บทที่ 425 ควันผี
บทที่ 425 ควันผี เสียงหายใจอันหนักหน่วงดังก้องไปทั่วทั้งห้อง ปอดของ ตันโหยวเฉิง พยายามดิ้นรนราวกับเครื่องสูบลมที่หมดแรง ปล่อยเสียงความทุกข์ทรมานภายใต้ความตึงเครียด เมื่อมาถึงจุดนี้ ตันโหยวเฉิง แทบจะไม่สามารถเดินได้ตามปกติ เขาโซเซไปที่โต๊ะเหมือนคนขี้เมา เขาคว้าเครื่องราง สร้างตราประทับมือ และพึมพำคาถ...
