บทที่ 166: หน้ากากและการหลับใหล
บทที่ 166: หน้ากากและการหลับใหล เฉินรุยลืมตาขึ้นช้าๆ ในหัวเขารู้สึกปวดเล็กน้อย ราวกับว่าเขานอนหลับมากเกินไป กลุ่มหินเรืองแสงที่ด้านบนของถ้ำได้แผ่แสงเข้ามาในดวงตาของเขา พวกมันเปล่งแสงอ่อนๆ เหมือนตะเกียงเวทมนตร์ ดูเหมือนว่ายังมีคนอยู่ใกล้ๆ เขาอีกมากด้วย กลอฟิน หน้ากากกลืนพระเจ้า โหมดกลืนกินดวงดาว… ราว...
