บทที่ 70 มือกระบี่จากเขาชิงเฟิง
บทที่ 70 มือกระบี่จากเขาชิงเฟิง “ในที่สุดก็เจอเจ้าจนได้! แม่งเอ้ย... ไอ้เวรเสี่ยวเว่ยพวกนี้ มันไม่เห็นหัวคนในยุทธภพอย่างพวกข้าเลย!” จางถูหูตบหลังตบไหล่เสินอี้ พลางถอนหายใจโล่งอก “ดีๆ ยังดีที่ไม่เกิดอะไรขึ้นกับเจ้า” เมื่อเห็นสภาพของชายร่างใหญ่ผู้นี้ที่เต็มไปด้วยโคลนตม ดูมือที่ตบไหล่แต่ละครั้ง ล้วนเต็...
