Chapter 23: ไม่แสดงความเคารพต่อเราบ้างเลยเหรอ
Chapter 23: ไม่แสดงความเคารพต่อเราบ้างเลยเหรอ
เจียงหนานที่กำลังนอนอยู่บนเตียงได้เลื่อนดูเว่ยป๋อ
เขาพบว่าแฟนๆ ของเขาเพิ่มขึ้นทะลุ 30,000 คนแล้ว
และมีสามคนซึ่งดูเป็นห่วงเขาเป็นพิเศษ
คนหนึ่งถูกเรียกว่า "เสียงหิมะ" คือจงหยิงเสวี่ย
อีกคนหนึ่งชื่อ “หมาป่าเดียวดาย”...
เธอเปลี่ยนชื่อได้มั้ย มันโบราณมาก
อีกคนหนึ่งคือผู้ประกาศข่าวชื่อซูหยวน ซึ่งข้อความส่วนตัวถึงเขาว่า "พี่ชาย ทำไมวันนี้คุณไม่ไปที่ร้านล่ะ ไม่มีอะไรจะขายแล้วหรอ สนามหลังบ้านของคุณแห้งไปหมดจนไม่มีอะไรจะเก็บมาขายแล้วหรอ"
เจียงหนาน "..."
เขาตอบอย่างสบายๆ ว่า “คืนนี้ฉันจะไป อย่าลืมมาล่ะ เผื่อได้ข่าวเด็ดๆ ดังๆ ไงล่ะ”
[จากความแค้นของซูหยวน คะแนน + 888!]
หลังจากคิดเรื่องนี้แล้ว เจียงหนานชก็เปลี่ยนชื่อเว่ยป๋อของเขาเป็น: “มันยากสำหรับฉัน”
เขาโพสต์เว่ยป๋อครั้งแรกของเขา
มันยากมากสำหรับฉัน
นาทีที่แล้วจาก iPhone 11 pro Max
หากคุณมีความสามารถ คลิกเลย!
.
.
.
.
.
.
ฮึ่ม (╯^╰) คุณมีความสามารถนี่นา
ปล: เป้าหมายใหม่ ครั้งแรกในการสอบปลายภาคของโรงเรียน
ไม่นานก็มีเสียงตอบกลับมาว่า
“เมื่อวานฉันรอตั้งนาน”
“เสียความรู้สึก เจ้าของร้านไร้มนุษยธรรม!”
“ฉันว่าแล้วว่าเขาเป็นนักเรียน!”
“น้องชาย ทำไมวันนี้ไม่มาล่ะ ฉันคิดถึงคุณนะ”
“วันนี้ฉันขับรถตั้ง 250 กว่ากิโลเพื่อไปตลาดกลางคืนเมืองเจียง ฉันอยากจะซื้อยาขวดนั้น แต่คุณไม่มา!”
เสียงหิมะ "เสี่ยวหนาน คุณทำได้ คุณสอบได้แน่นอน"
หมาป่าเดียวดาย "ถ้าไม่ได้คุณตายแน่"
เจียงหนานยิ้มอย่างสดใส
นี่เป็นครั้งแรกที่เขาอยากจะทำอะไรบางอย่างจริงๆ
สำหรับตัวเขาเอง สำหรับจงหยิงเสวี่ยและเซี่ยเหยาด้วย
เจียงนานได้เก็บโทรศัพท์มือถือของเขาออกไป เพราะเขาต้องการที่จะนอนแล้ว
แต่ใครจะรู้ว่าสุนัขแถวนี้กำลังประสบกับปัญหาใหญ่
เสียงร้องและเสียงหอนแปลกๆ ทุกชนิดดังออกมากลางดึก
ซึ่งคนร้ายก็คือหวังไฉนั่นเอง
กัวกัวของโจวหยูซิงเป็นเพียงจุดเริ่มต้นของชีวิตสุนัขที่มีความสุขของหวังไฉ
หลังจากจัดการกับกัวกัวแล้วหวังไฉก็ยังคงไม่หยุดความกระหายของมัน
มันเข้าไปในบ้านของป้าหลิวอีกครั้งและจู่โจมสุนัขที่ชื่อไหลฟู่
แม้ผ่านไปทั้งคืนมันก็ยังไม่หยุด
หวังไฉ่จู่โจมอย่างต่อเนื่องผ่านบ้าน 108 หลัง และเอาชนะสุนัขตัวเมียตัวน้อยในตรอกของมัน
ในตอนเช้ามีคนมากมายมาที่ประตูบ้านลุงหวัง
“คุณลุงหวัง คุณช่วยดูแลหวังไฉของคุณหน่อยได้ไหม เมื่อคืนตูตู้ของฉันร้องไม่หยุดเลย”
“ใช่ เราสามคนไม่ได้นอนทั้งคืนเลย…”
“เจ้าหวังไฉ... หวังไฉมันป่าเถื่อนเกินไปแล้ว”
ผู้หญิงคนหนึ่งสะกิดสามีของเธอ
“ดูหวังไฉสิ แล้วดูคุณสิ ให้ตายเถอะ เรียนรู้จากมันบ้างนะ”
ผู้ชาย "?"
ลุงหวังก็ตกตะลึงเช่นกัน เกิดอะไรขึ้น
ขณะนั้นเขาก็มองเห็นหวังไฉ่เดินเล่นอยู่ในตรอก
ข้างหลังของมันมีสุนัขตัวเมียมากกว่าสิบตัว ตั้งแต่สุนัขพันธุ์ทิเบตันมาสทิฟไปจนถึงชิวาวา
ความหลากหลายมีมากมายจนทำให้ผู้คนอ้าปากค้างด้วยความประหลาดใจ
พวกเขาเห็นหวังไฉพาสุนัขตัวเมียกลุ่มหนึ่งมาเดินเล่นจากบ้านหนึ่งไปอีกบ้านหนึ่ง
มุมปากของสุนัขตัวนี้ยกขึ้นเผยให้เห็นรอยยิ้มอันเป็นเอกลักษณ์ของชิบะ อินุ
สุนัขตัวผู้อื่นๆ โกรธมากจนเห่าใส่หวังไฉ
ยิ่งพวกมันเห่าหอนมากเท่าไร หวังไฉก็มีความสุขมากขึ้นเท่านั้น
นี่คือจุดสูงสุดของชีวิตสุนัขของมัน
เจียงหนานแอบยกนิ้วให้
ทำได้ดีมาก!
ความแข็งแกร่งของผลจากหอมเรกิทำให้หัวใจของเจียงหนานเต้นรัว
เขาควรหากุ้ยช่ายและไข่สักจานไหมนะ
ปัจจุบันดูเหมือนว่าหวังไฉจะไม่แสดงความผิดปกติใดๆ
แต่อย่างไรก็ตาม เมื่อเขานึกถึงยาพลังและถั่วเหลืองล้างพิษขนาดเล็ก เจียงหนานก็สั่นสะท้าน
คงจะเป็นการดีกว่าที่จะสังเกตไปอีกสักสองสามวัน
...
ในตอนกลางคืน เจียงหนานก็ปรากฏตัวที่ตลาดกลางคืนของเมืองเจียงตรงเวลา
นอกจาก "น้ำแร่ชาวนา" สิบขวดบนแผงลอยแล้วเขายังมี "ถั่วเหลืองล้างพิษเม็ดเล็ก" อีกหนึ่งถุงอีกด้วย
ต้นหอมเรกิยังไม่ถูกเอาออกมาขายเพราะเขาตัดสินใจว่าจะหาผลข้างเคียงของมันก่อน...
น้ำแร่ชาวนาสิบขวดถูกขายหมดทันทีที่เขาปรากฏตัว ความนิยมของยาพลังนั้นเกินจินตนาการของเจียงหนานเป็นอย่างมาก
ด้วยการประชาสัมพันธ์บนไลฟ์สตรีมในวันนั้นของซูหยวนบวกกับพลังของเว่ยป๋อ แผงลอยของเขาจึงดังเป็นพลุแตกแล้วในตอนนี้
ทว่าหัวโล้นเฉียงและสการ์เฟสยังคงไม่ยอมแพ้!
ครั้งนี้พวกเขาไม่ได้พาคนมาด้วยมากนัก...
พวกเขาทั้งสองเดินตามชายร่างล่ำพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้า
ชายร่างล่ำสวมเสื้อยืดสีดำและกางเกงยีนส์รัดรูป
เขาสูงเกือบสองเมตรและมีกล้ามเนื้อที่ดูเหมือนแกะสลักด้วยมีดและขวาน
เขามีผิวสีบรอนซ์และดูดุร้าย
เขาให้ความรู้สึกของการกดขี่อย่างรุนแรง
นอกจากนี้เขายังดูไม่แก่มาก
“เมื่อวานเขาไม่ได้มา คุณแน่ใจเหรอว่าเขาจะมาที่นี่วันนี้น่ะ”
สการ์รับประกันว่า "ไม่ต้องกังวลลูกพี่หวู่ เขามาแน่ๆ"
หัวล้านเฉียงหัวเราะเบา ๆ "ลูกพี่หวู่ คราวนี้ฉันไว้ใจคุณนะ"
หวู่เหลียงกำหมัดแน่นและยิ้ม "ถ้าเราไม่สอนบทเรียนให้เขา เขาจะคิดว่าไม่มีใครที่ปราบเขาได้"
เมื่อเขามาถึงแผงขายของ เขาก็ตกตะลึง "หือ หนานเฉิน?"
หวู่เหลียงตะลึง
เขาเองก็มาจากโรงเรียนมัธยมต้นแห่งแรกของเมืองเจียง เขาจะไม่รู้จักเจียงหนานได้อย่างไร
เขาไม่คาดคิดว่าคนที่น้องชายสองคนนี้พูดถึงคือเจียงหนาน
“...”
เจียงหนานทำลายเครื่องทดสอบรายเดือนครั้งที่แล้ว
สิ่งนี้ทำให้หวู่เหลียงอดทำการทดสอบ
ไม่เช่นนั้นเขาก็อาจจะเป็นอันดับหนึ่งในการทดสอบก็เป็นได้ ทว่าเจียงหนานก็ได้ทำลายโอกาสนั้นของเขา
แต่ในตอนนี้ มันเป็นโอกาสอันยอดเยี่ยมในการทำลายชื่อเสียงของเจียงหนานแล้ว
ให้เจียงหนานรู้ว่าใครคือหัวหน้าที่แท้จริงของเมืองเจียง
เขาตรงเข้าไปที่แผงขายของทันที
เจียงหนานรู้สึกถึงเงาที่ห่อหุ้มเขาไว้ เขาเห็นหวู่เหลียง, สการ์เฟสและหัวโล้นเฉียงเมื่อเขาเงยหน้าขึ้นมอง!
ในใจของเขารู้ได้ทันทีว่าคน ๆ นี้กำลังหาเรื่องกับเขา
"นี่ ฉันมาจากห้องสอง หวู่เหลียง วันนี้ฉันมาหาคุณเพราะฉัน..."
แต่ก่อนที่หวู่เหลียงจะพูดจบ เขาก็ได้ยินประโยคหนึ่งแทรกเข้ามาจากอีกทาง
“พี่ชาย! ในที่สุดคุณก็มา! ฉันชื่อเจิ้งเหว่ย!”
เจียงหนานตกตะลึง เขายกมือขึ้นทางทั้งสามคนแล้วพูดว่า "เดี๋ยวก่อน รอไปก่อนนะ"
หวู่เหลียง "..."
สการ์เฟซ “...”
หัวล้านเฉียง "..."
รอก่อนหรอ
เรามาที่นี่เพื่อหาเรื่อง
แต่เขาบอกให้เรารอเหรอ
[จากความแค้นของหวู่เหลียง คะแนน + 888!]
[จากความแค้นของสการ์เฟซ คะแนน +666!]
ตามเสียงไปเผยให้เห็นเจิ้งเหว่ยหัวล้านที่มากับน้องสาวสองคน
หวู่เหลียงมองดูน้องสาวสองคนที่มองเขาอย่างสงสัย และอดไม่ได้ที่จะก้มศีรษะลงเล็กน้อย...
“จิงจิง คนๆ นี้สูงและแข็งแกร่งมาก!”
“คุณไม่ชอบคนประเภทนี้เหรอ”
“อ๊ะ! พูดอะไรของพี่…”
หวู่เหลียงรู้สึกเขินอายและสับสนที่ถูกขัดจังหวะ เขาแค่ต้องการมาเยาะเย้ยเจียงหนานและคิดว่าจะจัดการกับเขา
เจิ้งเหว่ยรู้สึกคุ้นเคยเมื่อเห็นเจียงหนาน
เจียงหนานตกตะลึงเล็กน้อยเมื่อเห็นเจิ้งเหว่ย
“พี่ชายๆ ฉันดื่มน้ำแร่ของคุณวันนั้น การเข้าสู่ซากปรักหักพังวิญญาณของฉันผ่านฉลุยเลย”
“การเก็บเกี่ยววันนั้นเรียกได้ว่าบ้ามาก ฮ่าฮ่า!”
“แล้วเราก็มาเมื่อวานนี้แต่หาคุณไม่เจอ” น้องสาวคนเล็กพูดอย่างอ่อนหวาน
“ฉันแค่.. คิดถึงคุณมาหลายวันแล้ว ฉันไม่แม้แต่จะคิดถึงเรื่องอาหารเลย!”
ใบหน้าของหวู่เหลียงที่ยืนฟังอยู่มืดมนลง
“เจียงหนาน วันนี้ฉันมาที่นี่เพื่อ…”
“รอแป๊ปๆ” เจียงหนานโบกมืออย่างไม่สนใจ
เรามาเพื่อเอาชนะคุณ
คุณไม่แสดงความเคารพต่อเราบ้างเลยเหรอ
มองหน้าเราหน่อยได้ไหม
ตอนนี้คุณกำลังทำให้ฉันอับอายใช่ไหม!!
[จากความไม่พอใจของหวู่เหลียง คะแนน + 999!]
