Chapter 1064 ข้านี่มันบัดซบจริง ๆ เกือบจะทำเรื่องผิดพลาดครั้งใหญ่แล้ว
“ฟิ้ว!”
“ฟิ้ว!”
บนลานยุทธ์ จุนซ่างเซียวที่ใช้เพลงกระบี่คลื่นก้าวกระทบ ด้วยกระบี่ใหม่นี้ ก่อรูปคลื่นอากาศที่กวาดม้วนออกไปเหมือนกับคลื่นทะเล ดูโอ่อ่ายิ่งใหญ่เป็นอย่างมาก.
“งดงามจริง ๆ!”
“เจ้านิกายราวกับกำลังร่ายรำอยู่เลย!”
ศิษย์ของเขาที่ยืนอุทานออกมา.
“เคร้ง!”
ในเวลาต่อมา จุนซ่างเซียวก็หยุด พร้อมกับเก็บกระบี่เข้าฝัก ใบหน้าเผยยิ้มด้วยความสุข“นี่คือการใส่จิตวิญญาณในกระบี่หานเฟิงของถางจู่ฟ่าน ใช้ง่ายกว่าก่อนหน้านี้จริง ๆ!”
การทดสอบกระบี่เมื่อครู่ เขาสัมผัสได้ว่ากระบี่นั้น มีเจตจำนงเชื่อมต่อกับเขาด้วย โดยเฉพาะเมื่อใช้ทักษะกระบี่ออกมานั้น ราวกับว่ามันช่วยเพิ่มพลังขึ้นอย่างชัดเจน!
หากกระบี่ศิษย์ของเขาถูกเสริมจิตวิญญาณลงไป ความแข็งแกร่งโดยรวมจะต้องเพิ่มขึ้นอย่างแน่นอน.
การเดินทางไปยังจังหวัดตงไห่ยวี จุนซ่างเซียวคิดว่ากำไรจากแหวนมิติและทรัพยากรมากมายถือว่าเป็นกำไรใหญ่แล้ว.
ตอนนี้.
กลายเป็นว่าปรมาจารย์ฟ่านคือสมบัติที่ไม่สามารถประเมินค่าได้ต่างหาก!
ชิงหยาง!”
จุนซ่างเซียวที่โบกมือ ส่งกระบี่หานเฟิงที่ตีขึ้นใหม่ขึ้นมา เสียงที่ดังก้อง “ลองทดสอบกระบี่นี่สิ!”
“ครับ!”
หลี่ชิงหยางที่จดจ้องมอง รับกระบี่พลางชักออกจากฝัก ขณะร่ายรำกระบี่บนลานยุทธ์ ดาบคลื่นเก้ากระทบ เมื่อรวมกระบวนท่าที่เก้าเสร็จ ก็ปรากฏริ้วแสงกระบี่พวกพุ่งออกไปทันที.
“ตูมมมม-”
พื้นดินที่แตกแยก กลายเป็นรอยกระบี่!
“เจ้านิกาย!”
หลี่ชิงหยางที่เก็บกระบี่ เอ่ยด้วยความประหลาดใจ“กระบี่นี่ใช้ง่ายกว่าเดิมอีก.”
อย่างไรก็ตามวินาทีต่อมา ความดีใจของเขาก็แข็งค้างไปในทันที เมื่อเห็นพื้นพังทลายเสียหาย เขาที่ต้องกุมหน้าอกเผยความเจ็บปวดออกมา.
ศิษย์ลำดับสองที่ไม่สามารถยั้งพลังทำลายลานยุทธ์เอาไว้ได้ เห็นชัดเจนว่ากระบี่หานเฟิงที่หลอมปราณฉีเข้าไปนั้นใช้สะดวกกว่าเดิมนั่นเอง!
......
ฟ่านเย่จื่อที่แทบไม่พักเลย เขาที่ทำการหลอมอาวุธขึ้นมาใหม่.
กล่าวให้ถูกต้อง คนผู้นี้เหมือนกับราชันย์เจิ้นเหว่ยที่บ้าคลั่ง เพียงแต่คนละเส้นทางนั่นเอง.
หลายวันมานี้.
กระบี่หานเฟิงหลายร้อยที่ถูกหลอมขึ้นใหม่ ใส่จิตวิญญาณลงไป.
เหล่าศิษย์ที่ถูกใส่จิตวิญญาณแล้ว หลังจากนำมาทดสอบ ต่างก็รู้สึกว่าอาวุธของตัวเองนั้นแข็งแกร่งยิ่งขึ้นกว่าเดิม.
แน่นอน.
ผลดังกล่าวนี้ ยังเกิดขึ้นกับดาบทะลวงเมฆา โล่เหล็กกล้าลึกล้ำและอุปกรณ์อีกหลายอย่าง.
เป็นดั่งที่จุนซ่างเซียวคิด.
ฟ่านเย่จื่อถือเป็นสมบัติที่ประเมินค่าไม่ได้!
การหลอมจิตวิญญาณให้กับอาวุธ ทำให้พลังต่อสู้ของนิกายนิรันดรเพิ่มขึ้นสูงอีกขั้น.
แล้วมากเท่าไหร่? ศิษย์ทั้ง 70,000 คนเวลานี้ ต่างก็ได้รับการเพิ่มจิตวิญญาณอาวุธ ทำให้ความแข็งแกร่งของทุกคนเพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัด!
ทว่านี่เพียงแค่อาวุธระดับต้นเท่านั้น ยังมีเซ็ตเจิ้นหยางและอาวุธเขี้ยวมังกรต่าง ๆ รอให้ฟ่านเย่จื่อใส่จิตวิญญาณลงไป จะทำให้พลังรบเพิ่มมากขึ้นกว่านี้.
“กำไร กำไรเห็น ๆ!”
ไม่เสียแรงเดินทางไปยังจังหวัดตงไห่ยวี ไม่ลังเลใช้พลังไปมากมายเพื่อช่วยปรมาจารย์ฟ่าน ไม่คิดเลยว่าจะช่วยยกระดับนิกายขึ้นมากมายขนาดนี้!
เรื่องนี้จะต้องขอบคุณเหล่าเหว่ยจริง ๆ.
หากไม่เพราะว่า แนะนำเจ้านิกายให้ไปช่วย ตัวตนแบบโกวเซิ่งคงไม่คิดที่จะเดินทางไกลข้ามน้ำข้ามทะเลไปแน่.
ดังนั้น เหล่านิกายใหญ่ต่าง ๆ ที่ไม่ลังเลที่จะเสาะหาผู้เชี่ยวชาญในเส้นทางต่าง ๆ ให้ครบครัน.
เพียงแค่ตัวคนเดียว ไม่มีใครที่ใหนจะสมบูรณ์แบบทำได้ทุกอย่างเพียงคนเดียว.
จุนซ่างเซียวจำเป็นต้องมีคนระดับสูงในวิถีเส้นทางต่าง ๆในการสนับสนุน นี่สิถึงจะเรียกว่า ทำให้นิกายนิรันดรกลายเป็นนิกายที่แข็งแกร่งที่สุด.
......
หอตีเหล็ก.
จุนซ่างเซียวที่นำไม้เท้าแม่น้ำและขุนเขานำทางออกมาวางไว้ที่ทั่งตีเหล็ก เอ่ยออกมาว่า“ไม่รู้ว่าสิ่งนี้สามารถหลอมจิตวิญญาณได้หรือไม่?”
ระบบ“......”
นี่คืออาวุธที่น่าพรั่นพรึงอย่างแน่นอน หากว่าใส่จิตวิญญาณเข้าไปอีก จะยิ่งทำให้จุนซ่างเซียวหวาดกลัวขึ้นไปอีกหลายขั้น!
ฟ่านเย่จื่อที่ก้าวเดินเข้ามา เห็นรูปลักษณ์ที่แปลกประหลาดของไม้เท้าแม่น้ำและขุนเขา ดวงตาของเขาที่เบิกกว้าง ตื่นตะลึงอย่างรุนแรง“นี่....นี่มัน......”
“ใช่แล้ว.”
จุนซ่างเซียวเอ่ย “ระดับเหนือเทวะ.”
“พรึด โครม!”
ฟ่านเย่จื่อที่แทบล้มไปกับที่ มือไม้สั่นอย่างรุนแรง “เจ้านิกายสามารถหลอมอาวุธเหนือเทวะได้อย่างคาดไม่ถึง!”
ด้วยระดับเขาตอนนี้ สามารถสร้างระดับเทวะขึ้นมาได้ ทว่าจำเป็นต้องมีแร่ชั้นยอดด้วย ส่วนระดับเหนือเทวะ ได้ลองแล้ว ท้ายที่สุดก็ล่มไม่เป็นท่า.
จุนซ่างเซียวเอ่ย“นี่คืออาวุธที่อาวุโสกั้นเจี้ยง มั่วเย๋ ทิ้งไว้ก่อนตาย.”
“ชิ”
ระบบเอ่ย “ช่างไม่อายปาก.”
“เป็นเช่นนี้นะเอง!”
ภายในใจของฟ่านเย่จื่อทั่นไหวก่อนที่จะค่อย ๆ สงบลง.
หากคนที่มีอายุ 20 ปีกว่า สามารถที่จะตีอาวุธเหนือเทวะได้ มันคงจะทำให้เขาตะลึงจนตายแน่!
“เจ้านิกาย.”
หลังจากที่ฟ่านเย่จื่อตรวจสอบอย่างระเอียดก็เอ่ยออกมาว่า“อาวุธนี้สร้างขึ้นมาได้อย่างไร้ที่ติ ทว่าขาดจิตวิญญาณ ส่วนการใส่จิตวิญญาณลงไปนั้น ต้องลองดูก่อนถึงจะรู้.”
“เช่นนั้นก็ลองเลย.”
“บางที....จำเป็นต้องใช้เวลานาน.”
ยิ่งอุปกรณ์ที่มีระดับสูงเท่าไหร่ ยิ่งต้องใช้พลังมากขึ้นเท่านั้น ไม่ได้ง่ายเหมือนกับกระบี่หานเฟิงที่วันเดียวหลอมขึ้นมาได้หลายร้อยชิ้น.
......
“นี่มัน....นี่มัน.....”
ฟ่านเย่จื่อที่เซ่อไปเลย พลางตื่นตะลึงอย่างที่สุด.
เพราะว่าเขาเข้ามาในเขตแดนลับกาลอากาศ ได้ยินจากปากเจ้านิกายมาเหมือนกัน สถานะที่แห่งนี้มีเป็นเขตแดนเร่งเวลา ที่ด้านในห้าสิบวัน เท่ากับด้านนอกวันเดียว!
“แก๊ก!”
ฝ่ามือของเขาที่ฟาดหน้าตัวเอง หลังจากที่รู้สึกเจ็บ “ไม่ได้ฝัน....นี่ไม่ได้ฝันอยู่!”
เฮ้อ ปรมาจารย์แห่งยุคที่เคร่งขรึม หลังจากเข้านิกายนิรันดร นอกจากหลอมปราณฉีให้กับอาวุธแล้ว ยังมีเรื่องทั่ว ๆ ไปที่ทำให้เขาตื่นตะลึงเป็นอย่างมาก.
“ปรมาจารย์ฟ่าน.”
จุนซ่างเซียวเอ่ย “อาวุธนี้ฝากท่านหลอมจิตวิญญาณด้วย.”
“อืม!”
ปรมาจารย์ฟ่านที่ปล่อยปราณฉีตีเหล็กออกมา ก่อนรูปเป็นค้นเหล็ก พร้อมกับฟาดลงอาวุธดังกล่าวทั้งวันทั้งค้น.
การใส่จิตวิญญาณให้กับอาวุธเหนือเทวะนั้นยากจริง ๆ ใช้เวลาถึงหนึ่งเดือนถึงสำเร็จ นอกจากนี้ผลที่ได้ยังไม่สมบูรณ์อีกด้วย.
“เจ้านิกาย.”
ฟ่านเย่จื่อที่ส่งไม้เท้าแม่น้ำและขุนเขานำทางกลับคืน พลางส่ายหน้าไปมา “ทักษะของข้ามีจำกัด หลอมได้เพียงเล็กน้อยเท่านั้น ดูเหมือนว่าจะดีขึ้นเล็กน้อยเท่านั้น.”
จุนซ่างเซียวที่เอ่ยด้วยรอยยิ้ม “ถางจู่ฟ่านหลัก ๆ นั้นก็คงเพราะขาดวัตถุดิบในการฝึกฝนทักษะ ทำให้ไม่สามารถก้าวขึ้นสู่ความสมบูรณ์ได้ มา เปิ่นจั้วมีวัตถุดิบระดับเทวะ ไว้ให้ท่านใช้ฝึกฝนทักษะ.”
นอกจากนี้ยังมีกระบี่เป้าสายฟ้าล่าสวรรค์ กระทะเรือเมฆาวีรบุรุษลับ และนวมนรกแห่งความโกรธเกรี้ยวถูกนำมารวมกัน.
“......”
ฟ่านเย่จื่อที่ดีใจแทบสิ้นสติ เหมือนกับราชาตกปลาที่มีสระน้ำสุดยอดให้ฝึก ในการฝึกฝนตีเหล็กก็ต้องมีสถานที่ให้ฝึกฝนในการตีเหล็กเพื่อยกระดับเช่นกัน.
เขาที่รู้สึกเศร้าใจ ที่ก่อนหน้านี้ปฏิเสธจุนซ่างเซียวซ้ำแล้วซ้ำเล่า!
หากฝ่ายตรงข้ามยอมแพ้รับเขาไปก่อนหน้านี้ล่ะก็ เขาจะต้องเสียใจเป็นแน่ อุปกรณ์และอาวุธที่มีให้เขาพัฒนาทักษะ เรื่องเช่นนี้ไม่ได้หาได้ง่าย ๆ!
ฟ่านเย่จื่อ ฟ่านเย่จื่อ!
ข้านี่มันบัดซบจริง ๆ เกือบจะทำเรื่องผิดพลาดครั้งใหญ่แล้ว!
“เผลี๊ยะ เผลี๊ยะ เผลี๊ยะ!”
เขาที่ตบหน้าตัวเองหลายครั้ง ลงโทษที่เกือบทำเรื่องเสียใจไป.
......
หลังจากหลี่ชิงหยางและคนอื่น ๆ นำอาวุธเทวะพิเศษให้กับฟ่านเย่จื่อ จุนซ่างเซียวที่เริ่มครุ่นคิดเกี่ยวกับปรมาจารย์ฟ่าน.
“ยังมีคนที่เดินทางไปยังจังหวัดตงไห่ยวี เพื่อรับใช้ราชันย์เจิ้นเหว่ย เพื่อแสวงหาความสำเร็จอยู่นี่นา.”
“ใช่แล้ว.”
จุนซ่างเซียวที่ดวงตาเป็นประกาย ก่อนที่จะก้าวเข้าไปในคุก ไม่พูดไม่จากนำนายน้อยหยวนออกมา.
“จุนซ่างเซียว! หากเจ้าต้องการสังหารข้า ก็ทำเลย! อย่าได้ข่มเหงกันมากจนเกินไป!”นายน้อยหยวนที่เอ่ยออกมาด้วยความโกรธ.
“เปิ่นจั้วจะนำเจ้าไปยังสถานที่สนุก ๆ.”จุนซ่างเซียวที่เผยยิ้ม.
“สถานที่สนุก ๆ รึ?”
นายน้อยหยวนที่กลายเป็นงงงวย ก่อนที่จะมาหยุดที่ทางเข้าที่เป็นหลุมน้ำวน ที่แผ่กลิ่นอายที่มืดมนออกมา.
เป็นนรกอย่างงั้นรึ?
“ฟิ้ว!”
ขณะที่เขากำลังครุ่นคิด จุนซ่างเซียวก็ลากเขาเข้าไปนรก...โอว ไม่ เป็นพิภพสงครามต่างหาก!
ฟ่านเย่จื่อนั้นก็เหมาะกับสถานการณ์บางอย่าง.
นายน้อยหยวนก็ต้องเหมาะกับสถานการณ์บางอย่างเช่นกัน!
