บทที่ 384 อารมณ์เสียอยู่แล้ว!
คำที่หลุดจากปากของหลิงอ๋าวเทียนก่อนจากไปนั้น ช่างน่าสะอิดสะเอียนยิ่งนักสำหรับหงเฉียนเย่ อกตัญญูกับผู้มีพระคุณเช่นนี้หรือ ทิ้งข้าไว้เพียงลำพังให้ขายหน้าเช่นนี้หรือ หลี่หวู่เจี๋ยไอออกมาเบาๆ ก่อนจะทำทีเป็นชายห้าวหาญอ่อนโยน ร้องเรียกด้วยน้ำเสียงน่ารำคาญว่า "เฉียนเย่~" เสียงทุ้มกลายเป็นอ่อนหวานราวกับน้ำ...
