Chapter 1001 ใครเชื่อไม่ได้
เรื่องที่จุนซ่างเซียวผ่านฝูงสัตว์ร้ายหลายแสนมาได้ นายน้อยหยวนไม่จำเป็นต้องคิด เพราะมันไม่มีความหมายแล้ว เวลานี้สมองของเขาแทบระเบิดครุ่นคิดว่าทำไม ฝ่ายตรงข้ามถึงมาที่นี่?
ขณะครุ่นคิด เขาพบว่าซีจิงเสวียน ภายในสมองก็ตระหนักได้ในทันที นั่นคือเจ้าวังเมียวฮัวนั่นเอง!
รู้แล้ว! รู้แล้ว!
จุนซ่างเซียวมาทวงความยุติธรรมให้กับผู้หญิงของตัวเองแน่นอน!
โหยพี่ชาย!
ผ่านไปนานเท่าไป จากครั้งก่อนที่เจ้าไป ตอนนี้พวกเขาย้ายหนี ยังตามมาอีก.
แม้นว่านายน้อยหยวนจะเศร้าใจ แต่ก็ไม่ได้ร้อนรน!
ในความเห็นของเขา ผู้ใต้บังคับบัญชาที่ทำร้ายพวกอีกฝ่าย เป็นเรื่องบังเอิญเข้าใจผิด ขอเพียงจ่ายค่าชดใช้ น่าจะสามารถสลายความแค้นนี้ได้.
ด้วยเหตุนี้ ทำให้นายน้อยหยวนยังคงวางใจได้อยู่.
หากแต่
“พวกเราสองคนลอบโจมตีมนทลชิงหยาง......”ราชากวางที่เอ่ย คำพูดดังกล่าวออกมาอย่างคาดไม่ถึง มันราวกับฝ่ามือที่ใหญ่ยักษ์ได้กระชากหัวใจพร้อมกับบิดบี้ แทบหายใจไม่ออก จนทำให้เขาต้องกระอักโลหิตออกมา.
สัตว์วิญญาณทั้งสองที่ออกจากหุบเขาข้ามวิญญาณ เขารู้ดี ทว่าไม่คาดคิดเลยว่าอีกฝ่ายจะลอบโจมตีมนทลชิงหยาง ต้องไม่ลืมว่าที่นี่คือจังหวัดหนานซือ พูดถึงตำแหน่ง ถือว่าอยู่ไกลกันมาก.
ใจเย็น!
สงบใจไว้ก่อน.
แกล้งทำเป็นไม่รู้ทั้งสองไปก่อนก็แล้วกัน!”
“นายน้อยหยวน!”ราชากวางที่เห็นอีกฝ่ายเงียบ จึงกล่าวออกมาด้วยความโกรธ “พวกเราก่อตั้งพันธมิตรกันแล้ว เจ้าจะทำเป็นมองไม่เห็นเมื่อพวกเรามีอันตราย โดยไม่ทำอะไรได้อย่างไร!”
“พรึด!”
“พรึด!”
“พรึด!”
นายน้อยหยวนที่ถอยหลังไปสองสามก้าว กระอักโลหิตออกมาคำโต.
ละอองโลหิตที่ฟองฝอยบนอากาศ อยู่ในสภาพไม่สู้ดีเป็นอย่างมาก.
การมีเพื่อนร่วมทีมสมองหมู ก็ไม่ต่างจากการฆ่าตัวตาย!
สิ่งที่เห็นชัดที่สุด ราชากวางที่ขายนายน้อยหยวนซ้ำแล้วซ้ำเล่า ร้องอย่างกระวนกระวาย ทำไมไม่ส่งคนออกมาช่วยพวกเขา.
เฮ้อ.
กับคู่ต่อสู้ที่น่าเกรงขาม แล้วยังมีเพื่อร่วมทีมสมองหมูอีก.
นายน้อยหยวนที่ต้องการทำเพื่อนิกายราชันย์มารอย่างสุดกำลัง หากมีสิ่งอื่นใดที่มีประโยชน์ เขาก็จะทำมันทันที แต่แล้ว.....มันกับเสียเปล่าทั้งหมด.
“เจ้าวังซี เชิญนั่ง.”
“อืม.”
ซีจิงเสวียนที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ที่เจียงเซี่ยเตรียมเอาไว้.
จุนซ่างเซียวที่นั่งลงเช่นกัน เอ่ยออกมาว่า“นายน้อยหยวน เจ้าทำร้ายศิษย์พันธมิตรของนิกายนิรันดร บางทีอาจจะเป็นอุบัติเหตุ เรื่องแบบนี้เปิ่นจั้วยังพอเข้าใจ แต่การส่งเจ้าสองตัวนี้ไปบุกมลทนชิงหยาง มันจะมากเกินไปแล้ว.”
“เจ้านิกายจุน.”
นายน้อยหยวนที่ระงับอารมณ์เอาไว้ ก่อนที่จะยกมือขึ้นทันที “หยวนโหมวของสาบานต่อสวรรค์ ว่าไม่ได้ส่งพวกเขาไปโจมตีมนทลชิงหยางแน่นอน! พวกเขากระทำเรื่องดังกล่าวด้วยตัวเอง ไม่ได้เกี่ยวข้องกับนิกายราชันย์มารเลย!”
“พวกเจ้าเป็นพันธะมิตรกัน จะไม่เกี่ยวข้องกันได้อย่างไร?”จุนซ่างเซียวกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา “คิดว่าจุนโหมวเป็นเด็กสามขวบตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?”
นายน้อยหยวนแทบกระอักโลหิตออกมาอีกครั้ง.
เริ่มแรก การร่วมมือเป็นพันธมิตรกับสองสัตว์วิญญาณของหุบเขาข้ามวิญญาณนั้น เขาไม่ได้ให้ค่าอะไร เป็นเพียงแค่หมากไว้ใช้งานเท่านั้น.
ท้ายที่สุดอีกฝ่าย กับไม่รู้เหนือรู้ใต้ ไม่ถามอะไรเขาสักคำ ก้าวออกไปล่วงเกินจุนซ่างเซียว มารดาเถอะหมากแบบนี้ ไม่ต่างจากระเบิดในมือเลย!
“เจ้านิกายจุน!”นายน้อยหยวนเร่งรีบอธิบาย “หยวนโหมวเป็นมนุษย์ จะไปร่วมมือกับเผ่าสัตว์ได้อย่างไร อย่าได้ไปฟังคำพูดไร้สาระของพวกเขา!”
“พวกเจ้าไม่ได้ร่วมมือเป็นพันธมิตรกันรึ?”จุนซ่างเซียวเอ่ย.
“ไม่ผิด!” นายน้อยหยวนที่เอ่ยโดยไม่มองด้วยซ้ำ.
“ผายลม!”
ราชากวางที่คำรามลั่น “พวกเราที่เป็นพันธมิตรกันชัด ๆ เจ้ายังบอกว่าหากช่วยนิกายราชันย์มาร ให้ประสบความสำเร็จ จะแบ่งแผ่นดินให้เผ่าสัตว์มารด้วย!”
“ชิ.”
นายน้อยหยวนกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา“พวกเราคนละเผ่าพันธุ์ จิตใจย่อมแตกต่างกัน หยวนโหมวจะร่วมมือกระทำเรื่องชั่วร้ายแบบนั้นต่อเผ่าพันธุ์ตัวเองได้อย่างไร.”
ในเวลานี้ เขาที่แกล้งแสดงอย่างชัดเจนว่าไม่รู้จักกัน.
เรื่องที่พลาดโจมตีศิษย์วังเมี่ยวฮัวก็ปวดหัวจะแย่แล้ว ตอนนี้ยังมีเรื่องบุกโจมตีมนทลชิงหยางอีก สองเรื่องร้ายนี้เกรงว่าอีกฝ่ายคงไถ เขาจนหมดตัวแน่ บางทีอาจจะเลยไปถึงต่อสู้กันอย่างหนักหน่วงรุนแรงอีกด้วย.
กล่าวถึงความแข็งแกร่ง นิกายราชันย์มารไม่จำเป็นต้องหวาดกลัวนิกายนิรันดร.
ทว่านายน้อยหยวนรู้ดีว่า หากไปถึงจุดนั้น เกรงว่าจะเสียหายมากเกินไป ไม่เป็นประโยชน์อะไรเลยแม้แต่น้อย.
อีกทั้งเวลานี้เหล่ายอดฝีมือจำนวนมากก็เข้าสู่พิภพสงคราม ความแข็งแกร่งโดยรวมของทวีปลดลง ทำให้เขาสามารถเร่งรีบพัฒนา หากสามารถเติบโตและแข็งแกร่งขึ้นมากกว่านี้ ก็ไม่จำเป็นต้องสนใจนิกายนิรันดรอีกต่อไป.
“น้องชาย!”
ราชาพยัคฆ์ที่กล่าวออกมาด้วยความโกรธ “ข้าบอกแล้วพวกมนุษย์นั้นเชื่อใจไม่ได้!”
หากจุนซ่างเซียวไม่อยู่ด้วย นายน้อยหยวนคงพุ่ง ยกเท้าถีบหน้าอีกฝ่าย พลางตะโกนด่าออกไปแล้ว“ขายพวกตัวเอง แต่กับไม่รู้ตัวอีก เพื่อนร่วมทีมแบบนี้ต่างหากที่เชื่อใจไม่ได้!”
หากพูดถึงมุมมองปรกติ ราชาพยัคฆ์และราชากวาง ถือว่าเชื่อใจไม่ได้จริง ๆ ทว่าต้องไม่ลืมว่าพวกเขาคือเผ่าสัตว์ที่สมองกล้ามไม่เข้าใจเรื่องราวที่ซับซ้อนอยู่แล้ว.
พวกเขาที่รู้เพียงว่านายน้อยหยวนได้เป็นพันธมิตรกัน ก็ต้องรับผิดชอบทุกอย่างร่วมกัน กับพวกเขาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ในทุก ๆ อย่าง.
“เจ้านิกาย.”
เจียงเซี่ยเอ่ย “ถางจู่ลี่ได้ส่งข้อมูลมาว่าคนของนิกายราชันย์มารปรากฏขึ้นใกล้กับหมู่บ้านเสี่ยวหาน โชคดีที่ถูกคนของหอสัตว์ขี่สงครามและคนวังจื่อหานพบเข้าก่อน.”
คำพูดที่อีกฝ่ายรายงาน.
นายน้อยหยวนที่ได้ยินชัดเจน ใบหน้าที่กระตุกในทันที.
“หยวนเฟิง!”
จุนซ่างเซียวลุกขึ้นยืนทันที จนทำให้เจ้าวังซีตกใจ เสียงของเขาที่คำรามลั่น“คิดจริง ๆ รึว่านิกายนิรันดรเป็นแค่ของหวาน? เชื่อไหม ว่าบิดาสามารถร่วมมือกับเหล่านิกายใหญ่ เปิดสงครามกับนิกายราชันย์มารได้เลย!”
คำพูดดังกล่าวที่ดูเผ็ดร้อนเป็นอย่างมาก.
เข้าไม่ได้ลงมือก่อนหน้านี้ ไม่ได้คิดจะร่วมมือกับเหล่านิกายใหญ่ฝ่ายธรรมะ ทว่าตอนนี้สามารถบอกนายน้อยหยวนเป็นนัยว่า ก่อนหน้าเขาเป็นพวกกินแตงไม่รู้ แต่ก็พร้อมจะเข้าร่วมกับอีกฝ่ายเผชิญหน้ากันในสนามรบทันที!
“เข้าใจผิดแล้ว!”
“เข้าใจผิดอย่างแน่นอน!”
หยวนเฟิงที่อธิบายทันที “ข้าได้ส่งคนไปยังจังหวัดตงเป่ยลู่ เล็งไปยังนิกายระดับสาม ไม่ใช่หมู่บ้านเสี่ยวหานแต่อย่างใด!”
“เข้าใจผิดหนึ่งครั้งเปิ่นจั้วยังพอเข้าใจ แต่นี้มันครั้งที่สองที่สามแล้ว.”จุนซ่างเซียวที่เอ่ยกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
“เจ้านิกายจุน!”
นายน้อยหยวนที่ไม่รู้ว่าจะอธิบายอย่างไร จึงได้เอ่ยเปลี่ยนหัวข้อทันที “เรื่องทุกอย่างล้วนแต่เข้าใจผิด หยวนโหมวขอโทษอย่างสุดซึ้ง ยินดีที่จะชดเชยเป็นศิลาวิญญาณและทรัพยากร!”
จุนซ่างเซียวที่โกรธเกรี้ยวเอ่ยออกมาว่า“งั้นเจ้าจ่าย ชดเชยให้กับศิษย์ที่ตายไปของวังเมี่ยวฮัวมา!”
“......”นายน้อยหยวนถึงกับพูดไม่ออก.
ไม่ใช่ศิษย์นิกายนิรันดรสักหน่อย นี่เจ้ายังต้องการให้ข้าจ่ายชดเชยอะไรอีกล่ะ.
“เจ้านิกายจุน ผู้ใต้บังคับบัญชาของหยวนโหมวนั้นลอบโจมตีศิษย์นิกายไป่เหอเซิ่ง แต่กับพลาดโจมตีศิษย์วังเมี่ยวฮัว ต้องขออภัยอย่างสุดซึ้ง นิกายราชันย์มารยินดีมอบศิลาวิญญาณ....200,000!”
“เทียม หรือธรรมชาติ?”
“เทียม.”
“สองชีวิตเจ้าจ่าย 200,000 ศิลาวิญญาณเทียม นี่คิดว่าแบ่งเศษอาหารให้พวกเราอย่างงั้นรึ?”
การถูกไถนั้นเขามีประสบการณ์หลายครั้งแล้ว นายน้อยหยวนจึงเอ่ยกล่าวออกมาอีก “แล้วเจ้านิกายจุนคิดว่าเท่าไหร่ดี?”
จุนซ่างเซียวเอ่ย “เมื่อเร็ว ๆ นี้ นิกายราชันย์มารทำลายนิกายใหญ่ฝ่ายธรรมมะไปไม่น้อย ควรจะได้รับทรัพยากรมากมากมาย ในเมื่อนายน้อยหยวนต้องการชดเชยอย่างจริงใจ ก็ส่งทรัพยากรที่ได้รับทั้งหมดออกมา.”
“เรื่องนี้.....”นายน้อยหยวนที่มุมปากกระตุก.
จุนซ่างเซียวที่คำรามด้วยความโกรธเกรี้ยว “หากเจ้าไม่เห็นด้วย เปิ่นจั้วก็ไม่บังคับ.”
โหยพี่ชาย.
ใบหน้าข่มขู่ขนาดนั้น กับบอกว่าไม่บังคับ!
“เจ้านิกายจุน!”นายน้อยหยวนที่ใบหน้ากระตุกเอ่ยออกมาว่า“นิกายราชันย์มารของข้า แม้นว่าจะลงมือไปหลายแห่ง ทว่าก็เป็นนิกายระดับสี่และห้า ไม่ได้มีของมีค่าอะไร.”
“ไม่ต้องการชดเชยอย่างงั้นรึ!”
“หยวนโหมวหวังที่จะชดเชย 2 ล้านศิลาวิญญาณเทียม และวัตถุดิบปรุงยา แร่และทรัพยากรอื่น ๆ ให้.”
“หากไม่มีศิลาวิญญาณธรรมชาติ ก็ไม่ต้องพูดคุยกัน.”
“......”
นายน้อยหยวนที่กัดฟันแน่ “งั้นหยวนโหมวดจะเพิ่มศิลาวิญญาณธรรมชาติให้อีก 200,000 !”
ก่อนหน้านี้ชิงทรัพยากรมาจากนิกายระดับสี่และห้า ตอนนี้แทบจะนำมาชดเชยเกือบหมด.
จุนซ่างเซียวเอ่ย “เจ้าวังซี ท่านคิดว่าอย่างไร?”
“เอิ่ม......”
ซีจิงเสวียนที่เงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนเอ่ยออกมาว่า“เรื่องนี้ ให้เจ้านิกายจุนตัดสินเถอะ.”
นับว่านางเป็นคนฉลาด เมื่อเรื่องนี้ยากจะตัดสินใจ จึงได้โยนเรื่องทั้งหมดให้จุนซ่างเซียวจัดการ.
“นายน้อยหยวน.”
จุนซ่างเซียวเอ่ย “เช่นนั้นสองล้านศิลาวิญญาณเทียม สองแสนศิลาวิญญาณธรรมชาติ รวมทั้งแร่และสมุนไพรทำยาเป็นค่าชดเชย.”
นายน้อยหยวนที่ลอบดีใจขึ้นมา.
“.”
จุนซ่างเซียวเอ่ย “เรื่องค่าชดเชยของวังเมียวฮัวเสร็จสิ้น ต่อไปมาพูดถึงพันธะมิตรทั้งสองของท่านบุกมนทลชิงหยางและเรื่องหมู่บ้านเสี่ยวหานจังหวัดตงเป่ยลู่ก็แล้วกัน.”
“หา?”
นายน้อยหยวนแทบล้มไปกองกับพื้น.
“จุนซ่างเซียว!”ในเวลานั้น จากภายในนิกายราชันย์มาร เสียงที่เย็นชาก็ดังขึ้น“จะเกินไปแล้ว!”
เสียงที่เปี่ยมด้วยพลัง ทำให้ห้วงมิติสั่นไหว ทำให้ราชาสัตว์จื่อหลิน เหล่าติงและคนอื่น ๆ ขมวดคิ้วไปมา.
ความแข็งแกร่งของคนที่เอ่ย บางทีคงไม่ได้ด้อยกว่าอสุรกายสงครามระดับสวรรค์เลย!
“ปราชญ์ยุทธ์ขั้นสมบูรณ์อย่างงั้นรึ?”จุนซ่างเซียวที่ลอบคิดในใจ.
ในเวลานั้นนายน้อยหยวนที่ใบหน้าเผยความไม่อยากเชื่อออกมา“เจ้า...เจ้านิกายกลับมาแล้วรึ?”
