ตอนที่แล้วเล่มที่ 1: ถิ่นทุรกันดาร – บทที่ 19: ความก้าวหน้า [อ่านฟรี]
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปเล่มที่ 1: ถิ่นทุรกันดาร – บทที่ 21: ผู้มีอำนาจ [อ่านฟรี]

เล่มที่ 1: ถิ่นทุรกันดาร – บทที่ 20: ความเชื่อมั่น [อ่านฟรี]


อเล็กซ์จ้องไปที่สตอล์กเกอร์ และมันก็จ้องย้อนกลับมาเช่นกัน

ทุกอย่างเงียบสงัด ได้ยินเพียงเสียงลมหนาวเท่านั้น

อเล็กซ์ค่อย ๆ ชักดาบขึ้นมาและถือมันไว้ในมือขวา เขาไม่จำเป็นต้องถือมันด้วยมือทั้งสองข้างอีกต่อไป จากนั้นอเล็กซ์ก็ก้าวไปข้างหน้าอย่างช้าๆ

สตอล์กเกอร์จ้องมองเขาจากระยะไกล และประเมินเขาอย่างเงียบ ๆ ในความคิดของมัน สัตว์ตัวนี้มีขนาดเล็ก เล็กกว่ามันมาก มันเคยเห็นสัตว์ประเภทนี้มาก่อน และพวกมันล่ากันเป็นกลุ่มเสมอ แต่ตัวนี้กลับอยู่คนเดียว จากสิ่งที่สตอล์กเกอร์เห็น สัตว์เหล่านี้ไม่ได้มีพลังมากนัก พวกมันอาจเป็นอันตรายก็ต่อเมื่ออยู่กันเป็นกลุ่มเท่านั้น

พวกมันช้า

ร่างกายอ่อนแอ

แต่ตัวที่สตอล์กเกอร์เห็นอยู่ตรงหน้านี้กลับให้ความรู้สึกที่แตกต่างไปถึงความอันตราย

อย่างไรก็ตาม ยิ่งดูอันตรายมากขึ้นเท่าไร เนื้อของมันก็จะยิ่งชวนให้ลิ้มรสชาติมากขึ้นเท่านั้น สิ่งมีชีวิตเช่นสตอล์กเกอร์ถูกดึงดูดเข้าหาเหยื่อที่ทรงพลัง ยิ่งเหยื่อมีพลังมากเท่าไรก็ยิ่งดี

บนโลกนี้ ผู้ล่าหลีกเลี่ยงเหยื่อที่เป็นอันตราย เว้นแต่ว่าพวกมันจะสิ้นหวังจริง ๆ แต่ที่นี่หลาย ๆ สิ่งกลับต่างออกไป

บางสิ่งยิ่งมีพลังมากเท่าไร มันก็ยิ่งสะสมมานาในร่างกายได้มากขึ้นเท่านั้น เป็นผลให้พลังกายภาพที่ไม่มีมานาก็เป็นเพียงสิ่งมีชีวิตธรรมดา ๆ เท่านั้น เมื่อถึงจุดหนึ่ง มานานั้นจำเป็นต่อการได้มาซึ่งพลังที่เพิ่มมากขึ้น

ด้วยเหตุนี้ ชีวิตผู้ล่าก็จะเสี่ยงมากขึ้นและต้องเอาชีวิตรอดเพื่อให้มีพลังเพิ่มมากขึ้นและให้กำเนิดลูกหลานสืบต่อไป

เวลาผ่านไปนับหลายปี ทั้งสัตว์และสิ่งมีชีวิตทุกชนิดในโลกนี้ต่างก็มีสัญชาตญาณในการล่าเหยื่อที่ทรงพลังกว่า นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมหมาป่าจึงไม่ถอยกลับเมื่อถูกกิ้งก่าโจมตี ตอนนั้นกิ้งก่าฆ่าหมาป่าไปแล้วสองในสี่ตัว แต่หมาป่าสองตัวที่เหลือยังคงพุ่งโจมตีมันอย่างบ้าคลั่ง

นี่เป็นวิถีของสิ่งมีชีวิตและสัตว์ต่าง ๆ ในโลกนี้ด้วยการดึงพลังอันทรงพลังออกใช้เพื่ออยู่รอด

อเล็กซ์ค่อย ๆ เดินเข้าไปใกล้ ๆ ขณะเตรียมดาบไว้พร้อม และละสายตาไปจากสิ่งมีชีวิตนั่น นี่ไม่ใช่อเล็กซ์คนเดียวกับที่เคยปรากฏตัวในโลกนี้อีกต่อไป อเล็กซ์คนเก่าที่คิดหลายสิ่งหลายอย่างมากจนเกินไป ครอบครัว ความรัก ความสำเร็จ เงินทอง ความยุติธรรม

อย่างไรก็ตาม ความปรารถนาทั้งหมดเหล่านี้ถูกแทนที่ด้วยความกระหายในพลัง

ผู้คนมักเปลี่ยนไปตลอดช่วงชีวิตของพวกเขา แต่การเปลี่ยนทัศนคติและบุคลิกภาพครั้งใหญ่ในเวลาเพียงเดือนเดียวเป็นเรื่องปกติงั้นหรือ?

เขายังเป็นอเล็กซ์อยู่ไหม?

หรือว่าเขากลายเป็นชางไปแล้ว?

อเล็กซ์ไม่ได้คิดถึงเรื่องเหล่านี้ แต่เขาตัดสินใจมานานแล้วว่าเขาจะเดินไปข้างหน้าเท่านั้น และจะไม่มองย้อนกลับไป โลกเก่าของอเล็กซ์ถูกทิ้งไว้เบื้องหลังทีละน้อย ขณะเดินเข้าไปในความมืดยังเบื้องหน้า

จะใช้เวลานานแค่ไหนจนกว่าอเล็กซ์จะมองย้อนกลับมา?

เขาจะเดินไปไกลจนมองไม่เห็นจุดเริ่มต้นอีกต่อไปแล้วหรือ?

หากเป็นเช่นนั้น ก็จะไม่เหลือจุดสังเกตให้เขาอีกต่อไป เขาจะเดินไปข้างหน้าอย่างตาที่มืดบอดในความมืดไปในทิศทางที่ไม่อาจคาดเดา มีโอกาสที่เขาจะเดินไปในทิศทางที่อเล็กซ์คนเก่าไม่เคยเลือก

อเล็กซ์มาถึงใต้ต้นไม้ และสตอล์กเกอร์ยังคงจ้องมองดูเขาอยู่ มันยังคงตัดสินใจไม่ได้ว่าควรจะโจมตีเขาหรือไม่ เหยื่อที่เป็นอันตรายย่อมมีรสชาติจนน่าเหลือเชื่อ แต่หากเหยื่ออันตรายเกินไป สตอล์กเกอร์ก็จะตายแทน

ตอนนี้การอยู่ตรงหน้าสิ่งมีชีวิตนี้ยิ่งทำให้รู้สึกอันตรายมาก

มันจะโจมตีไหม?

ปั้ง!

อเล็กซ์กระโดดขึ้นไปแล้วเหวี่ยงดาบใส่สตอล์กเกอร์! มันกระโดดถอยหลังทันที!

ชิ้ง!

กิ่งไม้ขนาดใหญ่ที่สตอล์กเกอร์เพิ่งยืนอยู่บนนั้นถูกฟันขาดออกเป็นสองท่อนอย่างง่ายดาย

ชิ้ง! แกร่ก!

อเล็กซ์เหวี่ยงดาบไปทางซ้าย จนดาบคาไว้อยู่ที่ลำต้นของต้นไม้ ดาบติด เขาใช้มันเพื่อจัดตำแหน่งร่างกาย พลางยกเท้าขึ้นมาเหยียบบนลำต้น

ปั้ง!

อเล็กซ์พุ่งออกไปจากต้นไม้พร้อมชักดาบออกมา สตอล์กเกอร์ตัวแรกใช้การเคลื่อนที่คล้ายเดิมหลบการโจมตี จะสู้หรือไม่สู้ตอนนี้สตอล์กเกอร์ก็ไม่มีสิทธิแม้แต่จะคิด

อเล็กซ์พุ่งเข้าใส่สตอล์กเกอร์ขณะที่มันเพิ่งไปเหยียบที่กิ้งไม้อื่น

ชิ้ง!

กิ่งไม้อีกกิ่งถูกฟันขาดจากกันในขณะที่สตอล์กเกอร์รีบหนีไปยังต้นไม้ต้นอื่นผ่านทางพื้นอย่างรวดเร็ว

ปั้ง!

สตอล์กเกอร์แทบจะหลบเลี่ยงการโจมตีอีกครั้งไม่พ้นเมื่อดาบของอเล็กซ์ฟันทะลุสองในสามของลำต้นขนาดใหญ่ของต้นไม้

ปั้ง!

อเล็กซ์พุ่งไปจุดที่สตอล์กเกอร์อยู่

ตู้ม!

อเล็กซ์ถึงพื้น พร้อมรอยดาบขนาดใหญ่ที่เกิดขึ้นบนพื้น เสียงที่เขากระแทกพื้นดังสนั่นไปทั่วทั้งป่า

สตอล์กเกอร์ตัดสินใจทันที มันวิ่ง! นี่อันตรายเกินไป! มันหันหลังกลับและวิ่งออกไปให้ห่าง

ปั้ง!

อเล็กซ์ไล่ตามมันด้วยพลังที่บ้าคลั่ง อย่างไรก็ตามสตอล์กเกอร์นั้นเร็วกว่ามาก

อเล็กซ์ตัดสินใจเพียงเสี้ยววินาที

ชิ้ง!

มีบางอย่างแล่นผ่านสตอล์กเกอร์ไปชนกับต้นไม้ที่อยู่ข้างหน้ามัน มันมองไปและเห็นอาวุธอันตรายของมนุษย์ฝังอยู่ในต้นไม้ สิ่งนี้ทำให้มันหยุด มันไม่ได้โง่ มันรู้ว่าสิ่งมีชีวิตประเภทนี้จำเป็นต้องพึ่งพาของมีคมพวกนี้

บางทีมันอาจจะชนะ?

สตอล์กเกอร์หันกลับมามองอเล็กซ์ มันตัดสินใจแล้ว! มันจะฆ่ามนุษย์คนนี้!

อาวุธที่ทรงพลังที่สุดไม่ได้อยู่ในมือมนุษย์ที่เป็นเจ้าของมัน! ความหิวโหยและความโลภครอบงำจิตใจสตอล์กเกอร์เมื่อเห็นอเล็กซ์

ปั้ง!

มันเห็นอเล็กซ์ มันก็สายเกินไปแล้ว อเล็กซ์ไม่ได้หยุดวิ่ง และเพียงช่วงเวลาสั้น ๆ ของความลังเลของสตอล์กเกอร์ทำให้เขามีเวลามากพอที่จะตามทัน

อเล็กซ์เข้าถึงสตอล์กเกอร์แล้วใช้ศอกฟาดไปที่ด้านข้างหัวของมัน สตอล์กเกอร์ตกใจเล็กน้อย ทันทีกับที่อเล็กซ์กระโดดขึ้นไปบนหลังของมัน จากนั้น เขาก็คว้าหน้าอกของมันจากด้านหลัง สอดแขนผ่านรักแร้ และเอามือประสานกันที่คอของสตอล์กเกอร์

มันคือท่าล็อคฟูลเนลสัน!

อาจฟังดูไร้สาระ อเล็กซ์ใช้ท่าต่อสู้ในเอ็มเอ็มเอกับสิ่งมีชีวิตขนาดยักษ์ที่มีรูปร่างคล้ายแมวท่ามกลางป่าอันมืดมิด แต่กลับเป็นการเคลื่อนไหวที่ดีและมีประสิทธิภาพที่สุด

ร่างกายที่บาง ปราดเปรียว และรวดเร็วของสตอล์กเกอร์กลายเป็นความหายนะ หากตัวมันเทอะทะกว่านี้ อเล็กซ์คงใช้ท่านี้ไม่ได้ แม้ว่าตอนนี้อาวุธของอเล็กซ์จะเป็นดาบก็จริง แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะไม่สามารถใช้อาวุธอื่นได้

อเล็กซ์เป็นนักสู้เอ็มเอ็มเอที่ได้รับการฝึกฝนมา และตราบใดที่เขามีเวลามากพอที่จะศึกษาร่างกายของคู่ต่อสู้ เขาก็จะสามารถรวบรวมจุดอ่อนของร่างกายได้ อเล็กซ์จงใจขว้างดาบไปข้างหน้าเพื่อล่อให้สตอล์กเกอร์โจมตีเขา

มันเสี่ยง แต่อเล็กซ์ชอบการต่อสู้ที่เสี่ยงอันตรายมากกว่าอันตรายที่เอาแต่ซุ่มโจมตี ใครจะรู้ว่าสตอล์กเกอร์อาจจะคิดซุ่มโจมตีโดยที่อเล็กซ์ไม่ทันได้ตั้งตัวก็เป็นได้

เขาไม่อาจเสี่ยงเช่นนั้นได้

สตอล์กเกอร์ล้มลงกับพื้นขณะที่ขาหน้าขยับไปด้านข้างอย่างควบคุมไม่ได้ มันส่งเสียงขู่และพยายามดีดตัวกระโดดขึ้นไปด้วยขาหลัง

แผ่นหลังอเล็กซ์กระแทกลงกับพื้นโดย น้ำหนักทั้งหมดของสตอล์กเกอร์กดลงมาที่เขา แต่นั่นไม่ได้ส่งผลกับร่างกายที่ตอนนี้เขาคุ้นเคยกับการล้มลงกระแทกกับพื้นแล้ว!

อะไรแบบนี้ไม่ได้ทำให้เขาตกใจอีกต่อไป!

สตอล์กเกอร์ส่งเสียงขู่ แต่การขู่นั้นไม่ได้ช่วยอะไร แขนขาของมันไม่สามารถเอื้อมไปด้านหลังได้ และมือของอเล็กซ์ก็กดลงบนคอของมัน เพื่อป้องกันไม่ให้มันหันหัวมากัดเขา

หลังจากนั้นไม่กี่วินาที เสียงขู่ของสตอล์กเกอร์ก็ถูกแทนที่ด้วยเสียงร้องคำราม

ก๊าซ! ก๊าซ! ก๊าซ!

ร่างกายของสตอล์กเกอร์มีพลังเหนือกว่าร่างกายของอเล็กซ์ด้วยซ้ำ แต่มันไม่สามารถใช้กำลังใด ๆ ในสภาพนี้ได้ ในขณะที่อเล็กซ์สามารถใช้พลังที่รวบรวมมาจากแขน หน้าอก และหลังของเขาได้

แกร่ก!

ไหล่ซ้ายของสตอล์กเกอร์หัก สูญเสียการยึดเกาะเล็กน้อยเนื่องจากแรงต้านจากการยึดของกระดูกหายไป โดยปกติแล้ว การหักกระดูกโดยท่าฟูลเนลสันนั้นเป็นไปไม่ได้หากนักสู้มืออาชีพต่อสู้กัน แต่ร่างกายของอเล็กซ์มีพลังมากพอที่จะทำอะไรแบบนั้นได้

อเล็กซ์ปล่อยมือและผลักสตอล์กเกอร์ออก โยนมันไปด้านข้าง ตั้งแต่ที่มายังโลกนี้ ความสำเร็จเมื่อครู่ดูจะไม่มีวันเกิดขึ้นได้เลย

สตอล์กเกอร์พยายามลุกขึ้นอย่างรวดเร็วและรีบหนีไป แต่ด้วยความเร็วที่ลดลงทำให้มันไปได้ไม่ไกลนัก

ชิ้ง!

อเล็กซ์ชักดาบออกมาจากต้นไม้และฟันไปที่ต้นขาซ้ายของสตอล์กเกอร์จนขาของมันขาด ดาบของอเล็กซ์คมมาก

สตอล์กเกอร์ล้มลง และอเล็กซ์ก็วิ่งไปที่หัวของมันทันที

ชิ้ง!

การต่อสู้จบลงแล้ว อเล็กซ์สงบลงขณะที่เขามองดูการสังหารของเขา มันง่ายกว่าที่เขาคาดไว้มาก ทั้งพลังและความเร็วของสตอล์กเกอร์นั้นเหนือกว่าเขามาก หากมันได้ต่อสู้กับอเล็กซ์โดยตรง การต่อสู้คงจะอันตรายยิ่งกว่านี้มาก

มันอาจจะกระโดดไปรอบ ๆ ตัวเขา และหลอกล่อให้เขาโจมตีด้วยดาบ ถ้าเขาพลาดก็อาจพุ่งเข้ามากัดแขนของอเล็กซ์ได้ แขนของเขาเคยรอดจากการถูกเสือดำกัด แต่สตอล์กเกอร์ตัวนี้กลับมีระดับที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง การกัดแบบนั้นอาจทำให้แขนของอเล็กซ์ขาดออกได้ หากเป็นเช่นนั้น เขาคงทำได้เพียงรอความตายของเขาเท่านั้น

การต่อสู้อาจไปในทิศทางใดทิศทางหนึ่ง แต่กลับไม่ใช่สักทาง

ตั้งแต่วินาทีแรกของการต่อสู้ ทุกอย่างอยู่ในการควบคุมของอเล็กซ์ พลังของทั้งคู่พอ ๆ กัน แต่ไม่มีโอกาสให้สตอล์กเกอร์ได้ใช้พลังของมัน

'การเริ่มต้นและการข่มขู่' อเล็กซ์คิดขณะมองดูศพ 'การโจมตีของฉันทำให้มันไม่ทันได้ตัดสินใจอะไร มันเชื่อว่ามันไม่สามารถชนะได้ตั้งแต่แรก และการขาดความเชื่อมั่นทำให้มันไม่สามารถต่อสู้ได้อย่างเหมาะสม’

ดวงตาหรี่ลงในสมาธิ 'วันนี้ฉันได้เรียนรู้บทเรียนอันมีค่า ถ้าฉันจำบทเรียนนี้ไม่ได้ ต่อไปในอนาคตก็อาจจะอยู่ในสภาพเดียวกับสตอล์กเกอร์ตัวนี้ได้’

'ฉันต้องสู้แม้ชีวิตแขวนอยู่บนเส้นด้าย หรือไม่ก็หนีไปโดยไม่หันกลับมามองในตอนที่ฉันเร็วขึ้นกว่านี้ได้ มันไม่สำคัญว่าฉันจะเลือกอะไร แต่เมื่อฉันตัดสินใจแล้ว ฉันต้องทุ่มสุดตัวโดยไม่ต้องคิดอะไรเลย’

อเล็กซ์วางดาบลงและคว้าขาที่ถูกฟันสาหัสแล้วดึงมันอย่างแรง

ครืด!

ค่ำคืนนี้ไม่เสียงบางสิ่งที่หนักอึ้งถูกลากไปตามป่า ตลอดเดือนที่ผ่านมาอเล็กซ์ฆ่าสัตว์ไปมากมาย

และในวันนี้เขาก็ได้ฆ่าสัตว์ตัวแรกแล้ว!

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด