บทที่ 387: ลมแรงอย่างกะทันหัน
บทที่ 387: ลมแรงอย่างกะทันหัน ชายชราลูบเคราของเขาด้วยความพอใจในตนเอง "วัดเต๋าชิงหยุนเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ในฉางเฉิงของเรา ผู้เป็นอมตะชิงซูในวัดเต๋าชิงหยุนนั้นเป็นบุคคลที่ไม่ธรรมดาอย่างแท้จริง!" “อมตะชิงซู?” ซูโม่ลดเปลือกตาลงเล็กน้อย สิ่งมีชีวิตที่กล้าหาญแบบไหนที่กล้าเรียกตัวเองว่าเป็นอมตะ? จางจีถา...
