Chapter 1098 เดินทางไปยังเผ่าวิญญาณ
ค่ายกลของราชันย์ค่ายกลที่ทิ้งเอาไว้ ถูกเสริมกำลังโดยซ่างกวนซินเหยา ถูกแมลงกาลอากาศกัดกินเป็นอาหารไปเรียบร้อยแล้ว.
โกวเซิ่งที่ตระหนักได้ในทันทีว่าเจ้าหนอนนี้กินม่านพลังค่ายกลใด ๆ ก็ได้หรือไม่?
คำตอบนั่นก็คือใช่!
ในเวลานั้นเขาก็รู้สึกสุดยอดขึ้นมาทันที ด้วยฐานที่มั่นแต่ละแห่งนั้นมีม่านพลังปกป้องอยู่ หากไม่ประกาศสงคราม ก็ไม่สามารถที่จะบุกเข้าไปได้.
ตอนนี้เขามีแมลงกาลอากาศแล้ว ไม่เท่ากับว่าเขาสามารถบุกฐานที่มั่นทวีปใด ๆ ก็ได้เลยไม่ใช่รึ?
“อิ อิ อิ อิ!”
เสียงหัวเราะอันสยดสยองชั่วร้ายได้ดังขึ้น “พิภพสงคราม อย่ามาหาเรื่องข้าก็แล้วกัน ไม่เช่นนั้นข้าจะไปเยือนมันถึงในฐานที่มั่นเลย.”
“......”
ระบบเอ่ย “โฮสน์นี่มันวายร้ายชัด ๆ!”
หลังจากที่ปิดปากหลุมอุโมงค์เรียบร้อยแล้ว ทำให้จุนซ่างเซียววางใจได้.
ขอเพียงฝ่ายตรงข้ามไม่สามารถมาได้ เขาที่มีแมลงกาลอากาศขุดมิติ ก็จะกลายเป็นเขาที่รุกเข้าไปยังแผ่นดินอีกฝ่าย.
“เจ้าสามารถเชื่อมต่อขุดอุโมงค์มิติแล้วสามารถปิดกั้นทางเข้าได้ด้วยใช่ไหม?”จุนซ่างเซียวเอ่ยถาม.
ความหมายของเขาคือเปิดรู ก่อนที่จะไปยังปลายทางอีกฝ่าย แล้วปิดหลุมเอาไว้ ไม่ให้ฝ่ายตรงข้ามฉวยโอกาสเข้ามา.
“ทำได้.”
แมลงกาลอากาศเอ่ย.“....การขุดหลุมมิตินั้นข้าใช้พลังงานมาก จะอยู่ในภาวะอ่อนแรงชั่วขณะ.”
จุนซ่างเซียวหาได้สนใจ ขอเพียงขวางทางเข้า ไม่ให้เผ่าวิญญาณเข้ามาก็เพียงพอแล้ว.
“เจ้าไปพักก่อน.”
“อีกสองสามวันพวกเราจะไปเผ่าวิญญาณกัน.”
แมลงมิติที่เติบโตแล้ว มีทักษะในการขุดอุโมงค์มิติ เชื่อมต่อระหว่างสองโลก แน่นอนว่าเขาย่อมต้องเดินทางไปยังเผ่าวิญญาณเพื่อแสวงโอกาสอย่างแน่นอน.
อีกอย่างอีกฝ่ายคือศัตรูเขาที่ไม่มีทางปราณีโดยเด็ดขาด
นิกายของเขายังคงต้องฝึกฝนอีกหน่อย ถึงจะมีระดับกษัตริย์ยุทธ์มากมาย ทว่าระดับจักรพรรดิยุทธ์ก็ยังไม่มากพอ ดังนั้นเขาจึงต้องไปสำรวจก่อน.
ด้วยความแข็งแกร่งของนิกายนิรันดรเวลานี้ สามารถจัดการนิกายชั้นยอดได้อย่างไม่มีปัญหา ทว่ายังคงยากที่จะเป็นศัตรูกับทั้งโลก ด้วยเหตุนี้เขายังไม่มีพลังบุกทวีปเผ่าวิญญาณได้เช่นกัน.
......
ด้วยอาศัยค่ายกลเคลื่อนย้าย จุนซ่างเซียวที่กลับนิกายนิรันดร เรียกนายน้อยหยวนและคนอื่น ๆ พร้อมกับเอ่ยเรื่องที่เขาจะไปยังทวีปเผ่าวิญญาณ พร้อมกับเอ่ยกล่าวพวกเขาให้ดูแลนิกายให้ดี.
“เจ้านิกาย.”
หลี่ชิงหยางกล่าวอย่างจริงจัง “ทวีปเผ่าวิญญาณนั้นเต็มไปด้วยอันตรายอย่างแน่นอน ศิษย์ยินดีตามไปด้วย!”
“ข้าไปด้วย!”เย่ซิงเฉินเอ่ย.
เขาไม่ได้กังวลว่าจุนซ่างเซียวจะพบเข้ากับอันตรายอะไร แต่เหตุผลก็เพื่อออกไปผจญภัย ยกระดับวิถียุทธ์ก็เท่านั้น.
“ไม่จำเป็น.”
จุนซ่างเซียวส่ายหน้าไปมา.“เป้าหมายของเปิ่นจั้วคือไปสอดแนม คนเดียวก็พอแล้ว.”
เขาที่เป็นปราชญ์สองวิถียุทธ์และกระบี่ มีดาบหนานโชวในมือและไพ่ตายอีกหลายอย่างในมือ แน่นอนย่อมไม่กลัวคนเผ่าวิญญาณ ทว่าก็ไม่สามารถบอกความแข็งแกร่งของอีกฝ่ายได้แน่ชัด มีหลายอย่างที่ไม่รู้ เขาย่อมไม่กล้าให้ศิษย์ของตัวเองไปเสี่ยงอยู่แล้ว.
ระบบกล่าวล้อ “กล่าวให้ถูก เจ้าไม่ได้คิดจะนำใครไปด้วยตั้งแต่ก่อนหน้านี้แล้ว.”
นายน้อยหยวนตั้งแต่เข้าร่วมนิกายนิรันดร ก็คอยจัดการธุรกิจน้อยใหญ่ในนิกาย หลี่ชิงหยาง เซียวจุ้ยจื่อ มีหน้าที่หลอมเม็ดยาและอาวุธ.
ดังนั้นทุกอย่างเตรียมพร้อม จุนซ่างเซียวที่ให้หลิวหว่านซีเตรียมอาหาร และหลานกังเตรียมสุราก่อนเตรียมเดินทางไปยังเมืองนิรันดร.
การเดินทางไปยังทวีปเผ่าวิญญาณ ไม่รู้ว่าต้องใช้เวลานานเท่าไหร่ถึงจะกลับ.
ก่อนจากไป เหล่าคนระดับสูงและศิษย์อีกหลายคนที่มาส่งเขา.
“เจ้านิกาย!”
หลิวหว่านซี “ท่านต้องไม่ตายนะ.”
“......”
ภายใต้ศิษย์ที่มาส่ง จุนซ่างเซียวที่ก้าวเข้าประตูเคลื่อนย้าย.
ขณะจะก้าวออกไป เสียงของลู่เชียนเชียนที่ดังขึ้น“เรื่องของแผ่นดินเป็นภารกิจของทุกคน ทำไมเจ้านิกายจะต้องไปด้วยตัวเองล่ะ?”
“เพราะว่า....”
จุนซ่างเซียวที่หยุด พร้อมกับเผยยิ้ม “เปิ่นจั้วต้องการไปปล้นทรัพยากรเผ่าวิญญาณ.”
หากว่าร่วมมือกับเหล่ายอดฝีมือทวีปชิงหยุน การต้านเผ่าวิญญาณ แน่นอนว่าย่อมต้องผ่อนคลายกว่านี้ ทว่าจุนซ่างเซียวนั้นคิดหวังในทรัพยากรที่จะได้จากศัตรูมากกว่า ทำคนเดียวได้คนเดียวไม่ต้องแบ่งใคร.
อีกอย่าง.
อุโมงค์มิติถูกปิดไปแล้ว ไม่ต้องกังวลเรื่องอะไรอีก.
เขาที่มุ่งหน้าเดินทางไปยังแผ่นดินทวีปเผ่าวิญญาณก็เหมือนกับไปสร้างปัญหา ไม่จำเป็นต้องนำคนตามเขาไปด้วยย่อมสะดวกกว่า ไม่ว่าอย่างไรเขาคนเดียวย่อมมั่นใจว่าจะหนีออกมาได้.
“ฟิ้ว!”
ริ้วแสงสว่างจ้า.
จุนซ่างเซียวที่ปรากฏขึ้นที่เมืองนิรันดร ก่อนที่จะก้าวเดินตรงไปยังพื้นที่หลุมมิติที่ฟื้นคืนเสร็จแล้ว.
“ฟู่ ฟู่!”
สายลมที่โบกพัด ทุกหนแห่งเต็มไปด้วยฝุ่นทราย.
......
“จูเหริน พวกเราเริ่มเลยไหม?”
“เริ่มเลย!”
“รับทราบ!”
แมลงกาลอากาศที่รับคำสั่ง ก่อนที่จะใช้ปากของมันกัดกินห้วงมิติ จมลึกเข้าไปด้านในทันที.
ในเวลานั้น.
ห้วงมิติที่เป็นหลุมขนาดหนึ่งเมตรก็ปรากฏขึ้น จุนซ่างเซียวที่เกาะร่างของแมลงมิติเข้าไปด้านในทันที.
“วึ้ง วึ้ง!”
แมลงกาลอากาศที่ขุดลึกเข้าไป กวาดตามองพื้นที่ด้านใน พร้อมกับปิดทางเข้าด้านนอก ป้องกันไม่ให้ใครมาพบด้วย.
ขณะมันกัดกินสร้างอุโมงค์มิติ ร่างกายของมันก็เปล่งแสงเจ็ดสีออกมาด้วย.
“จูเหริน.”
แมลงกาลอากาศเอ่ย “อุโมงค์ที่ข้าสร้างขึ้นมีม่านพลังพิเศษอยู่ สามารถคงสภาพเป็นเวลานาน ทว่าท่านไม่ควรใช้พลังทะลวง ไม่เช่นนั้นอุโมงค์เหล่านี้จะเสียหายและทำให้หลงทิศในหลุมมิติได้.”
“อืม.”
จุนซ่างเซียวที่รับคำ แสงเจ็ดสีที่ส่องประกาย รอบ ๆ ทุกหนแห่งเต็มไปด้วยความมืดมิด.
อย่างไรก็ตาม ไม่รู้ว่านานเท่าไหร่ ทันใดนั้นพวกเขาก็พบศพ ๆ หนึ่งอยู่ในส่วนลึกของหลุมมิติ.
“จูเหริน.”
แมลงกาลอากาศกล่าว “นี่คงจะเป็นคนเข้ามาในหลุมมิติโดยไม่ตั้งใจ ไม่สามารถหาทางออกได้ ถึงเป็นยอดฝีมือก็มีแต่ตายเท่านั้น.”
“......”
จุนซ่างเซียวที่ยังคงเงียบ.
ศพดังกล่าวที่ไม่มีบาดแผล ใบหน้าที่ไม่มีความเจ็บปวดใด ๆ บางทีคงจะตายโดยที่ไม่รู้อะไรเลยด้วยซ้ำ.
แมลงมิติกล่าว “คนทั่วไปไม่สามารถเข้ามาลึกในหลุมมิติได้ คนผู้นี้ก่อนตายคงจะแข็งแกร่ง บางที...อาจจะอยู่ในระดับสะบั้นมิติ ทว่าไม่สามารถโบยบินขึ้นสู่พิภพเบื้องบนได้ หลงทางในมิติที่ไร้ขอบเขตแห่งนี้.”
ใบหน้าของจุนซ่างเซียวที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
ระดับสะบั้นมิติ เทียบกับคนในทวีปชิงหยุนก็คือระดับราชันย์ยุทธ์ คาดไม่ถึงเลยว่าจะมาตายในมิติที่ไร้ที่สิ้นสุด เป็นการตายที่อนาถจริง ๆ.
“ดังนั้น.”
แมลงมิติเอ่ย“การขึ้นสู่พิภพเบื้องบนไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ ไม่เช่นนั้นคงมีชะตาเช่นนี้.”
“ขุดไปใกล้ ๆ ศพนั้นได้ไหม?”จุนซ่างเซียวเอ่ย.
“ตกลง.”
แมลงมิติที่เคลื่อนกายขุดเข้าไปหาศพดังกล่าวนั้นอย่างรวดเร็ว.
“แก๊ก ๆ!”
ปากของมันที่ขุดกัดมิติ เป็นรอย.
เพราะว่าอยู่ในหลุมมิติที่ไร้ขอบเขตมานานจึงคงสภาพ ทว่าเมื่อเข้ามาในหลุมมิติ เนื้อหนังที่หายไปอย่างรวดเร็ว ตอนนี้เหลือเพียงแค่เสื้อผ้าและโครงกระดูกไปในทันที.
จุนซ่างเซียวถึงกับพูดไม่ออกเหมือนกัน “เพราะที่นี่ไม่ใช่สุญญากาศสินะ.”
ศพที่เหลือโครงกระดูกเวลานี้ ที่มือของเขามีแหวนมิติคงอยู่.
“หากก่อนตายคือยอดฝีมือสะบั้นมิติจริง ๆ ด้านในนี้จะต้องมีแต่ของดีแน่”โกวเซิงที่ทำการลอกคราบทันที ใบหน้าที่เผยยิ้มกว้าง.
ระบบ“......”
แม้แต่ศพก็ไม่เว้น เสื้อผ้าของมีค่าทั้งหมดหายเกลี้ยง!
