บทที่ 302:เกาะลอยน้ำ
ลมหวีดหวิวและทัศนวิสัยลดลงจนสุดขีด ไม่มีใครสังเกตเห็นว่าในลานเล็ก ๆ ในเขตที่อยู่อาศัยมีอาคารไม้สี่ชั้นที่ดูแปลกตา ในชั่วพริบตา หน้าต่างก็ขยับขึ้นลงอย่างต่อเนื่อง และประตูก็ขยับผิดปกติเช่นกัน หลังคาด้านบนเป็นเหมือนปากที่เปิดและปิดทันทีราวกับว่ามันกำลังหายใจ บ้านทั้งหลังเป็นเหมือนสิ่งมีชีวิตที่เปลี่ย...
