บทที่ 64 เพียงยกมือ ปล่อยเรื่องราว…
บทที่ 64 เพียงยกมือ ปล่อยเรื่องราว… แสงทองสาดส่องไปทั่วผืนน้ำ... ยามเช้าของแม่น้ำหยางชุนสะท้อนแสงระยิบระยับ ภายในสวนไม้ไผ่ เสินอี้นั่งบนเก้าอี้ ถือผ้ากำลังเช็ดทำความสะอาดฝักดาบอย่างตั้งใจ ตัวเขาเองไม่เก่งเรื่องดูแลผู้บาดเจ็บ แต่โชคดีที่คนบ้าบาดเจ็บเป็นประจำ หม้ายสาวจึงสั่งสมประสบการณ์จากเขาได้ อย่าง...