Chapter 883 เร่เข้ามาตาย
หลังจากนำวัสดุก่อสร้างออกมา หลี่ชิงหยางก็เริ่มสร้างสิ่งก่อสร้าง.
การก่อสร้างที่พักที่ต้องขุดดินลงไป แม้นว่าจะเป็นแผนการที่ค่อนข้างหยาบ ทว่าก็สามารถทำออกมาได้รวดเร็ว.
“ฟิ้ว! ฟิ้ว!”
กระบี่ของหลงจื่อหยาง ที่ชักออกมาตัดและซอยไม้.
“ฟู่ ฟู่ ซูมมม!”
เซียวจุ้ยจื่อนั่งอยู่พื้นที่ไกลออกไป ขณะใช้พลังธาตุดินในสร้างอิฐขึ้นรูปและใช้เปลวเพลิงลนเพื่อให้คงทน พวกเขาสามารถหลอมสร้างวัสดุก่อสร้างขึ้นมาได้เอง.
จุนซ่างเซียว“........”
ศิษย์ของเขา หากไม่ก้าวไปบนวิถียุทธ์ การเป็นพนักงานก่อสร้าง ช่างไม้ ไม่มีทางอดตายอย่างแน่นอน.
หากมีผู้ฝึกยุทธ์จากพิภพอื่นที่มาเห็นกลุ่มยอดฝีมือระดับเหลือง กำลังสร้างบ้านกันแบบนี้ คงต้องตื่นตะลึงอย่างแน่นอน.
โหยพี่ชาย!
ที่นี่มันสนามรบมีไว้เพื่อสังหาร ไม่ใช่มาสร้างบ้านทำสวนกัน!
“ฟิ้ว! ฟิ้ว! ฟิ้ว!”
หลังจากสร้างอิฐขึ้นมาเสร็จ หลี่ชิงหยางและเซียวจุ้ยจื่อก็ย้ายอิฐเหล่านั้น พร้อมกับวางเรียงก่อสร้างกำแพงบ้านอย่างระมัดระวัง.
แม้แต่เหล่าติง เจียงเซี่ยและอาวุโสคนอื่น ๆ ยังเข้าไปช่วยด้วย.
เซียวโม่เซียนที่อยู่ไม่สุข สบโอกาสปั้นก้อนโคลนขวางใส่เสี่ยวหลงทันที.
“ปัก!”
“เจ้ากล้าขวางใส่ข้า!”
เสี่ยวหลงที่คว้าก้อนโคลนก่อนที่จะโยนใส่ศีรษะของเซียวโม่เซียวเช่นกัน.
“......”
หลี่ชิงหยางและเซียวจุ้ยจื่อที่มุมปากกระตุก.
สัตว์พันธสัญญาของเจ้านิกาย ไม่เข้าใจกับคำว่าเด็กผู้หญิงจริง ๆ
ทุก ๆ คนที่กำลังวุ่นวายเป็นอย่างมาก ทว่าการก่อสร้างก็รวดเร็วเป็นอย่างมากเช่นกัน.
เพียงแค่ 20-30 นาที ก็สามารถสร้างตำหนักขึ้นบนฐานที่มั่น กินพื้นที่ 90%
ตำหนักที่เหมือนกับตำหนักนิกายนิรันดร.
เพราะว่าเวลากระชั้นชิด จึงไม่ได้ออกแบบพิเศษอะไร นำมาใช้ในทันที.
แน่นอน.
ไว้พื้นที่ฐานที่มันขยายใหญ่กว่านี้ ค่อยขยับขยายและสร้างเพิ่มช้า ๆ.
“เจ้านิกาย!”
หลี่ชิงหยางที่นำป้าย“ทวีปชิงหยุน”ออกมาพร้อมกับเอ่ยถาม “แขวนได้หรือไม่?”
สิ่งนี้เตรียมเอาไว้ล่วงหน้า นับว่ามีวิสัยทัศน์ที่กว้างไกลจริง ๆ.
จุนซ่างเซียวที่โบกมือลบตัวอักษรออก ก่อนที่จะเขียนขึ้นมาใหม่ กล่าวอย่างพอใจ“เอาไปแขวน.”
“ครับ!”
หลี่ชิงหยางที่บินขึ้นไปแขวนไว้หน้าห้องโถง.
จุนซ่างเซียวที่ยืนอยู่ด้านนอกห้องโถง จ้องมองไปยังป้ายที่เขียนไว้ว่า“นิกายที่แข็งแกร่งที่สุดนิรันดรกาล” ดูยิ่งใหญ่ทรงพลัง และบนหลังคาก็มีธวัชทวีปชิงหยุนปักอยู่ปลิวไปตามสายลม.
ในเวลานี้.
สิ่งก่อสร้างของทวีปชิงหยุนได้ปรากฏขึ้นบนพิภพสงครามอย่างเป็นทางการแล้ว.
......
“ทุกคนเตรียมตัวให้พร้อม ต้อนรับ เหล่าคนที่แส่หาความตายได้แล้ว.”
จุนซ่างเซียวที่นั่งอยู่ด้านหน้าห้องโถง นั่งบนเก้าอี้ขาไขว่ห้าง โดยมีเสี่ยวหลงและเซียวโม่เซียนที่ใบหน้าและร่างกายเปื้อนไปด้วยโคลนดูมอมแมมไปหมด เป็นผู้พิทักษ์ยืนอยู่ด้านหลัง.
เหล่าติง กงซุนเหาไห่และคนอื่น ๆ ปรากฏขึ้นก้าวมายืนซ้อนหลังตั้งเป็นสองแถว.
ที่รอบ ๆ ห้องโถงที่หลี่ชิงหยาง เซียวจุ้ยจื่อและศิษย์คนอื่น ๆ ล้อมรอบฐานที่มั่น เพราะว่าสวมเซตเกราะเจิ้นหยางจึงทำให้ดูเหมือนกับนักรบป้องกันปราสาทเป็นอย่างมาก.
“ฟู่ ฟู่!”
ในเวลานั้น ริ้วแสงจากทิศตะวันออกก็พุ่งมาด้วยความเร็ว.
จุนซ่างเซียวเผยยิ้ม “พวกแส่หาความตายมากันแล้ว.”
ฟิ้ว! ฟิ้ว! ฟิ้ว!
พริบตานั้น ริ้วแสงกลุ่มแรกก็มาปรากฏบนท้องฟ้าลอยอยู่ด้านบน.
พวกเขาที่รวมตัวอยู่ด้านนอกบนท้องฟ้าฐานที่มั่นทวีปชิงหยุน จากจำนวนแล้วน่าจะมีคนมากกว่า 60 คน.
ในเวลานั้นชายวัยกลางคนที่สวมชุดสีดำที่ใบหน้าบิดเบี้ยว ร่างกายที่แผ่พลังอำนาจออกมารอบ ๆ.
เป้าหมายของพวกเขา มาตามอาวุโสเหอที่หายไป ไม่กลับมานั่นเอง.
“อาวุโสลี่!”
อาวุโสคนหนึ่งที่ชี้ออกไปเอ่ยด้วยความตกใจ“อาวุโสเหอตายแล้ว!”
ชายวัยกลางคนที่เห็นศพของอาวุโสเหอและศพคนอื่น ๆ ใบหน้ากลายเป็นอัปลักษณ์ ก่อนที่จะหันหน้าไปยังผู้เยาว์ที่นั่งอยู่ด้านหน้าตำหนัก เอ่ยกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา“เจ้าสังหารอย่างงั้นรึ?”
“ไม่ผิด.”จุนซ่างเซียวที่เอ่ยกล่าวอย่างนุ่มนวล.
ชายวัยกลางคนที่โกรธเกรี้ยวดวงตาแดงกล่ำ.
อย่างไรก็ตาม ในเวลานั้น เมื่อจ้องมองไปยังศพของยอดฝีมือทวีปหลิงหยุน ทันใดนั้นใบหน้าก็เผยความประหลาดใจออกมาเช่นกัน.
“คนเหล่านั้นเจ้าก็สังหารอย่างงั้นรึ?”
“ไม่ผิด.”
คนก็ตายไปแล้ว จุนซ่างเซียวจึงตอบอีกฝ่ายอย่างพึงพอใจ.
แม้นว่าชายวัยกลางคนจะโกรธเกรี้ยว ทว่ากับสามารถระงับอารมณ์เอาไว้ ให้เย็นลงได้.
ยอดฝีมือของพวกเขาและยอดฝีมือทวีปหลิงหยุนรวมตัวกันราว ๆ 40 คน มีสองคน มีระดับ“ลึกล้ำ” ตายกันหมดที่ด้านหน้าฐานที่มั่นทวีปชิงหยุน อธิบายได้ว่าฝ่ายตรงข้ามนั้นมีความแข็งแกร่งไม่ธรรมดา การที่พวกเขาจะกระทำการอันใดตอนนี้มีแต่เสียกับเสีย.
“ไป!”
เขาเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
เขาเตรียมจากไปทันที เพื่อกลับไปแจ้งคนในฐานที่มั่นตัวเอง นี่คือการตัดสินใจที่ถูกต้องที่สุด.
น่าเสียดาย ขณะที่จะหันหลังกลับ เสี่ยวหลงและเซียวโม่เซียวที่อ้อมไปอยู่ด้านหลังขวางพวกเขาเอาไว้ทันที.
“ในเมื่อมาแล้ว.”
จุนซ่างเซียวเอ่ย “แล้วจะจากไปง่าย ๆ ได้อย่างไร?”
“ฟิ้ว! ฟิ้ว! ฟิ้ว!”
หลี่ชิงหยาง เซียวจุ้ยจื่อและคนอื่น ๆ ที่บินออกไป แววตาที่เต็มไปด้วยจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ที่ลุกโชน!
การได้ต่อสู้กับยอดฝีมือระดับจักรพรรดิยุทธ์ ทำให้พวกเขารู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อยในทุก ๆ ครั้ง!
“ฆ่า!”
ชายวัยกลางคนที่ตะโกนออกมาเสียงดัง.
“ฟู่ ฟู่!”
ระหว่างที่กล่าว แรงกดดดันที่หนักหน่วงรุนแรงพลังที่มากล้นพลังวิญญาณที่ไหลมารวมกัน พร้อมกับโจมตีไปยังทิศทางของเสี่ยวหลงทันที.
เขาที่ต้องการนำคนจากไปให้เร็วที่สุด คืนกลับฐานที่มั่นทวีปฉีไห่ เพื่อแจ้งสถานการณ์ที่นี่!
“แส่หาความตาย!”
หมัดของเสี่ยวหลังที่ต่อยสวนออกมา เปลวเพลิงที่รุนแรงปะทุขึ้นมา หมัดเพลิงพุ่งเข้าปะทะกับพลังของชายวัยกลางคนก่อนหน้านี้.
“ตูมมมมม!”
เกิดระเบิดที่หนักหน่วงรุนแรง ไอร้อนที่ม้วนกวาดออกไปรอบ ๆ!
ชายวัยกลางคนที่ถอยหลังไปสองสามก้าว กว่าจะพยุงร่างให้นิ่งได้ พลางอุทานออกมาด้วยความไม่อยากเชื่อ“เจ้านี่เป็นยอดฝีมือระดับ”เหลือง“ทำไมถึงได้แข็งแกร่งขนาดนี้กัน?”
“ฟู่ ฟู่ ---”
เสี่ยวหลงที่มีเปลวเพลิงลุกโชน ราวกับเทพเพลิงที่เสด็จลงสู่ผืนปฐพี “เพราะข้าหล่อไงล่ะ!”
“ตูมมมม!”
“ตูมมมม!”
ภายใต้คลื่นความร้อนที่แผดออกไปทั่วทุกสารทิศ ชายวัยกลางคนที่ถูกรุกเร้ารับการโจมตีถอยร่นครั้งแล้วครั้งเล่า อยู่ในสภาพเสียเปรียบเป็นอย่างมาก.
แม้นว่ารูปร่างที่สองของเสี่ยวหลงจะมีระดับจักรพรรดิยุทธ์เท่านั้น ทว่ากับปลดปล่อยพลังออกมานั้นมากกว่าระดับจักรพรรดิมาก!
“ขนนกทั่วทุกสารทิศ!”
ในเวลานั้น บนท้องฟ้าเสียงใสดังก้อง!
ฟิ้ว!
ฟิ้ว!
ฟิ้ว!
ริ้วแสงที่พุ่งออกไปด้วยความเร็วถูกเป้าหมายแล้วระเบิดอย่างรุนแรง.
ชายวัยกลางคนที่ถูกเปลวเพลิงรุกเร้าอยู่ใบหน้าเปลี่ยนสี ก่อนจะเร่งรีบวาดมือบนอากาศ ตะโกนออกมาเสียงดัง“วิชาลับผนึกเก้าดารา!”
“วูซซ! วูซซz! วูซซ!”
ม่านพลังวิญญาณเก้าชั้นที่ปรากฏขึ้นที่ด้านหน้าของเขาทันที.
“ตูมมม ตูมม ตูมมม ------”
ขนนกทั่วทุกสารทิศกระแทกไปยังม่านพลังเสียงดังกึกก้อง กระแสพลังที่ม้วนกวาดฝุ่นควันที่ฟุ้งกระจายไปในทันที.
“ฟิ้ว!”
ชายวัยกลางคนที่หลบถอยออกมา ม่านพลังเก้าชั้นพังสลายไปสี่ชั้น.
ดูเหมือนว่าจะไม่ใช่ปัญหาใหญ่อะไรนัก.
ด้วยเขามีระดับลึกล้ำ เซียวโม่เซียนที่มีระดับจักรพรรดิยุทธ์ขั้นปลาย การจะโจมตีเขาต้องเล็งไปที่จุดอ่อนเท่านั้น.
“ฟู่ ฟู่ ซูมมมม!”
เปลวเพลิงที่ลุกโชนขึ้นที่ด้านหลังของเขา.
“น่ารังเกียจ!”
ชายวัยกลางคนที่โกรธเกรี้ยวเป็นอย่างมาก ทว่ากับเปลวเพลิงของเสี่ยวหลงที่โจมตีมาด้านหลัง ไม่มีโอกาสให้เขาได้หลบหนีเลย.
เซียวโม่เซียนที่ได้จังหวะลอบโจมตีออกไปอีกครั้งเช่นกัน.
ด้วยเหตุนี้ ยอดฝีมือลึกล้ำเทียบเท่าครึ่งก้าวปราชญ์ยุทธ์ ที่เวลานี้ถูกสองสัตว์พันธสัญญาของจุนซ่างเซียวสะกดเอาไว้อย่างสมบูรณ์.
“คมเพลิงวิญญาณแผดเผา!”
ส่วนอีกฝั่งหนึ่ง หลงจื่อหยางที่รวมพลัง ปล่อยฝ่ามือเพลิง ฟันลงบนอากาศเสียงดังสนั่น.
“ตูมมมมม!”
ยอดฝีมือระดับ“เหลือง”ที่ร่วมมือกัน จ้องมองกันและกัน ก่อนที่จะปะทุพลังบ่มเพาะออกมาพร้อมกับ เข้าปะทะทันที.
พวกเขาไม่มีเวลาให้ครุ่นคิดอะไรหรือรับคำแนะนำจากชายวัยกลางคนที่กำลังยุ่งอยู่ ในเมื่อศัตรูด้านหน้ามีสิบกว่าคนเท่านั้น พวกเขามั่นใจว่าร่วมมือกันได้จะจัดการได้อย่างง่ายดาย!
“ลำแสงฉีหลิง!”
“ฟาด!”
ฟิ้ว!ฟิ้ว! ฟิ้ว!
เหล่ายอดฝีมือทวีปฉีไห่ที่ใช้ทักษะของพวกเขา โจมตีมายังทิศทางของหลงจื่อหยาง.
ไม่มีกฎเกณฑ์ใด ๆ พวกเขาไม่ได้สนใจว่าจะใช้จำนวนมากเข้าข่ม แม้จะใช้วิธีลอบโจมตีก็ตาม การต่อสู้ทุกอย่างทำได้ทั้งหมด คนที่มีชีวิตเท่านั้นคือผู้ชนะ!
