรับด้วย.
ภารกิจดาวต่ำเหมาะกับศิษย์สายนอก และมีดาวมากขึ้นหน่อยก็เป็นศิษย์สายใน แม้แต่ภารกิจที่มีดาวมากก็เหมาะกับศิษย์หลัก หรือแม้แต่ภารกิจที่เหมาะกับถางจู่หรืออาวุโสโดยเฉพาะก็มี!
“ปลูกหญ้าหยกเงาฟินิกซ์ม่วง 5 ล้านต้นอย่างงั้นรึ?”ซุนปู่กงที่ยืนอยู่ด้านหน้าเครื่องออกภารกิจ มองเห็นอักขระต่อท้าย【เฉพาะสมาชิกโถงยา】หลังจากเห็นภารกิจ เขาที่สีคางไปมา เอ่ยออกมาว่า“ไม่น่าจะมีปัญหา.”
หญ้าหยกเงาฟินิกซ์ม่วง กล่าวได้ว่าเป็นหญ้าที่สุดแสนจะธรรมดาเหมือนกับหญ้าราชันย์สวรรค์สมบูรณ์.
หอฝนพรำและหอสัตว์ขี่สงคราม หรือแม้แต่หออื่น ๆ ก็มีภารกิจเฉพาะของตัวเองเช่นกัน พวกเขาที่ออกมาทำภารกิจเฉพาะดังกล่าวด้วย.
......
“ติ๊ง! ศิษย์จิงจื่อเซียว สำเร็จภารกิจนิกายได้รับ 10 แต้มสนับสนุน 10 แต้มความสำเร็จ.”
“ติ๊ง! ศิษย์หลินเจียงหางสำเร็จภารกิจนิกาย....”
หลายวันมานี้ ศิษย์จำนวนมากที่ออกไปทำภารกิจ ทว่าจุนซ่างเซียวที่ได้ยินเสียงแจ้งเตือนถึงกับพูดไม่ออก “ให้รางวัลน้อยเกินไปแล้ว!”
“หนึ่งภารกิจได้สิบแต้ม หนึ่งแสนภารกิจก็ได้สิบล้านแล้ว น้อยอีกรึ?”ระบบเอ่ย.
“เอิ่ม!”
จุนซ่างเซียวเอ่ย “ดูเหมือนว่าจะมากก็ได้.”
รางวัลแต่ละภารกิจไม่มาก อย่างน้อยก็มีภารกิจนิกายเปิดใช้งาน ถือเป็นหนึ่งช่องทางในการได้รับแต้มสนับสนุนได้.”
......
ศิษย์สายนอกที่ออกไปทำภารกิจกันแล้ว ทว่าเหล่าศิษย์หลักยังไม่มีคนเริ่ม บางคนยังไม่รู้ด้วยซ้ำ เพราะว่าพวกเขาหลายคนที่ปิดด่านอยู่ ยกตัวอย่างเย่ซิงเฉินและเซียวจุ้ยจื่อ.
หลังจากผ่านมา 5-6 วัน.
หลี่ชิงหยางที่มาหาพวกเขาที่หลังเขา เอ่ยออกมาว่า“ศิษย์น้อง ไป พวกเราไปทำภารกิจ.”
“ภารกิจอะไร?”
“ภารกิจใหญ่ที่ค่อนข้างยาก!”
“หืม?”
เย่ซิงเฉิน เซียวจุ้ยจื่อที่จ้องมองหน้ากันด้วยท่าทางงงงวย ทว่าแววตาของพวกเขาที่เต็มเปี่ยมด้วยจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้.
“ศิษย์น้องเหอ!”
หลี่ชิงหยางที่กำลังออกจากเขตแดนลับเป็นตายได้เรียกเหออู่ตี้ “ไปด้วยกันใหม?”
“ตกลง.”
“ไป!”
......
ภายในหอภารกิจ.
หลี่ชิงหยางที่ยืนอยู่ด้านหน้าเครื่องออกภารกิจ ขณะกำลังเลือกภารกิจที่ยากเป็นอย่างมาก.
ขณะกำลังใส่จำนวนคนรับภารกิจ ก็ได้ยินเสียงที่เย็นยะเยือบดังขึ้น“นับข้าด้วย.”
ในเวลานั้นทุกคนที่หันหน้าไป ก่อนจะเห็นศิษย์พี่หญิงใหญ่ที่หน้าประตู ต่างก็เผยท่าทางประหลาดใจ“ผิดปรกติเล็กน้อยแฮะ.”
ก่อนหน้านี้ภารกิจยาก ๆ นั้น จะมีกลุ่มเย่ซิงเฉินที่อาสา ลู่เชียนเชียนน้อยมากที่จะเข้าร่วม ในครั้งนี้กับเป็นคนเสนอตัวออกมา จึงทำทุกคนรู้สึกแปลก ๆ.
“ตกลง!”
หลี่ชิงหยางที่ใส่ชื่อศิษย์พี่หญิงใหญ่.
ด้วยเหตุนี้ ภารกิจดังกล่าวจึงประกอบด้วยคนห้าคน รวมเขาอีกสามคนก็คือเย่ซิงเฉิน เซียวจุ้ยจื่อและเหออู๋ตี้.
เดี๋ยวนะ?
แล้วซูเซียวโม่ไปใหนล่ะ?
เวลานี้เขาพาเซี่ยซุยอวิ๋นไปเที่ยวที่เมืองหลินหยวนนั่นเอง หลังจากกลับมาจากฝึกสองปีก่อน ตอนนี้ทุก ๆ วัน ทั้งคู่อยู่ห่างกันไม่ถึงห้านาทีด้วยซ้ำ.
