Chapter 840 เหยื่อ
ภายในพิภพสงครามนั้นมีพิภพต่าง ๆ มากมาย แต่ละพิภพนั้นล้วนแต่มีฐานที่มั่นของตัวเอง.
ต้องการขยายฐานที่มั่นก็ต้องสังหาร.
จุนซ่างเซียวที่เพิ่งข้ามประตูข้ามมิติมาก่อตั้งฐานที่มั่นของทวีปชิงหยุน ตอนนี้มีขนาดไม่กี่ตารางเมตรเท่านั้น.
ที่จริงหากเข้ามาพร้อมกันหลายคน พื้นที่เริ่มต้นอาจจะมีขนาดใหญ่กว่านี้.
“เฮ้อ.”
จุนซ่างเซียวเอ่ย “ในเมื่อมาคนเดียวก็ต้องยอมรับ.”
เขามาที่นี่ไม่ได้เพื่อต่อสู้ ทว่าหากอยู่แต่ในฐานที่มั่น ก็สามารถอยู่รอดปลอดภัยจากพิภพอื่น ๆ ได้สินะ.
“ไม่ใช่สิ!”
ในเวลานั้น จุนซ่างเซียวที่คิดอะไรบางอย่างได้“พื้นที่ทวีปชิงหยุนคนอื่น ๆ ไม่สามารถเข้ามาได้ ฐานที่มั่นของพิภพอื่น คนอื่นก็ไม่สามารถเข้ามาได้ แล้วจะจัดการคนจากดินแดนอื่นได้อย่างไร?”
การตั้งฐานที่มั่นในพิภพนี้ แต่ละพิภพที่เข้ามาย่อมมีฐานที่มั่น พื้นที่ปลอดภัยของตัวเอง การจะขโมยดินแดนคนอื่น ๆ อย่างลับ ๆ แทบไม่มีโอกาสเลย.
“ระบบ ออกมา!”
ไร้เสียงตอบรับ.
เห็นชัดเจนว่าเข้ามาที่นี่ไม่ต่างจากแส่หาความตายเท่านั้น.
“!”
จุนซ่างเซียวที่กุมศีรษะตัวเอง แทบล้มทั้งยืน“รู้สึกคุ้มเหลือเกิน อ๊าก!”
ในเวลาต่อมา เสียงจากบนท้องฟ้าที่ดังกึกก้อง“ประกาศเป็นกรณีพิเศษ! ผู้ฝึกยุทธ์จากทวีปชิงหยุนได้เข้าสู่พิภพสงครามแล้ว มีผู้เข้าร่วมหนึ่งคน.”
“......”
จุนซ่างเซียวที่มุมปากกระตุกไปมา.
ดังไปแล้ว กลัวคนอื่นไม่รู้รึไง ทว่าทวีปชิงหยุนมีคนเข้ามาเพียงคนเดียว?
“ฟู่ ฟู่ ----”
ในเวลานั้น กลิ่นอายที่น่าเกรงขามที่ปะทุกวาดม้วนไปทั่ว ก่อนที่จะเห็นบนท้องฟ้าไกลออกไป เห็นริ้วแสงที่เคลื่อนที่มาด้วยความเร็วหลายเส้นพันริ้วแสง มีเหล่ามนุษย์ที่สวมชุดแปลก ๆ แม้แต่ร่างกายบางส่วนที่เป็นส่วนของสัตว์ร้าย.
จุนซ่างเซียวที่ดวงตาเบิกกว้างกลมโต เพราะว่าที่มานั้นล้วนแต่มีระดับจักรพรรดิยุทธ์!
ไม่!
ที่ด้านหน้าหลายสิบคนนั้น กลิ่นอายที่น่าเกรงขาม จะต้องเป็นระดับครึ่งก้าวปราชญ์ยุทธ์อย่างไม่ต้องสงสัย.
ตั้งแต่ตอนเข้ามาแล้ว ขีดจำกัดบ่มเพาะที่เข้ามาได้ จุนซ่างเซียวก็คาดเดาได้แล้ว ผู้เข้าร่วมที่เข้ามาย่อมมียอดฝีมือที่แข็งแกร่งนับไม่ถ้วน เหล่าจักรพรรดิยุทธ์มีมากมายดั่งฝูงหมา เหล่าครึ่งก้าวปราชญ์ยุทธ์เองก็มีนับไม่ถ้วนเช่นกัน เขาที่สูดหายใจที่เย็นยะเยือบ เอ่ยออกมาด้วยความโกรธ “พิภพสงคราม น่าสะพรึงกลัวไปแล้ว!”
เดี๋ยวก่อนนะ!
ใบหน้าของจุนซ่างเซียวที่เหรอหราไปในทันที.
เพราะว่ายอดฝีมือหลายพันคน เห็นชัดเจนว่ามุ่งหน้ามายังทิศทางของตน.
“ผู้เชี่ยวชาญทวีปชิงหยุนที่มาใหม่ ข้าจะสังหารเอง!”
“เจ้าหนู ไม่มีใครแย่งเหยื่อของบิดาได้!”
“สะบั้นผู้เชี่ยวชาญทวีปชิงหยุน เก็บแต้มบุญเพิ่ม ใครก็แย่งปู่คนนี้ไม่ได้!”
“ฟู่ ฟู่!”
จิตสังหารที่ลอยคละคลุ้ง กวาดไปทั่วดินแดน.
เหล่ายอดฝีมือมากมายนับไม่ถ้วนที่ปรากฏขึ้น หากเปลี่ยนเป็นเจ้าเมืองหานที่มีระดับปราชญุ์ยุทธ์ เกรงว่าคงไม่สามารถทนได้เช่นกัน!
อย่างไรก็ตาม.
จุนซ่างเซียวยังมีมีสติ.
เขาเห็นยอดฝีมือหลายพันคนที่ต้องการมาสังหารเขา เขาเร่งรีบถอย เข้าไปในพื้นที่ปลอดภัยที่มีรัศมีไม่กี่เมตรทันที.
“ฟิ้ว! ฟิ้ว!”
เหล่ายอดฝีมือที่ขยิบตา ลอยอยู่บนอากาศ กล่าวคำรามเสียงดัง“เจ้าเด็กใหม่ ไสหัวออกมาเดี๋ยวนี้!”
เขาไม่กล้าออกจากเส้นเขตแดนฐานที่มั่นแม้แต่ก้าวเดียว จุนซ่างเซียวที่ยืนมือขัดหลังเอ่ยออกมาเล็กน้อย“กล้ารึ?!”
“กล้า!”
“กล้า!”
“กล้า......”
หลังจากผ่านสิบนาที จุนซ่างเซียวก็ยังคงโต้เถียงกับอีกฝ่ายจนเสียงแหบแห้ง“กล้า....กล้าก็เข้ามา.....”
ทว่าเหล่าจักรพรรดิยุทธ์หลายพันคนล้อมรอบอยู่รอบ ๆ หากแต่ไม่มีใครกล้าบุกเข้ามา.
“ยังไม่รีบออกมาอีก.”
เหล่าชายยุทธ์พิภพอื่น แค่นเสียงเย็นชา“บิดาไม่ได้ว่างที่จะเสียเวลากับแกหรอกนะ.”
“ไป!”
ฟิ้ว! ฟิ้ว!
เหล่าชาวยุทธ์กว่าครึ่งที่บินถอยหนีไปแล้ว.
หลากหลายคนที่รอไม่ไหว เร่งจากไป ทว่ารอบ ๆ พื้นที่ปลอดภัยของทวีปชิงหยุนเวลานี้ก็ยังคงเหลืออยู่ 20-30 คน เห็นชัดเจนว่าคนเหล่านี้ไม่คิดที่จะจากไป.
“ฟิ้ว!”
จุนซ่างเซียวที่นำเก้าอี้ออกมา ก่อนที่จะนั่งยกขาไขว่ห้างเอ่ยออกมาว่า“ข้าไม่เชื่อว่าพวกเจ้าจะมาเสียเวลาอยู่ที่นี่ตลอดไป.”
ระบบเอ่ย“ไม่บุกเลยล่ะ!”
“บุก!”
จุนซ่างเซียวเอ่ย“เจ้าคิดว่าคนเหล่านี้ไปแล้วจริง ๆ รึ?”
“เรียนผู้เข้าร่วมแข่งขัน เพราะกฎการณ์เข้าร่วมพิภพสงคราม ห้ามไม่ให้อยู่ในที่มั่นตลอดเวลา สามารถอยู่ในพื้นที่ปลอดภัยได้เพียงหนึ่งชั่วยามและจะต้องออกไปนอกพื้นที่ครึ่งชั่วยาม เริ่มนับเวลาถอยหลัง......”
“แน่นอน.”
เสียงของสตรีที่ดังก้องในหู “ผู้เข้าร่วมแข่งขันต้องอยู่ด้านนอกครึ่งชั่วยามก่อนเท่านั้นถึงจะกลับเข้ามาในพื้นที่ปลอดภัยได้ ขอให้โชคดี เอาชีวิตรอดให้ได้ กึก.”
เย้ดเข้ มารดาแกเถอะ!
จุนซ่างเซียวที่มุมปากกระตุก.
อยู่ด้านในหนึ่งชั่วยาม และออกไปด้านนอกครึ่งชั่วยาม!
หากไม่ออกก็ต้องถูกไล่อออกไป บังคับให้สู้ บังคับให้ถูกไล่ล่า!
“ไม่ออกไป!”
ระบบเอ่ย “คงไม่ได้แล้ว!”
“ดี!”
จุนซ่างเซียวที่ลึกขึ้นยืน ยักไหล่ “คงถึงเวลาที่บิดาจะละเลงโลหิตแล้ว!”
“.....”ระบบแทบทรุด.
หากไม่ถูกไล่ออกไป โฮสน์จะไปไหม!
ก่อนนี้แม้แต่ถูกยั่วยุต่าง ๆนานา ยังไม่ขยับเลย!
“ทุกท่าน.”
จุนซ่างเซียวที่เก็บเก้าอี้“มาจากพิภพใดกัน?”
“ทวีปหลิงหยุน!”
“ทวีปฉีไห่!”
“ทวีปเซิ่งเสวียน!”
เหล่ายอดฝีมือไม่ได้เอ่ยกล่าวว่ามาจากตระกูลใด ทว่าพวกเขาที่เอ่ยกล่าวสถานที่มาของพวกเขา.
จุนซ่างเซียวเอ่ย “แต้มบุญที่ทุกท่านกล่าวก่อนหน้านี้หมายความว่าอย่างไร?”
“เฮ้.”
ยอดฝีมือจากทวีปหลิงอวิ๋นเอ่ยด้วยร้อยยิ้มเย็นชา“ในเมื่อเจ้ามาถึงพิภพสงคราม นี่ไม่รู้จักแม้แต่แต้มบุญอย่างงั้นรึ?”
“เรื่องนี้......”
จุนซ่างเซียวเอ่ย“ข้าเร่งรีบไปหน่อย เลยไม่รู้เรื่องอะไรเลย.”
ทุกคนที่มุมปากกระตุก.
พวกเขาที่ต้องครุ่นคิดเป็นเวลาเนินนาน กว่าจะเข้ามาในพิภพสงคราม แต่เจ้านี้กับบอกเร่งรีบเข้ามา.
“เจ้าหนู.”
ยอดฝีมือจากทวีปฉี่ไห่เอ่ยออกมาเล็กน้อย “เมื่อเจ้าขยายดินแดนไปจนถึงระดับหนึ่งแล้ว ก็จะปรากฏร้านเกียรติคุณจากพิภพเบื้องน ในเวลานั้นเจ้าสามารถใช้แต้มซื้อสินค้าไม่ว่าจะเป็นวัตถุดิบสวรรค์ สมบัติปฐพี อาวุธและอุปกรณ์อื่น ๆ ได้อีกมากมาย.”
“พิภพเบื้องบน?”
จุนซ่างเซียวที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
เสียงของสตรีที่ดังขึ้น“เรียนผู้เข้าร่วม ที่นี่เป็นพิภพเบื้องบนเป็นคนสร้างขึ้น ทุก ๆ ห้าปีจะมีพิภพต่าง ๆ ถอนตัวและพิภพใหม่เข้าร่วม.”
“.”
จุนซ่างเซียวแทบทรุด “ก่อตั้งดินแดนเพื่อให้สังหารกัน นี่พิภพเบื้องบนว่างขนาดนั้นเลย!”
เสียงของสตรีที่ดึงขึ้น“การเติบโตของพิภพต่าง ๆ นั้นรวดเร็วมาก เพื่อที่จะให้พลังงานคงอยู่อย่างสมดุล ดังนั้นจึงต้องมีพิภพสงครามเพื่อให้ดินแดนต่าง ๆ อยู่ในภาวะสมดุล.”
คนยิ่งมาก ก็ยิ่งใช้ทรัพยากรมาก แน่นอนว่าเมื่อทรัพยากรหมดดินแดนต่าง ๆ ก็จะล่มสลาย.
เรื่องนี้ จุนซ่างเซียวพอเข้าใจได้.
สถานที่แห่งนี้มีไว้เพื่อไล่ล่า ลดจำนวนประชากร ถึงแม้นว่าจะสุดโต่ง ทว่าพิภพเบื้องบนที่มอง พิภพเบื้องล่างนั้น คงมองดู ไม่ต่างจากมดปลวก ไม่ว่าจะตกตายไปมากเท่าใดก็หาได้สนใจ!
“ข้าคิดว่าพิภพเบื้องบนเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ ที่ใหนได้ดูเหมือนว่าคงจะเป็นไปตามกฎป่า.”
จุนซ่างเซียวที่ส่ายหน้าไปมา.
“แน่นอน.”
เสียงของยอดฝีมือทวีปฉีไห่เอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม“เจ้าไม่มีโอกาสได้ขยายดินแดน ขอเพียงเจ้าออกมาด้านนอก เจ้าก็จะเป็นเยื่อให้พวกเราล่าแต้มบุญเท่านั้น!”
“เหยื่อ?”
จุนซ่างเซียวที่ยกมือขึ้นสีคางไปมา ดวงตาหรี่เล็กลง เผยยิ้มรูปตัว“U”
“เจ้าเอาจริงรึ?”
