ตอนที่แล้วChapter 1284 ลูกค้าจากโพ้นทะเล
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปChapter 1286 ข้าและนิกายของข้าจะเป็นตำนานทวีปชิงหยุน

Chapter 1285 ล้มลุกคลุกคลาน


เหล่าประมุขนิกายที่ข้ามทะเลมาจากจังหวัดทั้งสามนับว่าค่อนข้างรวย ทำให้พวกเขาใช้จ่ายอย่างบ้าคลั่ง.

โดยเฉพาะเม็ดยา ประสิทธิภาพของยาร้านถังเหรินนั้นขายดีมาก เพราะมันสามารถฟื้นฟูอาการบาดเจ็บได้อย่างรวดเร็ว.

การเชิญพวกเขามาก่อนเวลาเป็นเรื่องที่ถูกต้อง เพราะว่าได้สร้างผลกำไรให้กับเมืองไท่กู่เป็นอย่างมาก.

“พอควรล่ะ.”

จุนซ่างเซียวที่พิงเหยียดหลังบนเก้าอี้ ขาสองข้างวางพาดบนโต๊ะ เอ่ยออกมาว่า“จะต้องยกระดับเป็นนิกายชั้นหนึ่งก่อนที่งานชุมนุมยุทธ์โลกจะเริ่ม.”

“ใช่แล้ว.”

“จะต้องแจ้งไปยังเก้าราชันย์ด้วย.”

คนอื่น ๆ ไม่เท่าไหร่ ทว่าทั้งเก้าจะต้องมา เพราะว่านี่คือตัวตนที่แข็งแกร่งบนสุดของทวีปชิงหยุน.

จุนซ่างเซียวที่ไม่หยุดพัก บินออกจากนิกาย ส่งสัมผัสออกไปอย่างบ้าคลั่ง ก่อนที่จะพบที่ปิดด่านของเก้าราชันย์ จากนั้นก็แจ้งไปหาพวกเขาทีละคน.

“เจ้านิกายจุน โปรดวางใจ.”

บนสถานที่งดงามแห่งหนึ่ง ราชันย์หลิงที่ปิดด่านอยู่เอ่ย “เมื่อถึงเวลา ถูโหมวต้องไปเข้าร่วมอย่างแน่นอน.”

อีกแปดราชันย์ต่างก็กล่าวว่าจะเข้าร่วมเช่นกัน แม้แต่ลอบคิดในใจ“แม้แต่สถานที่พวกเขาปิดด่านที่ยากจะหาเจอ แล้วเขาหาเจอได้อย่างไรกัน?”

หลังจากจัดการนัดหมายเสร็จแล้ว จุนซ่างเซียวกลับมายังนิกายเห็นลู่เชียนเชียนกำลังสอนเรื่องพื้นฐานให้กับเหล่าศิษย์สตรี ใบหน้าก็เผยยิ้มอย่างพึงพอใจ.

เพราะนิสัยเย็นชาของนางทำให้ก่อนหน้านี้ที่แยกห่างจากนิกาย ทว่าหลังจากกลับมาจากถ้ำที่พักตาเฒ่าไท่เสวียนแล้ว นางก็เปลี่ยนไปอยู่ไม่น้อย.

“ศิษย์พี่หญิงใหญ่ คนที่จากไปเมื่อครู่นี้คือเจ้านิกายอย่างงั้นรึ?”

“อืม.”

“โอ้วสวรรค์ เป็นเจ้านิกายจริง ๆ ด้วย!”

“ทำไมถึงหัวล้านล่ะ?”

จุนซ่างเซียวที่เดินไปยังห้องโถง ได้ยินแทบล้มไถลไปกับพื้น ก่อนที่จะเปลี่ยนทิศตรงไปยังหลังเขา เข้าสู่เขตแดนลับกาลอากาศอย่างไม่ลังเล รอคอยให้ผมคืนกลับมาค่อยออกมา.

......

หนึ่งเดือนหลังจากนั้น.

ภายใต้การจัดการของสองพี่น้องหนิง การรับศิษย์ก็เริ่มขึ้นอีกครั้ง.

เพราะว่าการโฆษณาก่อนหน้านี้ เหล่าผู้เยาว์ชายหญิงที่เข้าร่วมการทดสอบมากกว่าเดิม แม้แต่เจ้านิกายน้อยนิกายอ้าวซือเซิ่ง อ้าวอู๋ซวงก็เข้าร่วม.

แน่นอน.

หลังจากออกจากนิกายแล้ว สถานะเจ้านิกายน้อยก็ไม่มีแล้ว ตอนนี้ไม่ต่างจากคนทั่วไป.

“นิกายนิรันดร!”

เขาที่ก้าวมาหยุดที่ทางเข้าทางเข้าเทือกเขา เห็นอักขระสีแดงบนป้าย “นิกายที่แข็งแกร่งที่สุดนิรันดรกาล” อ้าวอู๋ซวงที่กำหมัด เอ่ยออกมาอย่างจริงจัง“ข้ามาแล้ว! ข้าจะต้องผ่านการทดสอบอย่างแน่นอน!”

“เจ้านิกายน้อยอ้าวอู๋ซวงอย่างงั้นรึ?”หนิงตูซิงที่เรียกเขาเอ่ยออกมาว่า“เพราะว่าเจ้ามีสถานะพิเศษ ดังนั้นจึงจำเป็นต้องมีการทดสอบเฉพาะที่เจ้านิกายจัดขึ้น เชิญก้าวเข้ามาในนิกายนิรันดร.”

ทดสอบพิเศษอย่างงั้นรึ?

อ้าวอู๋ซวงที่ขมวดคิ้วไปมา ก่อนที่จะก้าวเข้าไปในนิกาย ก่อนที่จะหยุดที่ลานยุทธ์อย่างภาคภูมิ.

จุนซ่างเซียวที่นั่งอยู่ในห้องโถง ก้าวออกมา พร้อมกับเผยยิ้ม “มาแล้วรึ?”

“เจ้านิกายจุน!”

อ้าวอู๋ซวงที่ยกมือประสานหน้าอกเอ่ยออกมาว่า“เชิญทดสอบได้!”

ในงานประลองผู้นำพยัคฆ์มังกรเขาถูกเย่ซิงเฉินกระทืบเละ ทว่าความอหังการของเขาก็ยังคงเหลืออยู่.

เหล่าผู้เยาว์.

ที่มีความภาคภูมิใจสูงใช้กำลังมากกว่าความคิด มั่นใจว่าตัวเองเจ๋งที่สุด การมีความอหังการจึงมากกว่าคนทั่วไป.

จุนซ่างเซียวเอ่ย “เจ้าสามารถเข้าร่วมงานประลองผู้นำพยัคฆ์มังกรได้ อธิบายได้ว่ามีพรสวรรค์และพลังบ่มเพาะที่ใช้ได้ ดังนั้นการทดสอบนี้ไม่ใช่การทดสอบทั่วไป ทว่า....”

“แปะ!”

เสียงดีดนิ้วเสียงดัง.

“กึก! กึก!”

ศิษย์นิกายนิรันดรหลายสิบคนที่ก้าวออกมาบนลานยุทธ์ แต่ละคนที่ก้าวออกมาแผ่กลิ่นอายที่น่าเกรงขามออกมา.

จุนซ่างเซียวเอ่ย “เจ้าเลือกมาสามคน ต่อสู้กับทั้งสามทีละคน ขอเพียงสามารถต้านได้หนึ่งชั่วยามโดยไม่ล้ม ถือว่าผ่านการทดสอบ.”

“ง่ายขนานี้เลยรึ?”

“ง่ายเช่นนี้ล่ะ.”

อ้าวอู๋ซวงที่ตะลึงงัน จ้องมองศิษย์กลุ่มนี้อย่างระมัดระวัง ครุ่นคิดในใจ“คนเหล่านี้จะต้องแข็งแกร่งที่สุดแล้วอย่างงั้นรึ?”

พวกเขาไม่ใช่คนที่แข็งแกร่งที่สุด ที่ถูกส่งออกมาคือลี่ซ่างเทียน ซือหม่าจงต้า หลินเจียงหัว พวกเขาไม่ใช่ศิษย์หลักด้วยซ้ำ.

ศิษย์กลุ่มนี้ เป็นศิษย์ชุดที่สอง ไม่ว่าจะเป็นใคร ก็นับว่าแข็งแกร่งอย่างไม่ต้องสงสัย.

“เจ้านิกายจุน!”

อ้าวอู๋ซางที่แววตากลายเป็นจริงจัง“ข้าเลือกเย่ซิงเฉินได้ไหม?”

จุนซ่างเซียวเอ่ย “ทำไมถึงเลือกเขา?”

“เพราะว่า....”

อ้าวอู๋ซวงที่กำหมัดแน่นเอ่ยออกมาว่า“กรรมใดใครก่อ กรรมนั้นคืนสนอง!”

“ตกลง.”

จุนซ่างเซียวเอ่ยเสียงดัง “เปิ่นจั้วจะให้ดังที่เจ้าขอ.”

“ซิงเฉิน!”

“ออกมารับแขกหน่อย!”

......

ยอดเขาเศียรมังกร.

ลานยุทธ์.

เย่ซิงเฉินที่อหังการเดินออกมา หน้าผากที่ขมวดเผยความไม่พอใจ.

เขารู้สึกไม่พอใจ.

เบื่อหน่ายอย่างหนัก.

เพราะว่าขยะที่เขาทุบไปเมื่องานชุมนุมผู้นำพยัคฆ์มังกร พลังบ่มเพาะไม่เพิ่มขึ้นด้วยซ้ำ คาดไม่ถึงว่าจะกล้ามาท้าทายเขา อ่อนแอขนาดนี้? เสียเวลาสุด ๆ.

เห็นเย่ซิงเฉินที่ก้าวออกมา หน้าผากของอ้าวอู๋ซวงที่หลั่งเหงื่อที่เย็นเยือบออกมา แขนขาสั่นโดยไม่ตั้งใจ ดูเหมือนว่าจะฝังจำความรู้สึกในอดีตเอาไว้.

การที่เขาท้าทายอีกฝ่ายนั้น แน่นอนว่าเพราะว่าความกลัวฝังใจ จึงต้องการทะลายกำแพงนั้นให้ได้นั่นเอง!

“มาเลย!”

อ้าวอู๋ซวงที่ตะโกนกระตุ้นความกล้าตัวเอง.

“ปัง!”

สิ้นเสียง เย่ซิงเฉินที่ยกมือฟาดลงอย่างโหดร้ายทารุณ.

“......”

หลี่ชิงหยาง เซียวจุ้ยจื่อและคนอื่น ๆ ได้แต่ส่ายหน้าอย่างช่วยไม่ได้.

“ปัง! ปัง! ปัง!”

เสียงดังกึกก้องสนั่นไปทั่วลานยุทธ์ พลังวิญญาณที่สาดกระเซ็นกวาดม้วนไปรอบ ๆ.

ผ่านไปไม่กี่นาที เย่ซิเงฉินก็หยุด พร้อมกับโยนอ้าวอู๋ซวงที่ไม่ต่างจากขยะออกไป เอ่ยออกมาว่า“เจ้านิกาย ข้าไปบ่มเพาะได้รึยัง?”

“ไปได้.”

เย่ซิงเฉินที่ก้าวออกไป.

“....เดี๋ยวก่อน....”ทว่าที่มุมของลานยุทธ์ อ้าวอู๋ซวงที่ก้าวเสียงอ่อน ค้ำกายลุกขึ้นยืน พร้อมกับปาดโลหิตออกจากปากเอ่ยออกมาว่า“ข้า...ข้ายังไม่แพ้!”

หลี่ชิงหยางและคนอื่น ๆ เผยท่าทางประหลาดใจ.

ถูกทุบขนาดนี้ คาดไม่ถึงยังคงยืนได้!

“ปัง!”

ในเวลาต่อมา เสียงดังกึกก้องก็ปรากฏขึ้นอีกครั้ง.

เย่ซิงเฉินที่มาปรากฏที่ด้านหน้าอ้าวอู๋ซวง หมัดขวาที่ต่อยไปยังท้องอีกฝ่ายอย่างรุนแรง.

“พรึด โครม!”

ภายใต้หมัดที่ทรงพลัง ร่างของอีกฝ่ายกระเด็นออกจากลานยุทธ์ นอนกองอยู่กับพื้น กุมท้องกระอักโลหิตออกมา.

แพ้.

ข้าแพ้แล้ว.

ใบหน้าของอ้าวอู๋ซวงที่บิดเบี้ยวเจ็บปวด.

แม้นว่าเขาจะไม่ยินดี ทว่าก็รับรู้ว่าตัวเองนั้นไม่สามารถเทียบกับอีกฝ่ายได้เลย อย่าว่าแต่ชนะเลย แม้แต่รับมือ อีกฝ่ายสักกระบวนท่ายังไม่มีหวัง.

ในเวลานี้เขาที่เต็มไปด้วยความมืดมน จุนซ่างเซียวที่ก้าวเข้ามาเอ่ยออกไปว่า“เจ้าที่เลือกเย่ซิงเฉิน ก็เหมือนกับเลือกความพ่ายแพ้เท่านั้น ตัดสินใจเช่นนี้หวังว่าคงไม่เสียใจ”

อ้าวอู๋ซวงที่เผยยิ้มอย่างยากลำบาก“ข้า....ข้าไม่เสียใจ...”

“ชิงหยาง.”

จุนซ่างเซียวเอ่ย “พาเขาไปรักษาที่หอยา.”

“รับทราบ!”

หลี่ชิงหยางที่เข้ามาประครองอ้าวอู๋ซวงที่บาดเจ็บขึ้น.

อย่างไรก็ตาม ขณะจะจากไป ได้ยินเสียงของเจ้านิกายกล่าวเพิ่ม “อย่าลืมมอบชุดนิกายและคู่มือให้เขาด้วย.”

“ทราบแล้ว!”

หลี่ชิงหยางกล่าวเสียงเบา “ศิษย์น้อง ยังไม่รีบขอบคุณเจ้านิกายอีก.”

“ขอบคุณ....เจ้านิกาย!”อ้าวอู๋ซวงที่บาดเจ็บแต่กับรู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก เพราะบาดเจ็บทำให้ตื่นเต้นจนกระทั่งสลบไปทันที.

......

การรับศิษย์ใหม่เป็นไปได้ด้วยดี.

เป็นไปตามที่ต้องการ ศิษย์ใหม่ที่รับเข้ามาถึง 5,000-6,000.

คะแนนสนับสนุนที่ล้นเขาได้ทำการซื้อทรัพยากรฝึกฝน ขณะกล่าวออกมาว่า“เมื่อศิษย์ครบ 100,000  ก็สามารถยกระดับนิกายพร้อมกับงานชุมนุมยุทธ์โลกได้!”

ระบบที่ถอนหายใจ “จากนิกายที่มีคนเดียว พัฒนาจนมีจำนวนหนึ่งแสนคนแล้ว เวลาผ่านเร็วจริง ๆ.”

“ใช่แล้ว!”

จุนซ่างเซียวที่กล่าวออกมาอย่างตื่นเต้น “ระเบิดเวลา ก็กำลังจะหายไปแล้วสินะ!”

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด