ตอนที่ 95 : เรื่องการจับโจร เขาเป็นมืออาชีพ!
ตอนที่ 95 : เรื่องการจับโจร เขาเป็นมืออาชีพ!
ในอีกด้านหนึ่ง หัวหน้าเหลียวได้ออกเดินทางแล้ว ในขณะที่อีกด้านหนึ่งซู่ซวนและเจิ้งเหวินเจี๋ยกำลังเผชิญกับสถานการณ์ใหม่
พวกอาชญากรที่ดื่มแอลกอฮอล์เข้าไปก็เริ่มเดินไปรอบๆ ร้าน
โชคดีที่ช่วงนี้มีลูกค้ามาถึงร้านอาหารเพิ่มขึ้นเล็กน้อย เดิมทีร้านหม้อไฟเล็กๆมีลูกค้าเพียงสองโต๊ะแต่ในตอนนี้มีโต๊ะเพิ่มอีกสองโต๊ะ
สิ่งนี้ทำให้ซู่ซวนและเจิ้งเหวินเจี๋ยผสมผสานกับสภาพแวดล้อมได้ดีขึ้น
ขณะนี้คนร้ายชายร่างใหญ่สองคนเดินอย่างสบายๆไปยังห้องน้ำ โดยโอบไหล่กันและกัน
หากไม่ใช่เพราะการจ้องมองของซู่ซวนซึ่งจับจ้องไปที่พวกเขาโดยตั้งใจหรืออาจจะไม่ได้ตั้งใจ เขาอาจจะไม่สังเกตเห็นว่าชายสองคนนี้ขโมยของบางอย่างจากกระเป๋าของคู่รักหนุ่มสาวที่นั่งอยู่ที่โต๊ะติดกัน
เมื่อของที่ถูกขโมยมาอยู่ในมือ พวกเขาก็เดินออกจากโต๊ะโดยไม่ลังเลและมุ่งหน้าไปยังห้องน้ำ
ซู่ซวนยังคงเงียบผิดปกติ
ในขณะที่เขากำลังสงสัยว่าคนเหล่านี้น่าจะเป็นราชาโจรที่มีความสามารถสูง...
ทักษะการล้วงกระเป๋าของพวกเขาน่าประทับใจมาก!
ซู่ซวนรู้ว่าพวกเขาไม่สามารถทำอะไรได้ในขณะนี้ พวกเขาต้องรอการสนับสนุนจากหัวหน้าเหลียวก่อนเท่านั้น
นอกจากรูปร่างที่ดูแข็งแกร่งของพวกเขาแล้วยังมีจำนวนของพวกเขาอีกที่มากกว่า ซู่ซวนและคู่หูของเขาซึ่งไม่สามารถเทียบได้ด้วยเลย...
การเผชิญหน้านั้นจะสร้างปัญหาให้ทั้งสองอย่างแน่นอน
แต่…
เมื่อเห็นชายสองคนนี้ขโมยเงินจำนวนหนึ่งจากคู่หนุ่มสาวที่อยู่ใกล้ๆ ซู่ซวนก็ได้ยินคู่หนุ่มสาวที่กำลังตื่นเต้นกับการซื้อเครื่องประดับสำหรับงานแต่งงานของพวกเขา เงินนั้นเป็นเงินที่พ่อแม่ของเจ้าสาวและเจ้าบ่าวรวบรวมไว้เพื่อให้พวกเขาใช้สำหรับงานแต่งงานและซื้อเครื่องประดับที่พวกเขาชอบ แต่อย่างไรก็ตาม มันได้ถูกขโมยไปแล้วโดยราชาขโมยทั้งสองโดยไม่มีใครสังเกตเห็น
แม้ว่าทั้งสองคนจะลงมือไปแล้วแต่คู่หนุ่มสาวกลับไม่รู้เรื่องเลยแม้แต่น้อย!
จนถึงตอนนี้ถ้าเขาคิดไม่ผิด ทีมของหัวหน้าเหลียวน่าจะออกเดินทางมาแล้ว พวกเขาจะใช้เวลาอย่างน้อยครึ่งชั่วโมงก็น่าจะมาถึง...
พวกเขาไม่สามารถเคลื่อนไหวอย่างเร่งรีบได้ในตอนนี้...
อย่างไรก็ตาม ในขณะนั้นเองจู่ๆ ซู่ซวนก็ได้ยินอาชญากรคนหนึ่งที่ไปที่ห้องน้ำบอกเพื่อนของเขาว่าเขากำลังจะไปพักผ่อนแล้วและจะมุ่งหน้าไปที่สนามบินเพราะการทานอาหารที่นี่ไม่สนุกเลย…
ซู่ซวน:… ผู้ชายคนนี้มีความกังวลในใจ!
ความคิดนี้แวบขึ้นมาในหัวของเขาเพียงชั่วครู่ก่อนที่ซู่ซวนจะตัดสินใจ
ตอนนี้คนร้ายทั้งสองได้ไปเข้าห้องน้ำแล้ว คนร้ายอีกสามคนที่โต๊ะยังคงรับประทานอาหารอยู่และไม่สนใจเพื่อนทั้งสองคนที่กำลังไปเข้าห้องน้ำ
หากเขาสามารถจัดการกับอาชญากรสองคนที่อยู่ข้างในห้องน้ำได้ มันจะทำให้เขาจัดการกับทั้งสามคนข้างนอกในภายหลังได้ง่ายขึ้น...
เมื่อคำนึงถึงสิ่งนี้ ซู่ซวนจึงมีแผนโดยละเอียดแล้ว
เขาจิบน้ำ ใส่โทรศัพท์ลงในกระเป๋ากางเกงแล้วเดินไปห้องน้ำแล้วพูดว่า “ฉันทนไม่ไหวแล้ว ฉันขอไปเข้าห้องน้ำก่อน พี่เจิ้งกินไปก่อนนะ...”
โดยไม่รอให้เจิ้งเหวินเจี๋ยตอบสนอง ร่างของซู่ซวนก็หายไปจากห้องอาหารและเข้าไปในทางเดินเล็กๆที่นำไปสู่ห้องน้ำ
เจิ้งเหวินเจี๋ยไม่มีเวลาทักท้วงเขา ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงหยิบไก่ชิ้นหนึ่งขึ้นมาอย่างไม่เต็มใจและใช้โอกาสนี้กินเข้าไป
“ผู้ชายคนนี้ ในที่สุดฉันก็ได้โอกาสเลี้ยงข้าวเขาแล้ว แต่เขากลับไม่กินซะได้!”
“ไก่ทั้งตัวนี่ เขาอยากให้ฉันจัดการเองทั้งหมดหรือยังไง?”
เขาพึมพำเบาๆ จากนั้นก็สั่งอาหารเพิ่มอีกสองสามจานแล้วคนให้เข้ากันด้วยตะเกียบกลาง เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและเริ่มเลื่อนดูวิดีโอพร้อมกับกินไปด้วย แกล้งทำเป็นว่าเขากำลังสนใจการกินและดูวิดีโอในอินเทอร์เน็ต
การกระทำนี้ไม่ได้ดึงดูดความสนใจของอาชญากรเลย
ในขณะเดียวกัน ซู่ซวนก็ได้เข้าไปในห้องน้ำแล้ว
ทันทีที่เข้าไปเขสก็เห็นชายสองคนยืนอยู่ที่โถปัสสาวะ พวกเขาจ้องมองมาที่ซู่ซวนอย่างไม่ใส่ใจเมื่อได้ยินเสี่ยงซู่ซวนเดินเข้ามา แต่ก็หันกลับไปหลังจากมองได้ไม่นาน
อย่างไรก็ตาม ซู่ซวนรู้สึกได้ว่าในทันทีที่เขาเดินเข้าไป สายตาที่ดูเหมือนจะสบายๆของชายสองคนนี้แท้จริงแล้วพวกเขาได้มองดูตัวเขาเองอย่างละเอียดแล้ว พวกเขาอาจคิดว่าไม่มีทรัพย์สินอะไรควรค่าแก่การขโมยจากเขา ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ได้สนใจอะไรเขาเลย
ซู่ซวนหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วเดินเข้าไปในห้องส้วมห้องหนึ่ง
คนร้ายทั้งสองคนยืนอยู่ใกล้ทางเข้า พวกเขาจะมองเห็นเขาตลอดเมื่อเขาเข้าไปและจะเห็นอีกครั้งก็ต่อเมื่อเขาเดินออกไป ไม่ต้องพูดถึงว่าทั้งสองคนนี้แข็งแกร่งแค่ไหน การเผชิญหน้าโดยตรง ซู่ซวนมั่นใจว่าเขาจะแพ้อย่างแน่นอน
ดังนั้นทางเลือกเดียวคือการโจมตีแบบเงียบๆและเซอร์ไพรส์!
มองเพียงแวบเดียว ซู่ซวนก็ตัดสินใจได้แล้ว
เขามองไปที่ค้อนที่ยังคงอยู่ในกระเป๋าของระบบของเขา หายใจเข้าลึกๆและดึงมันออกมา
ในอีกด้านหนึ่ง ชายทั้งสองไม่รู้ตัวเลย พวกเขากำลังหมกมุ่นอยู่กับการพูดเยาะเย้ยโจวเฉียง
“นายรู้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขาที่อยู่ๆก็ปรากฏตัวขึ้นมาจากที่ไหนก็ไม่รู้” ชายคนหนึ่งเริ่มพูด
“ฉันได้ยินมาว่าเมื่อเร็วๆนี้ มีการปราบปรามการค้าประเวณีและกิจกรรมที่ผิดกฎหมายในเมืองของเขาอย่างหนัก ดังนั้นมีเหรอที่เขาจะไม่กลัว?” เขาพูดด้วยท่าทางเย่อหยิ่งผสมกับความดูถูกเหยียดหยาม “มันก็เป็นแค่การตรวจสอบแบบสุ่มๆ เขาจะกลัวอะไรขนาดนั้น”
“จริงๆ แล้วเขาเดินทางมาที่นี่เพื่อหลบหนีสินะ เขาคิดว่าเราไม่รู้เหรอว่าเขากำลังหนี?”
“จุ๊! โจวเฉียงอายุมากขึ้นความขี้ขลาดก็เพิ่มตามสินะ…”
“ถ้าย้อนกลับไปในสมัยก่อน...”
ก่อนที่ชายร่างใหญ่จะพูดจบประโยค เพื่อนของเขาก็หมดคำพูดแล้ว
“เอาล่ะเอาล่ะ ฉันรู้ว่านายเคยมีความขัดแย้งกับโจวเฉียง”
“แต่ตอนนี้เราก็ลงเรือลำเดียวกันหมดแล้ว”
“อย่างไรก็ตาม ความจริงที่ว่าเขาสามารถหนีจากที่นั่นได้ก็แสดงให้เห็นว่าปฏิบัติการของพวกตำรวจที่นั่นต้องมีนัยสำคัญบางอย่าง!”
“ฉันแค่สงสัยว่าเมืองเซียงเจียงของเราจะมีปฏิบัติการสำคัญแบบนั้นด้วยหรือเปล่า ฉันได้ยินมาว่าไม่กี่วันที่ผ่านมามีคนถูกจับกุมไปไม่น้อยเลย”
“คนของฉันบางคนก็ถูกจับกุมไปบ้างแล้ว แล้วนายล่ะ?”
เมื่อได้ยินคำพูดของสหาย ชายร่างใหญ่ที่พูดก่อนหน้านี้ก็หยุดครู่หนึ่งแล้วส่ายหัวทันที
“ทำไมถึงไม่เคยได้ยินเรื่องนี้เลย”
“คนของนายถูกจับเพราะพวกเขาโง่เกินไปหรือเปล่า?”
“ทีมต่อต้านการล้วงกระเป๋าของที่นี่ นายไม่รู้เกี่ยวกับพวกเขาเหรอ? ถ้าพวกเขาต้องการจับเราก็ต้องถามความยินยอมของเราก่อนสิ! ครั้งหนึ่งฉันเคยขโมยกุญแจมือจากหนึ่งในสมาชิกทีมของพวกมัน โดยที่พวกมันไม่สังเกตเห็นด้วยซ้ำ! พวกมันคิดว่าจะจับเราได้จริงเหรอ?”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ สหายของเขาก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก
นั่นสมเหตุสมผลแล้ว
หากทีมต่อต้านการล้วงกระเป๋ามีความสามารถ พวกเขาคงโดนจับไปนานแล้ว…
“เอาล่ะ เอาล่ะ อย่าพูดถึงเรื่องนี้เลย เรารีบไปกันดีกว่า ในเมื่อมีคนกำลังเลี้ยงพวกเราอยู่ นายคงจะไม่อยากพลาดมื้ออาหารฟรีหรอกใช่ไหม”
"ใช่…"
ขณะที่พวกเขาพูด พวกเขาก็เริ่มเตรียมตัวออกไป
เมื่อได้ยินการเคลื่อนไหวของพวกเขา ซู่ซวนก็รู้ว่าตอนนี้คือจังหวะแล้วเขาออกจากห้องส้วม
กำค้อนในมือของเขาและเหวี่ยงมันอย่างแรงไปทางชายสองคนที่อยู่ใกล้ ๆ
ค้อนมความแม่นยำอยู่ที่ 100%
แต่อย่างไรก็ตาม เขาสามารถโจมตีได้ครั้งละหนึ่งคนเท่านั้น
ดังนั้น ขณะที่ค้อนลอยออกไป ซู่ซวนก็พุ่งไปข้างหน้าตัวเอง
เขามุ่งเป้าไปที่ชายร่างใหญ่ที่อยู่ใกล้ประตู ในขณะที่เพื่อนของเขาอยู่ข้างหลังหนึ่งก้าว ชายร่างใหญ่ที่ถูกค้อนลอยเข้าใส่ไม่มีเวลาตอบโต้ด้วยซ้ำ เขาถูกกระแทกที่หลังคอ การมองเห็นของเขามืดลงและเขาก็ล้มลงทันที!
ชายร่างใหญ่ที่ซู่ซวนเล็งไว้ก็สะดุ้ง เขากำลังจะพูดอะไรบางอย่างแต่ซู่ซวนก็กระโจนเข้ามาหาเขาและชกไปที่ใบหน้าของเขา..
