Chapter 899 เจอกันพรุ่งนี้
ชายวัยกลางคนนามโม่ซ่างเซิง เป็นเจ้าเมืองผู้ทรงอำนาจของทวีปจิวเทียน.
ส่วนคิ้วเมตตาซานเหรินและคิ้วปิศาจเอ้อเหรินก็คือผู้ใต้บังคับบัญชาของเขา.
ทวีปจิวเทียนและทวีปฉีไห่นั้นเหมือน ๆ กัน ทุก ๆห้าปีจะส่งกลุ่มอิทธิพลใหญ่ในทวีปผลัดเปลี่ยนมาปกครองฐานที่มั่นดูแลพิภพสงคราม ครั้งนี้เป็นของเจ้าเมืองโม่นั่นเอง.
สองสามร้อยปีมานี้ เขาและผู้ใต้บังคับบัญชาเข้า ๆ ออก สร้างผลกำไรได้อย่างน่าพอใจ คาดไม่ถึงว่าวันนี้ผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาจะเสียท่า ถูกคนทวีปชิงหยุนจับเป็นตัวประกัน.
โม่ซ่างเซิ่งที่ทั้งโกรธและเศร้าใจพร้อม ๆ กัน.
แม้แต่คิด เรื่องที่เกิดขึ้นครั้งนี้ เสื่อมเสียเกียรติเป็นอย่างมาก!
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อข่าวของทวีปจิวเทียนที่ส่งคนมาแย่งชิงตัวประกันแล้วถูกจับเป็นครั้งที่สอง หากว่าข่าวนี้กระจายออกไป จะต้องมีคนมากมายเย้ยหยันเขาอย่างหนักแน่.
หากไม่เพราะว่าจุนซ่างเซียวนั่งอยู่ในพื้นที่ปลอดภัย บางที่โม่ซ่างเซิ่งคงเผลอลงมือตัดผ่านมิติเข้าไปสังหารอีกฝ่ายไปแล้วแน่ ๆ.
ใจเย็น ใจเย็นก่อน!
ค่ายกลสายฟ้าที่เตรียมไหว้แลดูแข็งแกร่งเล็กน้อย หากว่าตัวเองไม่สามาถควบคุมอารมณ์ได้ ผู้ใต้บังคับบัญชาทั้งสิบจะต้องสิ้นชีพอย่างแน่นอน.
แม้นว่าทวีปจิวเทียนนั้นความแข็งแกร่งโดยรวมจะเหนือกว่าทวีปชิงหยุนมาก ทว่ายอดฝีมือระดับปฐพีก็ถูกนับว่าเป็นยอดฝีมือระดับสูง หากตายไปทั้งสิบ ก็นับว่าเสียหายไม่น้อย.
หนำซ้ำ.
ที่ดินแดนของเขาก็ยังมีศัตรูคู่แค้นอีกไม่น้อย.
การที่พวกเขาตายไปในพิภพสงคราม หลังจากกลับไป แล้วจะรับมือคนเหล่านั้นได้รึ?
ดังนั้น เขาจึงตัดสินใจอย่างรวดเร็ว เลือกจะออมชอม ตกลงแลกเปลี่ยนทั้งสิบกับทรัพยากร.
“แท้จริงแล้วมันเรียกศิลาดาราหกแฉกนี่เอง.”จุนซ่างเซียวที่รับรู้แล้ว สีคางไปมา เอ่ยออกมาว่า“หัวล่ะ 1 ล้าน.”
“หนึ่งล้านอย่างงั้นรึ?”
โม่ซ่างเซิ่งที่เอ่ยด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “เปิ่นเฉิงจู่ไม่สามารถจ่ายได้มากขนาดนั้น!”
หัวละหนึ่งล้าน สิบคนก็ 10 ล้าน จำนวนมากมายมหาศาล ถึงแม้นว่าจะสามารถจ่ายได้ ทว่าด้วยจำนวนนี้ก็เท่ากับเฉือนเลือดเฉือนเนื้อตัวเองอย่างไม่ต้องสงสัย.
“เปิ่นจั้วไม่ใช่คนไร้เหตุผล จะถอยให้ก้าวหนึ่งก็แล้วกัน.”จุนซ่างเซียวเอ่ย “หัวล่ะ 990,000.”
“......”
โม่ซ่างเซิงที่มุมปากกระตุก.
เจ้ามีเหตุผล แต่ลดให้ 10,000 นี่นะ?
โม่ซ่างเซิ่งที่พยายามสะกดใจ “เจ้าหนู เจ้าเมืองผู้นี้ต้องการเจรจากับเจ้าอย่างจริงจัง.”
“ข้าก็จริงจัง.”จุนซ่างเซียวที่ใช้หลังมือสีคาง เอ่ยออกมาว่า“พวกเราไม่ได้คุยธุรกิจ ไม่ค้าขายทำกำไร เอาเป็นหัวล่ะ 900,000 ก็แล้วกัน.”
คำนวณแล้ว ลดลงหัวล่ะ 100,000 นั่นเอง.
อย่างไรก็ตาม โม่ซ่างเซิ่งไม่สามารถยอมรับได้ ต้องไม่ลืมว่า 9 ล้าน ก็ยังนับว่ามหาศาลอยู่.
“แน่นอน.”
จุนซ่างเซียวเอ่ย“หากเจ้าไม่สามารถจ่ายด้วยศิลาดาราหกแฉก ก็สามารถใช้สมุนไพร แร่ ของวิเศษ หรืออาวุธที่มูลค่าเท่ากันก็ได้ เปิ่นจั้วไม่ใส่ใจ.”
“......”
โม่ซ่างเซิ่งที่แทบบ้าคลั่งไปเหมือนกัน.
เขาที่เป็นเจ้าเมืองใหญ่ที่น่าเกรงขาม จะไม่สามารถจ่ายได้อย่างไร.
“เจ้าหนู!”
ชายชราที่อยู่ด้านข้างคำรามออกมาด้วยความโกรธ“เจ้าเมืองของข้าไว้หน้าเจ้ามากพอแล้ว ยังไม่รู้ความอีก!”
“ท่านเจ้าเมือง.”
จุนซ่างเซียวที่หรี่ตาจ้องมอง เอ่ยออกไปว่า“ผู้ใต้บังคับบัญชาของท่านคงไม่เข้าใจรูปการณ์”
รูปการณ์อะไร?
ตัวประกันในมือของเขา เขาจะบีบก็ตาย จะคลายก็รอด.
โม่ซ่างเซิ่งที่ขมวดคิ้วแน่น “ศิลาดาราหกแฉกคือทรัพยากรที่ล้ำค่า ใช้ในการบ่มเพาะ จำนวนที่เจ้าเอ่ย เปิ่นเฉิงจู่ยากจะจ่าย.”
“แล้วจ่ายได้มากเท่าไหร่?”
“100,000.”
“คนล่ะ 100,000 อย่างงั้นรึ?”
“สิบคน.”
“ตกลง.”
จุนซ่างเซียวส่ายหน้าไปมา “พวกเจ้าไร้ซึ่งความจริงใจ เปิ่นจั่วจะสังหารพวกเขาทั้งหมด”
“วูซซซซ!”
“วูซซซซ!”
กล่าวจบ ที่ด้านนอกฐานที่มั่นค่ายกลส่ายฟ้าที่เปล่งแสงสว่างเจ้ามากขึ้นและมากขึ้น.
เหล่ายอดฝีมือทวีปจิวเทียนที่กระวนกระวาย แม้แต่เตรียมที่จะถอยหนี.
โม่ซ่างซ่างเซิ่งทีเอ่ยกล่าวด้วยความโกรธ “เจ้าหนู เจ้าควรรู้ว่าฐานที่มั่นของเจ้าเพิ่งเริ่ม หากสังหารพวกเขา เปิ่นเฉิงจู่สามารถส่งคนมาล้อมที่นี่สังหารเจ้า เจ้าคิดว่ามันคุ้มค่าอย่างงั้นรึ?”
จุนซ่างเซียวที่ไม่เอ่ยกล่าวอะไร.
เขาคงกำลังบอกข้าว่า วางแผนที่จะล้อมที่นี่เอาไว้นะรึ?
โม่ซ่างเซิ่งกล่าวหยัน “เกี่ยวกับกฎของพิภพสงคราม ฐานที่มั่นที่ขยายขนาดยังไม่มั่นคง มีเวลาจำกัดในการเข้าและออกฐาน เจ้าคิดว่าหากต้องออกมาจะมีชีวิตรอดกลับเข้าไปอย่างงั้นรึ?”
“ดังนั้น.”
จุนซ่างเซียวเอ่ย “เปิ่นจั้วตอนนี้จึงเร่งรีบไงล่ะ หากไม่ได้รับเงินค่าไถ่ ก็คงทำได้แค่สังหารพวกเขา แย่สุดก็แค่ตกตายไปพร้อมกัน.”
เกี่ยวกับขีดจำกัดเวลานั้น ไม่ได้มีผลกับเขาโดยสมบูรณ์ ขอเพียงเขากลับนิกายนิรันดร ทุกอย่างก็จบแล้ว.
โม่ซ่างเซิ่งย่อมไม่รู้เรื่องนี้.
เขาที่คิดว่า สามารถข่มขู่อีกฝ่ายด้วยเรื่องนี้ได้ จึงไม่คิดที่จะต่อรองอย่างถึงที่สุด.
“หนำซ้ำ.”จุนซ่างเซียวเอ่ย “เปิ่นจั้วสามารถสังหารยอดฝีมือระดับปฐพีดินแดนของเจ้า กร่อนอำนาจของเจ้าลง สังหารสิบคนไปทำไมจะไม่คุ้มล่ะ?”
“เป็นสหายดีกว่าเป็นศัตรู.”
โม่ซ่างเซิ่งที่เอ่ยกล่าวอย่างนุ่มนวล “ขอเพียงเจ้าปล่อยพวกเขา เรื่องก่อนหน้านี้ถือว่าไม่เคยเกิดขึ้น ทวีปชิงหยุนก็จัดการของเรื่องตัวเองไป ทวีปจิวเทียนจะไม่เข้ามายุ่งเกี่ยวด้วย.”
“เจ้าคิดว่ากำลังหลอกเด็กสามขวบอยู่รึไง เปิ่นจั้วถึงต้องเชื่อ?”จุนซ่างเซียวเอ่ย.
โม่ซ่างเซิ่งที่กล่าวปฏิญาณเสียงดัง “เปิ่นเฉิงจู่เมืองเพลิงศักดิ์สิทธิ์ทวีปจิวเทียน ย่อมกระทำตามคำพูดของตัวเองอย่างแน่นอน.”
จุนซ่างเซียวที่ทำท่าทีว่าเชื่อคำพูดของอีกฝ่าย.
“ดี.”
เขาที่วางแขนบนพนักพิง “เปิ่นจั้วเชื่อคำพูดของเจ้า ตอนนี้เหลือหัวล่ะ 200,000 ก็แล้วกัน.”
จากหนึ่งล้านเหลือ 200,000 นับว่าเป็นการลดจำนวนเป็นอย่างมาก ทว่าโม่ซ่างเซิ่งกับรู้สึกแทบทรุด กับท่าทางเมื่อครู่นี้คืออะไร นี่ยังต้องการเงินค่าไถ่อีกรึ?
ไร้สาระ.
จุนซ่างเซียวไม่ได้เปลี่ยนใจตั้งแต่เริ่มอยู่แล้ว.
ในเมื่อเขาต้องการจะเรียกค่าไถ่ ไม่ว่าอย่างไรก็จะต้องกรรโชกมาให้ได้!
“ท่านเจ้าเมือง.”
จุนซ่างเซียวเอ่ย “ราคานี้ ถือว่าเป็นราคาสุดท้ายแล้ว หากยังไม่พอใจ เกรงว่าเปิ่นจั้วคงทนไม่ไหวเปิดใช้งานค่ายกลสายฟ้าแล้ว.”
“......”
โม่ซ่างเซิ่งที่ครุ่นคิด.
“ทวีปจิวเทียนเองก็คงเป็นโลกที่อาศัยกฎป่าเช่นกัน สิบยอดฝีมือระดับปฐพีจำนวนไม่ใช่น้อยเลย หากตายในพิภพสงคราม เกรงว่าท่านคงจะเสียหายไม่น้อย.”จุนซ่างเซียวเอ่ย.
“......”
“นอกจากนี้ เปิ่นจั้วยังสามารถที่จะจับคนของเจ้าได้มากกว่านี้ คิดว่าเคี้ยวพวกเราได้ง่าย ๆ ตามใจอย่างงั้นรึ?”
“หากว่ายังไม่ยอม บางทีท่านอาจจะเสียมากกว่านี้ ทำไมไม่จ่าย 2 ล้านศิลาดาราหกแฉก เจ้าได้ข้าได้ ทุกคนต่างก็ได้ ไม่ดีอย่างงั้นรึ?”
โม่ซ่างเซิ่งที่ขมวดคิ้วแน่น.
“เปรี้ยง!”
“เปรี้ยง!”
ส่ายฟ้าที่แลบแป๊บ ๆ พลังส่ายฟ้าที่หนาแน่นมากขึ้นเรื่อย บังคับให้อีกฝ่ายต้องตัดสินใจ ไม่ให้คิดนาน.
“ดี!”
โม่ซ่างเซิ่งเอ่ย “สองล้านก็สองล้าน!”
“จ่ายก่อนค่อยปล่อยคน.”จุนซ่างเซียวเอ่ย.
โม่ซ่างเซิ่งที่มุมปากกระตุก.
เรื่องก่อนหน้านี้ เขาเคยมีประสบการณ์ ไม่มีทางที่จะยอมให้อีกฝ่ายถือไพ่เหนือกว่า.
“เปิ่นจั้วเจ้านิกายแข็งแกร่งที่สุดนิรันดรกาล ทวีปชิงหยุน พูดแล้วไม่กลับคำ ดังนั้นวางใจได้.”จุนซ่างเซียวเอ่ย.
“ฟิ้ว!”
แหวนมิติที่พิเศษถูกโยนไปไว้ที่มุมฐานที่มั่น.
โม่ซ่างเซิ่งที่เอ่ยกล่าวพลางกดความรู้สึกเอาไว้ “ด้านในมีศิลาดาราหกแฉกสองล้าน.”
จุนซ่างเซียวที่โบกมือ.
ราชาสัตว์ จื่อหลินที่ก้าวออกไป หลังจากเก็บแหวนก็กลับเข้ามาในฐานที่มั่น แสดงท่าทีราวกับกังวลว่าฝ่ายตรงข้ามจะฉวยโอกาสโจมตี.
“ท่านเจ้าเมืองเป็นคนที่ใจกว้างจริง ๆ โอกาสหน้าคงได้ร่วมมือกันอีก.”จุนซ่างเซียวที่รับแหวนมิติพร้อมกับตรวจสอบ ใบหน้าเผยยิ้มออกมา แม้นว่าจะเรียกค่าไถ่ไปที่ 10 ล้าน ทว่าได้มาสองล้านก็ถือว่าคุ้มค่าแล้ว เพราะศิลาดาราหกแฉกนั้นเทียบได้กับศิลาวิญญาณธรรมชาติถึง 20 ล้าน.
กล่าวได้ว่าคุ้มสะยิ่งกว่าคุ้ม.
“ฟิ้ว!”
“ฟิ้ว!”
ค่ายกลสายฟ้าที่สลายหายไปทันที กลิ่นอายที่น่าเกรงขามหายไปไม่มีเหลือ.
แน่นอนว่าเจ้านิกายจุนเองก็รักษาคำพูดเช่นกัน.
“ฟิ้ว!”
“ฟิ้ว!”
ค่ายกลสายฟ้าที่ถูกยกเลิก ยอดฝีมือทวีปจิวเทียนที่บินเข้ามา ช่วยเหลือคิ้วเมตตาและคิ้วปิศาจตลอดจนอาวุโสคนอื่น ๆ ทันที ในเวลานั้นสายตาที่จ้องมองไปยังจุนซ่างเซียวด้านในเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว.
ก่อนหน้านี้อีกฝ่ายมีตัวประกัน ทำให้พวกเขาต้องระมัดระวังท่าทาง ตอนนี้ช่วยตัวประกันแล้ว แน่นอนว่าไม่หวั่นเกรงกับอีกฝ่ายอีกต่อไป.
จุนซ่างเซียวที่ยืนขึ้น ยกมือประสานไปด้านหน้า “ได้เวลาแล้ว พวกข้าเองก็คงต้องขอตัวก่อน.”
ขอตัวก่อนอย่างงั้นรึ?
โม่ซ่างเซิ่งและยอดฝีมือคนอื่น ๆ ที่เผยท่าทางตื่นตะลึง.
“แก๊ก!”
จุนซ่างเซียวที่ดีดนิ้ว.
ที่ด้านหน้าห้องโถงปรากฏหลุมน้ำวนขึ้นในทันที.
โม่ซ่างเซิ่งที่ดวงตาเบิกกว้างขึ้นมาทันที.
นี่มัน....ค่ายกลเคลื่อนย้ายอย่างงั้นรึ?
ไม่ เป็นไปไม่ได้ อ๊าก!
ทวีปชิงหยุนเขตแดนยังเล็กนิดเดียว ยังไม่ได้มาตรฐานด้วยซ้ำ แล้วจะมีประตูเคลื่อนย้ายได้อย่างไร?
ในเวลานี้ยอดฝีมือทุกคนที่กลายเป็นโง่งมไปเลย.
ในความเห็นของพวกเขา การจะมีประตูเคลื่อนย้ายได้นั้น อย่างน้อยก็ต้องขยายฐานที่มั่นมีขนาดเท่ากับเมืองก่อนถึงจะทำได้!
“ฟิ้ว!”
“ฟิ้ว!”
ลู่เชียนเชียนและเหออู๋ตี้ตลอดจนคนอื่น ๆ ก้าวเข้าไปด้านใน.
จุนซ่างเซียวที่ก้าวไปเป็นคนสุดท้าย ก่อนที่จะไปเขาได้โบกมือให้กับโม่ซ่างเซิ่ง เอ่ยออกมาว่า“เจอกันพรุ่งนี้.”
“ฟิ้ว--”
จากนั้นทุกคนก็หายไป หลุมน้ำวนเองก็ค่อย ๆ หายไปเช่นกัน.
โม่ซ่างเซิ่งตลอดจนยอดฝีมือทวีปจิวเทียนที่ยืนอยู่ด้านนอกฐานที่มั่น ใบหน้าที่นิ่งงัน งงเป็นไก่ไม้ เห็นชัดเจนว่าพวกเขายากจะเชื่อลงว่าทวีปชิงหยุนสามารถเคลื่อนย้ายเข้าออก ได้อย่างไรกัน!
