บทที่ 307 ผ่านประตูหลัง?
เมื่อลู่เจ๋อได้ยินหลินหลิง รอยยิ้มก็ปรากฏบนใบหน้าของเขา จากนั้นเขาก็มองดูเธอ หลินหลิงก็จ้องมองกลับมาที่เขา สักพักเขาก็ยิ้ม “เมื่อกี้เธอพูดว่าอะไรนะ? ฉันได้ยินไม่ชัดน่ะ” หลินหลิง “…” หนานกงจิง “…” ชิวเยว่เหอชา “…” หลินหลิงกัดริมฝีปาก และดวงตาของเธอก็ลุกเป็นไฟด้วยความโกรธ ผู้ชายไร้ยางอายคนนี้!! หนานกง...
