Chapter 845 ข้าจะกลับมา
“อ๊ากกกก-”
กระบี่มังกรหยกถามสวรรค์ทะลวงฝ่ามือร่างแปลงราชาคนเถื่อน ทำให้ฝ่ายต้องข้ามร้องเสียงหลงด้วยความเจ็บปวด.
“ฟู่ ฟู่!”
อีกฝ่ามือยักษ์ที่เปี่ยมล้นด้วยพลังตบลงมาอีกเช่นกัน.
จุนซ่างเซียวที่ไม่มีเวลาดึงกระบี่ออกมา ขณะหันกลับไป ยกหมัดขวาที่ปกคลุมด้วยโลหะ ต่อยออกไปยังฝ่ามือที่ตบมาทันที.
“ตูมมมม!”
พลังที่มากล้นปะทะกัน คลื่นปะทะกวาดม้วนออกไป ก่อเป็นคลื่นสั่นเป็นระลอก.
เหล่ายอดฝีมือจากพิภพอื่น ๆ ที่ดวงตาแทบถลนออกมา พลังอันมากล้นของร่างแปลงราชาคนเถื่อนต้องลอยกระเด็นออกไปในทันที.
“อ๊ากก!”
ยอดฝีมือร่างยักษ์อีกคนที่ร้องโหยหวนออกมาอย่างน่าสงสารเช่นกัน!
จุนซ่างเซียวที่บินออกไป กระบี่มังกรหยกถามสวรรค์ที่ดึงออกไปพุ่งขึ้นสูงและฟันลงมาทันที.
“พรึด ซี่ ----”
คมกระบี่ที่ส่องประกาย แขนที่ใหญ่ยักษ์ก็ถูกหั่นขาดออกไปจากร่างของอีกฝ่ายในทันที.
การเผชิญหน้ากับร่างแปลงราชาคนเถื่อน ที่มีพลังเข้าใกล้ระดับ“ปฐพี”จุนซ่างเซียวกับจัดการสะบั้นแขนข้างหนึ่งไปอย่างง่าย ๆ เรื่องนี้น่าตกใจพรั่นพรึงอย่างแท้จริง!
หากเป็นเวลาปรกติคงมีคนคิดว่าเขาคงป่วยแน่ที่บุกเข้าไปเช่นนี้.
ทว่าตอนนี้เส้นทางด้านหน้าที่ถูกชโลมไปด้วยโลหิตนั้น เพราะเขาเร่งรีบกลับฐานที่มั่น ดังนั้นจุนซ่างเซียวก็พร้อมจะโจมตีทุกคนที่ขวางหน้าเขา.
การต่อสู้ที่เกิดขึ้นทำให้เหล่ายอดฝีมือจากพิภพอื่น ๆ ตื่นตะลึงไปตาม ๆ กัน.
แม้แต่มีบางคนที่กำลังจะบุกเข้ามา ทันใดนั้นตกใจถอยหลังสองสามก้าวไปในทันที.
“ทุกท่าน!”
ใครบางคนที่ตะโกนออกมาเสียงดัง“เขามาคนเดียว พวกเราบุกเข้าไปพร้อม ๆ กัน โจมตีออกไปพร้อม ๆ กัน ใครที่จบชีวิตอีกฝ่ายได้ก็ให้ขึ้นอยู่กับโชคของใครของมันแล้ว!”
“ตกลง!”
เหล่ายอดฝีมือจากพิภพต่าง ๆ ที่ตอบสนองทันที.
“ฟู่ ฟู่ ----”
อย่างไรก็ตาม ขณะที่พวกเขากำลังจะเริ่ม บนท้องฟ้า ปรากฏริ้วแสงแสบตา พุ่งเข้ามาเป็นฝ่ามือใหญ่ยักษ์ที่กวาดอากาศรอบ ๆ ออกไป ฝุ่นควันที่ฟุ้งกระจายแยกออกเป็นสองส่วน.
กลิ่นอายสะกดข่ม ที่หนักหน่วงไปจนถึงจิตวิญญาณ.
“นี่มัน......”
ยอดฝีมือคนหนึ่งถึงกับสะดุ้งตกใจ“ยอดฝีมือระดับปฐพี!”
จุนซ่างเซียวที่เร่งรีบ สัมผัสได้ถึงแรงกดดันที่หนักหน่วงเช่นกัน ก่อนที่จะเงยหน้าขึ้น เห็นฝ่ามือยักษ์ที่กำลังร่วงหล่นลงมาแล้ว ก่อนที่จะโกนออกไปเสียงดัง“ย่าแกเถอะ.......”
“ตูมมมม!”
แผ่นดินสีแดงชาติที่สั่นไหวไปมา ฝุ่นควันที่ม้วนกวาดลอยออกไปก่อเกิดเปิดเป็นพายุใหญ่หมุนวนซัดม้วนกวาดไปรอบ ๆ.
บนท้องฟ้า ชายชราในชุดสีฟ้าลอยอยู่ ร่างกายแผ่แรงกดดันมหาศาลออกมา ทำให้เหล่ายอดฝีมือรอบ ๆ ต้องหวั่นเกรงเป็นอย่างมาก.
นี่คือยอดฝีมือระดับ“ปฐพี”นั่นเอง.
หากเทียบระดับกับทวีปชิงหยุนแล้ว ก็คงเป็นปราชญ์ยุทธ์แท้ ดูเหมือนว่าจะแข็งแกร่งยิ่งกว่าเจ้าเมืองหานซะอีก.
ไม่แปลกใจเลยว่าจุนซ่างเซียวหลบไม่พ้น ต้องไม่ลืมว่าการโจมตีเมื่อกี้ทั้งแข็งแกร่ง และรวดเร็ว.
......
ฝ่ามือที่โจมตีลงมา ปกปิดทั่วทั้งท้องฟ้า.
“จบแล้ว.”
“ผู้ฝึกยุทธ์ทวีปชิงหยุนอันกระจ้อยร่อยนั่น คาดไม่ถึงเลยว่าจะดึงแม้แต่ยอดฝีมือระดับปฐพีเข้ามาหา อย่างน่าเหลือเชื่อจริง ๆ.”
“แยกย้าย แยกย้ายได้แล้ว.”
เจ้าหมายไล่ล่าระดับสามคงตายแล้ว ไม่ว่าจะเป็นยอดฝีมือพิภพใหน ๆ ต่างก็คิดเช่นนั้น.
ไม่ใช่สิ!
แล้วไม่มีเสียงแจ้งเตือนล่ะ?
เกี่ยวกฎเกณฑ์พิภพสงคราม สำหรับชาวยุทธ์ที่ถูกประกาศไล่ล่า เมื่อถูกจัดการจะต้องมีการประกาศจากโลก ทว่าตอนนี้ไม่มีเสียงจากท้องฟ้าดังขึ้นเลย.
“ฟิ้ว -----”
ชั่วระยะเวลาต่อมา ฝุ่นผงที่คละคลุ้ง เงาร่างที่เคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูง!
เหล่ายอดฝีมือจากพิภพต่าง ๆ ที่ตระหนักได้ทันทีชาวยุทธ์จากทวีปชิงหยุนยังไม่ตาย รอดจากฝ่ามือยักษ์นั่นได้!
“หืม?”
ยอดฝีมือระดับปฐพีที่จ้องมองด้วยความประหลาดใจ.
ฝ่ามือของเขาที่โจมตีออกไป ถึงแม้นว่าฝ่ายตรงข้ามจะมีระดับเดียวกัน อย่างน้อยก็ต้องได้รับบาดเจ็บบ้าง แล้วเจ้าเด็กนี้ ไม่เป็นไรเลยรึ?
หากแต่ไม่มีเวลาให้เขาได้ครุ่นคิด เขาที่สร้างฝ่ามืออากาศโจมตีออกไปอีกครั้ง.
“ตูมมมมมม!”
ผืนปฐพีที่สั่นสะเทือน ฝุ่นควันที่ลอยคละคลุ้งไปทั่ว.
“ฟิ้ว!”
จุนซ่างเซียวที่พุ่งออกจากฝุ่นควัน ทว่าเวลานี้เกราะวิญญาณหลายชั้นของเขาเสียหายอย่างหนัก อยู่ในสภาพอนาถเป็นอย่างมาก.
“รออะไรอยู่!”
ระบบร้อง“รีบเปิดร้านค้าระบบ ซื้อของมาจัดการสิ!”
จุนซ่างเซียวที่ราวกับไม่ได้ยิน กำลังพุ่งหนีด้วยความเร็วสูง.
“ไม่ตายอีก!”
เหล่ายอดฝีมือจากพิภพอื่น ๆ ที่ตื่นตะลึงไปตาม ๆ กัน.
“ไอ้หนู!”
ยอดฝีมือระดับปฐพีที่แค่นเสียงเย็นชา“จะหนีไปใหน!”
“ฟู่ ฟู่ ซูมมมม!”
กล่าวจบ ฝ่ามืออากาศใหญ่ยักษ์ก็พุ่งลงไปอีกครั้ง.
“ตูมมมม!”
“ฟิ้ว ----”
จุนซ่างเซียวที่หนีอีกครั้ง เกราะพลังวิญญาณแตกสลายแล้ว ตอนนี้เผยให้เห็นเกราะเก้ารุ่งโรจน์.
“ไม่ต้องการใช้แต้ม ก็ใช้ดาบหนานโชวสิ! อ๊ากกกก!”ระบบคำราม.
ในเวลานี้มันเริ่มร้อนใจ เพราะว่าจุนซ่างเซียวตายไป มันก็จบสิ้นไปด้วย.
ยอดฝีมือระดับปฐพีที่โจมตีออกไปสามฝ่ามือด้วยพลังและความเร็ว แต่อีกฝ่ายกับยังรอด ทำให้เขาดวงตาแทบหลุดจากเบ้า.
แน่นอน.
หากแต่ไม่มีเวลาให้ตื่นตะลึง เร่งรีบไล่ตามไปในทันที.
สามไม่พอก็จะต้องเป็นสี่และห้า จากที่เห็น ดูเหมือนว่าแต่ละครั้งจะมีผลกระทบต่ออีกฝ่ายเช่นกัน!
“ตูมมมม!”
“ฟิ้ว-”
จุนซ่างเซียวที่ยังคงหนี ระบบแทบร้องไห้โฮ “อยากตายก็ตายไปคนเดียวสิฟะ!”
“ตูมมมม!”
“ฟิ้ว-------”
จากนั้นฝ่ามืออากาศก็ยังคงโจมตีลงมา.
จุนซ่างเซียวยังคงดื้อรั้น.....ราวกับตัวตุ่นที่หลุดการโจมตีจากฝ่ามืออากาศที่โจมตีฟาดลงมาไม่หยุด.
การโจมตีครั้งแล้วครั้งเล่า ท้ายที่สุดก็จบลง ยอดฝีมือระดับปฐพีที่ลอยอยู่บนอากาศนิ่ง เพราะว่าเป้าหมายเข้าไปในฐานที่มั่นทวีปชิงหยุนแล้ว.
“พรึด โครมม!”
จุนซ่างเซียวที่นั่งลงบนเก้าอี้ หายใจหอบ ๆ ก่อนที่จะถอดเกราะเก้ารุ่งโรจน์ที่เสียหายออกมา.
เขาที่ต้องรับฝ่ามืออยู่หลายครั้ง โชคดีที่มีเกราะป้องกัน ไม่เช่นนั้นคงร้องไม่ออกแน่.
“ไอ้...ไอ้แก่....”
ในเวลานั้น จุนซ่างเซียวที่เงยหน้าขึ้นอย่างยากลำบาก กัดฟันแน่น“ความแค้นครั้งนี้....เปิ่น... เปิ่นจั้วจะจำไว้ วันข้างหน้าข้าจะคืนกลับไปร้อยเท่าแน่!”
“อั๊ก!”
พูดยังไม่ขาดคำ ก็ต้องกระอั๊กโลหิตออกมาคำโต.
การถูกฝ่ามือที่หนักหน่วงรุนแรงโจมตีหลายครั้ง แม้นว่าจะสวมเกราะอยู่ ทว่าก็ทำให้ได้รับความเสียหาย ช้ำไปถึงด้านในเหมือนกัน.
ในเวลานี้ชีพจรของจุนซ่างเซียวได้รับความเสียหาย กล่าวได้ว่าเขาได้รับบาดเจ็บไม่น้อยเลย.
เขาที่หนีมาได้ ถึงจะบาดเจ็บ แต่ก็ไม่ถึงกับสาหัส ทว่าสภาพของเขาถือว่าอนาถไม่น้อย ภายในใจที่โกรธเกรี้ยว ดวงตาทั้งสองข้างที่กลายเป็นสีแดง.
“ถุยยยย.” ยอดฝีมือระดับปฐพีแค่นเสียงเย็นชา“เพียงแค่ต้านฝ่ามือของเหล่าฟู่แล้วรอดไปได้ ถือว่าเจ้าโชคดี อย่าได้ให้เห็นครั้งหน้า เจ้าไม่โชคดีอีกแน่.”
เสียงที่ค่อย ๆ เลือนหายไป เพราะว่าอีกฝ่ายแทรกห้วงมิติหายไปเรียบร้อยแล้ว.
“กึก ซี่!”
จุนซ่างเซียวที่กำหมัดแน่น.
เวลานี้เขายังเทียบกับยอดฝีมือระดับปราชญ์ยุทธ์ไม่ได้ ในจิตสำนึก ในจิตใจ ที่เปี่ยมล้นไปด้วยความเกลียดชัง“ข้าแข็งแกร่งวันใหน ข้าจะกระทืบเจ้าให้จมพื้นธรณีเลย!”
“ไอ้หนูนั่นมันร้ายกาจจริง ๆ!”
“ถูกฝ่ามือโจมตีตั้งหลายครั้งยังไม่ตาย!”
“ไป แยกย้าย.”
เพราะว่าจุนซ่างเซียวที่เข้าไปในฐานที่มั่นทวีปชิงหยุนแล้ว เหล่ายอดฝีมือไม่สามารถเข้าไปโจมตีได้ ทำได้เพียงแค่จากไปเท่านั้น.
“พรึด ซี่!”
จุนซ่างเซียวที่กระอั๊กโลหิตอีกครั้ง ยืนขึ้นอย่างยากลำบาก ลากร่างที่บอบช้ำก้าวไปยังประตูเคลื่อนย้าย.
“เรียนผู้เข้าร่วม หากท่านออกจากพิภพสงครามไปแล้ว ฐานที่มั่นทวีปชิงหยุนจะยังคงอยู่ชั่วคราว ทว่าหากไม่กลับมาภายในหนึ่งปี จะถูกลบออกไปอย่างสมบูรณ์.”เสียงของระบบสตรีดังขึ้น.
จุนซ่างเซียวที่หยุดที่ด้านหน้าประตูเคลื่อนย้าย ก่อนที่จะหันหน้าจดจ้องมองพิภพสงครามเอ่ยออกไปว่า“ข้าจะกลับมาแน่.”
“ฟิ้ว-”
ร่างกายของเขาที่หายไปในทันที.
ในเวลานี้ฐานที่มั่นของทวีปชิงหยุนมีพื้นที่หลายร้อยเมตร มีธวัชกำลังพลิ้วไสว โบกสะบัดปลิวไปตามสายลมที่โบกพัด.
