ตอนที่แล้วบทที่ 91 : เงื่อนไขในการเป็นดยุค, หอการค้าฟีนิกซ์จอมเจ้าเล่ห์
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 93 : แผนการของอาณาจักร​ดิ๊ก​

บทที่ 92 : ค่าใช้จ่ายในการสร้างหอคอยแห่งแสง, การประชุมของอาณาจักรดิ๊ก!


บทที่ 92 : ค่าใช้จ่ายในการสร้างหอคอยแห่งแสง, การประชุมของอาณาจักรดิ๊ก!

เมื่อ​ได้ยิน​เช่นนี้, ใบหน้าของอีธานก็แข็งตัวทันที​

จากนั้นเขาก็ยิ้มอย่างขมขื่น ส่ายหัวอย่างรวดเร็วแล้วพูดว่า

"ข้าขอโทษ บารอนเรย์มอนด์….คราวนี้เป็นความผิดของหอการค้า​ฟีนิกซ์​จริงๆ”

หลังจากหยุดชั่วคราว…เขาก็กล่าวต่อ

"บารอนเรย์มอนด์เพื่อนของข้า.….โปรดให้โอกาสเราอีกครั้งในอนาคต”

“เจ้าสามารถมั่นใจได้เลยว่าจากนี้ต่อไป….ความจริงใจของหอการค้าฟีนิกซ์ของเราจะไม่ทําให้เจ้าผิดหวัง!”

"ได้โปรดเชื่อใจข้าอีกครั้ง!"

เรย์มอนด์เหลือบมองเขา, แล้วจู่ๆก็ยิ้มและพูดว่า

"อืม….ข้าบังเอิญต้องซื้อสินค้าชุดหนึ่งพอดี, เจ้าดูให้หน่อยได้ไหมว่าพอจะหาได้หรือเปล่า​"

ทันทีที่เขาพูดแบบนี้ ดวงตาของอีธานก็สว่างขึ้น จากนั้นเขาก็พูดโดยไม่ลังเล!

"ไม่ต้องกังวล, บารอนเรย์มอนด์….หอการค้า​ของข้าสามารถ​หาให้ได้​ทุกอย่าง​"

"ใจเย็น​ๆ….ลองดูสิ่งนี้ก่อน" เรย์มอนด์ขัดจังหวะเขาและพูดว่า

"ต้องใช้เวลานานแค่ไหนกว่าจะได้สิ่งเหล่านี้มาให้ข้า"

หลังจาก​พูด​จบ, เขาได้นำรายการวัสดุก่อสร้างสําหรับหอคอยแห่งแสงออกมาโดยตรง

เขาได้รับสิ่งนี้เมื่อนานมาแล้ว….แต่เนื่องจากยุ่งเรื่องการย้ายเมืองและความคืบหน้าการก่อสร้างเมืองเกรย์สโตนในเวลาต่อมา, เขาจึงไม่ได้ดูเรื่องนี้เลย

แต่อย่างไรก็ตาม เขายังคงจำเป็น​ต้องการสร้างสิ่งนี้

ท้ายที่สุดมันคือสิ่งที่ผลิตโดยระบบ, ดังนั้นมันจะต้องไม่ทําให้เขาผิดหวังอย่างแน่นอน

และมันยังสามารถใช้เพื่อทดลองการเปลี่ยนแปลงทัศนคติของหอการค้าฟีนิกซ์ได้ด้วย

"ให้ข้าดูหน่อย" อีธานหยิบภาพวาดขึ้นมาดู….จากนั้นเขาก็ตกตะลึงและพูดว่า

"เรย์มอนด์….เจ้าแน่ใจหรือว่าต้องการสิ่งเหล่านี้จริงๆ"

"หืม มันมีปัญหาอะไรหรือเปล่า​" เรย์มอนด์ถามอย่างประหลาดใจ​

"มันไม่มีปัญหาอะไร​หรอก" อีธานส่ายหัว

"แค่ของที่เจ้าอยากได้ราคาค่อนข้างแพงมาก"

"เอาน่า….แค่บอกข้ามาว่าราคาเท่าไหร่และต้องใช้เวลานานแค่ไหน" เรย์มอนด์ขัดจังหวะเขาและพูดอย่างใจเย็น

"น่าจะใช้เวลาครึ่งเดือน..."

"เเละราคาน่าจะอยู่ที่ประมาณ 6 หรือ 7 ล้านเหรียญทอง"

"6 หรือ 7 ล้าน​เหรียญ​ทอง?" เรย์มอนด์ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง​

มันมีค่าใช้จ่ายมากขนาดนี้จริงๆหรือ?

นี่เป็นเพียงหอคอยแห่งแสงที่สามารถปล่อยการโจมตีระดับเจ็ดได้เท่านั้นไม่ใช่หรือ?

เเล้วมันจะมีค่าใช้จ่ายมากมาย​ขนาด​นี้​ได้​อย่างไร?

"ถูกต้อง….อย่างน้อยก็ราคาประมาณ​นี้!" อีธานพยักหน้า

ในเวลาเดียวกันเขาเหยียดมือออกและชี้ไปที่ภาพวาด

"ดูนี่สิ, เเค่แกนเวทย์มนตร์ธาตุ​แสงระดับแปดเพียงอย่างเดียวก็มีค่าใช้จ่ายอย่างน้อย 4 ล้านหรือมากกว่า 5 ล้านเหรียญทองเข้าไปเเล้ว"

"นี่ยังมีมิธริลเเละอื่นๆอีก….ซึ่งสิ่งเหล่านี้เป็นวัสดุพิเศษที่หายากมาก, ดังนั้นราคาจึงเเพงเเบบนีเเหล่ะ"

"แกนเวทย์มนตร์ธาตุ​แสงระดับแปด?" เรย์มอนด์ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง

จากนั้นเขาก็เปิดภาพวาดและมองไปที่มัน

ทันใดนั้น​เขาก็ตระหนักได้ว่า มันต้องใช้แกนเวทย์มนตร์ระดับแปดจริงๆ….ดูเหมือนว่าเขาจะไม่เคยสังเกตเห็นสิ่งนี้มาก่อนเลย

เเละถ้าเป็นแบบนี้ครับ…..งบประมาณก้าวหน้า 6 หรือ 7 ล้าน, มันไม่แพงอย่างแน่นอน

"โอเค มาทํากันเถอะ, ตราบใดที่เจ้าสามารถหาสิ่งเหล่านี้ให้ข้าได้ข้าจะรับมันทั้งหมด….เเต่ตอนนี้ข้าไม่มีเงินมากขนาดนั้น, ดังนั้นข้าอาจต้องขอค้างชําระไปก่อน" เรย์มอนด์พูดอย่างใจเย็น

"ค้างชำระ?" เมื่ออีธานได้ยินดังนี้เขาก็ตกตะลึงอีกครั้ง

แต่สุดท้าย​เขาก็พยักหน้าตรงๆ แล้วพูดด้วยรอยยิ้ม!

"ไม่มีปัญหา ข้าเชื่อในความซื่อสัตย์ของเจ้าบารอนเรย์มอนด์”

“อ้อ…..อีกอย่าง เจ้ายังต้องการแกนเวทย์มนตร์ระดับแปดสองชิ้นนี้อยู่ไหม?”

“ถ้าต้องการ, ราคาคือชิ้นละ 4 ล้านเหรียญทองและเจ้าสามารถค้างชำระได้เช่นกัน!”

หลังจาก​พูด​จบ, เขาก็เหยียดมือออกโดยตรงและหยิบกล่องใหม่ที่ค่อนข้างใหญ่ออกมาจากแหวนมิติของเขา

ตัดสินจากพลังที่เล็ดลอดออกมา….มันเป็นแกนเวทย์มนตร์ระดับแปดอย่างไม่ต้องสงสัย!

"ค้างชำระ?"

เรย์มอนด์มองอีกฝ่ายด้วยสีหน้าแปลกๆ

พูดตามตรง….การที่จู่ๆอีกฝ่ายเปลี่ยนไปมากและใจกว้างในทันใด มันก็ทำให้เขายังรู้สึกตอบสนองไม่ทันเล็กน้อย

แต่แล้วเขาก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะอีกครั้ง

เพราะเขารู้ว่าการเคลื่อนไหวที่เขาทํากับหอการค้านกหยกเป็นการเคลื่อนไหวที่ถูกต้อง

การแข่งขันนํามาซึ่งความกดดัน

มิฉะนั้นเขาอาจจะไม่ได้เห็นวันที่อีธาน​ใจกว้างขนาดนี้

พูดตรงๆว่าเป็นเพราะการเกิดขึ้นของคู่แข่งที่ทำให้พวกเขาถูกบังคับให้ละทิ้งผลประโยชน์ของตนเอง

ทุกคนต้องแข่งขันกันเพื่อเเย่งลูกค้ารายใหญ่รายนี้!

"เเน่นอนว่าข้าต้องการ…..เเต่คงต้องค้างชำระทั้งหมดนี้, เพราะตอนนี้ข้าไม่มีเงินเลย" เรย์มอนด์กล่าวด้วยรอยยิ้ม

"ตกลงตามนี้บารอนเรย์มอนด์, งั้นข้าไปก่อนล่ะ….มีงานอีกมากต้องทำ"

หลังจากทิ้งแกนเวทย์มนตร์ระดับแปดทั้งสองไว้เบื้องหลัง….อีธานก็จากไปอย่างเร่งรีบ

นี่อาจเป็นเพราะเขาต้องการไปเตรียมสิ่งที่เรย์มอนด์ต้องการโดยเร็วที่สุด

หรือบางทีเขาอายจะต้องการกลับไปตรวจสอบ...

ใครที่กล้าขโมยลูกค้ารายใหญ่ของเขา?

แต่อย่างไรก็ตามในกรณีนี้

เรย์มอนด์ทําเงินได้มากมายจากสงคราม​เเย่งลูกค้า​ของทั้งสองฝ่าย

“ติ๊ง!”

“ตรวจพบทรัพยากรการอัญเชิญ โฮสต์ต้องการอัญเชิญยูนิตระดับแปด - [อัศวินกางเขนศักดิ์สิทธิ์] หรือไม่!”

"อัญเชิญ!"

“ติ๊ง! โฮสต์​เรย์มอนด์อัญเชิญยูนิตระดับแปด - [อัศวินกางเขนศักดิ์สิทธิ์] X2 สำเร็จ!!”

ในเสี้ยววินาที

อัศวินกางเขนศักดิ์สิทธิ์อีกสองคนก็มาถึงแล้ว

ด้วยเหตุนี้, ความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเรย์มอนด์……จึงมีอัศวินกางเขนศักดิ์สิทธิ์ถึงแปดคนโดยตรง!

และถ้าเขาถูกเพิ่มเข้าไป, มันก็จะเป็นความแข็งแกร่งในการต่อสู้ระดับแปด ถึงเก้าคน

มันเป็นความแข็งแกร่งที่สมบูรณ์!

พลังการต่อสู้เพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า!

นี่มันยอดเยี่ยม​มาก​จริงๆ

……..

ไม่กี่วันต่อมา

ณ เมืองจักรวรรดิแห่งอาณาจักรดิ๊ก—เมืองเลเซียส

ในจัตุรัสขนาดใหญ่ของพระราชวัง

"ครืนนน ครืนนน..."

เรือรบที่มีอุปกรณ์ประกอบฉากเวทย์มนตร์บินได้ซึ่งคล้ายกับสัตว์เวทย์….ได้ลงมาจอดที่จัตุรัส

ถ้าใครเห็นสิ่งนี้จะต้องตะโกน​ด้วยความประหลาดใจอย่างแน่นอน….เพราะนี่คือเรือรบไททัน

เรือรบไททัน….เป็นเรือรบเวทย์มนตร์อันทรงพลังจากอาณาจักร​ที่ทรงพลังอย่างยิ่ง

มันหรูหราและทรงพลัง….นอกจากนี้ยังมีกระบอกปืนเวทย์​มนต์​ที่ทรงพลังอย่างน้อยเก้ากระบอก

และพลังโจมตีของแต่ละกระบอกจะอยู่เหนือระดับเจ็ด

แม้ว่านี่ควรจะเป็นเรือรบไททันระดับเจ็ดที่มีระดับต่ำสุดเท่านั้น…..

แต่ถึงอย่างนั้น ราคาของสิ่งนี้คือมากกว่า 20 ล้านเหรียญทอง

มันเป็นสินค้าฟุ่มเฟือยอย่างเเท้จริง

มีไว้เพื่อเป็นสัญลักษณ์ของสถานะ, ความมั่งคั่ง, และประวัติศาสตร์

ครืนนน!

ในขณะนี้เรือรบได้เปิดออก จากนั้นชายหนุ่มรูปงามผู้มีผมบลอนด์ก็ได้ก้าวออกมาจากเรือรบ

ดวงตาของเขาดูเหมือนจะส่องแสงด้วยสายฟ้า และร่างกายของเขาเต็มไปด้วยจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ มันน่ากลัวจนผู้คนรอบๆไม่กล้ามองเขาโดยตรง

ข้างหลังเขา, กลุ่มทหารได้พาจอมเวทย์สองคนที่มีใบหน้าเคร่งเครียด(คนที่เรย์มอนด์​ปล่อยมา)​……และค่อยๆตามเขาออกมาจากเรือรบไททัน

จากนั้นทุกคน​ก็เดินทางไปยังด้านในของพระราชวัง

หลังจากเห็นฉากนี้ทุกคนที่พบพวกเขาระหว่างทางต่างก็ก้มศีรษะเเละทักทาย

ใบหน้าทุกคนเต็มไปด้วยความกลัว….แต่ก็ยังมีเรื่องซุบซิบและเซอร์ไพรส์อยู่บ้าง

"หืม…..นี่ไม่ใช่ราชาสายฟ้า​ออสซอส ผู้รับผิดชอบสนามรบของอาณาเขต​เลนไม่ใช่หรือ, ทําไมเขาถึงกลับมาด้วยตนเอง? และเขายังกลับมาโดยใช้เรือรบไททัน…..นี่มันเกิดอะไรขึ้น" มีคนพูดด้วยความประหลาดใจ

ราชาสายฟ้าออสซอส หนึ่งในผู้เชี่ยวชาญระดับเก้าของอาณาจักรดิ๊ก

คนคนนี้น่ากลัวและทรงพลังอย่างยิ่ง….เขาเป็นหนึ่งในเสาหลักที่แข็งแกร่งที่สุดของอาณาจักรดิ๊กอย่างเเน่นอน!

"ก็มันมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้นในอาณาเขตเลนน่ะสิ…..เจ้ารู้หรือไม่, กองทัพโจเรลลิสพ่ายแพ้ไปเเล้ว,และนอกจากนี้ดูเหมือนว่ากองทัพทั้งหมดยังถูกศัตรูจับตัวไป, เเละข้ายังรู้จักจอมเวทย์สองคนที่ถูกคุ้มกันอยู่…..พวกเขาทั้งหมดเป็นสมาชิกของกองทัพโจเรลลิส, ดังนั้น​ข้าคิดว่าสิ่งนี้ควรเกี่ยวข้องกับเรื่องนั้น"

ทันทีที่คําพูดเหล่านี้ออกมา….สถานที่ทั้งหมดก็เงียบลง

ทุกคนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง…จากนั้นใบหน้าของพวกเขาก็เปลี่ยนไปอย่างมาก

"กองทัพโจเรลลิสพ่ายแพ้และศัตรู​จับตัวไป?.....นี่มันเป็นไปได้อย่างไร"

"เป็นไปไม่ได้, ในอาณาจักรดิ๊กของเรา ความแข็งแกร่งของกองทัพโจเรลลิสนั้นติดหนึ่งในห้าอันดับแรกอย่างไม่ต้องสงสัย​ และพวกเขายังมีผู้เชี่ยวชาญระดับแปดถึงสองคน….เเล้วเเบบนี้, พวกเขาจะถูกจับโดยศัตรู​ได้อย่างไร? ข้าไม่เชื่อ!"

"มันเป็นความจริงนะ, ตระกูล​ของข้าก็ได้รับข่าวเกี่ยวกับเรื่องนี้และจอมเวทย์​ดาเนียลผู้นำตระกูลของข้า​ก็ถูกจับไปเช่นกัน, ตอนนี้ทุกคนในตระกูล​กําลังรวบรวม​เงินเพื่อจ่ายค่าไถ่!"

“อะไรนะ”

"ท่านลอร์ด​แดเนียล? นั่นคือจอมเวทย์ระดับเจ็ดไม่ใช่หรือ?.....โอ้พระเจ้า"

"มันเหลือเชื่อมาก, มันน่าเหลือเชื่อมากจริงๆ"

พวกเขาบอกว่ามันเหลือเชื่อมาก

แต่ในขณะเดียวกัน, หลายๆคนก็เเอบดีใจที่ตําแหน่งบางอย่างจะว่างลง(ตำแหน่ง​ในกองทัพ)​

เมื่อมีใครในตระกูล​ได้รับตำแหน่งที่ว่างอยู่…..ถึงตอนนั้นพวกเขาและแม้แต่ตระกูล​ที่อยู่เบื้องหลังพวกเขาก็จะมีเนื้อกินอย่างสบายใจ​

เเบบนี้มันก็ดีเเล้วไม่ใช่หรือ

…….

ณ จุดสิ้นสุดของจัตุรัส

พระราชวังของอาณาจักรดิ๊ก

ทุกส่วน​ของพระราชวังงดงามหรูหราและทรงพลังมาก

รูปลักษณ์ของสถานที่​นี้ประเมินค่าไม่ได้……อนุภาคของพลังเวทย์มนตร์จำนวน​นับไม่ถ้วนพัวพันกันอยู่ในอากาศ, เป็นไปได้ว่าสถานที่แห่งนี้ได้รับการป้องกันด้วยโล่เวทย์มนตร์ที่ทรงพลังอย่างยิ่ง

ในเวลานี้….มีหลายคนได้มารวมตัว​กันอยู่ที่นี่ในพระราช​วังนี้แล้ว

ดูเหมือนว่าพวกเขาจะจัดการประชุมบางอย่าง, แต่ในเวลานี้พวกเขาทั้งหมดดูฟุ้งซ่านเล็กน้อย…..รวมถึงคนที่นั่งอยู่บนบัลลังก์ของอาณาจักรดิ๊ก - ราชาดิ๊ก

แต่ในขณะนี้

ทันใดนั้นก็มีเสียงฝีเท้าปรากฏ​อยู่นอกประตูพระราชวัง​

เเละสายตาของทุกคนก็ถูกดึงดูดด้วยเสียงฝีเท้านี้

จากนั้น, ทุกคนก็ได้เห็นราชาสายฟ้าออสซอส…..ชายผู้มีผมสีทองเดินเข้ามาพร้อมกับจอมเวทย์หน้าคล้ำสองคน

"ยินดีต้อนรับกลับมา ออสซอส..." ราชาดิ๊กมองผู้มาใหม่และพูดเบาๆ

"ข้าขออภัย​ท่านราชา….คราวนี้เป็นกองทัพของข้าที่ผิดพลาดเอง”

“เเละข้ายินดีที่จะรับผิดชอบต่อสิ่งนี้!” ราชาสายฟ้าออสซอสกล่าวพร้อมกับก้มศีรษะลง

"ใจเย็น​ๆ, มานั่งคุยกันก่อน" ราชาดิ๊ก กล่าวพรางส่ายหัว

เเต่ทันใดนั้น….จู่ๆก็มีคนพูดประชดประชันขึ้นมา

"ออสซอส คราวนี้กองทัพโจเรลลิสถูกกวาดล้าง​จนหมด…..เจ้าจะรับผิดชอบต่อสิ่งนี้อย่างไร"

"สนใจให้ข้าไปแทนใหม….สําหรับอาณาเขตเล็กๆอย่างอาณาเขตเลน….เเค่ใช้มือข้างเดียวข้าก็จัดการ​พวกเขาได้เเล้ว"

ทันทีที่ข้อความนี้ออกมา…มันก็ดึงดูดความสนใจของผู้คนรอบๆทันที​

คนที่พูดเป็นชายชราผมขาวที่สวมชุดเกราะราคาแพงและประณีต, แม้ว่าเขาจะเป็นชายชรา….แต่ออร่าของเขาดูทรงพลัง​มาก

เเถมยังมีร่างสูงเกือบสามเมตร….และกล้ามเนื้อในร่างกายของเขาก็เเข็งเเก​ร่​งเหมือนเหล็ก

นอกจากนี้, ร่างกายของเขายังเต็มไปด้วยจิตวิญญาณการต่อสู้ที่น่ากลัวอย่างยิ่ง

เห็นได้ชัดเลยว่า….เขาเป็นขุมพลังระดับเก้าด้วยเช่นกัน

ชายชราคนนี้คือเปซิลโล, เขาเป็นหนึ่งในสองดยุคผู้ยิ่งใหญ่ของอาณาจักรดิ๊ก….เเละยังเป็นคู่แข่งของราชาสายฟ้า​ออสซอสอีกด้วย

เมื่อได้ยิน​คำประชดประชัน​เช่นนี้……ราชาสายฟ้าออสซอสก็เหลือบมองเขาและพูดเบาๆ

"โอเค…..ถ้าเจ้าอยากไปนัก, ข้าก็จะให้โอกาสเจ้า"

ทันทีที่แถลงการณ์นี้ออกมา…ทุกคนรวมถึงเปซิลโลและราชาดิ๊กต่างก็ตกตะลึง​ทันที

ดยุคเปซิลโลเหลือบมองราชาสายฟ้าออสซอสด้วยความประหลาดใจ….จากนั้นเขาก็เงียบหายไป

เป็นความจริงที่เขาต้องการเยาะเย้ย ราชาสายฟ้าออสซอส…..แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเขาโง่

ตามความเข้าใจของเขาที่มีต่อความเเข็ง​เเก​ร่ง​ของอีกฝ่าย……ถ้าเขาไปยังอาณาเขต​เลนโดยไม่มีเเผนการ​รองรับ​ เขาจะต้องโชคร้ายอย่างแน่นอน

………

"ออสซอส, เจ้าอย่าไปสนใจเขาเลย….มาบอกพวกเราดีกว่าว่าเกิดอะไรขึ้น"

"ข้าได้ยินมาว่าเป็นชายที่ชื่อบารอนเรย์มอนด์ใช่ใหมที่เป็นคนทํา?”

“เเถมข้ายังได้ยินมาว่าบารอนเรย์มอนด์คนนี้ลึกลับ​เเละทรงพลังมาก?”

ในขณะนี้…..มีคนพูดขึ้น​อีกครั้ง

เธอเป็นหญิงสาวที่สวยงามซึ่งดูมีอายุประมาณสี่สิบหรือห้าสิบปี

เธอสวมเสื้อคลุมเวทย์มนตร์สีแดงขนาดใหญ่ที่รายล้อมไปด้วยเปลวเพลิง​อันน่าสะพรึงกลัว

เธอคนนี้คือมหาจอมเวทย์ดาฟฟี่…..จอมเวทย์​ธาตุ​ไฟระดับเก้าในตํานาน!

ในขณะเดียวกันเธอก็เป็นจอมเวทย์ระดับเก้าเพียงคนเดียวในอาณาจักรดิ๊กของพวกเขา

****ตอนเรื่อยๆเเบบนี้จะปล่อยฟรีครับ

………………………

5 1 โหวต
Article Rating
2 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด