Chapter 674 ต่อรองได้.

หนึ่งหมื่นเหรียญเงินซื้อเหมืองหนึ่งแห่ง.

ไท่จางเหล่าเฟิงซาและเฒ่าสวียนคิดว่านี่เป็นการดูแคลนอย่างร้ายแรง!

อย่างไรก็ตาม.

ขณะที่จุนซ่างเซียวอธิบาย ไม่ใช่หนึ่งหมื่นเหรียญเงิน ทว่าเป็นหนึ่งหมื่นศิลาวิญญาณธรรมชาติ ก็ทำให้พวกเขาดวงตาเบิกกว้างขึ้นมาทันที.

“เจ้านิกายจุน.”

เฒ่าสวีที่คิดว่าเข้าใจผิด เอ่ยออกมาว่า “ที่ท่านกล่าว....”

“ไม่ผิด.”

จุนซ่างเซียวเอ่ย“หนึ่งหมื่นศิลาวิญญาณธรรมชาติ.”

คำพูดที่นุ่มนวลเบา ๆแต่เต็มไปด้วยกลิ่นอายที่ดูสูงส่ง.

เฒ่าสวีและไท่จางเหล่าเฟิงซาที่ใบหน้าเปลี่ยนสี จ้องมองกันและกัน.

10,000 ศิลาวิญญาณธรรมชาติฟังดูเหมือนไม่มาก.

แต่กับมีมูลค่าสูงมาก แน่นอนว่ามันมีราคาสูงกว่าหนึ่งหมื่นศิลาวิญญาณเทียมมากมายนัก.

ส่วนราคาซื้อขายในทวีปชิงหยุนนั้น ไม่มีใครนำศิลาวิญญาณธรรมชาติออกมาขายทำให้ยากจะประเมินราคาที่แท้จริงได้ ต้องไม่ลืมว่ามันคือทรัพยากรที่ล้ำค่ามาก ในการบ่มเพาะวิถียุทธ์!

เพียงแค่ศิลาวิญญาณเทียมก้อนเดียวก็มีราคา 10,000 เงินแล้ว ยิ่งเป็นศิลาวิญญาณธรรมชาติที่ให้ผลลัพธ์มากกว่าหลายเท่า ราคาจึงยากจะจินตนาการถึงได้เลย.

“ทั้งสอง.”

จุนซ่างเซียวเอ่ย “เปิ่นจั้วไม่ได้มีเวลามากนัก หากว่าพอใจ ก็ตกลงซื้อขายกันเลย.”

“ตกลง ตกลง!”

เฒ่าสวีและไท่จางเหล่าเฟิงซาแทบจะตอบรับพร้อมกัน.

ทั้งสองที่เป็นสองยอดฝีมือจักรพรรดิยุทธ์ แน่นอนย่อมรู้ว่าศิลาวิญญาณธรรมชาตินั้นมีค่ามากมาย กว่าเงินหลายเท่านัก!

“ทำสัญญากันเลย.”

จุนซ่างเซียวที่ทำสัญญาซื้อขายกับอ้ายซางหนี่บ่อย ย่อมรู้เกี่ยวกับการเซ็นสัญญาซื้อขาย.

เฒ่าสวีและไท่จางเหล่าเฟิงซาเองก็เข้าใจเรื่องทำธุระกิจเช่นกัน.

“ฟิ้ว! ฟิ้ว!”

จุนซ่างเซียวที่โยนแหวนมิติออกมา กล่าวออกไปว่า “เพื่อหลีกเลี่ยงการโต้เถียงกันอีก เปิ่นจั้วขอแบ่งออกให้คนล่ะ 5000 ศิลาวิญญาณธรรมชาติก็แล้วกัน.”

เรื่องนี้เฒ่าสวีและไท่จางเหล่าเฟิงซาหาได้สนใจ.

หลังจากที่รับแหวนมิติมาแล้ว พวกเขาที่ส่งจิตเข้าไปตรวจสอบศิลาวิญญาณทั้งห้าพัน พบว่าเป็นศิลาวิญญาณที่บริสุทธ์มาก ก่อนที่จะเซ็นสัญญาอย่างมีความสุข.

เมื่อได้ศิลาวิญญาณธรรมชาติมาแล้ว สองจักรพรรดิยุทธ์อดไม่ได้เลยที่จะเผยความดีใจออกมา.

การที่นิกายนิรันดรสามารถจ่ายทรัพยากรจำนวนมากเช่นนี้ออกมาได้ ทำให้พวกเขารู้สึกอิจฉาเป็นอย่างมาก.

พวกเขาลอบคิดในใจ.

นิกายนิรันดรที่เติบโตขึ้นมาในเวลาไม่กี่ปี นั่นก็เพราะพบเหมืองแร่ในเทือกเขาไท่กู่แน่นอน ทว่าพวกเขายังไม่รู้ว่ายังมีส่วนอื่น ๆ ที่ช่วยสนับสนุน เป็นต้นว่า ค่ายกลรวมวิญญาณ อุปกรณ์สนับสนุนอีกมากมาย ไม่เช่นนั้นก็ยากจะเติบโตได้ขนาดนี้.

“เจ้านิกายจุน.”

เฒ่าสวีเอ่ย ชี้ไปด้านหน้า “เหมืองแร่อยู่ห่างออกไปสิบลี้.”

“อืม.”

จุนซ่างเซียวที่พยักหน้ารับ.

ตั้งแต่ที่มาถึง เขาที่ตรวจสอบเหมืองแร่ก่อนแล้ว.

“ทั้งสอง.”

จุนซ่างเซียวเอ่ย “ธุรกิจเสร็จแล้ว ไม่ต้องสู้กันแล้ว กลับบ้านดี ๆ.”

“เจ้านิกายจุน.”

ไท่จางเหล่าเฟิงซาและเฒ่าสวีลุกขึ้น ยกมือประสาน “พวกเราขอลา.”

“ไม่ส่ง.”จุนซ่างเซียวเอ่ย.

จากนั้นไม่นาน ทั้งสองนิกายก็นำคนของพวกเขาและผู้ช่วยจากไป.

แน่นอนว่าเจ้านิกายจุนเดินทางมายังจังหวัดเปิ่นโม่ พร้อมกับใช้เงินซื้อเหมืองช่างเป็นอะไรที่คาดไม่ถึง.

ช่างร่ำรวยเหลือคนานับ!

......

พื้นที่รอบ ๆกลายเป็นสงบ เหล่ายอดฝีมือนิกายต่าง ๆ ที่จากไป.

“ฮึ ฮึ!”

ระบบเอ่ย “เหลือเชื่อ ที่โฮสน์จะใช้ทรัพยากรซื้อเหมืองแร่.”

“ทำไมล่ะ?”จุนซ่างเซียวเอ่ย.

ระบบเอ่ย “ข้าคิดว่าโฮสน์คงใช้พลังปล้นเหมืองเป็นของตัวเองเลย.”

“ข้าก็คิด.”

จุนซ่างเซียวส่ายหน้าไปมา “แต่ผลลัพธ์เป็นไปได้ว่าจะสร้างปัญหามากมายตามมา.”

ด้วยความแข็งแกร่งจักรพรรดิสองวิถี ยุทธ์และกระบี่ สามารถที่จะข่มสองนิกายให้ละทิ้งเหมืองได้ อย่างไรก็ตาม หากทำเช่นนั้นก็จะสร้างศัตรูไปทั่วจังหวัดเป่ยโม่เป็นแน่.

เขาที่เดินทางมาไกล.

การกระทำดังกล่าวไม่ใช่การตัดสินใจที่ฉลาดนัก.

ระบบถอนหายใจ “โฮสน์โตขึ้น มีคุณธรรมบ้างแล้วสินะ.”

“กล่าวให้ถูก.”

จุนซ่างเซียวเอ่ย “ข้ารวยไง.”

ระบบที่หมดคำพูดจะโต้เถียงไปเหมือนกัน.

.

เจ้ามีเงิน เจ้ายอดเยี่ยม แต่ไม่ต้องเบ่งขนาดนั้นก็ได้.

ฟิ้ว!

จุนซ่างเซียวที่ลุกขึ้นบินออกไป ผ่านไปสิบลี้ ก็มาถึงทางเข้าเหมือง.

“มีศิลาสลักทรายมากมาย คงต้องหาแร่อื่นเพิ่มอีก จะได้ผลิตและอุปกรณ์เยอะ ๆ.”เขากล่าว ขณะก้าวเข้าไปในเหมือง.

เหมืองแร่นั้นอยู่ลึกมาก ลงไปลึกถึงร้อยกว่าจั้ง ก่อนที่จะเห็นศิลาสลักทรายเต็มไปหมด.

หากไม่เพราะว่าเชี่ยวชาญในการค้นหา ถึงจะใช้จิตสัมผัสสำรวจ เป็นไปไม่ได้ที่จะพบแร่ลึกลงมาขนาดนี้.

ฟิ้ว!

ฟิ้ว!

จุนซ่างเซียวส่งจิตสัมผัสออกไป ก่อนที่จะเปลี่ยนรูปลักษณ์เหมือนกับมือขยายใหญ่ พร้อมกับขยับศิลาสลักทรายและเก็บเขาแหวนมิติ.

นี่คือเทคนิคทำเหมืองแบบใหม่.

สำหรับจักรพรรดิสองวิถี ยุทธ์และกระบี่แล้ว ไม่ใช่เรื่องยากเลย.

ดังนั้น เพียงไม่กี่วัน เขาก็ขุดศิลาสลักทรายไปหลายแสนจินจนเกลี้ยงแล้ว.

“หืม?”

ขณะที่จุนซ่างเซียวจะจากไป ทันใดนั้นบนหลุมที่ลึกลงไปอีก เขาได้พบกับแร่ที่มีสามสี.

“ศิลาสามสี.”ระบบกล่าว.

จุนซ่างเซียวที่ขุดลงไปอีก พบว่ามันมีอยู่มากมาย ทำให้เขาประหลาดใจเป็นอย่างมาก “ในเหมืองนี้มีแร่อีกหลายอย่าง?”

ระบบเอ่ย “ใต้ดินจังหวัดเป่ยโม่มีแร่อุดมสมบูรณ์ ยิ่งขุดลึกลงมาเท่าไหร่ก็ยิ่งพบแร่ล้ำค่า เรื่องเช่นนี้ก็ไม่ได้แปลกอะไรมากมายนัก.”

จุนซ่างเซียวยิ้มหวาน.

หนึ่งหมื่นศิลาธรรมชาติเพื่อซื้อเหมือง ดูเหมือนว่าจะไม่ขาดทุนแล้ว.

“ศิลาสามสีนั้นมีระดับศักดิ์สิทธิ์.”ระบบเอ่ย.

“ระดับศักดิ์สิทธิ์?”

จุนซ่างเซียวที่ดวงตาเป็นประกาย “เช่นนั้นก็กำไรก้อนโตนะสิ!”

แม้นว่าศิลาสามสีจะไม่ใช่วัตถุดิบในการหลอมกระบี่เจิ้นหยางหรืออุปกรณ์ต่าง ๆ ที่ต้องการเวลานี้ ทว่าในเมื่อมันคือแร่ระดับศักดิ์สิทธิ์ ก็ถือว่าเป็นแร่ระดับสูงพิเศษ!

ขุด!

จุนซ่างเซียวที่ขุดเหมืองต่อทันที.

สามวันหลังจากนั้น เขาก็ขุดศิลาสามสีได้ถึง 50,000 จิน.

คงไม่มีใครคิดว่าจุนซ่างเซียวจะโชคดีขนาดนั้น ได้พบแร่คุณภาพสูงด้านใน.

ระบบเอ่ย “สองนิกายเกรงว่าคงไม่รู้ ว่าลึกลงมาอีกนั้น มีแร่มากมายซ่อนอยู่.”

“จ่ายไป 10,000 ศิลาวิญญาณธรรมชาติยิ่งกว่าคุ้มแล้ว.”จุนซ่างเซียวเอ่ย.

เพราะว่ากลิ่นอายของแร่ศิลาสลักทรายนั้นปกคลุมแร่ที่อยู่ลึกด้านใน ทำให้พวกเขาไม่สามารถบอกได้ว่าลึกลงมาอีกนั้นยังมีแร่อีกหลายชนิด.

ด้วยเหตุนี้ผลประโยชน์ทั้งหมดจึงตกอยู่ในมือของเจ้านิกายจุน.

หลังจากนั้นสองสามวัน.

พื้นที่เหมืองที่เพิ่มขึ้นมาก็กลวงโบ๋.

จุนซ่างเซียวยังคงสำรวจอย่างระมัดระวัง ก่อนที่จะพบว่าไม่มีแร่อีกต่อไปแล้ว ดังนั้นจึงจากไป.

หลังจากการขุดแร่ศิลาสลักทราย.

เขาที่ขุดแร่อย่างอื่นได้เพิ่มหกชนิด.

ยกเว้นแร่ศิลาสลักทรายที่ได้มากสุด แร่อื่น ๆ ได้อยู่ราว ๆ ชนิดล่ะ 50,000-60,000 จิน.

แร่ศิลาสามสีที่มีระดับสูงที่สุด หากนำไปขายเกรงว่าจะได้มากยิ่งกว่า 10,000 ศิลาวิญญาณธรรมชาติสะอีก.

แน่นอน.

เขาไม่มีทางขายอยู่แล้ว.

ไม่แน่หากว่ารีเฟรชร้านค้าภายหลังอาจพบอาวุธที่จำเป็นต้องใช้แร่ระดับศักดิ์สิทธิ์.

“ผ่านมาครึ่งเดือนแล้ว.”

หลังจากออกมาจากเหมือง จุนซ่างเซียวสีคางไปมา “นิกายที่ต่อสู้ก่อนหน้านี้คงฟื้นคืนการค้าขายแล้ว ลองไปดูที่เมืองหวงซาอีกครั้งดีกว่า.”

ฟิ้ว ----

ก่อนที่เขาจะพุ่งตัดท้องฟ้า มุ่งตรงไปยังเมืองหวงซาด้วยความเร็วสูง.