บทที่ 1053: มอนสเตอร์แห่งความว่างเปล่า

บทที่ 1053: มอนสเตอร์แห่งความว่างเปล่า

บทที่ 1053: มอนสเตอร์แห่งความว่างเปล่า บทที่ 1053: มอนสเตอร์แห่งความว่างเปล่า . . . ดอกไม้อ้างว้างมองเขาอย่างเหยียดหยาม เขาไม่ได้มองว่าพวกเขาเท่าเทียมกันเลย แม้ว่าเมเปิ้ลที่ไม่ถูกลืมจะอายุมากกว่าเขาก็ตาม ลูหลี่อดไม่ได้ที่จะนึกถึงตอนที่ดอกไม้อ้างว้างกำลังถูกหมาป่าโจมตีและใกล้จะตาย ในตอนนั้น ไม่มีทางเ...