Chapter 1037 วีรบุรุษ
ทวีปชิงหยุนเวลานี้ โกลาหลเล็กน้อย.
เพราว่ายอดฝีมือ 2000 คนกลับมาจากพิภพสงครามแล้ว!
“ผลั๊วะ!”
ภายในสวนลานด้านในตระกูลแห่งหนึ่ง เสียงฝ่ามือที่ดังสนั่นฟังชัด.
ในเวลานั้นประมุขผู้เยาว์คนหนึ่งที่กุมใบหน้าเอาไว้ ถอยหลังชะงัก กางเกงในยังคงสวมบนศีรษะอยู่ แววตาของเขาที่หวาดผวาอย่างหนัก เอ่ยออกมาว่า“ท่านพ่อ....ท่าน.....ท่านยังมีชีวิตอีกรึ?”
ภายในห้องที่มีสตรีที่งดงามสิบคน แต่ละคนต่างก็หวาดผวาไปเหมือน ๆ กัน.
อดีตประมุขที่เพิ่งกลับมา ยกมือขึ้นตบอีกฝ่าย ฝ่ามือที่เจ็บขึ้นมาเหมือนกัน แต่ในใจกลับเจ็บยิ่งกว่า!
เพื่อทวีปชิงหยุน เขาเดินทางเข้าสู่พิภพสงคราม มอบตำแหน่งประมุขให้กับบุตรชาย ไม่คิดเลยเมื่อกลับมา กับพบบุตรชายที่มัวเมาเสพสมมั่วสุมสตรี!
“เจ้า!”
อดีตประมุขที่คำรามออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยว “ทำให้ข้าผิดหวังมาก!”
“!”
“ท่านพ่อ!”ผู้เยาว์คนดังกล่าวที่คุกเข่าลงบนพื้น น้ำตาไหลบ่าเอ่ยด้วยความขมขื่น“บุตรผิดไปแล้ว บุตรผิดไปแล้ว!”
บุตรชายไม่เอาถ่าน หลงระเริงสิ่งมัวเมา จมอยู่กับสิ่งบันเทิงกำลังฉุดตระกูลลงต่ำ.
นอกจากนี้ยังมีอีกหลายตระกูลเมื่อประมุขกลับมา ผู้สืบทอดของเขา ไม่ถูกสังหาร ก็ถูกแย่งตำแหน่งก็มี อำนาจที่ถูกคนระดับสูงคนอื่นยึดไป.
“ประมุข...ฟังก่อน.....ฟังข้าอธิบายก่อน.......”
“ตูมมมมม!”
ในห้องโถงตระกูลแห่งหนึ่ง อาวุโสที่ยึดครองตำแหน่งประมุขสังหารบุตรของเขาไป ตอนนี้อดีตประมุขกลับมา ได้เข้าสังหารยึดครองตำแหน่งคืนและสังหารคนเหล่านั้นไป.
เรื่องราวมากมายหลากหลายที่เกิดขึ้นหลังจากที่พวกเขาไม่อยู่.
ต้องไม่ลืมว่าเหล่ายอดฝีมือที่เข้าไปในพิภพสงคราม พวกเขาต่างก็คาดหวังกับทายายและศิษย์เองของตัวเอง คาดหวังให้คนรุ่นหลังยกระดับตระกูลหรือนิกายให้เติบโตยิ่งขึ้นกว่าเดิม.
แน่นอน.
เมื่อเหล่ายอดฝีมือกลับคืนมา ปรากฏตัวต่อหน้าคนเหล่านั้น พวกเขาที่กลายเป็นโง่งม แม้แต่ไม่สามารถที่จะปรับตัวได้ทัน.
ไม่ใช่ว่าพิภพสงครามน่าพรั่นพรึงไม่ใช่รึ?
ไม่กี่เดือนท่านพ่อกลับมา แล้วยังปลอดภัยไร้รอยขีดข่วนอีก?
“ศิษย์รัก.”
บนยอดเขาแห่งหนึ่ง ชายชราที่เอ่ยกล่าวออกมาอย่างจริงจัง“เรื่องนี้ต้องขอบคุณเจ้านิกายจุน หากไม่มีเขา เกรงว่าคงไม่มีใครรอดมาแน่.”
“เจ้านิกายจุน?”
ศิษย์คนดังกล่าวที่กลายเป็นโง่งมสงสัยอย่างหนัก.
......
แท่นบูชา จังหวังจงจุน.
ต้าจวีซือที่ตอนนี้ถึงกับนั่งไม่ติดเผยยิ้มออกมา!ด้วยความตื่นเต้น!
ยอดฝีมือ 2000 คนกลุ่มแรกปลอดภัยไร้รอยขีดข่วน ไม่ใช่แค่คาดไม่ถึง แต่นี่ถือว่าเป็นรางวัลใหญ่อย่างแน่นอน!
“ต้าจวีซือ.”
เจ้าเมืองหานเอ่ย “หากไม่มีเจ้านิกายจุน ทวีปชิงหยุนเข้าสู่พิภพสงครามคงเป็นได้แค่เหยื่อ ให้เหล่านักล่าไล่จับกิน.”
ยอดฝีมือทุกคนกลับมาได้ แม้แต่นิกายไท่เสวียนเซิ่งยังยอมรับจุนซ่างเซียว.
ต้าจวีซือที่เข้าใจสถานการณ์โดยรวมแล้ว แววตาที่กลายเป็นจริงจัง “การกระทำของเจ้านิกายจุนครั้งนี้ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำให้ทวีปชิงหยุนได้รับผลประโยชน์ ควรค่าที่จะได้รับการยกย่องสรรเสริญ!”
เรื่องเกี่ยวกับจุนซ่างเซียวนิกายนิรันดร แน่นอนว่าเขาย่อมได้ยิน ทว่าไม่คาดคิดเลยว่า เจ้าเด็กนั่นจะเข้าไปในพิภพสงครามก่อนเวลาได้ แม้แต่ขยายฐานที่มั่น สังหารผู้คนมากมายจนทำให้ผู้คนหวาดกลัว.
เจ้าเมืองหานเอ่ย “เจ้านิกายจุนที่ข้ารู้จักนั้น ไม่ได้ต้องการเชิดชูใด ๆ หรอก เพียงแค่มอบศิลาวิญญาณธรรมชาติให้กับเขาก็พอแล้ว.”
หากจุนซ่างเซียวอยู่ในเหตุการณ์ แน่นอนคงกระโดดเข้ามาก่อน พร้อมกับเอ่ยออกมาว่า“โหยพี่ชาย ท่านนี่! เข้าใจข้าดี.”
“เอาแบบนั้นก็ได้.”ต้าจวีซือเอ่ย.
เหล่ายอดฝีมือทวีปชิงหยุนที่ถูกส่งไปไม่มีใครตายเลย และยังทำภารกิจของพิภพเบื้องบนสำเร็จอีก ทำให้พลังของทวีปชิงหยุนไม่ลดลง การส่งมอบศิลาวิญญาณธรรมชาติเป็นรางวัลถือว่าสมเหตุสมผล.
......
“เจ้านิกายจุน เขาไม่ต่างจากวีรบุรุษ!”
“เขาช่วยทวีปชิงหยุน เขาคือวีรบุรุษของพวกเรา!”
“วีรบุรุษ! ยอดวีรบุรุษ!”
เหล่ายอดฝีมือที่กลับมาได้กระจายชื่อของจุนซ่างเซียวออกไป ตอนนี้รับรู้ไปทั่วแผ่นดินแล้ว ต่างก็พูดคุยกันอย่างบ้าคลั่ง.
ในเวลานี้นิกายนิรันดรที่เงียบเชียบไปช่วงหนึ่ง ก็ได้กลายเป็นหัวข้อสนทนาของผู้คนอีกแล้ว.
ในวันนั้น ลี่ลั่วฉิวที่นำข่าวมารายงาน“ทั่วทั้งแผ่นดินต่างก็ยกยอเจ้านิกายและนิกายของพวกเรา ว่าเป็นวีรบุรุษใหญ่ผู้กอบกู้โลก.”
“เป็นเรื่องธรรมดา.”
จุนซ่างเซียวไม่ได้ประหลาดใจแต่อย่างใด.
หากไม่มีเขา ยอดฝีมือ 2000 คนของทวีปชิงหยุนจะต้องตายกันหมดอย่างไม่ต้องสงสัย จากนั้นยังต้องส่งชุดที่สอง ชุดที่สามเข้าไปอีก ตกตายกันไปจนไม่มีใครเหลือ ด้วยเหตุนี้พวกเขาย่อมต้องรู้สึกขอบคุณเป็นธรรมดา.
“เฮ้อ.”
จุนซ่างเซียวเอ่ยอย่างทอดถอนใจ“ความฝันของข้าคือมหาโจรต่างหาก ใครเล่า คิดอยากกอบกู้โลก เป็นยอดวีรบุรุษให้คนสักการะแล้วได้อะไรกัน?”
“......”
ลี่ลั่วฉิวที่เงียบ.
นางรู้สึกหมั่นใส้น้ำเสียงเจ้านิกายเป็นอย่างมาก!
“ฟิ้ว!”
จุนซ่างเซียวที่เจตจำนงขยับ เปิดร้านค้าระบบขึ้นมา.
ดูเหมือนว่าการช่วยเหลือวิกฤติทวีปชิงหยุน จะทำให้เขาสำเร็จภารกิจลับด้วย ตอนนี้ทำให้มีแต้มเกินมาถึง 40,000 จะต้องใช้ภายใน 24 ชั่วโมง.
โกวเซิ่งที่ถูมือไปมา เอ่ยออกไปว่า“นานเท่าใดแล้วไม่ได้รีเฟรชร้านค้า ตื่นเต้นเล็กน้อยแล้ว.”
ในเวลานั้นจิตสัมผัสของเขา ที่ทำการรีเฟรชร้านค้าระดับกลางในทันที.
บางทีเพราะว่าได้ช่วยโลกเอาไว้ โชคจึงถือว่าไม่เลว รีเฟรชไม่กี่ครั้งก็ได้ทักษะยุทธ์ดี ๆ มาแล้ว ดังนั้นจึงซื้อและคัดลอกเตรียมไปวางไว้ที่หอตำราทันที.
นิกายของเขาไม่เพียงแค่ต้องการทักษะที่ทรงพลัง ทว่ายังต้องการทักษะที่มากมายหลากหลาย ศิษย์ของเขาสามารถเลือกบ่มเพาะให้เหมาะกับตัวเองได้ ดังนั้นการมีวิชาเยอะถือว่าเป็นเรื่องที่ดี.
“น้ำยาความฉลาดทางอารมณ์(EQ)?”
จุนซ่างเซียวที่จ้องมองไปยังบรรทัดสุดท้าย เป็นน้ำยาที่เพิ่มความฉลาดทางอารมณ์ ราคา 1000 แต้ม.
“หากสามารถช่วยเพิ่มเชาว์ปัญญาได้ แม้แต่ราคา 10,000 ข้าก็จะซื้ออย่างไม่ลังเลเลย การเพิ่มความฉลาดทางอารมณ์....ไม่เห็นมีพประโยชน์เลย.”
“ฟิ้ว!”
เขาที่รีเฟรชเปิดหน้าถัดไป มองหาสินค้าใหม่ทันที.
ระบบ“......”
ที่จริงมันต้องการแนะนำโฮสน์ให้ซื้อน้ำยาเพิ่มความฉลาดทางอารมณ์สักหน่อย แต่เขากับรีเฟรชเร็วเกินไป ไม่มีเวลาให้พูดเลย.
“เฮ้อ.”
ระบบเอ่ย “สงสัยโฮสน์คงต้องเป็นหมาโสดไปตลอดชาติแล้วล่ะ.”
“เพ้อเจ้อ.”
จุนซ่างเซียวที่กล่าวอย่างหงุดหงิด “อย่างข้านี้นะต้องเพิ่มความฉลาดทางอารมณ์?”
ระบบที่กล่าวอย่างขุ่นข้องเคืองใจ“ไม่ใช่แค่ต้องเพิ่ม แต่โฮสน์ต้องซื้อ 999 ขวดด้วยซ้ำ ถึงจะพอ.”
โหยสหาย.
คำพูดของเจ้าช่างแทงใจดำอย่างแรง!
......
หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วยาม.
40,000 แต้มที่เกินมา ถูกใช้จนราบเรียบ ตอนนี้เหลือ 70000 / 70000.
กล่าวได้ว่าทำให้เขารู้สึกทุกข์ใจอยู่เหมือนกัน.
ของที่ได้มานั้น ไม่ค่อยถูกใจเขามากนัก.
สี่หมื่นแต้ม ได้รับทักษะยุทธ์ทั่วไปมาหลายอย่าง กระบี่ หอก ดาบและไม้เท้า เป็นสิ่งทั่วไปไม่มีอะไรโดดเด่น.
หากเป็นไปได้ขอสูตรยา สูตรตีเหล็กถึงจะนับว่าเป็นของดี.
...
“ฟู่!”
จุนซ่างเซียว ที่ใช้เวลาในเขตแดนลับกาลอากาศ.
สามวันหลังจากนั้น เขาก็ก้าวออกมาด้วยพลังเต็มเปี่ยม.
“ยันต์ประสบการณ์สี่ชิ้น หวังว่าจะช่วยเพิ่มระดับให้ข้าสองถึงสามขั้นนะ.”
“ฝันไปเถอะ.”
“แก๊ก!แก๊ก!แก๊ก!แก๊ก!”
ยันต์ประสบการณ์สี่แผ่นที่บด พลังวิญญาณที่ไหลไปในแกนผลึกวิญญาณของจุนซ่างเซียวทันที ทว่าเขากับยังมีระดับปราชญ์สองวิถียุทธ์และกระบี่ขั้นที่หนึ่งเหมือนเดิม.
“ไม่นะ!”
เขาที่แทบทรุดไปกับพ้น “ระดับจักรพรรดิสองแผ่นยังเพิ่มขึ้นตั้งขั้นหนึ่ง นี่ระดับปราชญ์สี่แผ่นยังไม่เพิ่มขึ้นแม้แต่ขั้นเดียวเลยรึ?”
ระบบเอ่ย “อย่าลืมว่าเมื่อครั้งครึ่งก้าวปราชญ์ยุทธ์ใช้ไปเท่าไหร่.”
“......”
จุนซ่างเซียวที่ก้าวออกมาด้วยท่าทางเศร้าใจ.
“เจ้านิกาย.”
ลี่ลั่วฉิวก้าวเข้ามา เอ่ยอย่างจริงจัง “ปรมาจารย์ฟ่านส่งขวดลอยน้ำมาอีกแล้ว ขอความช่วยเหลือด่วนเลย.”
“.”
จุนซ่างเซียวเอ่ย “เห็นแก่เจ้าที่รีบร้อนเช่นนี้ เปิ่นจั้วจะเดินทางไปยังจังหวัดตงไห่ยวีพรุ่งนี้เลย.”
“......”
ลี่ลั่วฉิวถึงกับพูดไม่ออก.
นางเอ่ยเรื่องนี้หลายครั้งในอดีต ไม่เห็นจะสนใจอะไรเลยไม่ใช่รึ?
“เจ้านิกาย.”
ลี่ลั่วฉิวที่เอ่ยกล่าวอย่างจริงจัง“จังหวัดตงไห่ยวีและแผ่นดินใหญ่นั้นอยู่ไกลกันมาก ถูกกั้นด้วยทะเลที่กว้างใหญ่ไพศาล บางทีอาจจะมีอันตรายมากมายนับไม่ถ้วนซ่อนอยู่ก็ได้!”
จุนซ่างเซียวที่โบกมือนำเรือรบตงกู่ขนาดเท่ากับฝ่ามือออกมา กล่าวด้วยรอยยิ้ม “เปิ่นจั้วมีเจ้านี่ เดินทางไม่มีอะไรต้องกังวล.”
-
IQ 智商 ความฉลาดทางสติปัญญา
EQ 情商 ความฉลาดทางอารมณ์
AQ 挫折cuò zhé商 ความฉลาดในการแก้ไขปัญหา
SQ 社交shè jiāo商 ความฉลาดในการเข้าสังคม
MQ 德dé商 ความฉลาดทางศีลธรรม จริยธรรม
