Chapter 1087 เจ้ายังมีศักดิ์ศรีเป็นเผ่าวิญญาณหรือไม่?
“วูซซซ! วูซซซ!”
ผืนทรายสีเหลือง ที่ลอยคลุ้งไปทั่วอากาศ.
เพราะว่าเสียงลมและทรายที่ดังหวี่ ๆ หากไม่เพ่งพิศอย่างดีก็ยากจะพบเห็น.
“แปลก!”
จุนซ่างเซียวที่สีคางไปมา.
ค่ายกลถูกซ่างกวนซินเหยาเสริมพลังไปแล้ว ควรจะไม่มีปัญหา ทำไมถึงได้เกิดสั่นไหวขึ้นมาล่ะ?
เป็นไปได้เพียงอย่างเดียว.
จากแผ่นดินเผ่าวิญญาณที่ไม่หยุด กำลังปลดค่ายกลจากด้านในอยู่.
จุนซ่างเซียวที่ส่งเสียงผ่านวิญญาณ ติดต่อซ่างกวนซินเหยาเพื่อสอบถาม ซึ่งไม่ได้รับคำตอบเช่นกัน.
นี่มันแปลกไปแล้ว!
“ฟิ้ว!”
เจตจำนงของเขาที่ผสานเข้าไปในหอคอยสะกดวิญญาณต้นกำเนิดสวรรค์ทันที.
“เผลี๊ยะ เผลี๊ยะ เผลี๊ยะ!”
อ้ายยาที่ลงแส้ฟาดเผ่าวิญญาณหมายเลขสองอย่างหนักหน่วง ใบหน้าของฝ่ายตรงข้ามที่ ทั้งสุขและทุกข์ผสมปนเปกันไป.
เผ่าวิญญาณหมายเลขหนึ่งที่สบายขึ้นมาหน่อย.
ตั้งแต่หมายเลขสองมา ทำให้การทรมานของเขาลดลงมาก กล่าวได้ว่ามีคนมาร่วมแบ่งปันความทุกข์แล้ว.
“จูเหริน.”
อ้ายยาที่หยุด ใบหน้าเผยยิ้มอย่างไร้เดียงสา เอ่ยออกมาว่า“มาส่งนักโทษอีกอย่างงั้นรึ?”
หอคอยสะกดวิญญาณต้นกำเนิดสวรรค์ เป็นสถานที่กำจัดสิ่งสกปรกอยู่แล้ว.
นับตั้งแต่ทำพันธสัญญากับจุนซ่างเซียว ก็ไม่เคยว่างงานเลย ได้ลงแส้ หยดน้ำตาเทียนและเชือกผูกรัดทุกวัน ซึ่งเพิ่มพลังให้กับหอคอยด้วยเช่นกัน.
“ไม่ผิด.”
จุนซ่างเซียวที่นำเวทย์เปลี่ยนรูป เครื่องดูดฝุ่นออกมา พร้อมกับปล่อยเผ่าวิญญาณหมายเลขสาม หลังจากออกมาอีกฝ่ายก็พุ่งออกไปปะทะเข้ากับม่านพลังเสียงดังสนั่น.
“ฟิ้ว!”
อ้ายยาที่สะบัดแส้สะกดวิญญาณออกไป เอ่ยออกมาว่า“มาแล้วไม่มีทางหนี!”
“เผลี๊ยะ!”
“อ๊ากกกก---”
เผ่าวิญญาณหมายเลขสามที่ร้องโอดโอย ก่อนที่จะเปลี่ยนรูปร่างเป็นมนุษย์นอนฟุบบนพื้น.
เผ่าวิญญาณหมายเลขหนึ่งและหมายเลขสองที่หวาดผวา นั่นไม่ใช่เหล่าอู๋หรอกรึ? ถูกจับด้วยสินะ!
เผ่าวิญญาณหมายเลขสามที่นอนเกลือกกลิ้งอย่างเจ็บปวด ขณะจ้องมองเห็นพวกเดียวกัน ก็เอ่ยด้วยน้ำเสียงไม่อยากเชื่อ“พี่สาม พี่สี่! มาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร!”
พี่สาม พี่สี่อย่างงั้นรึ?
จุนซ่างเซียวที่เผยท่าทางสนใจ “เป็นไปได้ว่าเก้าคนในอดีตที่ทำลายทวีปชิงหยุนเป็นครอบครัวเดียวกันหมด?”
ระบบเอ่ย “ครอบครัวเดียวกันหรือไม่ รู้เพียงว่าพวกเขาถูกขังคนแล้วคนเล่าถึงสามคนด้วยฝีมือโฮสน์แล้ว น่าสงสารจริง ๆ.”
“คำพูดของเจ้าทำให้ข้านึกได้.”
จุนซ่างเซียวเอ่ยกล่าวอย่างจริงจัง “เผ่าวิญญาณตอนนี้โผล่ออกมาสามคนแล้ว เหลืออีกหก ยังไม่รู้ว่าซ่อนอยู่ที่ใหน?”
ระบบเอ่ย “มีเวทย์เปลี่ยนรูป เครื่องดูดฝุ่น ถึงทั้งหกจะปรากฏขึ้น ก็ถูกโฮสน์ดูดเข้ามาหมดอยู่ดี.”
จุนซ่างเซียวที่ส่ายหน้าไปมา “ข้าหมายถึงว่าจะหาทั้งสามพบ นี้โชคดีแค่ใหน เกรงว่าเผ่าวิญญาณที่เหลือจะซ่อนตัวไว้อย่างดี จนกระทั่งมีพลังจนทำลายล้างแผ่นดินนี้ไปก่อนที่จะหาพบ.”
“มันก็ใช่.”ระบบที่กล่าวเห็นด้วย.
โฮสน์แม้นว่าจะดูมีสมองน้อย.
ทว่ากับเรื่องที่สำคัญ ก็ระมัดระวังตัวอย่างยิ่ง.
จุนซ่างเซียวที่นั่งอยู่ จ้องมองเผ่าวิญญาณทั้งสาม เอ่ยออกไปว่า“เปิ่นจั้วต้องการถาม ใครตอบ วันนี้จะไม่ถูกลงแส้.”
เผ่าวิญญาณหมายเลขสามที่คำรามออกมาด้วยความโกรธ “ข้าไม่รู้ ถึงรู้ก็ไม่พูด!”
“ข้าพูด!”
“ข้าพูด!”
หมายเลขหนึ่งและหมายเลขสองที่กล่าวตอบรับเป็นเสียงเดียวกัน.
“พวกเจ้า.....”หมายเลขสามที่ตะโกนด้วยความโกรธ “ศักดิ์ศรีเผ่าวิญญาณหายไปใหนหมด!”
หมายเลขหนึ่งและสองหาได้สนใจไม่.
เจ้านี่ไม่เคยถูกทรมานสินะ ไว้รอให้ถูกทรมานก่อนเถอะ เกรงว่าคงจะรีบขอตอบคนแรกแน่!
จุนซ่างเซียวมองไปยังเผ่าวิญญาณหมายเลขหนึ่ง“ทำไมเจ้าต้องการกลับแผ่นดินเผ่าวิญญาณรึ?”
“เพราะแม้นว่าข้าจะไม่ตายเพราะราชันย์ยุทธ์เมื่อหมื่นปีที่แล้ว ทว่าวิญญาณก็ได้รับความเสียหายหนัก จำเป็นต้องกลับแผ่นดินเผ่าวิญญาณเพื่อลงแช่บ่อรวมวิญญาณเพื่อฟื้นฟูกลับมาอีกครั้ง ไว้อยู่ในสภาพสมบูรณ์ค่อยกลับมาก็ยังได้.”
อ้ายยาเผยยิ้ม.
หมายเลขหนึ่งที่ตอบอย่างฉะฉาน ไม่เสียแรงที่ฝึกฝนมานาน.
“กล่าวอีกอย่างหนึ่ง ไม่ว่าใครได้รับบาดเจ็บหนัก ก็สามารถใช่บ่อรวมวิญญาณเพื่อฟื้นฟูกลับมาได้อย่างงั้นรึ?”จุนซ่างเซียวเอ่ย.
“ไม่!”
หมายเลขสองชิงตอบทันที “ข้าไม่จำเป็นต้องใช่บ่อรวมวิญญาณ!”
“เพราะข้าเจอร่างที่เหมาะสมแล้ว ขอเพียงตัดผ่านไปยังระดับที่สูงขึ้นกว่านี้ หลังจากยึดครองร่างกายได้ ก็จะฟื้นฟูวิญญาณกลับมาได้.”
เป็นดั่งที่เขาพูด ทว่าราชันย์เจิ้นเหว่ยในเวลานั้นไม่ยอมอ่อนข้อ หลังจากแข็งแกร่งขึ้น ก็ใช้วิชาลับเพลิงโลหิตสะกดอีกฝ่ายเอาไว้ เพื่อไม่ให้อีกฝ่ายยึดครองร่างได้.
หลังจากที่ถูกปลดผนึก ยังไม่ได้ทำอะไรก็ถูกจับตัวกลับมาก่อนนั่นเอง.
จุนซ่างเซียวที่จ้องมองไปยังเผ่าวิญญาณหมายเลขสาม “หากคาดเดาไม่ผิด วิญญาณเจ้าคงเพิ่งคืนกลับมา ทว่าฟางหลิงยวีมีพลังบ่มเพาะต่ำเกินไปจึงไม่สามารถฟื้นฟูได้ ดังนั้นจึงหวังที่จะกลับแผ่นดินเผ่าวิญญาณเพื่อฟื้นฟูสินะ.”
“ชิ!” เผ่าวิญญาณหมายเลขสามแค่นเสียงเย็นชา.
บิดาไม่เหมือนกับสองคนนั้นหรอก ต้องการจะเอาข้อมูลจากปากข้า ไม่มีทาง!
“พวกเจ้าฟื้นคืนสติ แผ่นดินเผ่าวิญญาณรู้หรือไม่?”
“รู้!”
หมายเลขหนึ่งและสองที่แย่งกันตอบในทันที.
กับประสบการณ์ที่เหลือทนนั่น ไม่ว่าจะเป็นคำถามใดพวกเขาก็ไม่ลังเลที่จะตอบ!
จุนซ่างเซียวที่เอ่ยกล่าวสอบถามออกไปอีก“บอกข้าความแข็งแกร่งของเผ่าวิญญาณเป็นอย่างไร ยกตัวอย่างผู้ปกครอง แข็งแกร่งเพียงใด.”
เผ่าวิญญาณสองตนที่ต้องการเอ่ย หมายเลขสามที่ทนไม่ได้ คำรามลั่น “พวกเจ้าทรยศเผ่าวิญญาณ หากท่านจักรพรรดินีรู้ จะต้องลงโทษตายทั้งเป็นแน่!”
“อ้ายยา.”
“อยู่นี่แล้ว!”
“จัดการให้ข้า.”
“รับทราบ!”
ใบหน้าที่ใสซื่อของอ้ายยา ยกแส้ขึ้น มุมปากยกยิ้ม เผยยิ้มอย่างอสุรกายออกมา.
“ก็เข้ามา!”
“ไม่ว่าอย่างไรข้าก็ไม่มีทางยอม!”
......
“เผลี๊ยะ เผลี๊ยะ เผลี๊ยะ!”
“ซี่!”
“ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว!”
“อ๊ากก อ๊ากกกก -----”
อ้ายยาที่ลงมืออย่างหนัก ฟาดแส้ หยดน้ำตาเทียน แม้แต่เชือกที่รัดร่างอีกฝ่ายแขวนไว้บนขื่อหอคอย.
หมายเลขหนึ่งและสองแข้งขาอ่อนลงทันที หนังหัวชาหนึบ.
“ทั้งสอง.”
จุนซ่างเซียวที่เดินเข้ามา ตบไหล่ของทั้งสอง เอ่ยด้วยรอยยิ้ม “ใครคือท่านจักรพรรดินี?”
“จักรพรรดินีหลิงปิง!”
“เป็นผู้ปกครองแผ่นดินเผ่าวิญญาณของพวกเรา!”
เห็นหมายเลขสามที่ถูกลงโทษอย่างหนัก เผ่าวิญญาณทั้งสองเร่งรีบตอบโดยเร็ว.
ฮึ ฮึ.
แท้จริงแล้วผู้ปกครองเผ่าวิญญาณคือสตรีนี่เอง.
จุนซ่างเซียวสอบถามออกไป “ท่านจักรพรรดินีของพวกเจ้าความแข็งแกร่งเป็นอย่างไร.”
หมายเลขสองที่ตอบกลับทันที“ความแข็งแกร่งของท่านจักรพรรดินี เทียบกับระดับพลังทวีปชิงหยุน น่าจะเท่ากับครึ่งก้าวปราชญ์.”
“อ่อนแอขนาดนั้นเลยรึ?”จุนซ่างเซียวที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
เผ่าวิญญาณเพียงไม่กี่คนที่บุกมาในทวีปชิงหยุนในยุคโบราณ เกือบทำให้แผ่นดินพังทลาย จักรพรรดินิหัวหน้าโจร คาดไม่ถึงเลยว่าจะอ่อนแอถึงเพียงนั้น?
เผ่าวิญญาณนั้นพิเศษเป็นอย่างมาก ถึงแม้นว่าจะไม่ได้แข็งแกร่งทรงพลังก็ตาม.
ทว่าพวกเขานั้นมีทักษะพิเศษที่สามารถสร้างกายวิญญาณ พร้อมกับเข้ายึดครองร่างสิ่งมีชีวิตอื่นได้.
หมายเลขหนึ่งเอ่ย “ท่านจักรพรรดินินั้นถึงจะไม่ได้แข็งแกร่งนัก ทว่ากับมีอำนาจที่เบ็ดเสร็จ พวกเราต้องรับคำอย่างไม่มีเงื่อนไข ไม่สามารถที่จะขัดขืนได้.”
“อีกอย่าง.”
อีกฝ่ายที่กล่าวเสริมอย่างรวดเร็ว “ตอนนี้ผ่านมาหมื่นปีแล้ว บางทีท่านจักรพรรดินิอาจจะตัดผ่านไปยังระดับปราชญ์หรือแม้แต่ราชันย์ยุทธ์แล้วก็ได้.”
“เหลวไหล!”
หมายเลขสองที่มองบน “ด้วยพรสวรรค์ท่านจักรพรรดินิ ใช้เวลาตั้งหลายปีในแผ่นดินเผ่าวิญญาณ เว้นแต่ได้รับเม็ดยาอมตะแล้วเท่านั้น ไม่เช่นนั้นก็ยากที่จะก้าวไปถึงระดับราชันย์ยุทธ์!”
“ไม่ผิด ไม่ผิด!”
หมายเลขหนึ่งที่รีบกล่าวแก้ “ข้าเพียงแค่คาดเดา!”
จุนซ่างเซียวที่นั่งครุ่นคิด “ความแข็งแกร่งจักรพรรดินิของพวกเขา ยังไม่ถึงระดับราชันย์ยุทธ์ ก็ควบคุมแผ่นดินเผ่าวิญญาณแล้ว หากว่าข้าควบคุมนางได้ ไม่เท่ากับควบคุมแผ่นดินเผ่าวิญญาณได้หรอกรึ?”
“ท่านจักรพรรดินิของพวกเจ้าเป็นอย่างไรบ้าง?”
ระบบ“????”
“งดงาม แม้แต่สวรรค์ยังตกใจ!”
จุนซ่างเซียวที่เสยผมไปมา ลอบคิดในใจ“ข้ารู้แล้วว่าทำไมข้าถึงได้หล่อเหลาเพียงนี้?”
“......”
ระบบราวกับสังหรณ์ใจไม่ดี.
จุนซ่างเซียวที่ยืดอกอย่างภาคภูมิ “เพราะว่าข้าเกิดมาเพื่อพิชิตจักรพรรดินิที่งามปานนางสวรรค์ไงล่ะ.”
“เพ่ย!”
“เพ่ย! เพ่ย! เพ่ย!”
“ขาก--- ถุยย!”
-
