Chapter 1032 ทุกสรรพสิ่งเป็นกระบี่
ด้านนอกฐานที่มั่นทวีปหลิงหยวน
หลี่ชิงหยางที่ใช้สายฟ้าอันน่าเกรงขามสังหารอสุรกายสงครามระดับเหลืองไปอย่างง่ายดายหลายสิบตัว.
แม้นว่ารอบ ๆ จะมีมากกว่า แต่ด้วยอาวุธเทวะในมือของเขา ไม่เพียงไม่เป็นอันตราย ทว่ายังจัดการอีกฝ่ายได้อย่างรวดเร็ว.
เย่ซิงเฉิน เซียวจุ้ยจื่อและคนอื่น ๆ เช่นกัน.
จะอย่างไร อสุรกายสงครามที่มาลงโทษทวีปหลิงหยวนก็มีถึง 5000 ตน เทียบกับนิกายนิรันดรนั้น มีอยู่เพียง 40-50 คนเท่านั้น เฉลี่ยแล้วแต่ละคนรับมือหนึ่งต่อร้อยกันเลยทีเดียว.
“ตูมมมมมมมมมม!”
บนอากาศ จุนซ่างเซียวที่สวมเกราะรบปีกจักรกล เข้าปะทะกับอสุรกายสงครามระดับสวรรค์อย่างหนักหน่วงรุนแรง ขณะเดียวกันก็แผ่จิตสัมผัสออกมารอบ ๆ พลางขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย “การลงโทษทวีปหลิงหยวน ส่งอสุรกายสงครามมามากขนาดนี้เลยรึ?”
การลงโทษทวีปชิงหยุนหลายครั้งที่ผ่านมา กล่าวได้ว่ามีจำนวนหลักร้อยเท่านั้น แต่ก็ไม่เคยมีมากถึงหลักพันเลย.
“หรือว่า.”
จุนซ่างเซียวลอบคิดในใจ“ข้ายังแสดงไม่พอ ดังนั้นพิภพเบื้องบนเลยไม่ลงโทษจริงจังรึ?”
“......”ระบบที่กลายเป็นเงียบ.
เหตุการณ์ชิงไข่เขาได้ปลดปล่อยดาบหนานโชว สังหารยอดฝีมือหลายหมื่นอย่างบ้าคลั่ง และยังมีการขโมยสมบัติไปทั่ว ตอนนี้สมบัติระดับปฐพีแทบเกลี้ยงแล้ว.
สองเหตุการณ์นี้ ก็สมควรถูกประหารแล้ว!
ระบบเอ่ย “ที่จริงข้าก็สงสัยเป็นอย่างมาก โฮสน์สร้างเรื่องใหญ่ขึ้นมามากมาย ทำไมพิภพเบื้องบนถึงได้ลงโทษเบานัก?”
“มันมีพิรุธอย่างงั้นรึ?”
ระบบเอ่ย“เรื่องแกล้งตายในเขตแดนสังหารอาชูร่านั้นถือว่าเป็นเรื่องหลักที่โฮสน์คิด หากจะลงโทษควรจะลงโทษทวีปชิงหยุนก่อน หากแต่ทำไมถึงได้ลงโทษทวีปหลิงหยวนก่อนล่ะ?”
“ตูมมมมม!”
จุนซ่างเซียวต่อยหมัดกระแทกเคียวลอยกระเด็นออกไป เอ่ยออกไปว่า“หรือว่าพิภพเบื้องบนตาบอด.”
“ใช่!”
“เหมือนว่าเขาจะทำเป็นมองไม่เห็นด้วยซ้ำ.”
ระบบเอ่ย“การลงโทษทวีปหลิงหยวนนั้นส่งอสุรกายสงครามหลายพันตนเทียบได้กับโหมดนรก ส่วนทวีปชิงหยุนของพวกเราเพียงแค่หลักร้อย เหมือนกับโหมดง่าย?”
“เรื่องนี้.....”
จุนซ่างเซียวที่โจมตีออกไป “เมื่อไม่สามารถอธิบายด้วยวิทยาศาสตร์ไม่ได้ เช่นนั้นก็คงเป็นเพราะว่า....ข้านั้นหล่อเหลาเกินไป.”
“ขอโทษนะ ข้ากำลังพูดเป็นการเป็นการเป็นงาน!”
“ขอโทษเถอะ ข้าก็กำลังพูดเป็นการเป็นงานเช่นกัน!”
“......”
“ฟิ้ว! ฟิ้ว! ฟิ้ว!”
อสุรกายสงครามที่บินพุ่งเข้ามา ในมือปรากฏเคียวขึ้นฟาดฟันลงมาฉีกห้วงมิติขาดเป็นเสี่ยง ๆ.
จุนซ่างเซียวที่ดึงสติกลับคืนมา ดวงตากลายเป็นเย็นชา“ข้าคงต้องจัดการเจ้านี้ให้เร็วที่สุด เดี๋ยวมันอาจจะทำให้ศิษย์ของข้าถูกลูกหลงได้.”
กล่าวให้ถูก นิกายนิรันดรไม่จำเป็นต้องหวาดกลัวอสุรกายสงครามระดับเหลืองเลย เพียงไม่นานก็คงจะจัดการได้หมด ดังนั้นเขาต้องการจัดการระดับสวรรค์ และเข้าไปบรรเทาระดับปฐพีให้กับพวกเขาแทน.
อีกอย่าง.
เหล่าติงและเหล่าเจียงเกรงว่าคงจะรับมือได้ไม่นานนัก.
ต้องไม่ลืมว่ายังมีระดับลึกล้ำอีก 400-500 ตน หากไม่ได้สวมเกราะที่ยอดเยี่ยมเกรงว่าตอนนี้คงร้องไม่ออกแล้ว!
“ตูมมมม!”
“ตูมมมม!”
ในสนามรบกงซุนเห่าไห่ที่แทบโงหัวไม่ขึ้น รับมือกับอสุรกายสงครามระดับลึกล้ำ.
“มารดาเถอะ!”
จุนซ่างเซียวที่นำหน้ากากเจิ้นหยางออกมา มือซ้ายถือกระบี่เจิ้นหยาง มือขวาถือดาบเขี้ยวมังกร พร้อมกับแผ่สร้างเขตแดนกระบี่ออกมาอีกด้วย!
“ฟู่ ฟู่-”
อาวุธครบครัน กลิ่นอายที่น่าเกรงขามปะทุแผ่ออกไปรอบ ๆ!
“ฟิ้ว!”
จุนซ่างเซียวที่บินออกไปด้วยความเร็ว กระบี่เจิ้นหยางและดาบเขี้ยวมังกรที่ฉีกห้วงมิติ โจมตีออกไปเป็นริ้วแสง!
“ทะลวง! ทะลวง! ทะลวง!”
“ตูมมมม! ตูมมมม! ตูมมมม!”
เกิดระเบิดเสียงดังกึกก้องบนอากาศ ฝุ่นควันหมอกที่ม้วนกวาดออกไปปกคลุมทั่วบริเวณ.
“ฟิ้ว -----”
จุนซ่างเซียวที่บินออกมา พร้อมกับยกกระบี่ฟันไปยังร่างของอสุรกายสงครามระดับสวรรค์ พร้อมกับคำรามลั่น“ตาย!”
“ฟู่!”
“ฟู่!”
ริ้วแสงกระบี่ที่เจิดจรัสปกคลุมท้องฟ้า ตัดผ่านเกราะหน้าลงไปในทันที.
“ซี่!”
“ฟิ้ว----”
ปราณกระบี่ที่เป็นประกาย กลายเป็นสะเก็ดสว่างเจิดจ้า.
ร่างของจุนซ่างเซียวที่พุ่งผ่านไปอยู่ด้านหลังอสุรกายสงคราม พร้อมกับตวัดกระบี่ผ่อนคลายยื่นไปด้านหลัง.
สายลมที่พัดโกรก ผมสีดำที่ปลิวร่ายรำไปตามสายลม.
ทุกอย่างที่เกิดขึ้นเร็วมาก.
เหล่าผู้ชมยอดฝีมือพิภพอื่น ๆ ที่จ้องมองศิษย์นิกายนิรันดรสู้อยู่ หลังจากได้ยินเสียงระเบิดดังกึกก้อง ก็หันหน้าไปยังต้นเสียงทันที.
เกิดอะไรขึ้น?
เจ้านั่นและอสุรกายสงครามที่ยืนนิ่งไม่ขยับ!
“แก๊ก----”
ในเวลาต่อมา เสียงแตกร้าวที่ดังลั่น.
อสุรกายสงครามระดับสวรรค์ถูกจุนซ่างเซียวแยกส่วนออกไปในทันที เห็นเพียงแค่รอยกระบี่ที่ทิ้งพาดผ่านเอาไว้.
“แก๊ก แก๊ก แก๊ก!”
เกราะที่ถูกฟันขาดเป็นส่วนด้วยความเร็วหลุดล่วงแยกหล่นลงบนพื้น.
“ตายแล้ว!”
“อสุรกายสงครามระดับสวรรค์ถูกจุนซ่างเซียวจัดการ!”
“โอ้วสวรรค์ เร็วเกินไปแล้ว!”
ทุกคนที่ตื่นตะลึง จุนซ่างเซียวที่พุ่งออกไป เริ่มจัดการอสุรกายสงครามระดับลึกล้ำที่ล้อมรอบเจียงเซี่ยอยู่!
“ตายให้เปิ่นจั้วซะ!”
“ตูมมมม!”
“ตูมมมม!”
ริ้วแสงกระบี่และดาบที่สาดซัด พุ่งผ่าน ทั้งระดับปฐพีและระดับลึกล้ำ แม้แต่ระดับเหลืองที่ขาดแยกออกเป็นเสี่ยง ๆ!
เหล่ายอดฝีมือพิภพอื่น ๆ ที่สูดหายใจที่เย็นเยือบเข้ามา.
การสังหารที่ง่ายดาย หลายต่อหลายคนที่คิดถึงเหตุการแย่งสมบัติก่อนหน้านี้ขึ้นมาทันที เหมือนกับเมื่อครั้งที่เขาใช้อาวุธอักขระสังหารผู้คนไปมามายในครั้งนั้น!
มาแล้ว!
ปิศาจสังหาร 20,000 คน กลับมาแล้ว!
ในเวลานี้ กล่าวได้อย่างเดียว ทุกคนที่หวาดกลัวต่อจุนซ่างเซียว.
อย่างไรก็ตาม การต่อสู้ของอสุรกายสงครามกับนิกายนิรันดร แทบไม่ต้องคาดเดา หากพิภพเบื้องบนไม่ส่งอสุรกายสงครามลงมาอีก เกรงว่าคงไม่พอมือพวกเขาเป็นแน่!
“ฟิ้ว!”
“ฟิ้ว!”
ราวกับตระหนักได้ว่าจุนซ่างเซียวเริ่มลงมือหนักแล้ว หลี่ชิงหยางและคนอื่น ๆ ที่ถูกอสุรกายสงครามก่อนหน้านี้ เริ่มโต้กลับไปอย่างรุนแรงเช่นกัน.
พริบตาเดียว อสุรกายสงครามกว่าพันที่ตกตาลงไปทันที.
จุนซ่างเซียวที่ผ่อนลง หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่ต้องเก็บดาบเขี้ยวมังกรกลับไป.
“ฟู่ ฟู่!”
ในเวลานั้น ทั่วร่างของเขาอำนาจกระบี่ที่แผ่พุ่งออกไป กวาดม้วนกดทับพื้นที่รอบ ๆ เอาไว้ทันที.
โจวหงที่สัมผัสได้กลิ่นอายดังกล่าว แววตาเผยความตื่นตะลึงออกมา.
“เป็นอำนาจกระบี่ที่ทรงพลังมาก!”
“เจ้านั่น....เป็นมือกระบี่อย่างงั้นรึ?!”
“ฟู่ ฟู่-”
ในเวลานั้น อำนาจกระบี่ที่ปกคุลมไปทั่ว เศษชุดเกราะ ก้อนกรวด หินดินทราย ถูกปกคลุมไปด้วยอำนาจกระบี่ ตอนนี้เริ่มสั่นขยับไปมา.
“เกิดอะไรขึ้น!”
“แผ่นดินกำลังสั่นไหว?”
“เกี่ยวข้องกับอำนาจกระบี่อย่างงั้นรึ?”
เหล่ายอดฝีมือพิภพอื่น ๆ ที่กลายเป็นโง่งมไปในทันที.
อำนาจกระบี่ ทำไมถึงได้รุนแรงทรงพลังขนาดนี้!
“ฟิ้ว!”
จุนซ่างเซียวที่ยกกระบี่เจิ้นหยางขึ้นเล็กน้อย เศษเกราะ ก้อนหินดินทรายที่ลอยขึ้นมาบนอากาศ นอกจากนี้ยังเปล่งประกายแสงหลากสีออกมาด้วย.
โจวหงที่อุทานเสียงดัง “นี่มั่นหมื่นกระบี่หวนคืนต้นกำเนิดกระบวนท่าที่สอง ทุกสรรพสิ่งคือกระบี่!”
วิชากระบี่ที่ทรงพลังของนิกายนิรันดร มีไม่มากนัก กล่าวได้ว่ามีเพียงสองวิชาที่แข็งแกร่ง หนึ่งคือเพลงกระบี่ลับเทพเหมันต์ และอีกหนึ่งก็คือ เพลงหมื่นกระบี่หวนคืนต้นกำเนิด.
โจวหงที่ทำใจให้สงบ เขาที่สำเร็จกระบี่ลับเทพเหมันต์แล้ว ทว่าเกี่ยวกับหมื่นกระบี่หวนคืนต้นกำเนิดนั้นเขากำลังศึกษาอยู่ เพราะว่ามันค่อนข้างยาก จึงยังก้าวไปไม่ถึงขั้นสุดกระบวนท่าที่สองได้.
“ฟิ้ว!”
“ฟิ้ว!”
ริ้วแสงกระบี่มากมาย ลอยไปมา ปกคลุมทั่วทุกสารทิศ.
แม้นว่าเหล่าผู้ชมยอดฝีมือจะอยู่ไกล ทว่าก็สามารถมองเห็นอำนาจกระบี่ที่กำลังเคลื่อนไหวไปมาละลานตา ทำให้พวกเขาหวาดผวาไปตาม ๆ กัน.
ทรงพลัง และยังมีอยู่มากมาย!
หากมันโจมตีพวกเขา เกรงว่าคงถูกทะลวงไปทั้งหมด.
“ฟิ้ว!”
“ฟิ้ว!”
อสุรกายสงครามที่ไม่มีปัญญาไม่ได้สัมผัสได้ถึงความเกรงขามของริ้วแสงกระบี่ ที่มากมายเต็มท้องฟ้าในเวลานี้.
จุนซ่างเซียวเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา“เปิ่นจั้วเพิ่งเคยใช้ทุกสรรพสิ่งคือกระบี่เป็นครั้งแรก วันนี้จะให้พวกเจ้าได้เป็นเป้าหมายลองพลังของมัน!”
“ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว!”
“ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว-”
ริ้วแสงกระบี่มากมายที่พุ่งกรีดอากาศออกไปในทันที!
“ติ๊ง!”
ในเวลานั้น ริ้วแสงกระบี่มากมายนับไม่ถ้วนพุ่งออกไปได้ยินเพียงเสียงของโลหะปะทะกันดังก้อง.
เหล่ายอดฝีมือพิภพอื่น ๆ ที่ได้แต่อ้าปากหวอ เพราะได้เห็นเป็นพยาน ที่อสุรกายสงครามนับพันที่ถูกเจาะทะลวงอย่างน่าหวาดผวา!
เป็นภาพที่โอ่อ่า น่าเกรงขามอย่างที่สุด!
“พรึด โครม!”
“พรึด โครม!”
อสุรกายสงครามตนแล้วตนเล่าที่ถูกทะลวงร่างกลายเป็นรูเต็มไปหมด.
“......”
เหล่าผู้ชมที่เวลานี้ยังคงชะงักงัน.
ก่อนหน้านี้หนึ่งกระบี่ของโจวหงสังหารไปหนึ่งร้อย ทำให้พวกเขาตื่นตะลึงพอแล้ว ตอนนี้เห็นจุนซ่างเซียวลงมือหนึ่งครั้งสังหารไปมากกว่าพัน ทำให้พวกเขาตื่นตะลึงหนักเข้าไปอีก!
มารดาเถอะ!
น่าหวาดกลัวเกินไปแล้ว.
เหล่าผู้ชมที่เวลานี้ แทบต้องกินยาเพื่อระงับความตกใจกันเลยทีเดียว!
