บทที่ 80 อย่าลืมนอนแต่หัวค่ำ
ผู้ฝึกเซียนที่เดินตามหลังฉินถัง เห็นเหตุการณ์ในระยะไกล ต่างตกตะลึงยิ่งนัก "ช่างโง่งมเสียจริง พูดแล้วไงว่ากำลังเจออะไรประหลาด ยังอยากหนี คงไม่รู้จักตัวอักษรตาย (สี่) สินะ" "ในนั้นมีคนหนึ่งที่ข้ารู้จัก คือซุนไค่หรง ผู้ฝึกขั้นสร้างฐาน เขาเชี่ยวชาญวิชาเต๋า ไม่คิดว่าจะตายไปอย่างเงียบเชียบขนาดนี้" "แปลก ...
